Είναι από εκείνες τις περιόδους του χρόνου που κάποιοι ξετρελαίνονται και κάποιοι ανακατεύονται. Προσωπικά ανήκω πλέον στους δεύτερους.
Χρήστος Χατζηιωάννου, oneman.gr
Έχω ντυθεί αρκετά στη ζωή μου. Κι όταν ντυνόμουν το έπαιρνα και πατριωτικά. Ασχολιόμουν. Δεν έβαζα μια μάσκα και ξεμπέρδευα. Είχα ντυθεί εξαιρετικό πτώμα μέσα σε body bad, εξαίσιος ναυαγός με κουλούρα στο κεφάλι και υπέρ μπλε Μπαμπα Στρουμφ. Αλλά αυτά τότε παλιά. Που οι απόκριες έμοιαζαν να έχουν νόημα. Δεν ξέρω αν φταίει το ότι είμαι 30 και δεν ψήνομαι πια. Βασικά όχι. Αυτό φταίει. Ότι είμαι 30 και μπορώ να καταλάβω πόσο μίζερα μπορεί να είναι όλα αυτά.
Ας κάνουμε την παρένθεση. Μπορεί να γίνει ένα ωραίο πάρτι. Ένα φοβερό μασκέ πάρτι. Και κάποιοι να ντυθούν φοβερά. Και να περάσεις τέλεια. Αλλά όχι υποχρεωτικά τώρα. Όχι με το ζόρι. Όχι επειδή όλοι αυτοί που έχουν γενέθλια τώρα θέλουν ντε και καλά να κάνουν αποκριάτικο. Ας πούμε θα πέρναγα καλύτερα σε ένα Halloween πάρτι τον Νοέμβρη από ένα το ερχόμενο τριήμερο.
Καταλαβαίνω τα bar και τα club να μπαίνουν στο κλίμα. Μπας και πατήσει κόσμος. Το να τρέξουμε όμως πάλι να βρούμε στολές το βαριέμαι αφόρητα. Οπότε έφτιαξα και την παρακάτω λίστα. Με πράγματα που μας τη σπάνε στις Απόκριες. Σε εμάς τους στριμμένους που δεν μας αρέσουν τουλάχιστον.
Οι σερπαντίνες που δε ξετυλίγονται με το πρώτο φύσημα.
Η στολή της μάγισσας και η στολή του γιγαντιαίου μωρού. Πάμε λίγη σκέψη, λίγη φαντασία.
Οι λιλιπούτειοι καρναβαλιστές. Όχι τα παιδάκια. Η έκφραση.
Τα τραγούδια της Αποκριάς. Θεέ μου. Πέπε τσίνο και σκόπια σκόπια μι σκο. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι κάποιοι τα ακούν και πέραν των ημερών του Καρναβαλιού.
Το glitter παντού και πάντα.
Το ύφος στη φάτσα του οικοδεσπότη όταν βλέπει ότι δεν έχεις ντυθεί.
Το να βάφεις το πρόσωπό σου και να το βρίσκεις την άλλη μέρα το πρωί στο μαξιλάρι σου. Τι εννοείς δεν θυμάσαι πώς βρέθηκες στο κρεβάτι σου;
Η ερώτηση "τι έχεις ντυθεί;"
Οι Ελληνίδες βασίλισσες του Καρναβαλιού που για κάποιο λόγο είναι πάντα κάτι φωτομοντέλα Γ' διαλογής. Πραγματικά καλύτερα να βάλετε μια κοπέλα άγνωστη στο ευρύ κοινό.
Η λέξη κολομπίνα
Τα theme parties που το θέμα θα σε αναγκάσει να ξοδέψεις πόσα λεφτά για να βρεις κάτι να βάλεις.
Εκείνοι που προσπαθούν να σε πείσουν πόσο ωραία γιορτή είναι οι Απόκριες.
Τα πολιτικά μηνύματα στα άρματα του Καρναβαλιού. Στο δρόμο γίνονται οι επαναστάσεις αλλά όχι αγκαλιά με 3 λίτρα Μαυροδάφνη.
Η Μαυροδάφνη.
Τα ρόπαλα με την άμμο. Είναι σαν τα κάλαντα. Παλιά είχαν πλάκα και νόημα. Τώρα δεν.
Εκείνοι που περιφέρουν την στολή τους στο πάρτι γιατί ξέρουν ότι είναι γαμάτη και θέλουν να τη δουν όλοι. ΟΚ, την είδαμε.
Οι παρουσιαστές του Καρναβαλιού της Πάτρας. Κάθε χρόνο και χειρότεροι. Αλήθεια, φέτος ποιοι θα είναι;
Εκείνοι που ντύνονται γυναίκες και νιώθουν ότι πρέπει να υποστηρίξουν τόσο μα τόσο πολύ τον ρόλο τους και σε ζαλίζουν όλο το βράδυ.
Τα Eyes Wide Shut πάρτι που δεν είναι ποτέ Eyes Wide Shut πάρτι.
Το πήξιμο στα εποχικά μαγαζιά την Παρασκευή το βράδυ πριν το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας.
Το "Όλοι θα πάμε στην Πάτρα". Ειλικρινά είναι μια τέλεια πόλη να πας οποιοδήποτε άλλο Σαββατοκύριακο. Βασικά αυτό που διανύουμε τώρα είναι τέλεια. Η πόλη προετοιμάζεται για το καρναβάλι χωρίς τις μυριάδες των Ούνων.
Αυτοί που πάνε ντυμένοι σε ταβέρνες την Τσικνοπέμπτη.
Τα κονφετί που είναι εκατομμύρια και τα βρίσκεις την επόμενη μέρα σε κάθε απόκρυφο σημείο του σώματός σου. Παντού τρυπώνει το κονφετί.
Αυτοί που τους λες ότι δεν πρόκειται να ντυθείς και σε κοιτάνε λες και τους είπες ότι τη Σαρακοστή κόβεις βασιλόπιτα.
Αυτοί που είχαν καλύτερη ιδέα για στολή από εμάς. Γατάκια.
Καλές Απόκριες σε όλους...
Πηγή: oneman.gr
