Πολλοί
από σας αναρωτιέστε τι πρέπει να πιείτε με το επιδόρπιο, ή θέλετε να
μάθετε ποια τρόφιμα πηγαίνουν καλύτερα με τους γλυκούς οίνους. Είναι ένα
ευρύ θέμα που θέλει μεγάλη συζήτηση αλλά όρεξη να χουμε...
Είναι
γεγονός, όπως άλλωστε και σ' όλες τις γεύσεις των τροφίμων, έτσι και
στο κρασί, η προσωπική προτίμηση παίζει σημαντικό ρόλο.
Μπορεί
να αγαπάμε το "γαργάλημα" στη γλώσσα του συνδυασμού Stilton με
Sauternes ή μπορεί να μας αρέσει περισσότερο και να απολαμβάνουμε την
έκρηξη των γεύσεων που παίρνουμε από την αντιστοίχιση του τυριού με ένα
εμφιαλωμένο Vintage Port.
Ξεχάστε
λοιπόν αυστηρούς και απαράβατους κανόνες. Δείτε την δοκιμή ως οδηγό που
θα σας οδηγήσει στη σωστή κατεύθυνση. Και να θυμάστε: ο πειραματισμός
είναι το ήμισυ της διασκέδασης!
Ο
στόχος της αντιστοίχισης οποιουδήποτε κρασιού με το επιδόρπιο ή τα
τυριά, είναι η αρμονία. Για να έχουμε το καλύτερο γευστικό αποτέλεσμα,
και τα δύο θα πρέπει να έχουν παρόμοια ένταση, ενώ το κρασί πρέπει πάντα
να είναι ελαφρώς πιο γλυκό από το φαγητό.
Δεν
είναι καθόλου εύκολο να επιτευχθεί αυτή η ισορροπία, οπότε αν
προσπαθείτε για κάτι καινούριο, σε ένα πάρτι ή ένα τραπέζι, ίσως πρέπει
να πάρετε δύο διαφορετικά κρασιά με διαφορετικό στυλ, ανοίξτε τα και τα
δύο και αφήστε τους καλεσμένους σας να αποφασίσουν για τον εαυτό τους.
Γλυκείς Οίνοι
Υπάρχουν
πολλά είδη επιδορπίου οίνου, αλλά και τεχνικές που χρησιμοποιούνται για
την παρασκευή τους. Ανάμεσα στα πιο κοινά είναι τα αργά στη συγκομιδή
κρασιά, από σταφύλια που έχουν αφεθεί καιρό από το αμπέλι και φυσικά
αφυδατωμένα μέχρι το σημείο να γίνουν σταφίδες. Έπειτα, υπάρχουν και
εξαιρετικά γλυκά κρασιά botrytised, όπως το Sauternes και Barsac στο
Μπορντώ, με συμπλήρωμα ύδατος. Οι τεχνικές αυτές σε όλο τον κόσμο,
παράγουν μια σχεδόν ατέλειωτη σειρά κρασιών για να πειραματιστείτε και
να απολαύσετε.
Για
παράδειγμα, ένα Αλσατικό γλυκό κρασί σας βομβαρδίζει με αρώματα
μπαχαρικών, που υποστηρίζονται από το μέλι, και βρίσκονται σε αρμονία με
τις τάρτες μήλου ή ροδάκινου με πασπαλισμένη κανέλα και ισορροπημένη
οξύτητα.
Ένα
επιδόρπιο κρασί Αυστραλίας, καθώς είναι τόσο έντονο, συνδιάζεται με
μέλι και κουμκουάτ με μαρμελάδα, εκλεκτά γλυκά βελανιδιάς με βανίλια,
και είναι ένα γλυκύτατο κρασί που λαχταρά την απλότητα του Zabaglione,
του ιταλικού επιδορπίου που γίνεται με κρόκους αυγού, ζάχαρη και ένα
γλυκό κρασί (συνήθως οίνο Marsala , η Moscato d'Asti ).
Για
ένα γεύμα με ένα πλατώ τυριών θα ήταν ιδανική μια Σεμέλη Espera, οίνος
φυσικώς γλυκύς, που παράγεται από υπερώριμα σταφύλια της ποικιλίας
Gewürztraminer, στους αμπελώνες της Νεμέας.
Ένα
γλυκό ταψιού – γαλακτομπούρεκο, καταΐφι ή μπακλαβάς, πρέπει να
συνοδεύεται από ένα αντίστοιχα γλυκό, αλλά με υψηλή οξύτητα κρασί, που
δεν θα μας "λιγώσει", τίποτα καλύτερο από ένα Βινσάντο από τη Σαντορίνη.
Για
μία ποικιλία φρούτων,κάτι εύκολο και ανάλαφρο, δεν θα σας απογοητεύσουν
ένα αφρώδες από Μοσχοφίλερο ή ένα ευωδιαστό Moscato d’ Asti.
Τα
καπνιστά ψάρια μπορεί να είναι δύσκολος ανταγωνιστής για οποιοδήποτε
κρασί, αλλά το Manzanilla από την Ισπανία δεν το αντιμετωπίσει απλά αλλά
φέρνει εις πέρας τη δύσκολη αποστολή, ενώ η πικάντικη γεύση μαγιάς
γλυκαίνει το λιπαρό σολομό.
Αν τώρα πρόκειται για μαύρη (bitter) σοκολάτα, τότε η Μαυροδάφνη φαίνεται να είναι… μονόδρομος.
Δημήτρης Καρέλης
www.gaiaelliniki.gr