Φάρμακα σε σουπερ μάρκετ. Είναι έτοιμος ο Έλληνας να αναλάβει τέτοια ευθύνη;

Φάρμακα σε σουπερ μάρκετ.
Είναι έτοιμος ο Έλληνας να αναλάβει τέτοια ευθύνη;
"Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ"

Ένα τεράστιο θέμα που ανοίγει τον τελευταίο καιρό περί της απελευθέρωσης της πώλησης των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων σε μέρη εκτός φαρμακείου, έχει κυριολεκτικά αναστατώσει-όχι άδικα- τον ιατρικό και φαρμακευτικό κόσμο, αλλά και τον υπόλοιπο λαό.

  Οι απόψεις που ακούγονται πολλες.Αλλοι χαιρετίζουν μια τέτοια ενεργεία με την προοπτική της εύκολης πρόσβασης, άλλοι πάλι κρατούν σοβαρές επιφυλάξεις.

Τι λέει όμως η ιατρική δεοντολογία;

Είναι αλήθεια ότι πριν καταθέσουμε μια στοιχειώδη ιατρική προσέγγιση πρέπει πρώτα να καταρρίψουμε κάποιους μυθους.Μυθους που αν μη τι άλλο θα βοηθήσουν πολλούς συνάνθρωπους μας να σχηματίσουν μια καλύτερη εικόνα για το θέμα.

Μύθος 1ος:  Η πώληση των φαρμάκων στα σουπερ μάρκετ διευκολύνει την πρόσβαση όταν αυτή είναι αναγκαία

Συμφώνα με τα στατιστικά η Ελλάδα είναι η χώρα με τα περισσότερα φαρμακεία στον πλανήτη.(αναλογικά). Χαρακτηριστικό δε  είναι ότι μόνο η Θεσσαλονίκη έχει περισσότερα φαρμακεία από  ολόκληρη την Αυστρία(!!!).Άρα δεν τίθεται θέμα εύκολης πρόσβασης καθ ότι ο Έλληνας ασθενής ανά πάσα στιγμή μπορεί να έχει πρόσβαση σε φαρμακείο κοντά του.

Μύθος 2ος: Η συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων συμβουλεύονται γιατρό ή φαρμακοποιό.

Πάνω από το 70% των ελλήνων που βιώνουν ένα ήπιο αίσθημα όπως αυτό του πόνου ή του βήχα καταφεύγουν σε συμπτωματική θεραπεία κατόπιν ανευρέσεως της στο διαδίκτυο ή εμπειρικά με βάση παλαιοτέρα συμπτώματα.

Χαρακτηριστικό εδώ είναι το γεγονός ότι είμαστε η μοναδική χώρα της Ε.Ε με ποσοστό πάνω από 30% στον Δανεισμό της δικής μας φαρμακευτικής αγωγής σε κάποιον οικείο , γείτονα κτλ.

Μύθος 3ος : Ο Έλληνας καταφεύγει στην φαρμακευτική αγωγή μόνο όταν την έχει ανάγκη.

Η ιδιοσυγκρασία του μέσου Έλληνα έχει το χαρακτηριστικό να αποθηκεύει πλήθος αχρείαστων φαρμακευτικών σκευασμάτων ,χωρίς την παραμικρή υπόνοια νοσου , με το σκεπτικό ότι έτσι αισθάνεται πιο ασφαλής.

 Μύθος 4ος : Τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι εντελώς ακίνδυνα και δεν βλάπτουν την υγεία.

Ίσως ο χειρότερος μύθος. Πλήθος άρθρων και ιατρικών οδηγιών αποδεικνύει ότι τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι άκρως τοξικά όταν υπερβαίνουν τη μέγιστη θεραπευτική δόση τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι τα περισσότερα περιστατικά φαρμακευτικών δηλητηριάσεων και θανάτων (είτε εσκεμμένα λογω αυτοχειρίας , είτε ακούσια λογω υπερβολικού πόνου)στην Ελλάδα αφορούν μη συνταγογραφούμενα σκευάσματα όπως η παρακεταμολη.

Μύθος 5ος : Η οικονομική κρίση οδηγεί τον Έλληνα ασθενή στην αυτοδιαγνωση μέσω του διαδικτύου και κατά συνέπεια στην επιλογή των φαρμάκων που θα μπορεί να προμηθευτεί από το σουπερ μάρκετ.

Ακόμα κι αν ο Έλληνας δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να επισκευθει ιδιώτη ιατρό, υπάρχουν τα κέντρα υγείας, νοσοκομεία, κοινωνικά ιατρεία, ιατρεία κοινωφελών οργανισμών που μπορεί να απευθυνθεί για να λύσει το πρόβλημα του.

Επομένως όχι τα φάρμακα στα σουπερμάρκετ(τουλάχιστον όχι ακόμα). Ο Έλληνας ασθενής δεν είναι έτοιμος για ένα τέτοιο επιχείρημα.

Η ασφάλεια του φαρμακείου ήταν και είναι δεδομένη.

 Ο ασθενής μπορεί ακόμα και χωρίς ιατρική διάγνωση να συμβουλευτεί τον φαρμακοποιό.

Επίσης επειδή το φαρμακείο δεν λειτούργει με την μορφή του self-service, ο Έλληνας ασθενής θα αποφύγει την αγορά φαρμάκων από το ράφι ''με το κιλό'', και έτσι θα ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες για φαρμακευτική δηλητηρίαση.

Στις ΗΠΑ όταν τα φάρμακα επετράπησαν στα παντοπωλεία , οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 45%. Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ότι ο αντί-οφικος Όρος(αντίδοτο τσιμπήματος φιδιού) που στην Ελλάδα χορηγείται μόνο σε μονάδα εντατικής θεραπείας(πολλές παρενέργειες) στις ΗΠΑ πωλειται στα σουπερ μάρκετ  και σκοτώνει κάθε χρόνο 15.000 ανθρώπους περισσότερους από τα ιδία τα φιδια.

Συνοψίζοντας λοιπόν καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το σπίτι του εκάστου φάρμακου ήταν και πρέπει να είναι το φαρμακείο. Εκεί ο κάθε πολίτης μπορεί να συμβουλευτεί άμισθα τον φαρμακοποιό για το τι πρέπει να κάνει ώστε να αντιμετωπίσει μια κατάσταση και ο φαρμακοποιός μπορεί να προβλέψει μια κατάσταση επικίνδυνη για τη ζωή του πολίτη παραπέμποντας τον σε γιατρό ή σε μονάδα επειγόντων. Αυτό όμως δεν θα γίνει ποτέ αν το φάρμακο πάρει τη θέση του σε ένα ράφι σουπερ-μάρκετ

Η απόφαση δική σας, η ζωή δική σας

Υ.Γ. το παρόν έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν έχει λάβει υποψιν οποιαδήποτε πληροφορία τιμολόγησης των φαρμάκων καθώς δεν αρμόζει στην ιατρική δεοντολογία

Κρουσταλης Αθανάσιος
Ειδικός παθολόγος
Εξειδικευθεις στις διαταραχές λιπιδίων