Άρθρο για το ιερό Πυλαίας Δήμητρας και τον πολιτισμό
Η ουσία της
εθνικιστικής ιδεολογίας είναι η θέση ότι το έθνος αποτελεί το ύψιστο επίπεδο
εξύψωσης του ατόμου. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μόνο τα έθνη παράγουν
πολιτισμό, οπωσδήποτε ο κάθε εθνικισμός είναι και οφείλει να είναι άμεσα
συνδεδεμένος με τον κάθε εθνικό πολιτισμό. Αλλιώς είναι απλώς μια παρέκκλιση
και στρέβλωση.
Σε αυτό το
πλαίσιο, κινείται η Οργάνωση Λαμίας του Εθνικού Μετώπου, με μια εκδήλωση
υψίστης, κατά την γνώμη μου, εθνικής σημασίας στο χώρο του μουσείου Θερμοπυλών,
δίπλα από το άγαλμα του θρυλικού βασιλέως Λεωνίδα το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013
(ώρα 4μ.μ.). Μία εκδήλωση, που σκοπό έχει να συνδέσει δύο χώρους τεράστιας ιστορικής
και πολιτιστικής σημασίας με πολιτικές, εκπαιδευτικές αλλά και οικονομικές, για
το σήμερα, προεκτάσεις: Τις Θερμοπύλες
και την ηρωική θυσία των «τριακοσίων», όπως έμειναν στην ιστορία και του γειτονικού ιερού της Πυλαίας Δήμητρας
στην Ανθήλη Λαμίας, όπου
καταγράφεται και μία από τις πρώτες Αμφικτυονίες
του αρχαίου κόσμου στην πατρίδα μας.
ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΕΣ ΚΑΙ Η
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ
Και αν στον
χώρο των Θερμοπυλών υπάρχουν κάποιες εκδηλώσεις αλλά και το Μουσείο που
θυμίζουν σε όλους μας το ιστορικό γεγονός, χωρίς βέβαια να παραβλέπεται η
πλήρης εγκατάλειψη του γύρω χώρου από την πολιτεία και την τοπική αυτοδιοίκηση,
το ιερό της Πυλαίας Δήμητρας στη γειτονική Ανθήλη παραμένει εντελώς άγνωστο
στους Έλληνες, όπως άγνωστο παραμένει και το γεγονός ότι εκεί ιδρύθηκε η πρώτη
Αμφικτυονία πανελληνίως! Κι όταν
μιλάμε για Αμφικτυονία εννοούμε την αρμονική συμβίωση των ελληνικών πόλεων-
κρατών που από πολλούς θεωρείται ως προπομπός της Ευρωπαικής Ένωσης και του
Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, με την διαφορά ότι οι Αμφικτυονίες είχαν εθνικό
χαρακτήρα.
Περισσότερες πληροφορίες
μπορεί να αντλήσει ο αναγνώστης από το βιβλίο ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΕΣ – THE AMPHIKTIONIES
(έκδοση Δήμου Λαμιέων 2005, επιμέλεια Γιώργος
Σαγιάς) του Λαμιώτη Δασκάλου και Δημοσιογράφου Ευθυμίου Ν. Χριστόπουλου προς τιμήν του οποίου γίνεται η εκδήλωση.
ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΜΗΜΕΙΑ
ΣΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ
Όπως έχω επισημάνει και στο
παρελθόν, τα πολιτιστικά και ιστορικά μας μνημεία πέραν του χρέους που έχουμε
ώστε να αναδειχθούν και του διεθνούς κύρους που μπορούν να δώσουν στην χώρα μας,
μπορούν να αποτελέσουν και μια πηγή εσόδων για τον δοκιμαζόμενο λαό μας. Όταν
το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση θυμούνται τις Θερμοπύλες μία φορά το χρόνο και το ιερό Πυλαίας
Δήμητρας ποτέ, τότε καταλαβαίνει ο
οποιοσδήποτε ότι καμία πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί να
υπάρξει σε αυτόν τον τόπο. Σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος θα υπήρχαν τεράστιες
ταμπέλες στην εθνική οδό που θα ενημέρωναν τους περαστικούς για το χώρο, θα
γινόταν ο χώρος ελκυστικός για τους επισκέπτες, θα διοργανώνονταν συνέδρια
παγκοσμίου εμβέλειας, θα καθαριζόταν ο χώρος του ιερού στην Ανθήλη με
ταυτόχρονη ανάδειξή του. Τα ιστορικά αυτά μνημεία θα τα περιέβαλε η
μεγαλοπρέπεια που τους αξίζει. Θα είχε τιμηθεί στο χώρο των Θερμοπυλών ο
σκηνοθέτης ή ακόμη και ο πρωταγωνιστής της ταινίας «300», που διαφήμισε την πατρίδα μας περισσότερο από ότι έχουν
καταφέρει οι πολιτικοί μας. Θα είχε προσφερθεί στην ανθρωπότητα η ιστορία, ο
σκοπός αλλά και η επίδραση της Αμφικτυονικής ιδέας στην σύγχρονη ζωή όπως και
τόποι στους οποίους γεννήθηκαν. Και μάλιστα, από τους απογόνους των δημιουργών
όλων αυτών των επιτευγμάτων. Αλλά τι να περιμένει κανείς από τους εκπροσώπους
ενός συστήματος που το μόνο που σκέφτονται είναι η πολιτική τους επιβίωση μέσω
των πελατειακών σχέσεων. Για τέτοια βρίσκουν λεφτά. Έρχονται και εκλογές τώρα,
θα τα βρούνε ευκολότερα. Πού καιρός για
πολιτισμό…
του Νίκου Τζιόπα
του Νίκου Τζιόπα