ΣΟΦΙΑΔΑ και ΠΕΤΡΙΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ

Βρίσκεται 51 χιλιόμετρα βόρεια της Λαμίας και 15 χιλ. από το Δομοκό. Η Σοφιάδα  ιδρύθηκε στις αρχές του 18^ου αι., περί το 1800, από κατοίκους που ήρθαν από τα ορεινά χωριά της οροσειράς της Όθρυς, της Φθιώτιδος και της Καρδίτσας, δεν υπήρχαν μόνιμοι κάτοικοι εκεί.  Η ονομασία του χωριού προήλθε από το όνομα της κόρης του τσιφλικά Ιωάννη  Ζωγράφου, που την έλεγαν Σοφία. 


Ο Ζωγράφος ήταν ο τσιφλικάς που είχε στην κατοχή του τα σημερινά κτήματα της Σοφιάδας  και την περιοχή «Ζωγράφου» στην Αθήνα, ακόμα ήταν αδελφός της γυναίκας του Μαραθέα ενός άλλου τσιφλικά που είχε τα κτήματα του Ν. Μοναστηρίου. Tο παλιό όνομα  ήταν «Τσουφλάρι», λέξη Τούρκικη που σημαίνει νεροχώρι, από τα πολλά νερά που συγκέντρωνε στην επίπεδη επιφάνεια της πεδιάδας στην περιοχή. Στη Σοφιάδα υπάγεται διοικητικά και ο συνοικισμός Πετρίλια, που δημιουργήθηκε από κατοίκους κυρίως της ευρύτερης περιοχής Αργιθέας Αγράφων, αλλά κυρίως από το χωριό Πετρίλο Αγράφων, για αυτό και ονομάστηκε Πετρίλια. 

Κοινότητα έγινε το 1915 σύμφωνα με το Φ.Ε.Κ  89/Α 4-3-1915 , και από την 1/1/1999 κατόπιν του Νόμου 2539/1997 (Φ.Ε.Κ 244/4-12-1997) , εντάχθηκε διοικητικά στο νέο Δήμο Θεσσαλιώτιδος με έδρα το Ν. Μοναστήρι. Παλαιότερα το χωριό κατοικούταν από 900 κατοίκους, σήμερα μένουν εκεί, γύρω στους 350. Το 1967 ηλεκτροδοτήθηκε το χωριό, και το 1968 κατασκευάσθηκε το δίκτυο ύδρευσης . Λίγα χρόνια πριν το 1965 είχε γίνει ο αναδασμός των χωραφιών. Η Σοφιάδα είχε παλαιότερα εξατάξιο Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο , σήμερα με την μείωση του πληθυσμού τα παιδιά φοιτούν στο Νέο Μοναστήρι. Η εκκλησία είναι στο όνομα του Αγίου   Ιωάννη  Χρυσοστόμου που εορτάζει στις 13 Νοεμβρίου. Στο χωριό ανήκουν άλλες δύο εκκλησίες, των Αγίων Θεοδώρων στο κοιμητήριο, και του Αγίου Δημητρίου στο δρόμο προς Βαρδαλή. 

Στο συνοικισμό Πετρίλια εδώ και λίγα χρόνια χτίστηκε ένας νέος Ναός , της κοιμήσεως της Θεοτόκου που εορτάζεται στις 8 Σεπτεμβρίου. Σήμερα στο χωριό λειτουργεί ο Συνεταιρισμός, ο Αθλητικός όμιλος, και ο Σύλλογος γυναικών με πολλές δραστηριότητες που τον κάνουν να ξεχωρίζει και να θεωρείται ένας από τους καλύτερους Συλλόγους στην πρώην Επαρχία Δομοκού.


 Πολλοί κάτοικοι όλα αυτά τα χρόνια διακρίθηκαν σε διάφορους τομείς, όπως το εμπόριο , τις τέχνες, στο Δημόσιο και στον Ιδιωτικό τομέα. Μεγάλες διακρίσεις υπήρξαν στον Αθλητισμό, ο Αυλακιώτης Νικόλαος υπήρξε το 1960-1973 πρωταθλητής Ελλάδος στα 5000 μ., καθώς και στα 10000 μ., αλλά και στο Μαραθώνιο. Ο Κωσταρέλλος Παναγιώτης υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος στην Πυγμαχία στα 52 κιλά από το 1952 ως το 1960.