Την 22α
Ιανουαρίου του έτους 1991 εκοιμήθη εν Κυρίω ο ταπεινός και ελεήμων
Ιερομόναχος της Ιεράς Μονής Αγάθωνος Γέρων Βησσαρίων και εσφράγισε μία
ζωή ασκήσεως, αγάπης, ταπεινώσεως, αγιότητος, η οποία εκινείτο αφανώς
και ανυπόπτως ανάμεσά μας. Η κηδεία του έγινε στο Μοναστήρι του εν μέσω
πλήθους πιστών. Όλη την ημέρα η περίβλεπτη Μονή της Θεοτόκου ήταν
σκεπασμένη με παχύ στρώμα χιονιού και ευωδίαζε μια ασυνήθιστη ευωδία.
Μαζί με τα δάκρυα του λαού για την αποστέρηση του ευεργέτου Πνευματικού
έρρεαν και τα δάκρυα της Παναγίας από την Εικόνα που ήταν δίπλα στον
τάφο του Γέροντος. Την ίδια ημέρα έλαβαν χώρα θαύματα και σημεία
ουράνια. Γι’ αυτό και ο προεξάρχων της εξοδίου Ακολουθίας αείμνηστος
Μητροπολίτης Φθιώτιδος Δαμασκηνός είπε στην ομιλία του: «Σήμερα
κηδεύουμε έναν άγιο...».
Η
μνήμη του έμεινε ζωηρή και μετά τον θάνατό του. Όλοι μιλούσαν, σε κάθε
χωριό και πόλη της Φθιώτιδος, για τον καλό Γέροντα, που περιόδευε με την
εικόνα της Παναγίας, εξομολογούσε τους πιστούς, διανυκτέρευε στα σπίτια
τους εδίδασκε με την αγάπη του, την λιτή ζωή του, τις ελεημοσύνες του
και την αγιοσύνη του. Στη συνείδηση των πιστών ομολογείτο ως άγιος.
Πολλοί μιλούσαν για θαύματα, που τους έκανε μετά θάνατον και ο τάφος του
ήταν προσκύνημα για όλους τους προσκυνητάς της Ιεράς Μονής Αγάθωνος.
Στις
3 Μαρτίου του 2006 ο Θεός διετράνωσε την κεκρυμμένη αγιότητά του οσίου
Γέροντος. Με την ανακομιδή του λειψάνου του, που έγινε εξ ανάγκης λόγω
των έργων στην ανατολική πτέρυγα της Μονής, όπου και ο τάφος του
Γέροντος, ο δοξάζων τους Αγίους Θεός απεκάλυψε το άφθαρτο και ευωδιάζον
ιερό λείψανό του, το οποίο επί 15 χρόνια παρέμεινε άφθαρτο και ακέραιο,
όπως ήταν την ημέρα της ταφής.
Η
Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εχαρακτήρισε το γεγονός «σημείο
του ουρανού» δηλαδή μήνυμα προς το λαό μας και την εποχή μας, ο δε
πιστός λαός της Εκκλησίας μας σε ημέρες χαλεπές ενισχύθηκε στην πίστη
του.
Μόνο
η στρατευμένη αθεΐα, που ύπουλα και μεθοδικά εχρησιμοποίησε την
βουλιμία του κέρδους μερικών Μέσων Ενημερώσεως και αφελών δημοσιογράφων,
άρχισε μια άνευ προηγουμένου επίθεση κατά του θαύματος και γενικώτερα
κατά της Εκκλησίας με μοναδικά όπλα την παραπληροφόρηση και το ψεύδος.
Επί ένα ολόκληρο μήνα «εμασώντο τας γλώσσας αυτών» και «εδολιούσαν» με
πρώτη είδηση σε όλα τα ελληνικά κανάλια τον Γέροντα Βησσαρίωνα. Έτσι ο
ισχνόφωνος Γέροντας έγινε μεγαλοφωνώτατος κήρυξ της αγιότητος και
πολλούς εστερέωσε στην πίστη και στην πνευματική ζωή.
Επέρασαν
από την ημέρα της Κοιμήσεώς του 23 χρόνια και από την ημέρα της
ανακομιδής του 8 χρόνια. Ο όσιος Γέροντας ευρίσκεται στον τόπο της
αναπαύσεως του, εκεί όπου σε όλη την ιερατική του ζωή εξομολογούσε τους
πιστούς, στο παρεκκλήσιο όπισθεν της θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας
Αγάθωνος και με την ειρήνη του Θεού ζωγραφισμένη και αποτυπωμένη στο
άφθαρτο άγιο Λείψανό του, δέχεται τους προσερχομένους για να αναπαύσει
την ψυχή τους και να διδάξει όλους ότι «θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις
αυτού».
Ο
πιστός λαός, του απονέμει τιμές αγίου και όλοι εμείς, κλήρος και λαός
της Φθιώτιδος, περιμένουμε να δείξει ο Θεός εμφανώς τί δέον γενέσθαι
περί αυτού του κεκρυμμένου πνευματικού θησαυρού, που επλούτισε και
πλουτίζει πνευματικά με τις δωρεές της Θείας Χάριτος τις ψυχές των
εκζητούντων τον Κύριον.
Ο μακαριστός Γέροντας Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης αναπαύεται μετά των Αγίων «εν τη αγήρω μακαριότητι».
«Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών».
† ο Φθιώτιδος Νικόλαος