Η αλεπού εμφανίστηκε στη Γη πριν από 400.000 χρόνια και πιθανώς να υπήρξε και θήραμα για τους προϊστορικούς κυνηγούς. Σήμερα συναντάται σε όλες σχεδόν τις ηπείρους, εκτός από την Ανταρκτική. Εξωτερικά μοιάζει λίγο με τον σκύλο, αλλά η ουρά της είναι πολύ πιο φουντωτή και το τρίχωμά της πιο πυκνό, ενώ και το ρύγχος της πιο μακρόστενο. Το μεγαλύτερο είδος είναι η κόκκινη αλεπού, η οποία φτάνει σε μήκος έως και τα 90 εκατοστά και ζυγίζει 7 - 10 κιλά. Ξεχωρίζει από το χαρακτηριστικό κοκκινοκίτρινο χρώμα της γούνας της και τη φουντωτή ουρά της. Βγαίνει τη νύχτα να κυνηγήσει την τροφή της.
Όλα τα είδη αλεπούδων είναι παμφάγα. Το διαιτολόγιό τους αποτελείται σε μεγάλο ποσοστό από ασπόνδυλα. Ωστόσο, καταναλώνουν και τρωκτικά, λαγούς, κουνέλια και άλλα μικρά θηλαστικά, καθώς και ερπετά (όπως φίδια), αμφίβια, χόρτα, μούρα ενώ δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση και σε καρπούς (φρούτα), ψάρια, πτηνά, αυγά, σκαθάρια, έντομα και όλα σχεδόν τα είδη μικρών ζώων. Τα περισσότερα είδη δείχνουν μεγάλη προσαρμοστικότητα σε πολλά διαφορετικά είδη τροφής και κατά μέσο όρο καταναλώνουν 1 κιλό τροφής την ημέρα. Όλες οι αλεπούδες έχουν την χαρακτηριστική συνήθεια να θάβουν (συνήθως με φύλλα, χώμα ή χιόνι) υπολείμματα τροφής όταν έχουν περίσσευμα, για να τα φάνε αργότερα.
Η περίοδος ζευγαρώματος αρχίζει από τον Ιανουάριο. Η θηλυκιά γεννάει 2 - 6 μικρά. Τα αλεπουδάκια μένουν μαζί με τη μητέρα τους μέχρι τέλη Αυγούστου. Ζει περίπου 15 χρόνια.
Η αλεπού είναι ένας πανέξυπνος κυνηγός. Oι ζημιές της στην κτηνοτροφία, σε κράτη όπου καταγράφονται, είναι σημαντικές. Στην Eλλάδα δεν υπάρχει σύστημα καταγραφής ζημιών από την αλεπού διότι δεν προβλέπεται αποζημίωση. Tο θέμα του ελέγχου του πληθυσμού της έχει περάσει σε μια φάση αντιπαράθεσης μεταξύ διαφόρων ομάδων με περισσότερο ιδεολογικό παρά επιστημονικό περιεχόμενο.
Αν και έχει μία ενστικτώδη δυσπιστία και φόβο απέναντι στον άνθρωπο, ωστόσο είναι εξαιρετικά σπάνιο να συμβεί απρόκλητη επίθεση αλεπούς σε άνθρωπο. Δεν κυνηγιέται συστηματικά διότι δεν θεωρείται θήραμα. H θήρευσή της είναι τυχαία.
Εξαιτίας της συνήθειας της αλεπούς να ζει κοντά στα χωριά, έχει συνδεθεί με πολλές ιστορίες και παραμύθια πολλών πολιτισμών. Είναι επίσης γνωστή και δημοφιλής για την μεγάλη της πονηριά, σε τέτοιο βαθμό ώστε να υπάρχει διεθνώς η χαρακτηριστική φράση «Είναι πονηρός σαν αλεπού».
Πηγές: www.kysyp.gr, el.wikipedia.org