Διοργάνωση έκθεσης «Σπόρος Ελπίδας»
Με ιδιαίτερη χαρά τον Αύγουστο του 2013 το μουσείο Χέλμη φιλοξενεί την έκθεση «Σπόρος Ελπίδας».
Η έκθεση διοργανώνεται στο μουσείο Χέλμη με τη συμβολή της ομάδας επτά Ελλήνων διακεκριμένων χαρακτών οι οποίοι κάτω από την καθοδήγηση δύο νέων μουσειολόγων ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αποκαλύψουν ότι η Τέχνη είναι το εργαλείο που οδηγεί σε αιώνιο προβληματισμό, στοχασμό μα και ψυχική ανάταση. Στις δύσκολες κοινωνικά συναισθηματικά και οικονομικά περιόδους που διανύει η χώρα μας, καλέσαμε κάθε έναν εκπρόσωπο της χαρακτικής τέχνης (όλους αποφοίτους σχολών κατεύθυνσης Καλών Τεχνών)να διατυπώσει με τον δικό του προσωπικό τρόπο προσωπικά βιώματα, θέσεις και στοχασμούς για το τι θα μπορούσε να αποτελεί σπόρο ελπίδας και εξέλιξης για ένα καλύτερο αύριο.
Θα ήταν δύσκολο σε ένα μουσείο φυσικής Ιστορίας να παραμείνει κανείς απαθής στο γεγονός ότι ανήκουμε στη φύση και είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της. Ωστόσο, ως σπόρος ελπίδας δεν θα μπορούσε να νοηθεί μόνο ένας σπόρος φυτού, αλλά κάθε μικρό απομεινάρι μέσα από το οποίο μπορεί να βλαστήσει ζωή, ελπίδα και ένα καινούργιο δέντρο με τεράστιες ρίζες βαθιά στη γη. Τις δικές μας ρίζες και την αναγκαιότητα να μην χάσουμε τίποτα υλικό ή συναισθηματικό προσπαθεί η ίδια η έκθεση να αναλύσει.
Ενδέχεται ο σπόρος να είναι ένα έμβρυο, θηλαστικό, ένας καρπός, ένα μικρό παιδί που χαίρεται , γελάει, παίζει, μία παρότρυνση, ένα κίνητρο που θα εμψυχώσει, ένα χαμόγελο που θα μας απαλύνει την ψυχή, ο ίδιος ο έρωτας που υποδηλώνει ότι είμαστε ζωντανοί, υπάρχουμε και προχωράμε!
Το κοινό θα έρθει σε επαφή με έργα που υποδηλώνουν διαφορετικές κοσμοθεωρίες και στοχασμούς για την ανθρώπινη ύπαρξη, το φυσικό περιβάλλον και την ανάγκη να διασωθεί κάθε πολύτιμο σπάραγμα από το οποίο μπορεί να αναγεννηθεί η ίδια η φύση. Δόθηκε η ευκαιρία στους ίδιους τους καλλιτέχνες να φτιάξουν έργα εξ αρχής ή να δουν με διαφορετική οπτική έργα που είχαν ήδη στο porfolioτους και τους δόθηκε η δυνατότητα να τα προβάλουν για πρώτη φορά.
Ζητήθηκε από τους ίδιους να αναλύσουν με λίγα σχόλια τις τεχνικές που ακολούθησαν με σκοπό να είναι πιο προσφιλή τα έργα ακόμη και σε άτομα που δεν έχουν ιδιαίτερες γνώσεις χαρακτικής.
Σκόπιμα, οι ίδιοι οι μουσειολόγοι και επιμελητές της έκθεσης Λαμπρινή Παπαδήμα και Στουπάθης Κων/νος αφήνουν να νοηθεί ότι ο «Σπόρος ελπίδας» δεν είναι μία απλή έκθεση χαρακτικών έργων με διακοσμητικότητα ή επιφανειακή καλαισθησία, αλλά με κοινό παρανομαστή την αισιοδοξία: αυτή με την οποία πολλές φορές θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε δύσκολα βιώματα και περιστάσεις της ζωής. Η ίδια η φύση μπορεί να μας κατευθύνει. Γεννηθήκαμε για να κερδίσουμε…
Το μουσειολογικό σκεπτικό της έκθεσης βασίζεται στην αισιοδοξία και στην ελπίδα που εκπέμπει ο ‘σπόρος’ μέσα από τον άμεσο συσχετισμό του με τη ‘γέννηση’ και την ‘αναγέννηση’…
Στην έκθεση συμμετέχουν με χαρακτικά διαφορετικών τεχνοτροπιών και τεχνικών οι εικαστικοί: Βίκυ Τσαλαματά, Βίκυ Κολιπέτσα, Γιάννης Καψιδάκης, Χρήστος Αγγελόπουλος, Νίκος Γκριτζώνας, Ιωάννα Παπαδοπούλου, Κωνσταντίνα Γεώργα.
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στον Α΄όροφο του Μουσείου Χέλμη από τις 4 Αυγούστου μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2013.
Με ιδιαίτερη χαρά τον Αύγουστο του 2013 το μουσείο Χέλμη φιλοξενεί την έκθεση «Σπόρος Ελπίδας».
Η έκθεση διοργανώνεται στο μουσείο Χέλμη με τη συμβολή της ομάδας επτά Ελλήνων διακεκριμένων χαρακτών οι οποίοι κάτω από την καθοδήγηση δύο νέων μουσειολόγων ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αποκαλύψουν ότι η Τέχνη είναι το εργαλείο που οδηγεί σε αιώνιο προβληματισμό, στοχασμό μα και ψυχική ανάταση. Στις δύσκολες κοινωνικά συναισθηματικά και οικονομικά περιόδους που διανύει η χώρα μας, καλέσαμε κάθε έναν εκπρόσωπο της χαρακτικής τέχνης (όλους αποφοίτους σχολών κατεύθυνσης Καλών Τεχνών)να διατυπώσει με τον δικό του προσωπικό τρόπο προσωπικά βιώματα, θέσεις και στοχασμούς για το τι θα μπορούσε να αποτελεί σπόρο ελπίδας και εξέλιξης για ένα καλύτερο αύριο.
Θα ήταν δύσκολο σε ένα μουσείο φυσικής Ιστορίας να παραμείνει κανείς απαθής στο γεγονός ότι ανήκουμε στη φύση και είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της. Ωστόσο, ως σπόρος ελπίδας δεν θα μπορούσε να νοηθεί μόνο ένας σπόρος φυτού, αλλά κάθε μικρό απομεινάρι μέσα από το οποίο μπορεί να βλαστήσει ζωή, ελπίδα και ένα καινούργιο δέντρο με τεράστιες ρίζες βαθιά στη γη. Τις δικές μας ρίζες και την αναγκαιότητα να μην χάσουμε τίποτα υλικό ή συναισθηματικό προσπαθεί η ίδια η έκθεση να αναλύσει.
Ενδέχεται ο σπόρος να είναι ένα έμβρυο, θηλαστικό, ένας καρπός, ένα μικρό παιδί που χαίρεται , γελάει, παίζει, μία παρότρυνση, ένα κίνητρο που θα εμψυχώσει, ένα χαμόγελο που θα μας απαλύνει την ψυχή, ο ίδιος ο έρωτας που υποδηλώνει ότι είμαστε ζωντανοί, υπάρχουμε και προχωράμε!
Το κοινό θα έρθει σε επαφή με έργα που υποδηλώνουν διαφορετικές κοσμοθεωρίες και στοχασμούς για την ανθρώπινη ύπαρξη, το φυσικό περιβάλλον και την ανάγκη να διασωθεί κάθε πολύτιμο σπάραγμα από το οποίο μπορεί να αναγεννηθεί η ίδια η φύση. Δόθηκε η ευκαιρία στους ίδιους τους καλλιτέχνες να φτιάξουν έργα εξ αρχής ή να δουν με διαφορετική οπτική έργα που είχαν ήδη στο porfolioτους και τους δόθηκε η δυνατότητα να τα προβάλουν για πρώτη φορά.
Ζητήθηκε από τους ίδιους να αναλύσουν με λίγα σχόλια τις τεχνικές που ακολούθησαν με σκοπό να είναι πιο προσφιλή τα έργα ακόμη και σε άτομα που δεν έχουν ιδιαίτερες γνώσεις χαρακτικής.
Σκόπιμα, οι ίδιοι οι μουσειολόγοι και επιμελητές της έκθεσης Λαμπρινή Παπαδήμα και Στουπάθης Κων/νος αφήνουν να νοηθεί ότι ο «Σπόρος ελπίδας» δεν είναι μία απλή έκθεση χαρακτικών έργων με διακοσμητικότητα ή επιφανειακή καλαισθησία, αλλά με κοινό παρανομαστή την αισιοδοξία: αυτή με την οποία πολλές φορές θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε δύσκολα βιώματα και περιστάσεις της ζωής. Η ίδια η φύση μπορεί να μας κατευθύνει. Γεννηθήκαμε για να κερδίσουμε…
Το μουσειολογικό σκεπτικό της έκθεσης βασίζεται στην αισιοδοξία και στην ελπίδα που εκπέμπει ο ‘σπόρος’ μέσα από τον άμεσο συσχετισμό του με τη ‘γέννηση’ και την ‘αναγέννηση’…
Στην έκθεση συμμετέχουν με χαρακτικά διαφορετικών τεχνοτροπιών και τεχνικών οι εικαστικοί: Βίκυ Τσαλαματά, Βίκυ Κολιπέτσα, Γιάννης Καψιδάκης, Χρήστος Αγγελόπουλος, Νίκος Γκριτζώνας, Ιωάννα Παπαδοπούλου, Κωνσταντίνα Γεώργα.
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στον Α΄όροφο του Μουσείου Χέλμη από τις 4 Αυγούστου μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2013.