Το Top 10 των Όπλων Πεζικού του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η μεγαλύτερη, πιο αιματηρή σύγκρουση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Εκατομμύρια άνθρωποι σκοτώθηκαν, αυτοκρατορίες αυξήθηκαν και άλλες διαλύθηκαν, και καμία γωνιά του πλανήτη δεν είχε γλιτώσει την καταστροφή, τη φωτιά και το θάνατο που άφησε στο πέρασμά του αυτός ο πόλεμος. Αν και είναι συχνά αναφέρεται στην ιστορία ως ο πρώτος τεχνολογικός πόλεμος, σε πολλές από τις μάχες του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, πολέμησαν όπως και στις άλλες μάχες και πολέμους, οι άνδρες με τα όπλα τους. Όπλα που έσωσαν τις ζωές τους και αφήρεσαν εκείνες των εχθρών τους. Όπλα που καθόρισαν την εικονογραφία ενός παγκόσμιου πολέμου, στις πόλεις της Ευρώπης, τις ερήμους της Αφρικής, και τις πνιγηρές ζούγκλες του νότιου Ειρηνικού.
Αυτά είναι τα Top Ten όπλα πεζικού του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου:
10. Karabiner 98K
Ο
Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν το κύκνειο άσμα για το γερμανικό αυτό τυφέκιο. Είχε
κυριαρχήσει στις ένοπλες συγκρούσεις από το τέλος του 19 ου αιώνα,
και ακόμα χρησιμοποιούνταν από ορισμένα στρατεύματα μετά τον πόλεμο. Το Karabiner
98k ήταν ένα όπλο του γερμανικού στρατού που παρέμεινε στην παραγωγή μέχρι και
τη γερμανική παράδοση το 1945.
Δεν ήταν το πιο ισχυρό όπλο στον πόλεμο, αλλά ήταν ελαφρύ, μικρό, ακριβές και στα σωστά χέρια, εξίσου θανατηφόρο με ένα πιο ισχυρό όπλο. Οι Αλεξιπτωτιστές των ΗΠΑ εκτίμησαν επίσης την αμερικάνικη M1 Carbine για την ευκολία χρήσης της, και συχνά πήδηξαν στη μάχη οπλισμένοι με την πτυσσόμενη έκδοσή της. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ κατέληξε να παράγει έξι εκατομμύρια Καραμπίνες M1 στον πόλεμο, περισσότερο από κάθε άλλο όπλο των ΗΠΑ. Παραλλαγές του M1 κατασκευάζεται ακόμη και σήμερα για χρήση από στρατιωτικούς και πολίτες.
Παρά το γεγονός ότι δεν κατασκευάστηκε ποτέ σε μεγάλους αριθμούς το γερμανικό MP40 έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος του γερμανικού στρατού των Ναζί στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Φαίνεται σε κάθε πολεμική ταινία σαν κάθε Γερμανός να έχει ένα MP40! Συνήθως χρησιμοποιήθηκε από αλεξιπτωτιστές, επικεφαλής ομάδων και καταδρομείς. Το MP40 ήταν σε υπηρεσία σε όλο τον πόλεμο και ήταν σύμβολο για την αποτελεσματικότητα του Γερμανού στρατιώτη.
Δεν ήταν όλα τα μεγάλα όπλα στο Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο τουφέκια και πιστόλια. Οι Πεζικάριοι στηρίχθηκαν σε μεγάλο βαθμό στις χειροβομβίδες τους. Ισχυρό και ελαφρύ όπλο, με τέλειο μέγεθος για ρίψη, οι χειροβομβίδες ήταν ένα ανεκτίμητο εργαλείο για την επίθεση σε θέσεις. Απλά τραβούσαν τον πείρο, και την εκσφενδόνιζαν σε ένα πολυβολείο ή καταφύγιο. Από την εικονική Αμερικανική χειροβομβίδα «ανανά», ως στη γερμανική χειροβομβίδα «stick», τα θανατηφόρα, βίαια εκρηκτικά όπλα, προξενούσαν εκτεταμένες ζημιές στον εχθρό.
6. Το πυροβόλο όπλο Sten
Μετά την καταστροφική ήττα και αποχώρηση από Δουνκέρκη το 1940, ο βρετανικός στρατός αντιμετωπίζει μια σοβαρή έλλειψη στρατιωτικού εξοπλισμού. Καθώς αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν εκεί το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού τους, στις παραλίες καθώς έφευγαν, οι βρετανικές ένοπλες δυνάμεις είχαν την ευκαιρία να αναβαθμίσουν πρότυπο όπλα έκδοσή τους. Προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τα υποπολυβόλα Thompson, αλλά η ζήτηση στις ΗΠΑ περιόρισε την προσφορά. Η απάντηση ήταν να καταλήξουν σε ένα βρετανικό οπλοπολυβόλο. Αυτό ήταν το όπλο Sten. Δεν ήταν ένα τέλειο όπλο, αλλά σε κοντινή απόσταση ήταν ικανό για απίστευτη καταστροφή. Ήταν επίσης πολύ εύκολο στη συναρμολόγηση και αποσυναρμολόγηση, καθιστώντας το ένα ιδανικό όπλο για τις δυνάμεις αντίστασης και τους καταδρομείς. Το Sten λειτούργησε τόσο καλά ως όπλο εξέγερσης που έμεινε σε χρήση, από παραστρατιωτικές και αντάρτικες δυνάμεις, ακόμα και ως το 1994.
Κάθε στρατιώτης το έψαχνε για σουβενίρ κατά τη διάρκεια του πολέμου και τίποτα δεν ήταν πιο ακριβό από ότι το γερμανικό πιστόλι Luger P08. Μπορεί να φαίνεται λίγο παράξενο να περιγράψει κανείς ένα θανατηφόρο όπλο ως «όμορφο», αλλά το Luger P08 ήταν πραγματικά ένα έργο τέχνης και παραμένει μεταξύ των συλλεκτών όπλων το πιο περιζήτητο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Κομψά σχεδιασμένο, κατασκευασμένο με απίστευτα υψηλές προδιαγραφές, και εξαιρετικά ακριβές για πιστόλι, το Luger P08 ήταν το απόλυτο σύμβολο της εικόνας των Ναζί. Σχεδιασμένο ως ένα αυτόματο πιστόλι, αντικαταστάτης του περίστροφου, το Luger ήταν βραβευμένο για το μοναδικό σχεδιασμό και τη μεγάλη διάρκεια ζωής του. Παρότι η Γερμανία, είχε μπει στη διαδικασία της σταδιακής κατάργησης του Luger P08 πριν από τον πόλεμο, εντούτοις παραμένει σήμερα το πιο δημοφιλές συλλεκτικό γερμανικό όπλο του πολέμου.
4. Το Μαχαίρι Μάχης KA-BAR
Για τους Αμερικανούς στρατιώτες, τίποτα δεν ήταν πιο χρήσιμο από ότι τα μαχαίρια τους. Τα μεγάλα μαχαίρια, τα οποία ήταν απόλυτα κατάλληλα για τις αιματηρές μάχες χαρακωμάτων του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν ήταν και πολύ χρήσιμα στις διαφορετικές συνθήκες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όμως ένα μαχαίρι ήταν σχεδόν πάντα απαραίτητο σε ένα στρατιώτη στο δάσος. Θα μπορούσε να σκάβει τρύπες, να ανοίγει δοχεία και να κόβει οτιδήποτε. Το KA-BAR σχεδιάστηκε αρχικά για τους κυνηγούς αλλά τελικά έγινε ιδιαίτερα αγαπητό στους πεζοναύτες, που πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου κατά της Ιαπωνίας στις ζούγκλες. Το KA-BAR είναι ακόμα σήμερα σε χρήση από τους πεζοναύτες, στρατό και το ναυτικό, των ΗΠΑ και είναι αναμφισβήτητα το καλύτερο μαχαίρι μάχης που εφευρέθηκε ποτέ.
Το οπλοπολυβόλο Thompson
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν η πρώτη εκτεταμένη σύγκρουση, όπου το υποπολυβόλο χρησιμοποιήθηκε ως όπλο μάχης. Υπάρχουν πολλά όπλα σε αυτή τη λίστα, αλλά κανένα δεν συγκρίνεται με το αμερικανικό οπλοπολυβόλο Thompson. Μετά φήμη που απέκτησε στον ιρλανδικό εμφύλιο πόλεμο και στα χέρια των γκάνγκστερ αλλά και των αστυνομικών στην επιβολή του νόμου, το Thompson εγκρίθηκε από τον αμερικανικό στρατό λίγο πριν από την έναρξη του πολέμου. Παρά το βάρος του, ήταν ένα πολύ δημοφιλές όπλο για υπαξιωματικούς, καταδρομείς και αλεξιπτωτιστές. Η χρήση του όπλου διακόπηκε μετά τον πόλεμο, αλλά τα Thompsons συνέχισαν να χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο στα χέρια των στρατευμάτων, όπως και του Ελληνικού Στρατού μέχρι τη δεκαετία του 1980, αλλά και παραστρατιωτικών οργανώσεων. Ακόμη έλαβε δράση στον πόλεμο της Βοσνίας.
Ένα θαύμα μαζικής παραγωγής, το PPSh-41 ήταν απλό στην κατασκευή (κατά την διάρκεια του πολέμου Ρωσίας τα εργοστάσια παρήγαγαν 3000 όπλα την ημέρα), και απλό στη χρήση. Από το χειμερινό πόλεμο με τη Φινλανδία ως την υπεράσπιση του Στάλινγκραντ, τα σοβιετικά στρατεύματα αντιμετώπιζαν τους εχθρούς τους σε στενότερη επαφή, καθιστώντας χρήσιμα τα τουφέκια δράσης με κοχλία.
Ήταν εφοδιασμένα με ένα τύμπανο (θάλαμο για τη συγκράτηση της αυτόματης τροφοδοσίας φυσίγγων), με 71 γύρους, και έδωσε υπεροχή στους Ρώσους στις μάχες εκ του συστάδην. Το PPSh-41 ήταν τόσο αποτελεσματικό που ο ρωσικός στρατός εξόπλισε ολόκληρα συντάγματα και μεραρχίες με αυτό.
Κάθε πεζικάριος από την αρχή του πολέμου, ήταν οπλισμένος με τυφέκιο. Ήταν ακριβή και αξιόπιστα, αλλά απαιτούσαν μετά από κάθε βολή ο στρατιώτης να αφαιρεί χειροκίνητα τον κάλυκα και να φορτώνει εκ νέου το όπλο με το χειρισμό ενός κοχλία. Αυτό ήταν ιδανικό για μακρινές αποστάσεις, αλλά περιόριζε πολύ τη δράση του στρατιώτη στις κοντινές μάχες. Ο στρατός των ΗΠΑ, θέλοντας να αυξήσει τη δράση των στρατιωτών του, έφερε σε λειτουργία ένα από τα πιο διάσημα όπλα του, το Μ1 Garand. Ο Στρατηγός Patton επαινούσε συχνά την δημιουργία και την αξία του όπλου αυτού. Ήταν εύκολο στη χρήση και τη φροντίδα του, επαναφόρτιζε γρήγορα, και έδωσε στις ΗΠΑ πλεονέκτημα και ανωτερότητα πυρός μπροστά σε κάθε δύναμη που αντιμετώπιζε. Το Μ1 έγινε πιστός σύντροφος του στρατού των ΗΠΑ και ήταν σε ενεργό υπηρεσία μέχρι το 1963. Σε άλλες χώρες, όπως και στην Ελλάδα, παρέμεινε σε χρήση ως τη δεκαετία του 1980.
LamiaTimes.gr