Η «ανεξαρτησία» των Συνδικαλιστικών οργανώσεων
Γράφει ο Δημήτρης Β. Καρέλης,
με την ιδιότητα του Γενικού Γραμματέα
του Πανελλαδικού Συλλόγου Καταμετρητών ΔΕΗ.
Δράττομαι της ευκαιρίας από μια δήλωση του Υπουργού Εσωτερικών κ. Γιάννη Μιχελάκη στην εκπομπή «MEGA Σαββατοκύριακο» σήμερα Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου, για να αναφερθώ επιγραμματικά και μόνο στο θέμα της ανεξαρτησίας των Συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Γράφει ο Δημήτρης Β. Καρέλης,
με την ιδιότητα του Γενικού Γραμματέα
του Πανελλαδικού Συλλόγου Καταμετρητών ΔΕΗ.
Δράττομαι της ευκαιρίας από μια δήλωση του Υπουργού Εσωτερικών κ. Γιάννη Μιχελάκη στην εκπομπή «MEGA Σαββατοκύριακο» σήμερα Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου, για να αναφερθώ επιγραμματικά και μόνο στο θέμα της ανεξαρτησίας των Συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Κατ’ αρχάς με τιμά η αναφορά του κ. Υπουργού στο Σωματείο των Καταμετρητών της ΔΕΗ, του οποίου έχω την τιμή να βρίσκομαι στο Προεδρείο του ως Γενικός Γραμματέας, και ειδικότερα στον τρόπο εκλογής της διοίκησης μας και των εκπροσώπων μας στα Δευτεροβάθμια Συνδικαλιστικά όργανα όπως η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ.
Πράγματι στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, του 2010 και 2013, ο Σύλλογός μας εξέλεξε τα διοικητικά του όργανα μέσα από κοινό και ακομμάτιστο, «αντιπαραταξιακό» ψηφοδέλτιο.
Πράγματι στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, του 2010 και 2013, ο Σύλλογός μας εξέλεξε τα διοικητικά του όργανα μέσα από κοινό και ακομμάτιστο, «αντιπαραταξιακό» ψηφοδέλτιο.
Θα συμφωνήσουμε λοιπόν πως είναι αδήριτη ανάγκη για ακηδεμόνευτο και ανεξάρτητο Συνδικαλισμό, για το καλό των εργαζομένων, της κοινωνίας και γιατί όχι και της ίδιας της επιχείρησης στην οποία εργάζεται, στο πλαίσιο πάντα των διακριτών ρόλων του εργαζόμενου και του εργοδότη.
Όμως ας μου επιτραπούν όμως δύο επισημάνσεις:
Πρώτον: Ο δικός μας Σύλλογος δεν χρειάστηκε νομοθετική ρύθμιση για να πράξει το αυτονόητο.
Δεύτερον: Η πολιτική ηγεσία και τα κόμματα, εφόσον το επιθυμούν, δεν χρειάζονται νομοθετήματα ώστε να αφήσουν αχειραγώγητο το Συνδικαλιστικό κίνημα. Μπορούν να το πράξουν απλά χωρίς να αναμειγνύονται στο ούτως ή άλλως, όπως προαναφέραμε, διακριτό ρόλο των φορέων του Συνδικαλισμού, της εργοδοσίας και της Πολιτείας.
Επί της ουσίας όμως, όλα τα παραπάνω είναι στα χέρια των εργαζομένων και μόνο, οι οποίοι δεν αρκεί να αποδοκιμάζουν τους εκπροσώπους τους επιτιθέμενοι επί δικαίων και αδίκων, αλλά να συμμετέχουν και να καθορίζουν ως ένα μεγάλο βαθμό τα πράγματα.
«Του δε πολέμου οι καιροί ου μενετοί» και δεν πρέπει να λείπει κανείς, αυτή την δύσκολη ώρα που περνά η ελληνική κοινωνία, με την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη, τις απολύσεις, τις περικοπές και τα δυσβάστακτα φορολογικά βάρη στις πλάτες του λαού.
Όμως ας μου επιτραπούν όμως δύο επισημάνσεις:
Πρώτον: Ο δικός μας Σύλλογος δεν χρειάστηκε νομοθετική ρύθμιση για να πράξει το αυτονόητο.
Δεύτερον: Η πολιτική ηγεσία και τα κόμματα, εφόσον το επιθυμούν, δεν χρειάζονται νομοθετήματα ώστε να αφήσουν αχειραγώγητο το Συνδικαλιστικό κίνημα. Μπορούν να το πράξουν απλά χωρίς να αναμειγνύονται στο ούτως ή άλλως, όπως προαναφέραμε, διακριτό ρόλο των φορέων του Συνδικαλισμού, της εργοδοσίας και της Πολιτείας.
Επί της ουσίας όμως, όλα τα παραπάνω είναι στα χέρια των εργαζομένων και μόνο, οι οποίοι δεν αρκεί να αποδοκιμάζουν τους εκπροσώπους τους επιτιθέμενοι επί δικαίων και αδίκων, αλλά να συμμετέχουν και να καθορίζουν ως ένα μεγάλο βαθμό τα πράγματα.
«Του δε πολέμου οι καιροί ου μενετοί» και δεν πρέπει να λείπει κανείς, αυτή την δύσκολη ώρα που περνά η ελληνική κοινωνία, με την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη, τις απολύσεις, τις περικοπές και τα δυσβάστακτα φορολογικά βάρη στις πλάτες του λαού.
Άλλωστε δεν μπορεί να υπάρξει συνδικαλισμός χωρίς …εργαζόμενους!
Πολλοί «Συνδικαλιστές» που η ίδια η ιστορία θα τους τοποθετήσει στην θέση που πραγματικά τους αρμόζει, έχουν σταθεί πολύ κατώτεροι των περιστάσεων. Κι αυτό δεν μπορεί καμιά νομοθετική ρύθμιση, την οποία ειρήσθω εν παρόδω θα τη συζητούσα ευχαρίστως, να λύσει οριστικά χωρίς τη συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων.
Η ώρα της πραγματικής αλλαγής σ’ όλα τα επίπεδα έχει έλθει, όχι μόνο όμως με μονομερείς αποφάσεις και νομοθετήματα, αλλά με ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο. Η Ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από συνοχή και αλληλεγγύη για να επιβιώσει σ’ ένα δύσκολο και γκρίζο οικονομικοκοινωνικό και πολιτικό τοπίο.
Δημήτρης Β. Καρέλης,
Γενικός Γραμματέας
Πανελλαδικού Συλλόγου Καταμετρητών- Εισπρακτόρων ΔΕΗ.
Πολλοί «Συνδικαλιστές» που η ίδια η ιστορία θα τους τοποθετήσει στην θέση που πραγματικά τους αρμόζει, έχουν σταθεί πολύ κατώτεροι των περιστάσεων. Κι αυτό δεν μπορεί καμιά νομοθετική ρύθμιση, την οποία ειρήσθω εν παρόδω θα τη συζητούσα ευχαρίστως, να λύσει οριστικά χωρίς τη συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων.
Η ώρα της πραγματικής αλλαγής σ’ όλα τα επίπεδα έχει έλθει, όχι μόνο όμως με μονομερείς αποφάσεις και νομοθετήματα, αλλά με ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο. Η Ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από συνοχή και αλληλεγγύη για να επιβιώσει σ’ ένα δύσκολο και γκρίζο οικονομικοκοινωνικό και πολιτικό τοπίο.
Δημήτρης Β. Καρέλης,
Γενικός Γραμματέας
Πανελλαδικού Συλλόγου Καταμετρητών- Εισπρακτόρων ΔΕΗ.