Άρθρο του καθηγητή και συγγραφέα κ. Δημοσθένη Δαββέτα στη Γαλλική LE FIGARO για την ΕΡΤ

Άρθρο του καθηγητή και συγγραφέα κ. Δημοσθένη Δαββέτα

στη Γαλλική LE FIGARO

για την ΕΡΤ

Τίτλος: «Grèce: pour fermer la télévision» («Ελλάδα: πώς οδηγηθήκαμε στο κλείσιμο της τηλεόρασης»)

//Μεγάλη μερίδα του γαλλικού Τύπου παρουσίασε την υπόθεση της ελληνικής ραδιοτηλεόρασης, της ΕΡΤ, παραπλανητικά. Οι ακριβείς πληροφορίες αναφορικά με το «κλείσιμο» της σχεδόν πάντοτε απουσίαζαν: έτσι λοιπόν [το «κλείσιμο»] παρουσιάστηκε ως μία απόφαση απόλυτα βάναυση και αντιδημοκρατική από την πλευρά του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά.

Ας πάμε λίγο πίσω στην περίοδο του 1981, όταν οι σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ ανέλαβαν την εξουσία. Προκειμένου να προσδώσουν στο δημόσιο τομέα μία ασφάλεια η οποία δεν υπάρχει στον ιδιωτικό, εφάρμοσαν μία υπερπροστατευτική πολιτική: ξεκίνησαν υπερφορτώνοντας τη δημόσια ραδιοτηλεόραση με υπεράριθμες θέσεις εργασίας οι οποίες στηρίζονταν λιγότερο σε αξιοκρατικά κριτήρια απ’ ότι σε κομματική υποταγή. Στη συνέχεια, ευνόησαν σε όλα τα επίπεδα την επέλαση μίας πελατειακής συμπεριφοράς. Για να είμαστε σωστοί, αναγνωρίζουμε ότι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας δεν λειτούργησε διαφορετικά τις σπάνιες φορές κατά τις οποίες ανέλαβε την εξουσία.

Καρπός της σύνδεσής της με το ΠΑΣΟΚ ή της στράτευσής της στο πλαίσιο της ευρύτερης αριστεράς, η νέα πολιτικο-πολιτισμική ελίτ στην Ελλάδα ξεκίνησε έτσι με ταχείς ρυθμούς να διαφεντεύει τόσο την τηλεόραση όσο και το ελληνικό ραδιόφωνο. Αυτοί οι «προοδευτικοί» αυτό-ενθρονίστηκαν ως εγγυητές μίας μοναδικής σωτήριας αλήθειας, την οποία και εξέφραζαν στην πράξη μέσω της προώθησης της «καλής» αριστεράς και την περιφρόνηση της «κακής» αντιδραστικής δεξιάς.

Να γιατί, τη στιγμή που εμφανίστηκε η υφιστάμενη δραματική κρίση, η ανάγκη μεταρρυθμίσεων κατέστη αναπόφευκτη. Θυμίζουμε ότι [οι μεταρρυθμίσεις αυτές] εγγράφηκαν στο πλαίσιο της συμφωνίας μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικα προκειμένου να ελαφρυνθεί επιτέλους ένας υπερτροφικός δημόσιος τομέας.

Είτε μέσω απολύσεων, είτε μέσω υπηρεσιακής μεταβολής των δημοσίων υπαλλήλων, ήταν απολύτως απαραίτητο να προχωρήσει η μεταρρύθμιση. Όταν ο πρόεδρος Hollande ήρθε στην Ελλάδα, η ΕΡΤ έκανε απεργία κι ως εκ τούτου οι συμπολίτες μας στερήθηκαν το στοιχειώδες δικαίωμα για άμεση ενημέρωση. Συνέβη ακριβώς το ίδιο κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Κίνα, αποσιωπώντας έτσι τις σημαντικές εμπορικές και πολιτικές συμφωνίες που υπεγράφησαν μεταξύ των δύο χωρών.

Με το χρόνο, η ΕΡΤ έγινε ένα αντικειμενικό εμπόδιο στις μεταρρυθμίσεις. Αν ο πρωθυπουργός ήθελε να προβεί στη μετακίνηση αυτών των δημοσίων υπαλλήλων, θα τον εμπόδιζε σε αυτό η ισχύουσα νομοθεσία η οποία την προβλέπει μόνο έως ποσοστού 2% το μήνα. Υπό αυτές τις συνθήκες, θα χρειάζονταν χρόνια ολόκληρα προκειμένου να αλλάξει το οτιδήποτε! Δεν υπήρχε λοιπόν καμία εναλλακτική από το κλείσιμο της ΕΡΤ υπό την παλαιά μορφή της για την ανασυγκρότησή της υπό μία νέα δομή, πιο δημοκρατική, πράγμα και το οποίο έγινε.

Επιπλέον, το Συμβούλιο της Επικρατείας αποδέχθηκε την όλη υπόθεση.

Κατά τον πρόσφατο ανασχηματισμό, διορίστηκε συγκεκριμένος υπουργός ο οποίος επωμίστηκε τη διαχείριση αυτής της μετάβασης. Προς αυτή την κατεύθυνση παρουσίασε τρεις διαδοχικές προτάσεις στους υπεύθυνους προσωπικού της παλαιάς ΕΡΤ. Αναμένουμε να δούμε την κατάληξη που θα υπάρξει. Έτσι έχει η αλήθεια και έπρεπε να ακουστεί. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μεταρρυθμίσεις για την επιβίωσή της. Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς το έχει καταλάβει, ανοίγοντας ένα δύσκολο αλλά αναγκαίο μονοπάτι, έναν δρόμο τον οποίο οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα χρειαστεί επίσης να πάρουν σε διαφορετικά επίπεδα//.