OΙ ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
Σε λευκό και παγωμένο φόντο
Δημήτρης Στριλάκος – Νικήτας Κυπρίδημος | ΕΘΝΟΣ – ΚΥΝΗΓΙ | Ημ. δημοσίευσης: 24.1.2013
Δεν υπάρχει παγκοσμίως πιο… μπερδεμένη νομοθεσία από την ελληνική, σχετικά με το κυνήγι στο χιόνι!
Η συστηματική παραποίηση του πνεύματος και του γράμματος του νόμου από δασάρχες (…) έχει εδώ και χρόνια καθιερώσει γενικευμένες απαγορεύσεις κυνηγιού στις περιοχές που ελέγχουν, αμέσως μόλις μια… πούδρα χιόνι πέσει στο έδαφος. Είτε ένας πόντος χιόνι υπάρχει στο χώμα είτε ένα μέτρο, για κάποια δασαρχεία είναι το ίδιο! Πρόκειται απλώς για μια καταχρηστική απόφαση και ερμηνεία του τοπικού δασάρχη, καθώς ο νομοθέτης ούτε λέει κάτι τέτοιο ούτε και του παραχωρεί το δικαίωμα για κάτι τέτοιο. Ο νόμος δεν κάνει κανένα λόγο περί απλής «χιονοκάλυψης», αφήνοντας περιθώρια για λογικές απαγορεύσεις κυνηγιού, μόνο εφόσον διαπιστώνεται κίνδυνος μείωσης ορισμένων ειδών της άγριας πτηνοπανίδας, λόγω ιδιαίτερων δυσμενών συνθηκών.
Η απαγόρευση του κυνηγίου στο χιόνι δεν είναι ηθική αξία, δεν στηρίζεται σε έγκυρα βιολογικά δεδομένα και σαφώς δεν έχει παγκόσμια εφαρμογή… Αν ήταν έτσι, στις βορειότερες από εμάς χώρες της Ευρώπης που αρχίζει να χιονίζει από τον Σεπτέμβρη, δεν θα κυνηγούσαν καθόλου!
Τα άλλα κράτη έχουν μια πιο ρεαλιστική και βιολογικά έγκυρη νομοθεσία. Εκεί, όχι μόνο επιτρέπουν το κυνήγι με το χιόνι, αλλά… δίνουν και συμβουλές σε επίσημα έντυπα, για το πως πρέπει να διεξαχθεί.
Ούτως ή άλλως, η φύση έχει προικίσει τα ζώα με ένστικτα αυτοπροστασίας και στο χιόνι, καθώς γνωρίζουν καλά πως τα αχνάρια τους παρακολουθούνται από όλους τους «θηρευτές». Ετσι, τα θηράματα κάνουν πολλαπλές διαδρομές και στριφογυρίσματα πριν γιατακιάσουν, ενώ συχνά μια φαινομενικά εύκολη σειρά ιχνών είναι απλώς «παραπλανητική».
Το χιόνι σηκώνει εύκολα το σώμα ενός θηράματος, χωρίς να υποχωρεί. Τα ίχνη ενός κουνελιού ή άλλου μικρού θηράματος είναι μεν ορατά, αλλά όταν πάει να τα ακολουθήσει ο κυνηγός καταλαβαίνει ότι το χιόνι εκεί είναι βαθύ και το ανθρώπινο σώμα βουλιάζει μέχρι τη μέση. Η πορεία στο βαθύ χιόνι γρήγορα εξαντλεί τον άνθρωπο…
Το χιόνι καλύπτει το έδαφος σε θερμοκρασίες γύρω στο μηδέν ή πιο κάτω. Σε αυτές τις θερμοκρασίες όμως η θερμοκρασία και η υγρασία του αέρα πέφτουν με αποτέλεσμα να μη δίνει καλές οσφρητικές συνθήκες για τα σκυλιά. Ο σκύλος μειονεκτεί στο χιόνι και δεν αποδίδει όσο σε ένα καθαρό τοπίο με αρκετή υγρασία, όπου οι οσμές στον αέρα και στο έδαφος μεταφέρονται πολύ ευκολότερα.
Ο μεταβολισμός…
Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούν ως δεδομένο πως τα υδρόβια είναι θηράματα της κακοκαιρίας… και της χιονοθύελλας! Ειδικά όταν έχει χιόνι στο έδαφος οι κυνηγοί ξαπλώνουν στο έδαφος ντυμένοι στα άσπρα και με τα τουφέκια τυλιγμένα με άσπρα πανιά, περιμένοντας τις χήνες! Αυτό βέβαια σημαίνει ώρες συνεχούς επαφής με το παγωμένο έδαφος…
Το κυνήγι στο χιόνι δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και δεν αλλοιώνει την παραδοσιακή κυνηγετική «ηθική»… Τα θηράματα δεν κρυώνουν με την έννοια της ανθρώπινης αίσθησης του κρύου. Ο μεταβολισμός των θηραμάτων είναι απόλυτα ικανός να αντιμετωπίσει συνθήκες ψύχους, εφόσον υπάρχει τροφή. Ετσι, όταν έχει κρύο αυξάνουν οι ανάγκες του θηράματος, και το ζώο τρώει περισσότερο για να διατηρεί τη ζωτικότητά του ακμαία.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα ζώα με παρατεταμένη σφοδρή κακοκαιρία είναι η έλλειψη τροφής, είτε επειδή αυτή καλύπτεται από πάγο είτε επειδή δεν υπάρχει…
Το ζήτημα δεν είναι η «χιονοκάλυψη», όπως ερμηνεύεται στη χώρα μας, αφού μπορεί να μην έχει καθόλου χιόνι, αλλά ο παγετός και ο αέρας να μην επιτρέπουν στα θηράματα να πετάξουν και να βρουν τροφή. Και τότε ναι, οι συνθήκες επιβάλλουν παύση του κυνηγίου!
Είναι προφανές ότι η απαγόρευση του κυνηγίου στο χιόνι δεν είναι κάποια παγκόσμια αξία, αλλά αφορά… μια ελληνική ιδιαιτερότητα.
Δημήτρης Στριλάκος – Νικήτας Κυπρίδημος
Σε λευκό και παγωμένο φόντο
Δημήτρης Στριλάκος – Νικήτας Κυπρίδημος | ΕΘΝΟΣ – ΚΥΝΗΓΙ | Ημ. δημοσίευσης: 24.1.2013
Δεν υπάρχει παγκοσμίως πιο… μπερδεμένη νομοθεσία από την ελληνική, σχετικά με το κυνήγι στο χιόνι!
Η συστηματική παραποίηση του πνεύματος και του γράμματος του νόμου από δασάρχες (…) έχει εδώ και χρόνια καθιερώσει γενικευμένες απαγορεύσεις κυνηγιού στις περιοχές που ελέγχουν, αμέσως μόλις μια… πούδρα χιόνι πέσει στο έδαφος. Είτε ένας πόντος χιόνι υπάρχει στο χώμα είτε ένα μέτρο, για κάποια δασαρχεία είναι το ίδιο! Πρόκειται απλώς για μια καταχρηστική απόφαση και ερμηνεία του τοπικού δασάρχη, καθώς ο νομοθέτης ούτε λέει κάτι τέτοιο ούτε και του παραχωρεί το δικαίωμα για κάτι τέτοιο. Ο νόμος δεν κάνει κανένα λόγο περί απλής «χιονοκάλυψης», αφήνοντας περιθώρια για λογικές απαγορεύσεις κυνηγιού, μόνο εφόσον διαπιστώνεται κίνδυνος μείωσης ορισμένων ειδών της άγριας πτηνοπανίδας, λόγω ιδιαίτερων δυσμενών συνθηκών.
Η απαγόρευση του κυνηγίου στο χιόνι δεν είναι ηθική αξία, δεν στηρίζεται σε έγκυρα βιολογικά δεδομένα και σαφώς δεν έχει παγκόσμια εφαρμογή… Αν ήταν έτσι, στις βορειότερες από εμάς χώρες της Ευρώπης που αρχίζει να χιονίζει από τον Σεπτέμβρη, δεν θα κυνηγούσαν καθόλου!
Τα άλλα κράτη έχουν μια πιο ρεαλιστική και βιολογικά έγκυρη νομοθεσία. Εκεί, όχι μόνο επιτρέπουν το κυνήγι με το χιόνι, αλλά… δίνουν και συμβουλές σε επίσημα έντυπα, για το πως πρέπει να διεξαχθεί.
Ούτως ή άλλως, η φύση έχει προικίσει τα ζώα με ένστικτα αυτοπροστασίας και στο χιόνι, καθώς γνωρίζουν καλά πως τα αχνάρια τους παρακολουθούνται από όλους τους «θηρευτές». Ετσι, τα θηράματα κάνουν πολλαπλές διαδρομές και στριφογυρίσματα πριν γιατακιάσουν, ενώ συχνά μια φαινομενικά εύκολη σειρά ιχνών είναι απλώς «παραπλανητική».
Το χιόνι σηκώνει εύκολα το σώμα ενός θηράματος, χωρίς να υποχωρεί. Τα ίχνη ενός κουνελιού ή άλλου μικρού θηράματος είναι μεν ορατά, αλλά όταν πάει να τα ακολουθήσει ο κυνηγός καταλαβαίνει ότι το χιόνι εκεί είναι βαθύ και το ανθρώπινο σώμα βουλιάζει μέχρι τη μέση. Η πορεία στο βαθύ χιόνι γρήγορα εξαντλεί τον άνθρωπο…
Το χιόνι καλύπτει το έδαφος σε θερμοκρασίες γύρω στο μηδέν ή πιο κάτω. Σε αυτές τις θερμοκρασίες όμως η θερμοκρασία και η υγρασία του αέρα πέφτουν με αποτέλεσμα να μη δίνει καλές οσφρητικές συνθήκες για τα σκυλιά. Ο σκύλος μειονεκτεί στο χιόνι και δεν αποδίδει όσο σε ένα καθαρό τοπίο με αρκετή υγρασία, όπου οι οσμές στον αέρα και στο έδαφος μεταφέρονται πολύ ευκολότερα.
Ο μεταβολισμός…
Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούν ως δεδομένο πως τα υδρόβια είναι θηράματα της κακοκαιρίας… και της χιονοθύελλας! Ειδικά όταν έχει χιόνι στο έδαφος οι κυνηγοί ξαπλώνουν στο έδαφος ντυμένοι στα άσπρα και με τα τουφέκια τυλιγμένα με άσπρα πανιά, περιμένοντας τις χήνες! Αυτό βέβαια σημαίνει ώρες συνεχούς επαφής με το παγωμένο έδαφος…
Το κυνήγι στο χιόνι δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και δεν αλλοιώνει την παραδοσιακή κυνηγετική «ηθική»… Τα θηράματα δεν κρυώνουν με την έννοια της ανθρώπινης αίσθησης του κρύου. Ο μεταβολισμός των θηραμάτων είναι απόλυτα ικανός να αντιμετωπίσει συνθήκες ψύχους, εφόσον υπάρχει τροφή. Ετσι, όταν έχει κρύο αυξάνουν οι ανάγκες του θηράματος, και το ζώο τρώει περισσότερο για να διατηρεί τη ζωτικότητά του ακμαία.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα ζώα με παρατεταμένη σφοδρή κακοκαιρία είναι η έλλειψη τροφής, είτε επειδή αυτή καλύπτεται από πάγο είτε επειδή δεν υπάρχει…
Το ζήτημα δεν είναι η «χιονοκάλυψη», όπως ερμηνεύεται στη χώρα μας, αφού μπορεί να μην έχει καθόλου χιόνι, αλλά ο παγετός και ο αέρας να μην επιτρέπουν στα θηράματα να πετάξουν και να βρουν τροφή. Και τότε ναι, οι συνθήκες επιβάλλουν παύση του κυνηγίου!
Είναι προφανές ότι η απαγόρευση του κυνηγίου στο χιόνι δεν είναι κάποια παγκόσμια αξία, αλλά αφορά… μια ελληνική ιδιαιτερότητα.
Δημήτρης Στριλάκος – Νικήτας Κυπρίδημος