Διάλεξη Κωνσταντίνου Σβολόπουλου
με τίτλο
«Το πόρισμα από τη μελέτη της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας»
O Σύλλογος Φίλων Αρχαιολογικού
Μουσείου και Χώρου Δελφών
στα πλαίσια των πολιτιστικών
εκδηλώσεων «Δελφικά δρώμενα 2014»
σας προσκαλεί στη διάλεξη του
Ακαδημαϊκού,
Καθηγητή Κωνσταντίνου
Σβολόπουλου
με θέμα:
«Το πόρισμα από τη μελέτη της
νεότερης Ελληνικής Ιστορίας»
η οποία θα πραγματοποιηθεί
την Τετάρτη 2 Ιουλίου
στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών (Αίθουσα
)
στις 20.00
(διάρκεια εκδήλωσης 45 λεπτά)
Θα ακολουθήσει συναυλία της
Δήμητρας
Μαστορίδου
Η ταλαντούχα ερμηνεύτρια & τραγουδοποιός, μαζί
με τη μπάντα της, θα ερμηνεύσει τραγούδια και
διασκευές αγαπημένων συνθέσεων, ελληνικών και ξένων.
Στις 21:00 αύλειος χώρος του αρχαιολογικού μουσείου
Δελφών
Eίσοδος Eλεύθερη
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΜΙΛΗΤΟΥ
Ο
Κωνσταντίνος Σβολόπουλος
σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στη
Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου
Αθηνών και Πολιτικές Επιστήμες
στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και
στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων.
Ολοκλήρωσε τις διδακτορικές του σπουδές
στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
και διετέλεσε Καθηγητής Ιστορίας των
Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης και ακολούθως Καθηγητής Ιστορίας
του Νεότερου Ελληνισμού
στο Εθνικό και Καποδιστριακό
Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1990 ίδρυσε το Ίδρυμα «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής», του
οποίου παραμένει έως σήμερα
διευθυντής. Είναι επίτιμος Διευθυντής
του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου
του Αίμου (ΙΜΧΑ) και Αντιπρόεδρος του
Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού.
Το 2003 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας
Αθηνών και το 2010 διετέλεσε
Πρόεδρος του ανώτατου αυτού
Πνευματικού Ιδρύματος του Ελληνισμού.
Έχει συγγράψει άνω των 200 αυτοτελών
εργασιών και άρθρων, τα οποία αναφέρονται στη Νεότερη Ελληνική Ιστορία.
«Είναι κρίμα ότι οι νεοέλληνες
διατηρούν μια τόσο επιπόλαιη και επίπλαστη σχέση με την Ιστορία τους. Θεωρώ ότι
η Ιστορία δεν διδάσκει - και ορθώς ως έναν βαθμό. Το αντικείμενο της
ιστορικής αποτίμησης εντοπίζεται στο παρελθόν, στην εξέταση και την ανάλυση
ενεργειών ήδη τετελεσμένων ή και ιδεών που δεν έχουν καταρχήν διατυπωθεί για να
τύχουν εφαρμογής κατά το παρόν. Το ιδανικό, το οποίο οφείλει να εμπνέει το έργο
του ευσυνείδητου ιστορικού, έγκειται στην πιστή, κατά το δυνατόν, απεικόνισή
τους. Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι η ενασχόληση με την Ιστορία δεν προσφέρεται
για να αντλήσουμε συμπεράσματα ενίοτε χρήσιμα. Αν, από τη μια κινδυνεύει η
Ιστορία να μεταβληθεί σε θεραπαινίδα της πολιτικής επιστήμης ή της
κοινωνιολογίας, από την άλλη, μπορεί να διαγραφεί ως εποικοδομητική η συναγωγή
πορισμάτων γενικής εμβέλειας. Είναι δυνατόν, πράγματι, υπό ορισμένες
περιστάσεις να επιχειρηθεί η επισήμανση καταστάσεων ή γεγονότων κατά το
παρελθόν υπό μορφή ενίοτε διδακτική για το σύγχρονο γίγνεσθαι. Ανάλογη βεβαίως
προσφυγή δεν εντάσσεται στον πρωταρχικό σκοπό της επιστημονικής Ιστορίας και,
κατά βάση, δεν αποτελεί φυσική προέκτασή της∙ κυρίως όμως δεν συνεπάγεται την
οποιαδήποτε προσαρμογή των ιστορούμενων στις ρευστές ανάγκες του
παρόντος».
Κωνσταντίνος Σβολόπουλος