ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΜΟΚΟΒΙΤΗ
Η κ. Μέρκελ έγινε και... ιστορικός στα σχολεία, όπως ο άλλος
Πρωθυπουργός που έγινε ταξιτζής με ... καλοπληρωμένα παπαγαλάκια που
άφησαν τις... νερατζούλες της Επαρχίας και πάνε... βόλτα με ταξί
Ευρώπης. Ίδια κομματική τακτική παντού
Η κ. Μέρκελ, λοιπόν,
ΔΙΔΑΣΚΕΙ την Ενότητα του Γερμανικού Έθνους και Κράτους (ΑνατολικοΔυτικής
Γερμανίας), αλλά ταυτόχρονα ΚΑΙ τη ΔΙΑΛΥΣΗ της Ενωμένης Ευρωπης με τη
διάλυση Εθνών της. Φυσικά με την από πολιτικής καταγωγής της νοοτροπία
του Στάλιν και την “πειθώ” του συμπατριώτη της Χίτλερ σε ένα “μίγμα
νεοΓερμανικής πολιτικής ΕΠΙΒΟΛΗΣ της Κυριαρχίας της” με την πολεμική
μηχανή της Οικονομίας.
Σε λίγο η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ γλώσσα θα ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ
ως “επικρατούσα τοπικών γλωσσών”, που δεν θα είναι πια οι... “εθνικές
τους”, προϋπόθεση για πρόσθετη χορήγηση “πολιτιστικής βοήθειας” και στην
προσπάθεια “κουρέματος πολιτιστικής ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ” υποταγμένου
Κράτους-μέλους Ένωσης Γερμανόφωνων Λαών στην “Ενωμένη” Ευρώπη.
Στα ερείπια Πολιτισμών που θα αφήσει πίσω του ο “σταλινοχιτλερικός
νεοπολιτισμός οικονομίας” Έθνη και Λαοί θα αναζητούν “ενθύμια” της
πρότερης Ζωής τους αλλά δεν θα βρίσκουν το δικό τους πρόσωπο στους
σπασμένους καθρέφτες της δικής τους Πατρίδας. Η αλλοίωση ή ίσως η
αναπηρία Ψυχής τους με το βάρος της ανάγκης επιβίωσης τους σε ένα κόσμο
που ΔΕΝ δίνει ένα “Ιδανικό” σε επώδυνη Πορεία Λαού, θα έχει “άλλο
είδωλο”, ΑΝ ΔΕΝ αντισταθούν, ΑΝ ΔΕΝ (όχι εξεγερθούν απαραιτήτως, αλλά
έστω) ΕΓΕΡΘΟΥΝ “όσο ακόμα είναι καιρός” για τις Νέες Γενεές που πλάθουν
τις δικές τους Ψυχές σε ερείπια. Ή νέα Κτίσματα, αλλά ΠΟΙΑ; Και με τη
θέληση, Απόφαση ή Επιβολή ΠΟΙΩΝ;
“Διαχειριστές της κρίσης” ΔΕΝ
υπάρχουν ΕΔΩ. Υπάρχουν ΜΟΝΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ -λογιστές- “πρωτοκολλητές” των
Αποφάσεων των ανεξέλεγκτων διαχειριστών της κρίσης, που βρίσκονται
ΑΛΛΟΥ, μακράν του Ελληνικού “κυρίαρχου” Ελληνικού λαού και ΕΘΝΟΥΣ μας.
Και οι ΕΔΩ “πρωτοκολλητές”επισείουν την “κρίση” για να αποφεύγουν την
κριτική για τις ΕΥΘΥΝΕΣ και ΕΝΟΧΕΣ ΤΟΥΣ για τις ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ να
διαχειριστούν την κρίση, αλλά και να μην είχαν γίνει ΥΠΑΙΤΙΟΙ της
κρίσης. ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕΤΑ-νοούν ΚΑΘΟΛΟΥ, με τη συμπεριφορά τους.
Εδώ
ταυτόχρονα με τις αποκρατικοποιήσεις-ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας
περιουσίας γίνεται την ίδια στιγμή επιδρομή σταλινοκρατικοποίησης της
ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ περιουσίας (που ΑΠΑΞΙΩΝΕΤΑΙ πλήρως) με πρωτοφανή ΔΙΩΓΜΟ των
ιδιοκτητών ακίνητης περιουσίας των Ελληνικών νοικοκυριών, των
ΝΥΚΟΚΥΡΑΙΩΝ της παραδοσιακής Ελληνικής οικογένειας που τη ΔΙΑΛΥΟΥΝ. Κι'
όχι μετά την κρίση αλλά και πριν οι Νόμοι ουσιαστικά αφαιρούσαν τον
πυρήνα της ιδιοκτησίας-κυριότητας ακινήτου επέβαλαν “ενοικιοστάσιο” εν
καιρώ ειρήνης και “ευημερίας” και ενάντια σε κάθε λογική και Αρχή
στοιχειωδώς λειτουργίας ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ Οικονομίας και ελευθερίας
συμβάσεων,αλλά είχαν την Αρχή με “εξαναγκασμό παρέμβαση κράτους σε
βάρος του ενός και υπέρ του άλλου σε ελεύθερα συμβαλλόμενους
ιδιοκτήτες-ενοικιαστές”. Και σήμερα ή ΜΕΤΑ την κρίση (όποτε...) ΟΥΔΕΙΣ
“ανοίγει τα χαρτιά του” ΤΙ είδος ΠΡΟΣ ποια ΜΟΡΦΗ Οικονομίας οδεύει τούτο
το Κράτος: Ελεύθερη—Παρεμβατική-Συγκεντρωτική Κρατική; Τι επιτέλους,
όπως και σε ΟΛΑ τα άλλα ΕΘΝΙΚΑ και μεγάλα θέματα ΟΥΔΕΙΣ σε...”εθνικές”
εκλογές για ΟΥΔΕΝ ενημέρωσε τον...”κυρίαρχο χωρίς ενημέρωση για Εντολή”
λαό.
Δεν είναι τυχαίο ότι και ένα “εργαλείο μετασχηματισμού” του
ΠΟΛΙΤΗ σε απελπισμένο υποταγμένο “σύγχρονο ραγηά της Ευρώπης” σε τούτο
τον τόπο το ονόμασαν οι... εκλεγμένοι Δημοκρατικά ως “Σουλτάνοι
Εκπρόσωποι” εξευτελιστικά ταπεινωτικά για την αποδοχή του με... “ψήφο
λαού”... ΧΑΡΑΤΣΙ. Ναι, ΧΑ-ΡΑ-ΤΣΙ με την υποταγή σε Αφέντη-Κατακτητή με
την ΙΣΤΟΡΙΚΗ αναφορά και των αλυσίδων των συνειρμών που επιφέρει . Είναι
όμως, με τέτοιο τρόπο, είναι ΑΥΤΟ ένα ΚΡΑΤΟΣ - Φίλος Λαού; Πως να
αισθανθείς ΦΙΛΟ αυτόν που σου επιβάλει όχι “εισφορά στην Πατρίδα ΣΟΥ”
αλλά ΕΠΙΣΗΜΩΣ το ονομάζει ΠΡΟΣ υποτελή του ΧΑΡΑΤΣΙ; Και μπήκε στην ζωή
και στην γλώσσα του “ευρωπαίου” Νεοέλληνα και πάλι το ΧΑΡΑΤΣΙ του ...
Σουλεϊμάν (δημιουργώντας και ανάλογη ψυχοσύνθεση; διχασμός στην
ταυτότητα Νεοέλληνα – ευρωπαίου – ιδιότυπου σύγχρονου “ραγηά των
ευρωπαίων”)
Είναι ΑΥΤΟ που επιδιώκουμε; Το ΦΙΛΙΚΟ προς τον
ΠΟΛΙΤΗ Κράτος που το θεωρεί “δικό του” κι' όχι επικυρίαρχο του; ΠΟΙΟ
πλαίσιο αποδεκτό; Πόσο “δικό του” όμως όταν του παίρνει και τη στέγη της
οικογένειας του “πρώτη κατοικία”; (όταν μάλιστα πριν έπαιρνε η
Τράπεζα και το τελευταίο ευρώ του συνταξιούχου ΤΖΑΜΠΑ αλλά το δάνειζε
“στον απόγονο του” για...στέγη με τόκο 100% κερδοφορίας, αφού τσάμπα
έπαιρναν με τόκο έδιναν). Εξευτελιστικά επιβολή ως χαράτσι γιατί ΕΤΣΙ
επιβάλουν “οι ανεξέλεγκτοι διαχειριστές μας” μέσω των ΕΔΩ Υπαίτιων της
ΚΡΙΣΗΣ ανίκανων ΚΑΙ για να ΕΧΟΥΝ αποφύγει και για να έχουν “τιθασεύσει
την κρίση που ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ με την τακτικη τους τα κόμματα ΤΟΥΣ”.
ΧΩΡΙΣ όμως ΧΑΡΑΤΣΙ απόλυτα “ελεύθεροι και ωραίοι” οι άσωτοι, οι χωρίς
έγνοια αποταμίευσης και “αρματωλοί της νυχτερινής ζωής” και “μοντέρνοι
κλέφτες και... αντιστασιακοί ελέγχων Τελωνείων ντόπιοι και μετανάστες
μεταφορείς Ελληνικού χρήματος στο εξωτερικό”. Και ποια δικαιολογία η
“ισότητα” ή “κατ' αναλογίαν βάρη”όταν ο ιδιοκτήτης ακινήτου ως εύκολο
θύμα-θήραμα απροστάτευτο και ΑΔΙΚΑ εκτεθειμένο στην Κρατική ανεξέλεγκτη
βουλιμία θα πληρώνει ΑΥΤΟΣ ως “τιμωρία ιδιοκτησίας”και ως “ποινή για
επενδυμένη αποταμίευσή του” ως καταδιωκόμενος διότι δεν υπήρξε σπάταλος
αλλά αποταμιευτής προς ενίσχυση ΟΛΟΥ του κύκλου της Οικονομικής ζωής
και θα συμβάλει ΤΩΡΑ η Τιμωρία ΤΟΥ προς τι; Σε ποια κατεύθυνση; Τι
είδους οικονομίας; Τι είδος τελικά ΔΗΜΟ-Κρατίας και ποιων; Ακόμη και σε
όσους δεν έχουν ιδιόκτητη στέγη αντί για την ενίσχυση ΝΕΩΝ Οικογενειών
θα έχουμε την αποδυνάμωση και διωγμόν ΚΑΙ των ήδη σημερινών ; Και ποια
ανάπτυξη όταν η αποταμίευση – επένδυση , η δημιουργία κεφαλαίου ως μέσου
παραγωγής σε ελεύθερη οικονομία είναι υπό διωγμόν και χαράτσι αλλά,
ακόμα και η αλλαγή επένδυσης προϋποθέτει αποταμίευση και ρευστότητα;
Μακραίνουν καθημερινά όχι οι λίστες του εξωτερικού αλλά ΜΑΚΡΑΙΝΟΥΝ οι
ΛΙΣΤΕΣ οικογενειών στην ΕΛΛΑΔΑ που ΔΕΝ τολμούν να ελπίζουν και να
συμβουλεύουν ΝΕΟΥΣ του ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ να δημιουργήσουν ΕΔΩ ΝΕΕΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ
Οικογένειες σε τούτο το ρημαγμένο ΚΡΑΤΟΣ , που τους έχει ΟΛΟΥΣ υπό
διωγμό.
Αποκρατικοποίηση Δημόσιας περιουσίας αλλά ταυτόχρονα
ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ, ιδιαίτερα της ΑΚΙΝΗΤΗΣ ιδιωτικής
περιουσίας με ταπεινωτικό , ισοπεδωτικό Αξιοπρέπειας Πολιτών αλλά και
εναντίον ΦΙΛΙΑΣ συνεργασίας Κράτους – Πολίτη ΧΑΡΑΤΣΙ.
Ποιον σκοπό μας δίνουν; Ποιο ιδανικό ως λαός ή έθνος μας δίνουν σε νεώτερους και παληότερους ;
68% κάτω του ορίου της ΦΤΩΧΕΙΑΣ. 64% ΝΕΟΙ να ΦΕΥΓΟΥΝ από την ΕΛΛΑΔΑ ,
27,5% Ανεργία . Είναι ένα πολύ εκρηκτικό ΜΙΓΜΑ Πολιτικής
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ που οδηγεί σε ΜΟΝΟ 3.000.000 συρρίκνωση ΕΘΝΟΥΣ μας την
επόμενη 30ετία. Και το “μείγμα Οικονομίας που ΘΑ άλλαζε” ΙΔΙΟ παραμένει
και διαβρωτικό ΖΩΗΣ και Αξιών Της.
Σημείωση :
α) Αλλά
ποια άλλη “επιλογή καλύτερης νοοτροπίας”, όταν απέναντι σε μια Κυβέρνηση
που κατηγορεί για έλλειψη νομιμοποίησης με “καταλήστευση της ψήφου
λαού” ή διάσταση λαϊκής Βούλησης – Βουλής , η Αντιπολίτευση θέλει η ίδια
να χρησιμοποιήσει το ίδιο εργαλείο – μέσο καταλήστευσης ψήφου αφού μην
πολεμώντας – καταργώντας τον ίδιο εκλογικό νόμο σκόπιμα “αλλάζει” τα
δώδεκα εσωτερικά κόμματα σε “ένα εξωτερικής εμφάνισης” με την μόνη
σκοπιμότητα προσδοκίας οφέλους από 50 επιπλέον έδρες του πρώτου κόμματος
που είναι ακριβώς η καταγγελλόμενη καταλήστευση ψήφου με την ίδια
τακτική που ως αντιπολίτευση είναι καταδικαστέα, αλλά ως κυβέρνηση
“ευλογημένη” , πάντα.
β) Σκέψεις που αφορούν σε θέματα που δεν
εντάσσονται στενά στην εξωτερική πολιτική έχουν τον απόηχό τους στην
τοποθέτηση – σύνδεσή μας με τον Διεθνή χώρο διότι με την ρύθμιση –
έλεγχο των εσωτερικών μας ( ιδιαίτερα οικονομικών) προβλημάτων από εμάς
ενισχύουμε (με όσο το δυνατό λιγότερες εξαρτήσεις) τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ θέση και
οφέλη εντός των Συμμαχιών μας τη σταθερότητα των θέσεών μας προς όφελος
μας. Και στον εξωτερικό τομέα βεβαίως “ανήκομεν στην Δύση (αλλά πως τώρα
νοείται; )” και ενισχύουμε τη συμμαχία μας απέναντι σε κοινούς
αντιπάλους οπουδήποτε και αν εμφανίζονται. Για αυτό το να ρυθμίζουμε
εμείς τα εσωτερικά μας δεν δημιουργεί τριβές ή καχυποψίες στην διεθνή
επιλογή μας και θέση.
γ) Σε ποια Δημοκρατία η κρίση πολίτη για
κάθε θέμα των κοινών βολεύει ποιούς “πολιτικούς της” να μην εκφέρεται
δημοσίως έτσι όπως κάθε μέλος του εκλογικού σώματος την έχει σχηματίσει
στο μόνο πολίτευμα ελεύθερα διαλόγου και επικοινωνίας απευθείας ΠΟΛΙΤΩΝ;
Η κάθε επιπέδου πολιτικοί – εκπρόσωποι ή “αξιωματούχοι αιρετοί ή
διορισμένοι”δεν στρέφονται εναντίον του εντολέα τους, αλλά απαντούν ή
λογοδοτούν όταν δεν έχουν προλάβει ή το χειρότερο έχουν δημιουργήσει
οποιαδήποτε πολιτική, οικονομική ή γενικότερα κοινωνική κρίση με
ολοφάνερη Ζημία Λαού, αλλιώς άλλο πολίτευμα θα πρέπει να χρησιμοποιούν
και να αναζητούν άλλο “λαό τους” για τα πολιτικά προσωπικά τους
συμφέροντα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΜΟΚΟΒΙΤΗΣ