(Taraxacum officinale- Ταράξακο το φαρμακευτικό)
Ταραξάκο, λένε ότι είναι ελληνική λέξη, αυτό που θεραπεύει τις ταραχές, τις διαταραχές και τους πόνους του οργανισμού. Ένα πολύτιμο άγριο φαγώσιμο χόρτο. Πολύ γνωστό πολυετές ποώδες φυτό χωρίς στέλεχος, δηλ. όλα τα φύλλα του βγαίνουν παράρριζα (κατ’ ευθείαν από τη ρίζα του).
Είναι από τα πιο διαδεδομένα βότανα της Ελλάδας, με πολύπλευρη δράση, γι’ αυτό και του έχει αποδοθεί πλήθος χαρακτηρισμών, όπως ταραξάκο το ιαματικόν, το θεραπευτικόν, το μαγικό το καταπληκτικό. Tο ταραξάκο βοηθά στο μεταβολισμό των σακχάρων και των λιπών, γι’ αυτό και θα μπορούσε να βοηθήσει έναν υπέρβαρο με αυξημένη χοληστερίνη. Επιπλέον, ρυθμίζει την όρεξη, συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία του ήπατος και έχει καταπραϋντική δράση.Είναι χειμερινό φυτό, αρχίζουμε να το βλέπουμε από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους που ωριμάζουν ταχύτατα και μεταφέρονται με τον άνεμο σε μεγάλες αποστάσεις.
Ανθίζει την άνοιξη, αλλά δεν αποκλείεται να δούμε άνθη και νωρίτερα ή και το φθινόπωρο. Τα κίτρινα άνθη του ανοίγουν το πρωί και κλείνουν το βράδυ.
Υπάρχει σχεδόν σ” όλο το βόρειο ημισφαίριο, έχει παρά πολλές ποικιλίες που δυσκολεύουν την ταξινόμηση τους αλλά όλες έχουν τις ίδιες ιδιότητες, στην Ελλάδα έχουμε περίπου 7. Στην Αγγλία ονομάζεται και «Δόντι του λέοντα» επειδή έχει πολύ χαρακτηριστικά οδοντωτά φύλλα.
Υπάρχει παντού, σε λιβάδια, ακαλλιέργητες εκτάσεις, βραχώδεις περιοχές, δίπλα στους δρόμους και ως ενοχλητικό ζιζάνιο σε χλοοτάπητες. Το ύψος του δεν ξεπερνά τα 25 εκατοστά.
Συλλέγεται στο νεαρό στάδιο και είναι εξαιρετικής ποιότητας φυτό και με πολύ αξιόλογες φαρμακευτικές ιδιότητες, γνωστές από την αρχαιότητα. Εκτός από βραστό (μπορούμε να βάλουμε και τις ρίζες, αφού αφαιρέσουμε το εξωτερικό τους), τρώγετε και ωμό σε σαλάτα. Ακόμα και τα πέταλα των λουλουδιών του τρώγονται. Επίσης χρησιμοποιούνται οι ρίζες αποξηραμένες, μόνες τους ή μαζί με το φυτό. Εκτός από τη βοτανοθεραπευτική της δράση τις χρησιμοποιούν και σαν υποκατάστατο του καφέ μετά από ξήρανση. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα χολαγωγά φυτά και επίσης είναι ένα εξαιρετικό διουρητικό.
Επίσης είναι πολύ καλό τονωτικό, χωνευτικό και αποτοξινωτικό. Οι πρωτόγονοι λαοί πίστευαν ότι η πικράδα έδινε δύναμη και ότι μπορούσαν να θεραπευθούν από μία ασθένεια πίνοντας ένα πικρό ποτό. Φυσιολογικά, αυτό που συμβαίνει είναι ότι κάθε πικράδα δημιουργεί ένα ερέθισμα στον οργανισμό και αυτό έχει σαν επακόλουθο να λειτουργήσουν οι αδένες και να παράγουν υγρά, π.χ. ένα πικρό ορεκτικό ποτό, ανοίγει την όρεξη και θέτει σε κίνηση τη λειτουργία της πέψης. Το ταραξάκο διεγείρει τις εκκρίσεις της χολής.
Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Επίσης πολύ γνωστό στην κινέζικη ιατρική και στους άραβες ιατρούς. Ευρεία χρήση είχε και στο μεσαίωνα. Το φυτό είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α, C, D σίδηρο, κάλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο. Το κάλιο που περιέχει έχει την αξία του διότι σαν διουρητικό που είναι δεν έχουμε απώλειες καλίου, καθώς τις αναπληρώνει με το κάλιο που περιέχει.Το φυτό περιέχει ένα λευκό γαλακτώδη χυμό (Latex). Η ρίζα και ο γαλακτώδης χυμός περιέχουν μια πικρή ουσία, τη λακτουπικρίνη, καθώς και τανίνες, ινουλίνη, καουτσούκ, τριτερπένια, κουμαρίνες, καροτενοειδή και άλλα.
Παρασκευάζονται από αυτό εκχυλίσματα, βάμματα και διαλύματα.
Δοσολογία : Ετοιμάζουμε έγχυμα με 1-2 κουταλάκια σε 1 φλιτζάνι νερό, 20 λεπτά πριν το γεύμα μας και πίνουμε 1-2 φλιτζάνια την ημέρα και για 1-2 μήνες, κάνοντας ένα διάλειμμα 2 εβδομάδων και συνεχίζουμε με πιο χαλαρό ρυθμό.