Άρθρο Κατερίνας Μπατζελή στο Protagon - Επανεθνικοποίηση της Ευρώπης ;
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την επόμενη ημέρα για την Κύπρο.
Εκείνο όμως το οποίο επιβεβαιώνεται μετά τις συνεχείς εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα, εθνικά, ευρωπαϊκά, διατραπεζικά, δημοσιονομικά είναι ότι άνοιξε το «Κουτί της Πανδώρας» για την Ευρώπη στο σύνολό της. Εξελίξεις οι οποίες μπορεί να είναι διαφορετικές από αυτές που σήμερα διαφαίνονται…
Μπορεί η Γερμανία να είχε τα πρώτα θετικά αποτελέσματα στο τραπεζικό της σύστημα, όπως η αύξηση της αγοράς γερμανικών ομολόγων με αρνητικό επιτόκιο και η αύξηση των εξαγωγών της με τη διολίσθηση της αξίας του ευρώ.
Αλλά αλήθεια όμως ποιοι «μεγάλοι επενδυτές» θα έρθουν να καταθέσουν στη Γερμανία; Να κάνουν καταθέσεις σε ευρώ, σε ένα νόμισμα το οποίο ήδη έχει αρχίσει να κλονίζεται στη γενέτειρά του; Σε μια Ευρωζώνη, η οποία μετά τη χρεοκοπία του τραπεζικού της συστήματος το 2008, ακόμη δεν έχει προσδιορίσει τη βασική σχέση τραπεζικού συστήματος και κράτους;
Σε μια Ευρωζώνη η οποία με βίαια μέτρα προσπαθεί -δικαίως πιθανά- να μειώσει το χάσμα που επικρατεί μεταξύ της πραγματικής και της επίπλαστης οικονομίας που δημιουργείται από τη χρηματοπιστωτική κερδοσκοπική πολιτική;
Διότι είναι σε όλους γνωστό ότι το πραγματικό χρήμα που υπάρχει απέχει κατά πολύ από το χρήμα το οποίο κυκλοφορεί σε ονομαστικές αξίες. Εξ’ ου και τα προβλήματα των μη βιώσιμων τραπεζών. Προβλήματα όμως τα οποία επιλύονται όπως φαίνεται με θυσίες των ίδιων των καταθετών.
Αυτή η έλλειψη συνοχής και εμπιστοσύνης στη νέα οικονομική και τραπεζική διακυβέρνηση της ΕΕ, που αποφασίζεται πλέον σε επίπεδο εθνικών κυβερνήσεων, δηλαδή κυρίως σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το οποίο παραμερίζει a la carte προηγούμενες αποφάσεις της Επιτροπής, αλλά και του Συμβουλίου των Υπουργών Οικονομικών, δημιουργεί μια αρνητική εικόνα σε διεθνές επίπεδο, ενώ προβληματίζει το εσωτερικό της Ευρώπης.
Για το λόγο αυτό πιθανά οι διεθνείς συμπαίκτες, οι «μελλοντικοί» επενδυτές, βλέποντας ότι δεν υπάρχει αρραγές ευρωπαϊκό σύστημα, σταδιακά θα απομακρύνονται από τις παραγωγικές τους δραστηριότητες εντός της ίδιας της ΕΕ, ενώ θα προβληματιστούν για νέες.
Άραγε τι σχεδιάζεται; Μήπως παρακολουθούμε «πράξη- πράξη» την εξέλιξη ενός σεναρίου και μάλιστα πολύ επεισοδιακού; Μήπως στο σενάριο αυτό δε θα πρωταγωνιστούν οι 27 χώρες μέλη ή τουλάχιστον οι 17 της Ευρωζώνης;
Διαβάστε όλο το άρθρο στο:
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=23254
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την επόμενη ημέρα για την Κύπρο.
Εκείνο όμως το οποίο επιβεβαιώνεται μετά τις συνεχείς εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα, εθνικά, ευρωπαϊκά, διατραπεζικά, δημοσιονομικά είναι ότι άνοιξε το «Κουτί της Πανδώρας» για την Ευρώπη στο σύνολό της. Εξελίξεις οι οποίες μπορεί να είναι διαφορετικές από αυτές που σήμερα διαφαίνονται…
Μπορεί η Γερμανία να είχε τα πρώτα θετικά αποτελέσματα στο τραπεζικό της σύστημα, όπως η αύξηση της αγοράς γερμανικών ομολόγων με αρνητικό επιτόκιο και η αύξηση των εξαγωγών της με τη διολίσθηση της αξίας του ευρώ.
Αλλά αλήθεια όμως ποιοι «μεγάλοι επενδυτές» θα έρθουν να καταθέσουν στη Γερμανία; Να κάνουν καταθέσεις σε ευρώ, σε ένα νόμισμα το οποίο ήδη έχει αρχίσει να κλονίζεται στη γενέτειρά του; Σε μια Ευρωζώνη, η οποία μετά τη χρεοκοπία του τραπεζικού της συστήματος το 2008, ακόμη δεν έχει προσδιορίσει τη βασική σχέση τραπεζικού συστήματος και κράτους;
Σε μια Ευρωζώνη η οποία με βίαια μέτρα προσπαθεί -δικαίως πιθανά- να μειώσει το χάσμα που επικρατεί μεταξύ της πραγματικής και της επίπλαστης οικονομίας που δημιουργείται από τη χρηματοπιστωτική κερδοσκοπική πολιτική;
Διότι είναι σε όλους γνωστό ότι το πραγματικό χρήμα που υπάρχει απέχει κατά πολύ από το χρήμα το οποίο κυκλοφορεί σε ονομαστικές αξίες. Εξ’ ου και τα προβλήματα των μη βιώσιμων τραπεζών. Προβλήματα όμως τα οποία επιλύονται όπως φαίνεται με θυσίες των ίδιων των καταθετών.
Αυτή η έλλειψη συνοχής και εμπιστοσύνης στη νέα οικονομική και τραπεζική διακυβέρνηση της ΕΕ, που αποφασίζεται πλέον σε επίπεδο εθνικών κυβερνήσεων, δηλαδή κυρίως σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το οποίο παραμερίζει a la carte προηγούμενες αποφάσεις της Επιτροπής, αλλά και του Συμβουλίου των Υπουργών Οικονομικών, δημιουργεί μια αρνητική εικόνα σε διεθνές επίπεδο, ενώ προβληματίζει το εσωτερικό της Ευρώπης.
Για το λόγο αυτό πιθανά οι διεθνείς συμπαίκτες, οι «μελλοντικοί» επενδυτές, βλέποντας ότι δεν υπάρχει αρραγές ευρωπαϊκό σύστημα, σταδιακά θα απομακρύνονται από τις παραγωγικές τους δραστηριότητες εντός της ίδιας της ΕΕ, ενώ θα προβληματιστούν για νέες.
Άραγε τι σχεδιάζεται; Μήπως παρακολουθούμε «πράξη- πράξη» την εξέλιξη ενός σεναρίου και μάλιστα πολύ επεισοδιακού; Μήπως στο σενάριο αυτό δε θα πρωταγωνιστούν οι 27 χώρες μέλη ή τουλάχιστον οι 17 της Ευρωζώνης;
Διαβάστε όλο το άρθρο στο:
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=23254