Συμμαχητές και Συμμαχήτριες,
Πρώτα απ’ όλα θερμά συγχαρητήρια για την εκλογή σας στην Πολιτική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας. Από καρδιάς.
Σήμερα κάνουμε ένα ακόμα βήμα ανανέωσης της Παράταξης και του Κόμματος: Εκλέγουμε νέα Εκτελεστική Επιτροπή και νέο Γραμματέα.
Θέλω να ευχαριστήσω τα απερχόμενα στελέχη, για την πολύ μεγάλη βοήθεια που προσέφεραν σε ώρες δύσκολες, με μεγάλες αναταράξεις σε όλη την Πατρίδα και ιδιαίτερα δύσκολες, πολλές φορές, στιγμές και για την Παράταξη. Θέλω ιδιαίτερα να ευχαριστήσω το Μανώλη Κεφαλογιάννη.
Όλη αυτή την περίοδο: Περάσαμε πολύ μεγάλες δοκιμασίες χωρίς απώλειες. Αντίθετα, τώρα ο κομματικός μας οργανισμός είναι πιο μάχιμος. Αναδεικνύονται νέα στελέχη. Δίνουμε καθημερινά τη μάχη των ιδεών. Φέρνουμε σε δεινή θέση του αντιπάλους μας. Που στερεύουν από επιχειρήματα και ψαρεύουν σε θάλασσες φανατισμού… Συσπειρώνουμε τα μέλη μας, αλλά και δυνάμεις που δεν ήταν μαζί μας.
Αυτή τη στιγμή όλοι αντιλαμβάνονται ότι η Μεγάλη μας παράταξη, όχι μόνο άντεξε σε μια περίοδο που κατέρρεαν τα πάντα, αλλά ήδη συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις. Πολλά στελέχη βοήθησαν και αναδείχθηκαν στη διάρκεια αυτής της προσπάθειας.
Και θα το πω και ο ρόλος του Μανώλη Κεφαλογιάννη υπήρξε σημαντικός. Στο διάστημα που διετέλεσε Γραμματέας, όχι μόνο στήριξε την ανασυγκρότηση του κόμματος, αλλά βοήθησε με επιτυχία τις μεγάλες μάχες που δώσαμε και Μανώλη, σ’ ευχαριστούμε γι’ αυτό. Και τώρα πρόκειται να αναλάβεις έναν εξ ίσου κρίσιμο ρόλο, στην προετοιμασία των Ευρωεκλογών τον επόμενο Ιούνιο και στην Ευρωβουλή μετά τον Ιούνιο.
Και πρέπει να θυμάστε, σε λίγους μήνες από σήμερα, όπου η Ελλάδα, θα έχει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όπου ταυτοχρόνως θα έχουμε και τις Ευρωεκλογές. Αντιλαμβάνεστε ότι πρέπει το κόμμα πρέπει να είναι έτοιμο από κάθε πλευρά.
Στο μεταξύ όμως, κάνουμε αυτό που υποσχεθήκαμε από καιρό: Ανοίγουμε το δρόμο για μια νέα γενιά στελεχών, που έχουν αποδείξει την αξία τους, που προσέφεραν ήδη πολλά και μπορούν να προσφέρουν ακόμα περισσότερα.
Ο Ανδρέας Παπαμιμίκος ήταν ο πρώτος Γραμματέας της ΟΝΝΕΔ που αναδείχθηκε σε δύσκολες συνθήκες, μετά από πανελλαδική ψηφοφορία των μελών της ΟΝΝΕΔ. Είμαστε η πρώτη πολιτική Παράταξη του τόπου, η Νέα Δημοκρατία, που εμπιστεύθηκε τη Νεολαία της με τη διαδικασία αυτή. Και η επιλογή του Ανδρέα Παπαμιμίκου μας δικαίωσε 100%! Η ΟΝΝΕΔ όχι μόνο έμεινε όρθια, αύξησε τις δυνάμεις της, αύξησε την επιρροή της σε μια στιγμή που τα πάντα γύρω κατέρρεαν. Και τώρα δίνει πλέον και τη μάχη των ιδεών και στη νεολαία, στην ελληνική κοινωνία κυρίως όμως.
Την πείρα του και την ενέργειά του αυτή ο Ανδρέας θα την προσφέρει τώρα στο Κόμμα. Άλλωστε, πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε ότι το μυστικό κάθε επιτυχημένης κομματικής οργάνωσης είναι αυτό ακριβώς: Να δίνεις συνεχώς ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους να προσφέρουν και να αναδειχθούν. Να κρατάς συνεχώς ζωντανή την επαφή με την οργανωμένη βάση. Και να συνδυάζεις την πείρα των παλαιοτέρων με την φλόγα των νεώτερων.
Στη μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε και στους δύσκολους αγώνες που έχουμε μπροστά μας, κανείς δεν περισσεύει. Όλα τα άξια στελέχη μας μπορούν να προσφέρουν και θα αξιοποιηθούν.
Φίλες και φίλοι,
Αναφέρθηκα ήδη, από καιρό, σε ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα που λέγεται αγώνας των ιδεών. Πίστευα πάντα και πιστεύω, σήμερα περισσότερο από ποτέ, ότι δεν είναι δυνατόν να κυβερνήσεις μια χώρα, χωρίς να δίνεις και χωρίς να κερδίζεις τη μάχη των ιδεών. Και – πολύ περισσότερο – δεν μπορείς να αλλάξεις τη χώρα, αν δεν δίνεις συνεχώς τη μάχη των ιδεών.
Δεν μπορείς να παίρνεις δύσκολες αποφάσεις, αν δεν έχεις τη στήριξη της κοινωνίας. Δεν μπορείς να παίρνεις μεγάλες αποφάσεις, αν δεν πείθεις και για το όραμά σου και για το σχέδιό σου. Δεν μπορείς να αντέξεις στις επιθέσεις του λαϊκισμού και των ποικίλων συμφερόντων που σου βάζουν εμπόδια σε κάθε σου βήμα, αν δεν έχεις ανοικτό μέτωπο κατά του λαϊκισμού και κατά κάθε είδους ακρότητας. Ο λαός και η κοινωνία δεν είναι παθητικοί αποδέκτες των αποφάσεων οποιουδήποτε. Είτε σε στηρίζουν και προχωράς είτε δεν σε στηρίξουν και δεν πας πουθενά… Και για να σε στηρίξουν, πρέπει να σε πιστέψουν και να τους πείθεις σε κάθε βήμα. Αυτή η πίστη, αυτή η εμπιστοσύνη και αυτή η πειθώ είναι το ζητούμενο στη μάχη των ιδεών. Κι αυτή τη μάχη είναι που κερδίζουμε βήμα-βήμα.
Το καλύτερο όπλο για να κερδίσεις τη μάχη των ιδεών και για να έχεις το λαό με το μέρος σου είναι να λες την αλήθεια, να παλεύεις συνεχώς, να δείχνεις έργο, βήμα-βήμα και να διαψεύδεις εκείνους που κερδοσκοπούν πάνω στα βάσανα του κόσμου.
Η μάχη των ιδεών είναι, επομένως, σημαντική έτσι κι αλλιώς, αλλά είναι δυο φορές σημαντική, στον αγώνα μας να κτίσουμε τη Νέα Ελλάδα. Θυμηθείτε πόσα έγιναν τον τελευταίο καιρό: Μέχρι πριν δύο χρόνια, μια και είπα πριν για τη νεολαία και τον Παπαμιμίκο, δεν τολμούσε κανείς να ζητήσει, να ζητήσει καν, να σπάσει τα άλατα ενός απίστευτου κατεστημένου, και να καταργήσει το άσυλο της παρανομίας μέσα στα Πανεπιστήμια. Και τελικά, μην ξεχνάτε, το πέρασε η Βουλή με συντριπτική πλειοψηφία.
Μέχρι πριν δύο χρόνια, κανείς δεν τολμούσε να μιλάει για λαθρομετανάστες. Σήμερα έχουμε ήδη σταματήσει την εισροή τους, έχει αρχίσει συστηματικά ο επαναπατρισμός τους, προωθούμε την πολιτική στήριξη της Ευρώπης, για να επιτευχθούν αυτοί οι επαναπατρισμοί, καθαρίζουμε σιγά-σιγά τις γειτονιές που ασφυκτιούσαν. Κι όλα με απόλυτο σεβασμό στην ανθρωπιά και το Νόμο.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια, στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας υπήρχε παράλυση. Σήμερα το αίσθημα ασφάλειας κερδίζει έδαφος μέρα με τη μέρα και η αστυνομία μας έχει τη μία επιτυχία μετά την άλλη. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, κανείς δεν τολμούσε να αγγίξει τα κάστρα των βολεμένων. Όλοι μιλούσαν για μεταρρυθμίσεις, αλλά κανείς δεν τολμούσε να «σπάσει αυγά». Εμείς τολμήσαμε! Και η κοινωνία ξέρει τώρα πως όταν λέμε εμείς στη Νέα Δημοκρατία «μεταρρυθμίσεις» το εννοούμε. Κι όταν λέμε: χτίζουμε τη Νέα Ελλάδα, αυτό δεν είναι σύνθημα, δεν είναι επικοινωνιακό πυροτέχνημα, που θέλησαν ορισμένοι να πουν ότι είναι, είναι η μοναδική Ελπίδα για το μέλλον αυτού του τόπου το να χτίσεις τη Νέα Ελλάδα.
Αλλά να θυμάστε: Η μάχη των ιδεών, όπως και κάθε σύγκρουση άλλωστε, έχει το συγκεκριμένο αντίπαλο κάθε στιγμή. Πρέπει να ξέρεις κάθε φορά ποιος είναι ο «εχθρός». Να ξέρεις ακριβώς γιατί θα ζητήσεις τη στήριξη του λαού. Σήμερα πρωταρχική ανάγκη για τη χώρα είναι να φέρουμε αληθινά παραγωγικές επενδύσεις. Δεν υπάρχουν «αριστερές» και «δεξιές» επενδύσεις… Αντίπαλοί μας είναι εκείνοι που λένε «όχι» στις επενδύσεις.
Ακόμα πρωταρχική ανάγκη για τη χώρα είναι να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας, να βρουν οι άνεργοι δουλειά, ιδιαίτερα οι νέοι… Δεν υπάρχουν «αριστερές» και «δεξιές» θέσεις εργασίας… Αντίπαλοί μας είναι όσοι κλείνουν επιχειρήσεις, καταλαμβάνουν εργοστάσια, και ύστερα κλαίνε για την ανεργία. Επίσης, σήμερα πρωταρχική ανάγκη είναι η αντιμετώπιση του εγκλήματος. Δεν υπάρχει «αριστερό» έγκλημα και «δεξιό» έγκλημα…
Αντίπαλοί μας είναι όσοι θέλουν να αφοπλίσουν την αστυνομία, όσοι υπερασπίζονται κάθε τόσο, τους τρομοκράτες που σκοτώνουν, τους κουκουλοφόρους που καίνε την πόλη. Η μάχη των ιδεών δίνεται και κερδίζεται, όταν έχει συγκεκριμένο στόχο κάθε στιγμή. Όχι όταν εκφυλίζεται σε ατέλειωτους τσακωμούς όλων με όλους, συνεχώς…
Κάποιοι αναρωτιούνται: Μπορεί, όμως η Παράταξη, μπορεί η Νέα Δημοκρατία, να δώσει τη μάχη των ιδεών της, όταν συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ; Η απάντηση είναι απλή: Πρώτα απ’ όλα τόσο καιρό τι κάνουμε; Δεν δίνουμε τη μάχη των ιδεών; Φυσικά –το ξαναλέω- με το ΠΑΣΟΚ μας χωρίζουν πολλά, πάρα πολλά, που αφορούν κυρίως το παρελθόν. Αλλά τώρα μας ενώνει μια κοινή δέσμευση, που είναι το μεγάλο ζητούμενο, να βγάλουμε την Πατρίδα μας από την κρίση. Άλλωστε Πολιτική τι σημαίνει; Σημαίνει ιεράρχηση! Δηλαδή να ιεραρχείς κάθε φορά τι θα κάνεις, που θα δώσεις το βάρος, με ποιον θα συνεργαστείς, για να επιτύχεις εκείνα που σήμερα δεν μπορείς να τα κάνεις μόνος σου.
Πολιτική δεν είναι ο καθένας να λέει κάθε στιγμή ό,τι του ’ρχεται ή ό,τι θυμάται… Άλλωστε, όλοι κάναμε λάθη. Και τα μεγαλύτερα λάθη τα έκαναν στους δρόμους και στα πεζοδρόμια, εκείνοι που δεν κυβέρνησαν! Σήμερα όμως, έχεις από τη μια πλευρά αυτούς που είδαν τα λάθη και τα διορθώνουν. Κι από την άλλη αυτούς που παριστάνουν τους «αλάνθαστους», ενώ επιμένουν στα ίδια λάθη. Εμείς ξέρουμε πια τι πρέπει να αλλάξει. Αποδεικνύουμε κάθε μέρα ότι μπορούμε να τα αλλάξουμε. Συνεργαζόμαστε, επομένως, με εκείνους που θέλουν κι εκείνοι να γίνει τώρα αυτή η αλλαγή. Και είμαστε σε σύγκρουση μεγάλη με εκείνους που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε.
Απόλυτη προτεραιότητά μας είναι να βγει η χώρα από την κρίση. Όλα τα άλλα υπάρχουν μέσα μας, στην καρδιά μας, υπάρχουν στο μυαλό μας και υπάρχουν στην ιστορία μας και δεν τα ξεχνάμε και θα μας δοθούν στο μέλλον πολλές ευκαιρίες να τα συζητήσουμε, αλλά πρώτα θα σώσουμε την Πατρίδα! Γιατί αλλιώς θα είμαστε ανάξιοι και της χώρας και της Ιστορίας της!
Φανταστείτε τι εικόνα θα δίναμε και τι θα πουν κάποτε για μας τα παιδιά μας, αν την ώρα που πάει να βγει η χώρα από την κρίση, αν τη στιγμή που είμαστε κοντά στην Ανάκαμψη, εμείς αρχίζαμε να τσακωνόμαστε για το ποιος έβλαψε τον τόπο πριν δέκα, είκοσι, τριάντα ή σαράντα χρόνια! Και την ίδια στιγμή, να χαίρονται αυτοί που έβλαψαν τη χώρα παλιά και τώρα τη βλάπτουν ακόμα περισσότερο – κι ας μην την κυβέρνησαν ποτέ! Να χαίρονται εκείνοι οι οποίοι θέλουν η χώρα να γονατίσει! Όσοι θέλουν η χώρα να χρεοκοπήσει και να βγει από το ευρώ! Όσοι θέλουν η Ελλάδα να χάσει το στοίχημα. Όσοι θέλουν να τη διχάσουν την Ελλάδα και να λεηλατήσουν τα ερείπιά της. Ε λοιπόν, αυτή τη «χάρη» δεν θα τους την κάνουμε…
Ορισμένες φωνές, βιαστικές και άστοχες, δημιούργησαν τελευταία ορισμένα ερωτήματα. Θα απαντήσω καθαρά: Επειδή σήμερα η Νέα Δημοκρατία μαζί με το ΠΑΣΟΚ έμειναν οι μόνες δύο δυνάμεις που στηρίζουν την έξοδο της χώρας από την κρίση, μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ, αυτό σημαίνει, τάχα, ότι κάποιος από σας ή εγώ ή το Κόμμα, η Παράταξη κατέθεσε την Ιδεολογία μας, την ιστορία μας, τα πιστεύω μας; Αυτό σημαίνει, άραγε, ότι το ΠΑΣΟΚ προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία; Ή ότι η Νέα Δημοκρατία προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ; Αυτό σημαίνει ότι σβήστηκαν ως δια μαγείας από την πολιτική μας ζωή οι μεγάλες διαφορές που έχουν αυτά τα δυο κόμματα; Αυτό σημαίνει ότι ιδέες και πιστεύω, απόψεις και οράματα, πετάχτηκαν στο καλάθι της λήθης;
Απαντώ: Άλλο πράγμα να ιεραρχείς τις ανάγκες του σπιτιού σου με βάση της ανάγκες μιας πατρίδας που φλέγεται, κι άλλο να βάζεις φωτιά στο ίδιο το σπίτι σου, αγνοώντας εκείνο το μεγάλο που σου ζητάει η Πατρίδα. Και είναι επίσης, άλλο πράγμα να σκέπτεσαι τι θα πεις, έχοντας κριτήριο το εγώ ή το συμφέρον σου, κι άλλο πράγμα να μιλάς τόσο, που και τις ιδέες σου να μην απεμπολείς και την πατρίδα σου να προφυλάσσεις από το μεγάλο κίνδυνο. Και όλοι καταλαβαίνουν τι θέλω να πω…
Κι ύστερα μια στιγμή, όταν η ΔΗΜΑΡ ήταν μέσα στην κυβέρνηση, τέτοιοι «κίνδυνοι» για την Παράταξη, τότε δεν υπήρχαν; Τώρα κάποιοι τους «ανακάλυψαν»; Το ότι τότε συνεργαζόμασταν και με ένα κόμμα ακόμα πιο αριστερό δεν το ήξεραν; Δεν τους ενοχλούσε; Γιατί ξαφνικά άρχισαν να ενοχλούνται τώρα που έφυγε η ΔΗΜΑΡ;
Κλείνοντας θα σας πω τα εξής: Γυρίστε και κοιτάξτε τι γίνεται στη χώρα μας. Πριν δύο-τρία χρόνια – και πολύ περισσότερο πέρσι τέτοιον καιρό – η Ελλάδα ήταν η μοναδική πηγή αστάθειας σε ολόκληρη την περιοχή μας. Και πολλοί στο εξωτερικό – το ξέρετε- εξέφραζαν το φόβο ότι μια κατάρρευση της Ελλάδας θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει ολόκληρη την περιοχή, για να μην πω και την Ευρώπη ολόκληρη… Όλοι το θυμόμαστε!
Δείτε, λοιπόν, σήμερα τι συμβαίνει: Είναι η ακριβώς αντίστροφη εικόνα! Γύρω μας ανατρέπονται τα πάντα. Κραδασμοί παντού. Αβεβαιότητα παντού. Και μέσα σε αυτή τη γενικότερη αστάθεια, η Ελλάδα, με τα προβλήματά της που, ναι, δεν τα έχει λύσει ακόμα, μοιάζει σαν μοναδική νησίδα σταθερότητας! Ποιος θα το πίστευε αυτό ένα χρόνο πριν; Καταλαβαίνετε πόσο ενισχύει τη χώρα μας, τη θέση της, τη σημασία της Πατρίδας και τους μελλοντικούς γεωπολιτικούς ρόλους που θα διαδραματίσει η Ελλάδα, αυτή η αίσθηση προόδου και σταθερότητας, αυτή η αξιοπιστία που ανακτήσαμε τον τελευταίο καιρό; Φανταστείτε τότε να είχαμε ακούσει τις ακραίες φωνές… Φανταστείτε να είχαμε κερδοσκοπήσει κι εμείς πάνω στις συμφορές της χώρας… Θα ήταν η ζωή του Έλληνα καλύτερη η χειρότερη; Θα ήταν τρείς φορές χειρότερη! Θα ήταν η Ελλάδα ισχυρότερη ή ασθενέστερη σήμερα; Την απάντηση την ξέρετε όλοι…
Φίλες και φίλοι,
Μετά από αυτά τα αναγκαία πολιτικά, προχωράμε σήμερα στην εκλογή των νέων οργάνων του κόμματος. Προχωράμε στη μάχη των ιδεών που δώσαμε, δίνουμε και θα δίνουμε με πείσμα, αλλά και με σύνεση και με αίσθηση προτεραιοτήτων. Αυτή είναι η μάχη στην οποία προχωράμε για τη Νέα Ελλάδα.
Δείτε κι ένα τελευταίο παράδειγμα θα το πω: Τον αθλητή του μπάσκετ Γιάννη Αντετoκούμπο. Ο ίδιος γεννήθηκε στην Ελλάδα, αλλά δεν πήρε ιθαγένεια «αυτόματα». Δεν έγινε Έλληνας «στα χαρτιά». Το πάλεψε! Πήγε σχολείο. Έμαθε ελληνικά καλύτερα από πολλούς. Πήρε Ελληνική Παιδεία! Ακόμα χωρίς να του το ζητήσει κανείς, βαπτίστηκε ορθόδοξος. Ξεκίνησε από τις γειτονιές της Αθήνας και με την αξία του έφτασε μέχρι το NΒΑ. Κι εκεί θυμάται, στο NBA, πάντα, και αυτός και η οικογένειά του, ότι είναι Έλληνες. Το επέλεξε ο ίδιος. Αγωνίστηκε και το αξίζει. Είναι παιδί της «ημετέρας Παιδείας». Είναι δικός μας. Και μας κάνει όλους υπερήφανους. Έτσι θέλουμε να γίνονται Έλληνες, όσοι το επιθυμούν. Μέσα από την «ημετέρα Παιδεία». Όχι μέσα από τα «χαρτιά»… Κι έχεις και κάποιους που τον βρίζουν τον Γιάννη… Κι ύστερα διαμαρτύρονται, όταν τους λέμε νεοναζί. Ένα νέο παιδί, που είναι Έλληνας στην ψυχή και στην Παιδεία, πολύ πιο Έλληνας και πολύ πιο «δικός μας» από εκείνους τουλάχιστον που καίνε την Ελληνική σημαία - τον βρίζουν για το χρώμα του δέρματός του. Ε λοιπόν, εγώ λέω ότι εκείνοι που τον βρίζουν είναι νεοναζί, είναι κήρυκες του μίσους και ντροπιάζουν την Ελλάδα!
Φίλες και φίλοι,
Αυτοί που πέρσι προεξοφλούσαν ότι δεν θα τα καταφέρουμε. Τώρα ανησυχούν. Γιατί βλέπουνε ότι τα καταφέρνουμε. Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να μας βάλουν εμπόδια. Είναι οι ίδιοι που προσπαθούν να μας σταματήσουν. Δεν θα μπορέσουν! Εμείς προχωράμε! Κι αφήνουμε τους ακραίους στη μιζέρια τους. Η γκρίνια τους που κουράζει, η καταστροφολογία τους που διαψεύδεται συνεχώς, το μίσος τους που δηλητηριάζει, όλα αυτά προκαλούν σιγά-σιγά απέχθεια στην ελληνική κοινωνία. Η μάχη των ιδεών για την πατρίδα μας στρέφεται εναντίον τους: Ενάντια στις ιδεοληψίες του χθες, σε αυτό τον αδιόρθωτο λαϊκισμό και σε αυτά τα απίστευτα κηρύγματα μίσους. Η μάχη των ιδεών που δίνουμε καθημερινά, δυναμώνει αυτόν τον αγώνα για τη Νέα Ελλάδα, απομονώνει εκείνους που θέλουν να βάζουν εμπόδια, δεν διασπά τη μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού που μας θέλει να επιτύχουμε στο έργο μας…
Και τώρα πια, το καταλαβαίνει και ο Ελληνικός λαός: Ότι το όραμα της Νέας Ελλάδας, αφορά όλους, αγγίζει τους πάντες. Σας το είπα και προχθές, αυτή τη Νέα Ελλάδα την είχαν στο μυαλό τους και στην καρδιά τους, εκατομμύρια Έλληνες, πριν την πούμε εμείς. Δεν πίστευαν ότι θα βρεθεί ποτέ παράταξη να αγωνιστεί γι’ αυτό. Τώρα το βλέπουν σιγά-σιγά να παίρνει σάρκα και οστά… Πιστέψτε με, δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα για ένα πολιτικό – και πολιτικοί είμαστε όλοι εδώ μέσα- που έχει οδηγό τη συνείδησή του, από το να προσφέρει τρία πράγματα στην κοινωνία: Όραμα, Ελπίδα και Ενότητα! Είμαστε αληθινά τυχεροί, γιατί η δική μας η Παράταξη, η Νέα Δημοκρατία, κι όλοι όσοι συνεργάζονται μαζί μας, κι όλοι όσοι στηρίζουν την προσπάθειά μας, δηλαδή η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, μέσα στις δυσκολίες που περνά σήμερα η Ελλάδα μας, και μέσα σε αυτό το κλίμα αναταραχής που επικρατεί γύρω από τη χώρα μας, όλοι εύχονται και προσεύχονται να πετύχουμε!
Ε λοιπόν, δεν θα τους διαψεύσουμε. Θα πετύχουμε! Καλόν αγώνα, καλή δύναμη, κουράγιο! Η ανηφόρα υπάρχει ακόμα. Θα βγούμε γρήγορα! Να είστε καλά. Ευχαριστώ πάρα πολύ.