Σε έναν καλό φούρνο, κάθε ξύλο καίει το ίδιο καλά. Για το τζάκι όμως, δεν κάνουν όλα τα είδη ξύλου.
Ανεπιθύμητες σπίθες.
Λόγω της δομής του ξύλου των κωνοφόρων δέντρων, τα αέρια που δημιουργούνται στο εσωτερικό του ξύλου κατά τη διάρκεια της καύσης, δεν μπορούν να διαφύγουν εύκολα. Καθώς λοιπόν το ξύλο θερμαίνεται, τα αέρια αναπτύσσουν υψηλή πίεση και τελικά βρίσκουν διέξοδο με βίαιο τρόπο. Σ' αυτές τις μικρές εκρήξεις, που συνοδεύονται από το χαρακτηριστικό τρίξιμο των καυσόξυλων, εκσφενδονίζονται αναμμένα κομμάτια ξύλου που μπορεί να πεταχτούν ακόμη και σε απόσταση μερικών μέτρων από τη φωτιά. Αυτό το σπινθηροβόλημα μπορεί να είναι επικίνδυνο για μοκέτες και έπιπλα αλλά επίσης για τα ρούχα όσων κάθονται μπροστά στο τζάκι. Συνεπώς, αν σας αρέσει το τρίξιμο των καυσόξυλων, καλό θα είναι να προστατέψετε το καθιστικό σας από τη φωτιά, παρεμβάλλοντας ένα ειδικό τζάμι ή πλέγμα για προστασία από τους σπινθήρες. Το ξύλο του έλατου και της ερυθρελάτης καπνίζουν λιγότερο στο τζάκι από το ξύλου του πεύκου. Καυτές γλώσσες.
Το ξύλο των πλατύφυλλων δέντρων επιτρέπουν στα αέρια να διαφύγουν πιο εύκολα από το εσωτερικό των καυσόξυλων. Για τον λόγο αυτό, οι μικροεκρήξεις του ξύλου και οι σπινθήρες δεν είναι τόσο συχνό φαινόμενο. Μια φωτιά με σποραδικό τρίξιμο και πολλή ενέργεια ακτινοβολίας μπορεί να φτιαχτεί με ξύλο δρυός, φράξου ή ακακίας (ή, για του λόγου το ακριβές, της ροβίνιας της ψευδακακίας). Την πιο ήρεμη καύση έχουν το ξύλο της οξιάς, των οπωροφόρων, του σφενταμιού και της σημύδας. Όσο πιο ζεστή είναι η φωτιά, τόσο το ταχύτερα δημιουργείται ξυλαέριο μέσα στα κούτσουρα που τοποθετείτε πάνω της. Αν μια τέτοια μεγάλη ποσότητα αερίων δεν μπορεί να διαφύγει αρκετά γρήγορα από το εσωτερικό του ξύλου, τότε θα δημιουργηθούν σπινθήρες και από το ξύλο των πλατύφυλλων δέντρων. Επειδή η εσωτερική δομή του κάθε κούτσουρου διαφέρει όσο οι όψεις εμάς των ανθρώπων, η φύση είναι πάντα γεμάτη εκπλήξεις: Γι_ αυτό, μην αφήνετε ποτέ χωρίς επίβλεψη μια φωτιά σε ανοιχτό τζάκι.
Διαλεγμένα ξύλα για το τζάκι.
Το ξύλο της σημύδας, λόγω του άσπρου φλοιού του, είναι από τα πιο δημοφιλή είδη ξύλου για το τζάκι. Υπάρχουν ωστόσο πολλά άλλα είδη ξύλου που είναι εξίσου κατάλληλα για το τζάκι. Αυτή τη γνώση απαθανάτισε σε λογοτεχνικό έργο μια εμπνευσμένη οπαδός της ανοιχτής φωτιάς: Η διάσημη γαλλίδα συγγραφέας Σιντονί Γκαμπριέλ Κολέτ (1873-1954) στο μυθιστόρημά της «Το αισθηματικό καταφύγιο» έγραφε:
«Διαβάζω ή παίζω με τη φωτιά ...,
ανασκαλεύω τη χόβολη ...,
διαλέγω τα κούτσουρα στο κασόνι, όπως διαλέγει κανείς τα αγαπημένα του βιβλία!»
Για να κάνετε κι εσείς το ίδιο, θα πρέπει λοιπόν να προμηθευτείτε ξύλα διαφόρων ειδών. Μια πιθανή επιλογή μπορεί να είναι η εξής:
- Ξύλο σημύδας για τον όμορφο φλοιό του
- Ξύλο οξιάς (ή σφενταμιού, ή οπωροφόρων δέντρων) για τη ζέστη
- Ξύλο φράξου ή δρυός για ζωντάνια και φλόγες που τρίζουν
Όλα όσα θέλατε να μάθετε για αυτή την παραδοσιακή, αλλά ταυτόχρονα και σύγχρονη καύσιμη ύλη, θα τα βρείτε μέσα στις 132 σελίδες αυτού του πλούσια εικονογραφημένου βιβλίου. Το ενημερωτικό αυτό ανάγνωσμα θα το βρείτε στα βιβλιοπωλεία ή μπορείτε να το παραγγείλετε στον εκδοτικό οίκο, έναντι DM 19,90: φkobuch-Verlag, Postfach 1126, D - 79216 Staufen, Γερμανία.
http://www.stihl.gr