Στέλνω αυτή τη γραφή στους μορφωμένους φίλους μου.
Στους Δημητράδες Ζάχο και Καρέλη, δημοσιογράφους και εκδότες, στον Στέφανο Τολιόπουλο αρχισυντάκτη της θκιάς μας εφημερίδας «Αγοριανίτικο Βήμα» και στην όμορφη περδικομάτα, ποιήτρια και δημοσιογράφο Κατερίνα Γιαννακοπούλου. Όλοι τους ακόμα κι αν σκαρφάλωσαν στα ψ’λότερα του πνεύματος σκαλιά, παραμένουν άνθρωποι καλοσυνάτοι κι με μπέσα. Γι’ αυτό κι τσαγαπάω…
Αν και δεν τα παένω καλά με τα γραψίδια –νομίζω ξέμαθα να γράφω- σας παρακαλάω διαβάστε με προσοχή την παρούσα και πέστε μου μια κουβέντα. Τη μούγκα δεν την αντέχω.
Τόμαθα λοιπόν Φίλοι μου κι τόδα και στη ν’τηλεόραση κι τρόμαξα να το πιστέψω.
Ο Αμερικάνος πρέσβης ήρθε στα τόπια μας. Ήρθε στη πρωτεύουσά μας τη Λαμία, το άλλοτε ηρωικό Ζητούνι!!!
Από τούτο τον ερχομό και τα φιλέματα επηρεάστηκα κι καταπιάστηκα να κτίσω τούτη τη γραφή.
Σίγουρα δεν τον πήρε ο πόνος για να ρθεί σιμά να δει την κατάντια μας, τς δυσκολίες που σαρκωθήκαμε.
Η επίσκεψή του είχε «επενδυτικό ενδιαφέρον» άκουσα να λένε στο γυαλί. «Πήρε χαμπάρ, σκέφτηκα, ότι έχουμε γίνει ασήμαντα εκθέματα προς πώληση ή ακόμα και προς εξαφάνιση κι έτρεξε να προλάβ να δώσει καπάρο…
Τον υποδέχτηκαν με νταούλια και βιολιά και τον περιποιήθκαν όπως ξέρουν να περιποιούνται τους μουσαφιραίους οι Ρουμελιώτες.
Έφαγε κοντοσούβλια, σπληνάντερα, κοκορέτσια, γαστράτο κατσικάκι, γεύτηκε και τα ντόπια τα κρασιά μας κι ούλα τα καλούδια της Ρουμελιώτικης γης. Έφαγε τον αγλέορα ο μουσαφίρς απ τις νοστιμιές μας και παρά λιγάκι να συφοριαστεί! Ευτυχώς όμως για τον άνθρωπο τον πήγαν στο Πλατύστομο ήπιε νεράκι χουνευτικό και πάνε τα φουσκώματα, ο λόξιγκας κι οι συμφοροκαταστάσεις. Ευλογημένο το νερό του Πλατυστόμου!!! Κι τς΄πέτρες απ’ τα νεφρά σκόνη τσκάνει κι τσκατράς !! !
Χαμόγελα-χαμόγελα ο πρεσβευτής και με κλιά ξεφουσκωμένη πήραν το δρόμο για την Υπάτη. Όχι το χωριό, στα λουτρά ήταν το …ζμι… Όλο γκούτ κι βέρι γκούτ κι μπούντι φούλ έλεγε τ’ αμερικάνικά του ο πρέσβης κι έτριβε τα χέρια του φχαριστημένος. Τα μάτια του γυαλίζανε καθώς ανίχνευε τις Θερμές πηγές της Υπάτης. Ζήτησε να πάει και στα λουτρά στα Θερμοπύλια απ’ τους σχεδιαστές των διαδρομών του. Στο δρόμο κάποιος δικός του κάτι του ψιθύρισε στ΄ αυτί: «Ψωρονέρια μπήτς» .
Ούλη η πομπή κι οι «χάρτινοι αρχοντοπροσκυνητάδες» σταμάτησαν στις γούρνες στα ψωρονέρια. Προς έκπληξη ολονών ο μουσαφίρς τσιτσιδώθηκε και βούτηξε στη γούρνα. Φωνή τρανή βγήκε απ το στόμα του σαν ένιωσε τη γεωθερμική ενέργεια στο πετσί του κι ολόκληρο το «είναι του» μεγάλωσε κι έγινε σκληρό σαν Σπαρτιάτικο κοντάρι!
«Βγάλτε τον ορέ απερίσκεπτοι, φώναξε κάποιος αγανακτισμένος Ελληναράς , αν μείνει κι άλλο μέσα , όταν θα βγεί θα μας βατέψει όλους μας»!!! Δεν ξέρω φίλοι μου ποιος ακριβώς αποκάλυψε το μυστικό για τα θαυματουργά και ξεσηκωτικά νερά μας στον Αμερικάνο, αλλά σε τούτη τη ράτσα πάντα βρίσκεται ένας Εφιάλτης… Τα νερά αυτά οι Θεσπιείς έδειξαν στο Λεωνίδα το Βασιλιά της Σπάρτης κι εκεί έλουσαν τα κορμιά τους πριν την τελική μάχη με τους Πέρσες..
Τα μυστικά είναι για να ανακαλύπτονται στην κατάλληλη στιγμή έλεγε ο συχωρεμένος πατέρας μου!!!
Ίσως και νάχε δίκιο…. «Θα γίνουν μεγάλες επενδύσεις στα μέρη σας διαβεβαίωσε ο Αμερικανός. Έχετε «θησαυρούς» που πρέπει να γίνουν γνωστοί σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Θα δημιουργηθούν πολλές θέσεις εργασίας για μόνιμη απασχόληση κι η περιοχή σας θα αλλάξει μορφή». Και μπλά-μπλά ο μουσαφίρς είπε κι ευχαριστώ , πήρε κι τα πεσκιέσα κι εφυγε… Και μαθαίνω ότι φορείς διάφοροι,
Δημοτικές Παρατάξεις, παρεμβατικές ενώσεις, σωματεία , συλλόγοι και άλλοι άρχισαν τις διαμαρτυρίες και τα τσακώματα. «Θα μας αρπάξουν τον Δημόσιο πλούτο και όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Λαμίας». «Πρέπει να υπερασπιστούμε τις ιαματικές μας πηγές και να αγωνιστούμε για τα δημόσια αγαθά. Υπεράσπιση που είναι συνυφασμένη με την ουσία της Δημοκρατίας».
«Οι θέσεις εργασίες που θα μας τάξουν είναι παραμύθια. Θα έρθουν οι ξένοι καπιτάλες θα μας τα πάρουν όλα πετώντας μας ένα ξεροκόμματο». «Αντίσταση πατριώτες για το ξεπούλημα των θερμών πηγών».
Όλα αυτά με μπέρδεψαν το μολογάω. Δεν ξέρω αν έχουν δίκιο αυτοί που φωνάζουν κι φέρνουν αυτά τα «ανακατώματα» μα τούτο λέγω: «Φίδια να φαν τα στόματα που φκιάν ανακατώματα». Ξέρω ότι δεν οδηγάει πουθενά η φαγωμάρα ύστερα το λέει κι ο Εθνικός μας ποιητής: «Η διχόνοια η δολερή». Κανένας δεν μπορεί να κλέψει αυτά πούχομε στο μυαλό μας. Τούτα, που άλλοι τα λένε όνειρα, κι η ελπίδα, μας δίνουν φτερά για να βλέπουμε ίσια μπροστά.
Να βαδίζουμε για κάτι όμορφο και δυνατό. Κι αν πιστεύουμε δυνατά, σ΄αυτά πούχουμε στο μυαλό μας μπορεί να γίνουν και πραγματικότητα.
Εδώ θέλω να προτείνω το παρακάτ: Αν δεν θέλετε επενδύσεις έργα κι δλιές στη Λαμία στείλτε τους επενδυτές σιαπάν κατά την Βόρεια Φθιώτιδα στον θκόμ τον τόπο στη γη που γέννησε τον γενάρχη μας τον Έλληνα. Έχουμε κι εδώ Θαυματουργά νερά:
Τα λουτρά Καϊτσας και Εκκάρας , τα νερά της Παναγίας που η παράδοση θέλει να έχει βαφτιστεί ο Αχιλλέας κι άλλα μέρη που μπορρούν να αξιοποιηθούν χωρίς να διαμαρτυρηθεί κανένας. Εμείς εδώ δε νουθεύσαμε ποτές τη πνευματικιά παράδοση του νεοελληνικού πολιτισμού. Βαστάμε γερά ορέ, κι ακόμα μιλάμε την πατρογονικιά μας λαλιά!!! Αχ αυτός ο τόπος μου!!! Φραίνει μάτι και καρδιά… και κείνα τα τριανταφυλλιά πρωϊά με δειλινά σε κατακνιά μελεξεδιά…. Τέτοιες βαφές σας λέγω!!! Σχωράτεμε συγκινούμε εύκολα και στην ηλικία πούμε. δεν κάνει. Γέρασα ο μαύρος γέρασα κι όλο κι νιώθω να ζγώνει ο ΄χαρος κι να μ’ αγγελοκρούει, αλλά θα σας γράψω λίγα ακόμα.
Θυμάστε το 2004 στους Ολυμπιακούς αγώνες ντε, που έψαχνε η ΔΟΕ να βρεί τους Πρωταθλητές μας ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΑΝΟΥ και ΚΩΣΤΑ ΚΕΝΤΕΡΗ; Που να τσβρούν!!! Κι εμείς χαζοί ήμασταν να τσπούμε που …ακόνιζαν τα ποδάριατς ο Κώτσιος ΚΙ η Κατερίνα?
Τα γοργοπόδαρα παιδιά μας προπονούνταν στους πρόποδες και στις πλαγιές των δικών μας βουνών Κούμαρου και Ξεροβουνίου κι έκαναν τα μπάνιατς πότε στα λουτρά Καίτσας, πότε στα λουτρά της Αγόριανης. Νερόπιναν απ’ το μάτι της Παναγιάς γιατί ο μύθος λέει πως τούτο το νερό έκανε άτρωτο τον Αχιλλέα. Τζαναμπέτης βλέπς ο Τζέκος ο Προπονητής τους , ήξερε πως τούτα τα νερά είναι νερά θεών!!! Απολάν τα νεύρα, δυναμών τα ποδάρια κι σι κάν να τρέχς σαν ζλαπ!!! Έλα όμως που τους τάϊζε και γκόρτσα και τον καρπό της αγκορτσιάς τον έχουν απαγορευμένο οι αθάνατοι της ΔΟΕ!
Λένε πως τέτοια γκόρτσα άλλος τόπος δεν βγάνει και δεν μπορεί μόνο οι Ρωμιοί να τρών , νάναι νταβραντισμένοι και στο τρέξιμο δυο δρασκέλια μπροστά απ΄αλλνούς!
Τούτες οι «ορμονοφορτωμένες» αγκορτσές βρίσκονται στα σύνορα Καϊτσας και άνω Αγόριανης και χρόνια τώρα διεκδικούνται από τα δύο χωριά. Θκές μας ο ένας – Θκές μας ο άλλος μέχρι το συμβούλιο της επικρατείας έφτασαν…
Έτσι τόμαθαν οι αθάνατοι και κάλεσαν τον Κώτσιο και την Κατερίνα να τους παν τα κάτρατς για εξέταση, να δουν τι γκόρτσα έφαγαν. Τρανή Βαβούρα, τρανό ρεζίλεμα και η προσπάθεια για κουκούλωμα μπουρμπούτσελα…
Το πάθαμε το χνέρ γιατί αυτά φέρνει η φαγωμάρα. Ευτυχώς που δεν ήρθαν να μας ξερζώσουν κι τις αγκορτσιές!!!
Τελειώνοντας θέλω να σας προσκαλέσω στον τόπο μου στα δικά μας παγγύρια. Να προκάμουμε και φέτος –κι ας είναι δύσκολα τα πράγματα- να πιαστούμε αντάμα και να σύρουμε το χορό. Τούτο το χρόνο τον καλό, τον άλλον ποιος τον ξέρει!!!
Ως τότε «Κουκούλια νάναι η στράτα σας βαμπάκια η δημοσιά σας»!!!!
Ως τότε «Κουκούλια νάναι η στράτα σας βαμπάκια η δημοσιά σας»!!!!
Μ ε αγάπη κι εκτίμηση
Ο Μπάρμπα-Μήτρος