Οι Αρχές της αμερικανικής Πολιτείας του Άινταχο ανακάλεσαν τον επαγγελματία κυνηγό που είχαν προσλάβει για να σκοτώσει λύκους και να μειώσει τον πληθυσμό τους σε προστατευόμενη περιοχή.
Η “πρόσληψη” του κυνηγού είχε γίνει με σκοπό να αυξηθεί ο πληθυσμός της άλκης που ενδημεί στην περιοχή, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να έχουν θηράματα να κυνηγούν οι συνάδελφοί του.
Ο κυνηγός “καθάρισε” εννέα λύκους από τα μέσα Δεκεμβρίου, αλλά κανέναν από τα μέσα Ιανουαρίου.
Κυνηγοί και κτηματίες στο ‘Αινταχοεπιδιώκουν τη μείωση του πληθυσμού του λύκουαπό 650 άτομα σε 150. Οι πρώτοι γιατί ο λύκος τους στερεί τα θηράματα (για να επιβιώσει και όχι για να διασκεδάσει σκοτώνοντας ελάφια). Οι δεύτεροι γιατί θεωρούν ότι οι λύκοι απειλούν τα ζώα κτηνοτροφίας που εκτρέφουν.
Η διαμάχη για τον πληθυσμό του λύκου στην περιοχή χρονολογείται από το 1974 όταν και το θαυμαστό σαρκοβόρο χαρακτηρίστηκε ως είδος υπό εξαφάνιση.
Στη συνέχεια ο πληθυσμός ανέκαμψε και έγινε άρση της προστασίας του λύκου ο οποίος επιτρέπεται να κυνηγηθεί και να παγιδευθεί.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις αντιτείνουν ότι η ανάκαμψη των πληθυσμών του λύκου συνέβαλε στην εξισορρόπηση των τοπικών οικοσυστημάτων τα οποία επιβαρύνονταν από υπερπληθυσμούς ελαφιών και άλκεων.
Σε κάθε περίπτωση οι Αρχές της Πολιτείας αποφάσισαν να κάνουν το χατήρι των κυνηγών, καθώς το ψάρεμα, το κυνήγι και η παρατήρηση της βιοποικιλότητας της περιοχής μεταφράζονται σε εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο για τα δημόσια ταμεία σύμφωνα με έρευνα του 2011 από την Υπηρεσία Αλιευμάτων και Άγριας Ζωής των ΗΠΑ (U.S. Fish and Wildlife Service).
Η Σούζαν Στόουν, εκπρόσωπος της οργάνωσης Defenders of Wildlife, υποστήριξε ότι η πολιτεία έβαλε μπροστά από την επιστήμη τη μικροπολιτική και το οικονομικό συμφέρον για να ρυθμίσει το θέμα του πληθυσμού του λύκου.
econews
Η “πρόσληψη” του κυνηγού είχε γίνει με σκοπό να αυξηθεί ο πληθυσμός της άλκης που ενδημεί στην περιοχή, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να έχουν θηράματα να κυνηγούν οι συνάδελφοί του.
Ο κυνηγός “καθάρισε” εννέα λύκους από τα μέσα Δεκεμβρίου, αλλά κανέναν από τα μέσα Ιανουαρίου.
Κυνηγοί και κτηματίες στο ‘Αινταχοεπιδιώκουν τη μείωση του πληθυσμού του λύκουαπό 650 άτομα σε 150. Οι πρώτοι γιατί ο λύκος τους στερεί τα θηράματα (για να επιβιώσει και όχι για να διασκεδάσει σκοτώνοντας ελάφια). Οι δεύτεροι γιατί θεωρούν ότι οι λύκοι απειλούν τα ζώα κτηνοτροφίας που εκτρέφουν.
Η διαμάχη για τον πληθυσμό του λύκου στην περιοχή χρονολογείται από το 1974 όταν και το θαυμαστό σαρκοβόρο χαρακτηρίστηκε ως είδος υπό εξαφάνιση.
Στη συνέχεια ο πληθυσμός ανέκαμψε και έγινε άρση της προστασίας του λύκου ο οποίος επιτρέπεται να κυνηγηθεί και να παγιδευθεί.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις αντιτείνουν ότι η ανάκαμψη των πληθυσμών του λύκου συνέβαλε στην εξισορρόπηση των τοπικών οικοσυστημάτων τα οποία επιβαρύνονταν από υπερπληθυσμούς ελαφιών και άλκεων.
Σε κάθε περίπτωση οι Αρχές της Πολιτείας αποφάσισαν να κάνουν το χατήρι των κυνηγών, καθώς το ψάρεμα, το κυνήγι και η παρατήρηση της βιοποικιλότητας της περιοχής μεταφράζονται σε εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο για τα δημόσια ταμεία σύμφωνα με έρευνα του 2011 από την Υπηρεσία Αλιευμάτων και Άγριας Ζωής των ΗΠΑ (U.S. Fish and Wildlife Service).
Η Σούζαν Στόουν, εκπρόσωπος της οργάνωσης Defenders of Wildlife, υποστήριξε ότι η πολιτεία έβαλε μπροστά από την επιστήμη τη μικροπολιτική και το οικονομικό συμφέρον για να ρυθμίσει το θέμα του πληθυσμού του λύκου.
econews