Πανηγύρι στην Κουτσούφλιανη
της ΑΜΑΛΙΑΣ ΦΛΕΓΓΑ
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό
μου αυτή τη μέρα την καρτερούσα όλο το χρόνο. Την είχα κατατάξει στο παιδικό μου
μυαλό ως μια γιορτή, ισάξια των εθνικών ή των
μεγάλων χριστιανικών. Μετά τη Λειτουργία το πανηγύρι
στήνονταν έξω από την παλιά εκκλησία. Κάτω από
τη μεγάλη βελανιδιά στο πέτρινο ημικύκλιο οι Μποτσαίοι με την ορχήστρα τους έστηναν τα «όργανα». Τα πρόχειρα τραπέζια με
τα νόστιμα φαγητά, τα ψητά αρνιά και τα
κοκορέτσια στρώνονταν καταγής. Το χορό άνοιγαν πάντα οι παπάδες που
έπαιρναν μέρος στη Θεία Λειτουργία και ξοπίσω οι εορταζόμενοι και οι δάσκαλοι του χωριού. Τότε τα όργανα τα πλήρωναν και
πολλοί έκαναν οικονομία μιας χρονιάς για
να χορέψουν στο πανηγύρι του χωριού.
Τα χρόνια πέρασαν, η παλιά
εκκλησία αντικαταστάθηκε από μια νέα μεγαλύτερη... Η κρίση χτύπησε την πόρτα
όλων και στο πανηγύρι του χωριού, ούτε λόγος για ορχήστρα. Ας είναι καλά ο
Σύλλογος Γαρδικιωτών Λαμίας ο οποίος
βρήκε τη λύση. Το πανηγύρι άλλαξε μορφή και τη θέση της ορχήστρας εδώ και δυο χρόνια πήρε Dj.
Φέτος ίσως επειδή ήταν Κυριακή
είχε πολύ περισσότερο κόσμο από κάθε άλλη χρονιά. Σχεδόν όλοι οι «ξενιτεμένοι» ήταν
εκεί, τα σπίτια του χωριού γέμισαν και στο
προαύλιο της εκκλησίας δεν έπεφτε καρφίτσα. Παρευρέθηκαν πολλά μέλη του Συλλόγου
Γαρδικιωτών Λαμίας με τον πρόεδρο κ. Χριστόπουλο και κ. Γιαννάκο αλλά και απ το Σύλλογο Απανταχού Γαρδικιωτών
κ. Ευαγγελία Βασιλείου. Εκεί ήταν επίσης
ο πρόεδρος του τοπικού Δημοτικού διαμερίσματος κ. Σκαρμούτσος, αλλά δεν είδαμε
κανένα εκπρόσωπο του Δήμου Σπερχειάδας-Μακρακώμης.
Το χορό άνοιξαν όπως πάντα οι
ιερείς που τέλεσαν τη Θεία Λειτουργία ο παπά Σπύρος Τσιόκας απ τα Κανάλια, ο παπά-Γιώργης
Κουρέλης απ τη Λευκάδα και ο
Κουτσουφλιανίτης ιερέας Χρήστος Φλέγκας. Μελανό σημείο όταν ο
εκπρόσωπος της Ι. Μητρόπολης Φθιώτιδας
ζήτησε απ του επιτρόπους της εκκλησίας 30 ευρώ για τη βενζίνη …που έκαψε για να
‘ρθει στο χωριό.
Τα τσάμικα και τα συρτά έδιναν κι
έπαιρναν και όλοι οι παρευρισκόμενοι σχεδόν πέρασαν απ’ το χοροστάσι χορεύοντας
απ την «Iτιά» μέχρι και
τα διάσημα πια «καγκέλια». Το φαγοπότι και ο χορός κράτησαν μέχρι αργά το
απόγευμα. Τις παγωμένες μπύρες και τα
αναψυκτικά είχαν αναλάβει να εφοδιάζουν φέτος ο Γιάννης και η Ισμήνη Βασιλείου.
Μια ιδιαίτερη στιγμή για τον μπαμπά μου, η στιγμή
που μπήκε στο χορό
με τα δύο αδέρφια του την Παρασκευή και το Χρήστο (η θεία Βασίλω είχε φύγει από την
εκκλησία πιο νωρίς)…εύχομαι να είναι
όλοι γεροί και
του χρόνου. Μ’ ένα μεγάλο
ευχαριστώ απ’ όλους μας στο Σύλλογο που βοήθησε για την πραγματοποίηση του
φετινού πανηγυριού, θέλω να πιστεύω ότι θα συνεχίσει να πράττει το ίδιο και τα επόμενα
χρόνια, τουλάχιστον ώσπου να καταφέρουμε να
«λαλήσει» ξανά το κλαρίνο στο πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων στην Κουτσούφλιανη.
Εύχομαι όλοι γεροί και δυνατοί να βρεθούμε ξανά στις 30 Ιουνίου 2014.