Ακολουθεί μια επιστημονική προσέγγιση του θέματος της συμμετοχής των νέων ψηφοφόρων στην εκλογική διαδικασία τις δύο επόμενες Κυριακές, στην οποία παρουσιάζονται με αριστοτεχνικό τρόπο και χειρουργική ακρίβεια τα επιχειρήματα της αναγκαιότητας αυτής, από δύο εξαιρετικούς συνεργάτες και φίλους.
Εκλογική διαδικασία και συμμετοχή: ήρθε η ώρα των νέων ψηφοφόρων;
Δημήτρη Ζάχου- Λάμπρου Μπαμπαλιούτα
Δημοσιογράφου- Δικηγόρου -Λέκτορα Παντείου Παν/μίου
Δημοσιογράφου- Δικηγόρου -Λέκτορα Παντείου Παν/μίου
Σε λίγες ημέρες έρχεται η ώρα της πραγματικής δημοκρατίας. Έρχεται η ώρα της λαϊκής συμμετοχής. Έρχεται η ώρα της επιδοκιμασίας και της αποδοκιμασίας. Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή είναι απαραίτητη η ενεργός συμμετοχή των νέων ψηφοφόρων στα τοπικά (και όχι μόνο) δρώμενα.
Η ώρα της απάντησης των νέων έφθασε έναντι της υποτίμησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, έναντι της υποτίμησης των ονείρων τους, έναντι της ήδη πραγματοποιηθείσας σε μεγάλο βαθμό μετανάστευσης προς το εξωτερικό για μία καλύτερη ζωή, έναντι της φυγής στο εξωτερικό όλων των άξιων επιστημόνων που ήλπιζαν σε μία ισότιμη και αξιοκρατική κοινωνία, έναντι όλων εκείνων που επιδιώκουν να διατηρήσουν την δηλητηριώδη αιθαλομίχλη των πολιτικών τζακιών, έναντι όλων εκείνων που στο όνομα ενός «οικονομικού πλεονάσματος» δεν μέτρησαν τα ατελείωτα «θύματα» ενός οικονομικού πολέμου με κοινωνικές προεκτάσεις. Είναι γεγονός ότι οι νέοι, όλο αυτό το χρονικό διάστημα, απείχαν από την εκλογική διαδικασία δημιουργώντας, είτε ηθελημένα, είτε άθελά τους ένα νέο κόμμα, εκείνο του «καναπέ».
Όπως σε κάθε κρίση είτε οικονομική, είτε κοινωνική, έτσι και στην περίπτωση της παρούσης κρίσεως, οι νέοι ήταν από τα πρώτα θύματα μιας σκληρής πολιτικής παρτίδας από άτεχνους και διοικητικά ανήμπορους πολιτικούς παίχτες. Άτεχνους διότι δεν διέθεταν στην συντριπτική πλειοψηφία τους, τόσο την στενή επαφή με την ευρύτερη κοινωνία, αλλά και γιατί δεν διέθεταν την ικανότητα της προσφοράς στην κοινωνίας μέσω της επαγγελματικής τους ενασχόλησης. Διοικητικά ανήμπορους, διότι στις δύσκολες στιγμές δεν χαρακτηρίσθηκαν από τόλμη και γενναιότητα. Και φθάσαμε στο σημείο να διευθύνουν τις τύχες μας, αλλά και τις τύχες των νέων, για αρκετά έτη, άτομα με μηδαμινή προσφορά. Και ας τους δημιουργούν κάποιοι το ψεύτικο πρόσωπο του «επιτυχημένου» και του «προσφέροντος τα μέγιστα στο τοπικό γίγνεσθαι».
Η προσφορά στην τοπική κοινωνία δεν χρειάζεται και δεν αναγνωρίζει «περαστικούς». Η προσφορά στην πολιτική αποτελεί ευλογία. Αποτελεί μία συνέχεια και συνέπεια λόγων και πράξεων. Όχι όμως με αντάλλαγμα. Η παρουσία των νέων ψηφοφόρων είναι πέρα από κάθε άλλο, μία αδήριτη ανάγκη. Μία ανάγκη επιδοκιμασίας και νομιμοποίησης όλων των ικανών. Μία ανάγκη επιδοκιμασίας και επικύρωσης όλων των πεπραγμένων, των υγιώς σκεπτόμενων διοικητικών «αρχόντων». Μία ανάγκη αποδοκιμασίας των ανικάνων και της πολτικής τους. Δεν αποτελεί ανάγκη ανάδειξης των «πρόκαιρων» και των «περαστικών» από τον τόπο μας. Ούτε εκείνων που χρησιμοποιούν τη διοίκηση και την πολιτική για την προσωπική και επαγγελματική εξέλιξή τους.
Οι «πολιτικές φούσκες» έχουν εξασθενήσει. Έχουν «σκάσει». Τα θύματα όμως, κυρίως οι νέοι, το μέλλον αυτής της Χώρας, σιωπηρά υπομένουν και περιμένουν. Πολιτικές προσμίξεις, ατυχούς συνονθυλεύματος, πολιτικές απειλές δήθεν αστάθειας, πρέπει να τύχουν αναλόγου απαντήσεως. Η τοπική δημοκρατία δεν αποτελεί σκαλί προσωπικής εξέλιξης. Αποτελεί βήμα προσφοράς και ανιδιοτέλειας. Γιατί απλά, αποτελεί την καθημερινότητα του πολίτη. Γιατί αποτελεί το χώρο που ο απλός πολίτης ονειρεύεται για ένα καλύτερο μέλλον. Τόσο για εκείνον και τα παιδιά του, όσο και για τον τόπο του.
Η αποχή και η μη ενεργώς συμμετοχή των νέων πολιτών στα τοπικά κοινά, θα δώσουν την αφορμή στους «κατ’ εξακολούθησιν ενοίκους των πολιτικών γραφείων» ν’ απλώσουν τον ιστό τους, με τον τρόπο που τους εδίδαξαν οι μέντορές τους, τα στελέχη των ήδη γερασμένων και αποτυχημένων παλαιών πολιτικών κομμάτων. Εδώ χρειάζεται η σκληρή απάντηση. Εδώ χρειάζεται η «αναγκαστική συνταξιοδότηση» και όχι η «εθελούσια έξοδος» όλων εκείνων όπου στο όνομα της ελπίδας, δημιούργησαν και συνεχίζουν να δημιουργούν ψεύτικες και δήθεν «επιτυχείς» καταστάσεις, χωρίς να υπολογίζουν τους νέους και τις συνέπειες σ’ αυτούς. Υποβιβάζοντας ηθικά και υλικά μία γενιά –που τολμούμε να πούμε- είναι από τις καλύτερες σε μορφωτικό επίπεδο, σπρώχνοντάς την, στην απελπισία και την αβεβαιότητα. Ας προσέλθουν λοιπόν, όλοι οι νέοι και ας γίνουν κοινωνοί του μυστηρίου της δημοκρατίας. Ας λάβουν από τη δημοκρατία, μέσω της ενεργούς συμμετοχής τους, το αντίδωρο της πραγματικής ελπίδας και της πραγματικής αξιοπρέπειας.
Η ανάγκη για να κινηθούμε σε μία στέρεη τροχιά είναι επιτακτική. Αποχές δεν πρέπει να υπάρξουν. Η στέρεη τροχιά, στην οποία θα πρέπει να κινηθούμε, προϋποθέτει μία σταθερή κοινωνία αξιών, μακριά από τους Μαυρογιαλούρους των πεπαλαιωμένων πολιτικών πρακτικών και των Νομαρχικών γραφείων. Ας προσέλθουν και ας προσέλθουμε λοιπόν σε μία από τις σπουδαιότερες εκδηλώσεις της σύγχρονης δημοκρατίας, εκείνη της εκλογικής διαδικασίας, χωρίς φόβο, αλλά με πάθος, για ένα καλύτερο μέλλον, για εμας και τους νέους μας. Για να μπορούμε να τους κοιτάζουμε στα μάτια. Για ένα μέλλον αξιοκρατίας και σεβασμού στην ανθρώπινη αξία και την ισότητα. Για ένα μέλλον που θα στηρίξει τα όνειρα των νέων, θ’ αναδείξει το μεγαλείο του τόπου καταγωγής, του τόπου εργασίας, του τόπου προσφοράς στον συνάνθρωπό μας. Γιατί στον τόπο μας είμαστε «μόνιμοι και όχι περαστικοί».
Γιατί και ο τόπος μας, μάς έχει ανάγκη. Για να κινηθεί σε μία στέρεη τροχιά, με την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Ας προσέλθουμε λοιπόν να ασκήσουμε ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματά μας, γιατί αυτό απαιτεί η δημοκρατία.
Γιατί αυτό αξίζουν οι νέοι του τόπου μας.