Η εκκλησία της Υπάτης συγκαταλέγεται στις πρώτες αποστολικές Εκκλησίες των Χριστιανών, αφού είχε την τύχη να ιδρυθεί και να στερεωθεί από τον Αγιο Ηρωδίωνα, έναν από τους 70 Αποστόλους, τον οποίο αναφέρει ο Απόστολος των Εθνών στην προς Ρωμαίους επιστολή του (16,11): «Ασπάσασθε Ηρωδίωνα τον συγγενή μου».
Ως επίσκοπος εδίδαξε το Ευαγγέλιο της αγάπης στους κατοίκους της πολυάνθρωπης τότε Υπάτης και πολλούς από τους Έλληνες και ειδωλολάτρες εμύησε και προσείλκυσε στην πίστη του Χριστού. Για το λόγο αυτό πολλοί Ιουδαίοι και εθνικοί της Υπάτης, από φθόνο αλλά και από φόβο για τα προσωπικά τους συμφέροντα, συνέλαβαν τον ταπεινό και άξιο ιερέα άγιο Ηρωδίωνα, συνέτριψαν με λίθους και με ξύλα το στόμα και την κεφαλή του και τέλος τον απέσφαξαν με μάχαιρα.
Στον τόπο του μαρτυρίου, στην Υπάτη, ανεγέρθηκε προς τιμήν του μεγαλοπρεπής και επιβλητική παλαιοχριστιανική βασιλική (7ος – 8ος αι.), της οποίας τα λείψανα εντόπισε και το σχέδιο αποτύπωσε ο θεσσαλός αρχαιολόγος Νικόλαος Γιαννόπουλος στα τέλη του περασμένου αιώνα. Το σχέδιο της βασιλικής του αγίου Ηρωδίωνα παραθέτει επίσης ο αρχιτέκτονας – αρχαιολόγος βυζαντινολόγος Αναστάσιος Ορλάνδος στο έργο του «Η ξυλόστεγος παλαιοχριστιανική βασιλική της Μεσογειακής λεκάνης» (1952). Ως τη δεκαετία του 1960 τα ίχνη της βασιλικής, ήταν ορατά, εξαφανίστηκαν όμως μετά την ανέγερση του κτηρίου του Γυμνασίου.
Η παράδοση αναφέρει ότι ο άγιος Ηρωδίων, συνεπικουρούμενος προφανώς και από μαθητές του, εκήρυξε την πίστη του Χριστού και στις γύρω περιοχές, Φθιώτιδα, Αιτωλία, Ευρυτανία και Θεσσαλία με ορμητήριο πάντοτε την Υπάτη.
Η μνήμη του αγίου Ηρωδίωνα διατηρείται ζωντανή ως σήμερα στην Υπάτη και απόδειξη για αυτό είναι και το γεγονός ότι απαντώνται τα βαπτιστικά ονόματα Ηρωδίων, Ηρωδιώνη, Ροδανός, Ρώδης και Ροδανή.
Ἀπολυτίκιον, Ἦχος πλ. δ´Ἐν σοί Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τό κατ᾽ εἰκόνα· λαβών γάρ τόν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καί πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μέν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δέ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· διό καί μετά Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Ἱλαρίων τό πνεῦμά σου.