Στην ομιλία που πραγματοποίησε ο Γ. Μαρίνος την Παρασκευή 25/4 στον Ορχομενό έκανε αναφορά για τον κάμπο της Κωπαϊδας και παρέθεσε τη θέση του ΚΚΕ και της Λαϊκής Συσπείρωσης. Συγκεκριμένα τόνισε:
«Το ΚΚΕ και η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ αντιμετωπίζουν με ευθύνη τα προβλήματα του κάμπου της Κωπαίδας και τις εξελίξεις που αφορούν τον «Οργανισμό».
Το πρόβλημα με τη λειτουργία του Οργανισμού Κωπαϊδας είναι διαχρονικό και έχουν μεγάλες ευθύνες οι Κυβερνήσεις της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, αυτοί που διαχειρίστηκαν τον Οργανισμό αυτά τα χρόνια.
Με ευθύνη των κυβερνήσεων δεν εξασφαλίστηκε επαρκής χρηματοδότηση, ο οργανισμός εγκαταλείφθηκε στην τύχη του χωρίς τα αναγκαία έργα συντήρησης και χρησιμοποιήθηκε ως μέσο ρουσφετολογικής πολιτικής.
Με δική τους ευθύνη ο οργανισμός λειτούργησε στη λογική της «ανταποδοτικότητας» των τελών και έχουν αναδειχθεί ζητήματα κακοδιαχείρισης. Δεν έγιναν έργα ουσιαστικής βελτίωσης, πολύ δε περισσότερο αρδευτικά έργα με κλειστούς αγωγούς και πίεση που θα έλυνε προβλήματα εξοικονόμησης νερού και θα μείωνε το κόστος παραγωγής των αγροτών του κάμπου.
Τα χρέη του Οργανισμού είναι μεγάλα , πάνω από 8 εκατομμύρια Ευρώ, και ο κίνδυνος το 2015 να μην μπορέσει να λειτουργήσει το «κτήμα» είναι υπαρκτός, πράγμα που σημαίνει ότι θα μείνει απότιστος ο κάμπος.
Σήμερα με την μεταφορά της αρμοδιότητας στην Περιφέρεια Στερεάς- για την οποία εκφράσαμε την αντίθεση μας - και μάλιστα τη μεταφορά χωρίς τα περιουσιακά του στοιχεία που παραμένουν στο Υπουργείο Γεωργίας, μεθοδεύεται η ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού Κωπαίδας μέσω των ΣΔΙΤ ή με άλλες μορφές, με στόχο τη συγκέντρωσης της γης και της παραγωγής. Ήδη, είναι σε εξέλιξη κινήσεις μεγάλων συμφερόντων, για τον έλεγχο φιλέτων του κάμπου
Μέρος αυτών των επικίνδυνων σχεδίων κατά της μικρής και μεσαίας αγροτιάς είναι η προκλητική θέση που εξέφρασε ο κ. Μπακογιάννης υποψήφιος της Ν.Δ για την Περιφέρεια, που ανέφερε ότι « …. άνοιξε ο δρόμος για σύγχρονες πρακτικές, συμπράξεις, επενδύσεις …», ενώ χαρακτηριστικά είναι τα μισόλογα του κ. Αποστόλου του ΣΥΡΙΖΑ.
Η θέση του ΚΚΕ και της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ έχει κριτήριο τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Η Κωπαϊδα να λειτουργήσει στα πλαίσια ενός Ενιαίου Δημόσιου φορέα διαχείρισης των υδάτινων πόρων της περιοχής, με αρδευτικά έργα υποδομής με το σύστημα των κλειστών αγωγών, στα πλαίσια του οποίου θα πρέπει να ενταχθούν οι αρδευόμενες περιοχές και γύρω από τον κάμπο της Κωπαίδας.
Εμείς θα παλέψουμε για να λειτουργήσει έξω από τη λογική της ανταποδοτικότητας, με γνώμονα την μείωση του κόστους παραγωγής, της εξοικονόμησης νερού, της εξυπηρέτησης της πλήρους αγροτικής ανάπτυξης του κάμπου, με απαγόρευση της αλλαγής χρήσης γης.
Ο κάμπος της Κωπαίδας είναι θησαυρός και μπορεί να αναπτυχθεί προς όφελος του λαού της περιοχής, προς όφελος του λαού μας στα πλαίσια της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, με εργατική, λαϊκή εξουσία με τη γη λαϊκή περιουσία, την κοινωνικοποίηση των καπιταλιστικών εκμεταλλεύσεων και τη συγκρότηση αγροτικών παραγωγικών συνεταιρισμών, χρησιμοποιώντας τα μεγάλα πλεονεκτήματα του κεντρικού σχεδιασμού στην αξιοποίηση των υδάτινων πόρων και την οργάνωση της παραγωγής, των καλλιεργειών.
Στην πράξη θα εξασφαλιστεί η μείωση του κόστους παραγωγής, η προστασία της αγροτικής παραγωγής από φυσικά φαινόμενα μέσω των υποδομών του κράτους, της επιστημονικής και τεχνικής υποστήριξης, η διάθεση της αγροτικής παραγωγής με τη συγκέντρωση, αποθήκευση - συντήρηση και μεταφορά της μέσω κεντρικού κρατικού μηχανισμού».
«Το ΚΚΕ και η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ αντιμετωπίζουν με ευθύνη τα προβλήματα του κάμπου της Κωπαίδας και τις εξελίξεις που αφορούν τον «Οργανισμό».
Το πρόβλημα με τη λειτουργία του Οργανισμού Κωπαϊδας είναι διαχρονικό και έχουν μεγάλες ευθύνες οι Κυβερνήσεις της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, αυτοί που διαχειρίστηκαν τον Οργανισμό αυτά τα χρόνια.
Με ευθύνη των κυβερνήσεων δεν εξασφαλίστηκε επαρκής χρηματοδότηση, ο οργανισμός εγκαταλείφθηκε στην τύχη του χωρίς τα αναγκαία έργα συντήρησης και χρησιμοποιήθηκε ως μέσο ρουσφετολογικής πολιτικής.
Με δική τους ευθύνη ο οργανισμός λειτούργησε στη λογική της «ανταποδοτικότητας» των τελών και έχουν αναδειχθεί ζητήματα κακοδιαχείρισης. Δεν έγιναν έργα ουσιαστικής βελτίωσης, πολύ δε περισσότερο αρδευτικά έργα με κλειστούς αγωγούς και πίεση που θα έλυνε προβλήματα εξοικονόμησης νερού και θα μείωνε το κόστος παραγωγής των αγροτών του κάμπου.
Τα χρέη του Οργανισμού είναι μεγάλα , πάνω από 8 εκατομμύρια Ευρώ, και ο κίνδυνος το 2015 να μην μπορέσει να λειτουργήσει το «κτήμα» είναι υπαρκτός, πράγμα που σημαίνει ότι θα μείνει απότιστος ο κάμπος.
Σήμερα με την μεταφορά της αρμοδιότητας στην Περιφέρεια Στερεάς- για την οποία εκφράσαμε την αντίθεση μας - και μάλιστα τη μεταφορά χωρίς τα περιουσιακά του στοιχεία που παραμένουν στο Υπουργείο Γεωργίας, μεθοδεύεται η ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού Κωπαίδας μέσω των ΣΔΙΤ ή με άλλες μορφές, με στόχο τη συγκέντρωσης της γης και της παραγωγής. Ήδη, είναι σε εξέλιξη κινήσεις μεγάλων συμφερόντων, για τον έλεγχο φιλέτων του κάμπου
Μέρος αυτών των επικίνδυνων σχεδίων κατά της μικρής και μεσαίας αγροτιάς είναι η προκλητική θέση που εξέφρασε ο κ. Μπακογιάννης υποψήφιος της Ν.Δ για την Περιφέρεια, που ανέφερε ότι « …. άνοιξε ο δρόμος για σύγχρονες πρακτικές, συμπράξεις, επενδύσεις …», ενώ χαρακτηριστικά είναι τα μισόλογα του κ. Αποστόλου του ΣΥΡΙΖΑ.
Η θέση του ΚΚΕ και της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ έχει κριτήριο τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Η Κωπαϊδα να λειτουργήσει στα πλαίσια ενός Ενιαίου Δημόσιου φορέα διαχείρισης των υδάτινων πόρων της περιοχής, με αρδευτικά έργα υποδομής με το σύστημα των κλειστών αγωγών, στα πλαίσια του οποίου θα πρέπει να ενταχθούν οι αρδευόμενες περιοχές και γύρω από τον κάμπο της Κωπαίδας.
Εμείς θα παλέψουμε για να λειτουργήσει έξω από τη λογική της ανταποδοτικότητας, με γνώμονα την μείωση του κόστους παραγωγής, της εξοικονόμησης νερού, της εξυπηρέτησης της πλήρους αγροτικής ανάπτυξης του κάμπου, με απαγόρευση της αλλαγής χρήσης γης.
Ο κάμπος της Κωπαίδας είναι θησαυρός και μπορεί να αναπτυχθεί προς όφελος του λαού της περιοχής, προς όφελος του λαού μας στα πλαίσια της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, με εργατική, λαϊκή εξουσία με τη γη λαϊκή περιουσία, την κοινωνικοποίηση των καπιταλιστικών εκμεταλλεύσεων και τη συγκρότηση αγροτικών παραγωγικών συνεταιρισμών, χρησιμοποιώντας τα μεγάλα πλεονεκτήματα του κεντρικού σχεδιασμού στην αξιοποίηση των υδάτινων πόρων και την οργάνωση της παραγωγής, των καλλιεργειών.
Στην πράξη θα εξασφαλιστεί η μείωση του κόστους παραγωγής, η προστασία της αγροτικής παραγωγής από φυσικά φαινόμενα μέσω των υποδομών του κράτους, της επιστημονικής και τεχνικής υποστήριξης, η διάθεση της αγροτικής παραγωγής με τη συγκέντρωση, αποθήκευση - συντήρηση και μεταφορά της μέσω κεντρικού κρατικού μηχανισμού».