«Ο Αίαντας του Ρίτσου στον Άη ‘Λιά του Δομοκού»

ΔΗΜΟΣ ΔΟΜΟΚΟΥ

Αθλητικός & Πολιτιστικός Οργανισμός

Δομοκός 12.8.2014

Δελτίον Τύπου

 «Ο Αίαντας του Ρίτσου στον Άη ‘Λιά του Δομοκού»

Την Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014 στις 9.00 μ.μ. και στον αύλειο χώρο του Προφήτη Ηλία στον Δομοκό, ο Αθλητικός & Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Δομοκού διοργανώνει ποιητική βραδιά με κεντρικό θέμα το ποίημα «Αίας». Ο «Αίας» γράφτηκε από τον Γιάννη Ρίτσο το 1967 – 1969 στην Λέρο και την Σάμο και ανήκει στην συλλογή «Τέταρτη διάσταση», η οποία περιέχει 17 ποιήματα, (1956 - 1972). Τον «Αίαντα» θα διαβάσει ο σκηνοθέτης – ηθοποιός Γιάννης Τράντας, συνοδεία πιάνου με πρωτότυπη μουσική από τον μουσικοσυνθέτη και τραγουδιστή Πέτρο Δουρδουμπάκη. Η ηθοποιός Μαρία Γώγου θα διαβάσει τον πρόλογο κι επίλογο του «Αίαντα», ενώ για τον Ρίτσο και τον Ομηρικό και Σοφόκλειον Αίαντα θα μιλήσουν οι φιλόλογοι, Φιλίτσα Παπασταθοπούλου – Γιακοβή και Βούλα Φωτοπούλου αντιστοίχως. Την ποιητική βραδιά υποστηρίζουν, ο Εμπορικός Σύλλογος Δομοκού, ο Σύλλογος Γυναικών Δομοκού «Φιλαρέτη», τα βιβλιοπωλεία των Α/φών Ζώτου, και του Βασίλη Φωτόπουλου. Ο Αθλητικός & Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Δομοκού ευχαριστεί θερμά τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ.κ. Νικόλαον για την ευγενική παραχώρηση του αυλείου χώρου του Προφήτου Ηλιού.

ΑΙΑΣ

ἀλλ ἤ καλῶς ζῆν ἤ καλῶς τεθνηκέναι τὸν εὐγενῆ χρή.

(πρέπει ή τιμημένος ο ακέριος άνθρωπος να ζεί ή με τιμή  να πεθαίνει)                                 Σοφοκλέους – Αἴας (στίχος 479).

«Αίας» / Όμηρος, Ιωνία: 800 π. Χ.

«Αίας» / Σοφοκλής, Αθήναι: 460 – 450 π. Χ.

«Αίας» / Ρίτσος, Λέρος – Σάμος: 1967 – 1969 μ. Χ.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο Φθιώτης συντοπίτης μας Αχιλλέας κι ο Σαλαμίνιος Αίαντας είναι πρώτα ξαδέρφια και οι πιο γενναίοι πολεμιστές από όλους τους ‘Έλληνες στην Τροία. Για τον λόγο αυτόν είναι και οι φύλακες – φρουροί όλου του ελληνικού στρατοπέδου, στα δύο άκρα του. Όταν σκοτώνεται ο Αχιλλέας πρέπει δικαιωματικά να πάρει τα όπλα τού νεκρού ήρωα ο πιο γενναίος μετά τον Αχιλλέα, δηλαδή ο Αίαντας, αλλά αντιδρούν οι Ατρείδες που κατέχουν και την αρχιστρατηγία (Αγαμέμνων, Μενέλαος). Με δόλιους κλήρους και δωροδοκίες δίνουν τα όπλα στον Οδυσσέα προς μέγα θυμό και ύψιστη προσβολή του Αίαντα. Ο αξιοπρεπής Αίαντας, πολύ στενοχωρημένος, κλείνεται στην σκηνή του και για να ξεπλύνει την τιμή του αποφασίζει να σκοτώσει τους Ατρείδες και τους στρατιώτες τους. Καθ’ οδόν όμως προς την εκ προθέσεως σφαγή, η θεά Αθηνά τού σκοτίζει τον νου και τον τρελαίνει. Ο παραφρονημένος Αίας  σκοτώνει κι αιχμαλωτίζει ό, τι ζώο βρεί μπροστά του, πιστεύοντας ότι  είναι οι Ατρείδες. Ο Ρίτσος μάς μεταφέρει στην στιγμή που ο Αίας  επιστρέφει με τα αιχμάλωτα ζώα στην σκηνή του κι αρχίζει να επανέρχεται στα λογικά του, αναλογιζόμενος τα προ ολίγου συμβάντα…

"Τέταρτη διάσταση"

Η "Τέταρτη διάσταση" είναι το σημαντικότερο έργο του Γιάννη Ρίτσου και ένα από τα κορυφαία της νεοελληνικής ποίησης. Ο ίδιος ο Ρίτσος θεωρούσε την "Τέταρτη διάσταση" ως "μια σύνοψη όλων των άλλων βιβλίων" του. Στην μελέτη (Η «Τέταρτη διάσταση» του Γιάννη Ρίτσου), ένας νεότερος ποιητής, ο καρδιτσιώτης Βαγγέλης Κάσσος, μέσα από την ανάγνωση της "Τέταρτης διάστασης", επιχειρεί μια προσέγγιση της "ποιητικής ιδεολογίας" του Γιάννη Ρίτσου. Σύμφωνα με την ανάγνωση αυτή, τέταρτη διάσταση είναι η ίδια η ποίηση. Μιλώντας ο Ρίτσος για την ποίηση μόνο με την ποίηση, υπερασπίζεται με τον πιο αυθεντικό τρόπο τη θέση ότι η "ποιητική εξορία" δεν είναι καθόλου η φυσική σχέση του ποιητή με την Πολιτεία και ότι, αντίθετα, ο ποιητής θα πρέπει να βρίσκεται μέσα στο κοινό που τον ακούει. Για το φτάσιμο του ποιητή στην Ιθάκη του κοινωνικού χώρου, χρειάζεται να διανυθούν μεγάλες και δύσκολες, κυρίως εσωτερικές, αποστάσεις. Για την οδύσσεια αυτή της ποιητικής συνείδησης μας μιλάει ο Ρίτσος στην "Τέταρτη διάσταση".

Η δομή αυτών των ποιημάτων καθορίζεται από ένα μεγάλο μονόλογο με στίχους μακρόσυρτους και ρυθμικά – μετρικά αδέσμευτους , που απαγγέλλονται χωρίς διακοπή από ένα πρόσωπο που βρίσκεται σε μια κατάσταση ενδοσκόπησης και αυτοανάλυσης. Είναι ένας μονόλογος –εξομολόγηση που τείνει να γίνει διάλογος με το βουβό πρόσωπο που σε κάθε ποίημα είναι παρόν και ακούει χωρίς να μπορεί να αντιδράσει σ’ αυτή τη ροή παραστάσεων από το παρελθόν και το αποπνικτικό παρόν, ιδεών, οραμάτων που διαψεύσθηκαν και συμβόλων ενίοτε φθοράς και θανάτου, ενίοτε ελπίδας και αναγέννησης.

Ο μονόλογος πλαισιώνεται από έναν πρόλογο και έναν επίλογο, που παρέχουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, ( σκηνοθετικές οδηγίες μπορούν να ονομαστούν ), δηλαδή περιγράφονται ο χώρος, ο χρόνος, τα πρόσωπα, η ατμόσφαιρα, εν ολίγοις στήνεται το σκηνικό. Μπορεί να απουσιάζει η εξωτερική δράση αλλά κυριαρχεί η εσωτερική δράση.

Σε όλα τα ποιήματα το πρόσωπο που μονολογεί παλεύει με το παρελθόν και το χρόνο, την τέταρτη διάσταση, σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας . « Ο χρόνος σαν στοιχείο της Τέταρτης Διάστασης είναι μια βασική συνιστώσα. Δεν είναι μόνον ο βιολογικός χρόνος της φθοράς. Είναι ο ιστορικός χρόνος. Ιδιαίτερα τον απασχολεί πώς οι διαλεκτικοί νόμοι της κίνησης επαληθεύονται και λειτουργούν στον ιστορικό χρόνο».

Ιωάννης Τριανταφύλλου Τράντας

Βιογραφικό

Ηθοποιός, σκηνοθέτης,  μουσουργός. Μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, του Θεατρικού Οργανισμού Σουζίρια (= Αστερισμός) της Ευρασίας. Συνιδρυτής και βασικό στέλεχος της  Θεατρικής  Λέσχης  Βόλου (1977 - 1992). Iδρυτής και μόνιμος καλλιτεχνικός διευθυντής της  Εστίας  Θεάτρου ’Ερινεώς - Βόλου.

Θεωρητικές και πρακτικές σπουδές και έρευνες (Δραματική Σχολή Ευγενίας Χατζίκου, σεμινάρια και μαθήματα με Θάνο Κωτσόπουλο, Κίτσο Βαχλιώτη, Μιν Τανάκα, Μήτσο Ευθυμιάδη, Σρι Πάνικαρ, Γκοπάλ Αβάστι, Δανάη Στρατηγοπούλου, Μίρκα Γεμεντζάκη, Ζουζού Νικολούδη, Γιώργο Παπαδάκη, κ.ά. ).

Θεατρική Λέσχη Βόλου (1977-1992)

Ερευνητικό θέατρο και συνεχείς παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα και διεθνή φεστιβάλ, Κύπρο (Λευκωσία, Πάφος, Κούρειον, Λάρνακα) , Τουρκία (Κωνσταντινούπολη), Γερμανία (Δ. Βερολίνο) , Ιταλία (Ρώμη, Τρεβίζο, Ροβερέτο) , Ελβετία (Λωζάνη) , Ινδίες (Νέο Δελχί, Μποπάλ, Ουτζέιν, Τριβάντρουμ) , Ισπανία (Σεβίλλη) - Α΄ παγκόσμιο βραβείο - Expo 1992.

Συμμετοχή στα έργα – ρόλοι: «Το Φυντανάκι» του Π. Χορν (Γιάγκος). «Ρήσος» του Ευριπίδη (Ρήσος - Πάρις). «Κύκλωψ» του Ευριπίδη (Κορυφαίος Σατύρων). «Βικτώρ ή τα παιδιά στην εξουσία» του Ροζέ Βιτράκ (Βικτώρ). «Πλούτος» του Αριστοφάνη (Καρίων - Ερμής). «Ο Δράκος» του Σβάρτς (Δράκος). «Λα Μοσκέτα» του Άντζελο Μπεόλκο (όλους τους αντρικούς ρόλους). «Σακούνταλα» του Καλιδάσα (όλους επίσης). «Λύκοι, Λυκόπουλα και  Κοκκινοσκουφίτσες» (Μικρός πρίγκηπας - Κομπέρ). «Η Γυναίκα της Ζάκυθος και η Αποκάλυψη» των Διονυσίου Σολωμού και Ούγο Φόσκολο (Ούγο Φόσκολο - Δημήτριος Σολωμός - Κλεφτόπουλο - Τζιμ Μόρισον – Κωστής Παλαμάς). «Αντιγόνη» του Σοφοκλή στο πρωτότυπο (Κρέων) - 3 παραστάσεις και στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, τιμής ένεκεν και Α΄ παγκόσμιο βραβείο – Σεβίλλη 1992). «Γλώσσα και Ζωή»: τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ (10 ωριαία επεισόδια - σκηνοθεσία  Σπύρος Βραχωρίτης), (Κοραής – Μακρυγιάννης - Μιχαήλ Γ΄ ο Μέθυσος – Παπαδιαμάντης, - απόδοση κλέφτικων τραγουδιών κ.ά.). Πρωταγωνιστής στην «Υπόληψη» του Κ. Θεοτόκη (τηλεταινία για την ΕΡΤ σε σκηνοθεσία Λένας Βουδούρη).

 

Εστία Θεάτρου ’Ερινεώς

           

Το 1992 με την καλλιτεχνική διεύθυνση του Γιάννη Τράντα, δημιουργείται στον Βόλο η Εστία Θεάτρου «Ερινεώς» που ξεκινά μια πρωτότυπη προσπάθεια στο χώρο του Θεάτρου, με στόχο την έρευνα, μελέτη και παρουσίαση, ελληνικών κυρίως, θεατρικών και λογοτεχνικών κειμένων με πανανθρώπινες και διαχρονικές πολιτιστικές ιδέες και αξίες, στηριγμένη στις Αρχές  και τους Κανόνες του αρχαιοελληνικού θεάτρου.

Μελετώντας κι’ ερευνώντας, - με την συνεργασία θεατρολόγων, μουσικολόγων, κινησιολόγων, ενδυματολόγων, εικαστικών, φιλολόγων, - την αρχαία ελληνική τραγωδία και κωμωδία, στο αρχαίο κείμενο, που είναι και οι πρώτες καθοριστικές μορφές και μήτρες του παγκόσμιου θεάτρου, η θεατρική ομάδα αποκτά τις γνώσεις, τις βάσεις και το μέτρο, που θα αποτελέσουν την ιδιαίτερη αντίληψή της και το εμπειρικό «όργανό» της για την σκηνική παρουσίαση των έργων της. Έτσι η ομάδα αποκτά έναν μόνιμο και βασικό πυρήνα που αποτελείται από ηθοποιούς (λόγος), χορευτές (όρχηση), μουσικούς (μέλος), και με μοναδικό τρόπο επιτυγχάνει να εναρμονίσει τις μορφές της δραματικής τέχνης με απόλυτο σεβασμό στο ήθος, το πνεύμα και την ποίηση του εκάστοτε έργου. 

Πολύ σύντομα η ανταπόκριση του κοινού και οι διακρίσεις δικαιώνουν την προσωπική ταυτότητα και αναγνωρισιμότητα της ομάδας. Παρουσιάζεται στο Ηρώδειο, σε διεθνή κι ελληνικά φεστιβάλ, (Κίεβο, Τιρόλο, Άδανα, Κωνσταντινούπολη, Ιεροσόλυμα, Τελ Αβιβ…), το 1995 κατακτά το Α΄ πανελλήνιο θεατρικό βραβείο της Ιθάκης και το 1998 προσκαλείται στην Βουλή των Ελλήνων να παρουσιάσει αφιέρωμα για τα 200 χρόνια από την θανάτωση του Ρήγα και εκτελεί  τηλεοπτική παραγωγή με θέμα τον Εθνεγέρτη, κατόπιν παραγγελίας του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (Εκπαιδευτική Τηλεόραση - ΝΕΤ). Μέχρι σήμερα ο «Ερινεώς» έχει πραγματοποιήσει στην Ελλάδα και το εξωτερικό περί τις πενήντα καλλιτεχνικές παραγωγές και συμπράξεις, όπου έχουν συμμετάσχει διακόσιοι και πλέον καλλιτέχνες απ όλους τους χώρους της τέχνης.

Παραγωγές της Εστίας Θεάτρου «Ερινεώς»

σε σκηνοθεσία Γιάννη Τράντα

Η μορφή και το περιεχόμενο των παραστάσεων της Εστίας Θεάτρου «Ερινεώς» καθορίζεται από τα οικουμενικής διάστασης κείμενα των: Ομήρου, Ησιόδου, Ορφικών, Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Νόννου, Απολλώνιου του Ρόδιου, Διογένη Κυνικού, Αισώπου, Ρήγα Φεραίου, Παλαμά, Κρυστάλλη, Σικελιανού,  Λεκατσά, Μακρυγιάννη, Ρίτσου, Παπαδιαμάντη, Καβάφη, Ελύτη, Πεντζίκη, Απόκρυφων  Ευαγγελίων Νικοδήμου, Αποστόλου Παύλου, Γρηγορίου Ναζιανζηνού, Ιωάννου Χρυσοστόμου, Δημοτικών και Λαϊκών τραγουδιών, Καλάντων, Μπρεχτ, Λόρκα, Μολιέρου, Στραβίνσκυ, Ασίζ Νεσίν, Ναζίμ Χικμέτ, Γιάννη Ρίτσου, Γιώργου Σεφέρη, Μαχαμπαράτα, κ. ά. 

1: «Κύκλωψ» του Ευριπίδη, (σε νεοελληνική απόδοση Αλέξανδρου Πάλλη).
Σατυρικό Δράμα. Νέα Ιωνία Βόλου, Καρδίτσα, Βόρειες Σποράδες (1983 - 1984).

2: «Προμηθεύς Δεσμώτης» του Αισχύλου, στην αρχαία ελληνική γλώσσα σε Μετρική Ν. Wecklein - E. Ζωμαρίδη. Θέατρο Καρέζη – Αθήνα (1993) - στον ρόλο της "Βίας" ο Ιάπωνας χορευτής Ταντάσι Έντο, Δημοτικό θέατρο Βόλου (1993, 1995), Διεθνές Φεστιβάλ Ιδρύματος Αγγελίνη – Χατζηνίκου, Χόρτο Πηλίου (1993) – στον ρόλο της "Βίας" η Αμερικανίδα ηθοποιός Κέλυ Μακ Λάουντ, Αρχαίο Ωδείο Πατρών - Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου (1993), Κίεβο Ουκρανίας - Φεστιβάλ Ευρωπαϊκού Θεάτρου (1993), Λόφος Επισκοπής Δήμου Ιωλκού (1994) - στον ρόλο της "Βίας" η Μίτση Λαούδη, Ελευσίνα - Φεστιβάλ Αισχυλείων (1994), Ηρώδειο στον ρόλο της Βίας η Ανδριάννα Παπανικολάου (στα πλαίσια παγκόσμιου συνεδρίου Ιατρικής - 1995), Πανελλήνιο Διαγωνιστικό Θεατρικό Φεστιβάλ Ιθάκης (Α΄ βραβείο Καλύτερης Παράστασης Συνόλου και Α΄ βραβείο Χορού) (1995), Πορταριά Πηλίου – στα ερείπια του «Θεοξένεια» (1995), Ελληνογαλλική Σχολή «Αγιος Ιωσήφ» Βόλου, παραστάσεις για Γυμνάσια και Λύκεια της Μαγνησίας σε συνεργασία με την 2βάθμια  Δ/νση Μαγνησίας, Πανεπιστήμιο Κομοτηνής (1996), Διεθνές Φεστιβάλ Αδάνων Τουρκίας (2002) - στον ρόλο της "Βίας" η Σοφία Καλαμάκη.
        
3: «Μικρή Ακολουθία» του Ιωάννη Τράντα,
Έργο βασισμένο σε συρραφή κειμένων της Ελληνικής Σκέψης και της Λαϊκής Μούσας, από τον Όμηρο και τον Ησίοδο μέχρι τα Ριζίτικα τραγούδια, τον Καβάφη, Παπαδιαμάντη, Ρίτσο, Ελύτη, Πεντζίκη, καθώς και Απόστολο Παύλο και Ινδική Μαχαμπαράτα.
Δημοτικό Θέατρο Βόλου, Δημαρχείο Νέας Ιωνίας, Αίθριον Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1993). 

4: «Τραγωδία και Σύγχρονη Τέχνη» του Ιωάννη Τράντα,
Συμμετέχει με χορευτικό «Μπούτο – Μα» ο Ιάπωνας χορευτής Ταντάσι ΄Εντο σε χορικά του Αισχύλου και μουσική του Πόντου από τον λυράρη Ηλία Παπαδόπουλο.
Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, Παράρτημα Βόλου (1993).

5: «Εαρινή Παραμυθία Παθών και Αναστάσεως» του Ιωάννη Τράντα,
Παράσταση βασισμένη στις «Βάκχες» του Ευριπίδη σε μετάφραση Γ. Χειμωνά, στα «Απόκρυφα Ευαγγέλια» του Νικοδήμου, καθώς και σε τραγούδια και κάλαντα της Πασχαλινής περιόδου. Σε σύμπραξη με το έντεχνο μουσικό συγκρότημα «Νάϊ».
Δημοτικό Θέατρο Βόλου, Ζαγορά και Μακρινίτσα Πηλίου, Στεφανοβίκειο (1995).

6: «Το Σπίτι της Μπερνάρντα ΄Αλμπα» του Φεδερίκου Γαρθία Λόρκα,
σε μετάφραση του Νίκου Γκάτσου.
Νέα Ιωνία (1993), Μακρινίτσα Πηλίου, Κιλελέρ Λάρισας (1995), Διεθνές Φεστιβάλ Ιδρύματος Αγγελίνη – Χατζηνίκου, Χόρτο Πηλίου (1997).
        
7: «Αντιγόνη» του Σοφοκλέους
στο πρωτότυπο (Μουσουργία Ι. Σακελλαρίδης).

8: «Προμηθεύς Δεσμώτης» του Αισχύλου
στο πρωτότυπο (Μουσουργία Ι. Τράντας).
Συνεργασία με την εταιρεία «ΛΥΡΑ» (1996), ψηφιακός δίσκος (C.D.) για την  ελληνική και διεθνή αγορά, για τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες των Αθηνών.

9: «Εις Δήμητρα» Ομηρικός΄Υμνος
του 700 π.Χ. σε νεοελληνική απόδοση της Αμαλίας Μεγαπάνου μετά εμβολίμων αποσπασμάτων του αρχαιοελληνικού κειμένου. Πρωτοπαρουσιάζεται το μεσημέρι της εαρινής ισημερίας στα Μεγάλα Προπύλαια της Ελευσίνας (1996), Χ.Ε.Ν. Αθηνών (1996), Δημοτικό Θέατρο Βόλου (1996), Ελληνογαλλική Σχολή ΄Αγιος Ιωσήφ Βόλου (1996), Στοά Αρχαίων Σταγείρων (1997), Ξάνθη – Βαλκανικό Φεστιβάλ: «Βαλκάνια Όνειρα» (1996), Διεθνές Φεστιβάλ Ιδρύματος Αγγελίνη – Χατζηνίκου, Χόρτο Πηλίου (1997), Ελληνοαμερικανική Ένωση Αθηνών (1997), Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ Καρδίτσας (1997), Δήμος Στυλίδας (1997), Μακρινίτσα Πηλίου (1998), Κιλελέρ Λάρισας, Μνημείο πεσόντων Αγροτών  (1997), Φεστιβάλ Τιρόλου – Ιταλία (1997), Σπήλαιον Λεονταρίου Υμηττού (1998) κ.α.

10: «Χειμερινή Ευεξία – Ελληνικές Καλάνδες» του Ιωάννη Τράντα,
Θεατροποίηση των Χριστουγεννιάτικων Εορτών του Δωδεκαημέρου, Δημοτικό Θέατρο Βόλου, Δημοτικό Σχολείο της Μακρινίτσας Πηλίου, αγορά και εμπορικοί δρόμοι του Βόλου (1996).
Σύμπραξη με μουσικό συγκρότημα καθηγητών από το Μουσικό Γυμνάσιο Παλλήνης.

11: «Η Περσεφόνη» του Στραβίνσκυ
(διεύθυνση Συμφωνικής Ορχήστρας Γιώργος Χατζηνίκος) στο θέατρο του Ιδρύματος Αγγελίνη – Χατζηνίκου στο Χόρτο Πηλίου και στο Δημοτικό θέατρο Βόλου (1997).

12: «Οι Γάμοι» του Στραβίνσκυ
(Διεύθυνση Συμφωνικής Ορχήστρας Γιώργος Χατζηνίκος) στο θέατρο του Ιδρύματος Αγγελίνη – Χατζηνίκου στο Χόρτο Πηλίου και στο Δημοτικό θέατρο Βόλου (1998).

13: «Οδυσσέας Ελύτης» του Ιωάννη Τράντα,
μουσικοθεατρικό αφιέρωμα στον νομπελίστα ποιητή, στο Μουσείο του Ιδρύματος Αγγελίνη – Χατζηνίκου στο Χόρτο Πηλίου.

14: «Λειτουργία Ιωάννου Χρυσοστόμου» του Στραβίνσκυ (στην Σλαβική)
με τη χορωδία «Ορφέας» της Σόφιας (Βουλγαρία) στο θέατρο του Ιδρύματος  Αγγελίνη – Χατζηνίκου στο Χόρτο Πηλίου και στο προαύλιο του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου. Συμμετοχή του Ιωάννη Τράντα, εκφέροντος τους λόγους του Ιερέως (στην Ελληνική).
           
15: «Ιερά Οδός» του Ιωάννη Τράντα,
Οκτάωρο οδοιπορικό Μουσικό – Θεατρικό Δρώμενο (Κεραμεικός - Ελευσίνα) με συμμετοχή πεζοπόρων θεατών, με Στάσιμα, ΄Υμνους (Δαφνίου Απόλλωνος, Αφροδίτης, Δήμητρας, Περσεφόνης, Διγενή Ακρίτα), Σκωπτικά και παράσταση του Ομηρικού Ύμνου «Εις Δήμητρα» στα Μεγάλα Προπύλαια της Ελευσίνας κατά την νυχτερινή άφιξη (1996).

16: «Ρήγας Φεραίος - Το ρόπαλον του Ηρακλέους» του Ιωάννη Τράντα,
η ζωή και το έργο του Ρήγα Φεραίου – Βελεστινλή, σε θεατρική και μουσική απόδοση του Ιωάννη Τράντα. Πρεμιέρα στο Μουσείο του Ιδρύματος  Χατζηνίκου – Αγγελίνη στο Χόρτο Πηλίου (1997), Βελεστίνο, γενέτειρα του Ρήγα (1997).

17: «Λόγος και Πνεύμα του Ρήγα»  του Ιωάννη Τράντα,
αφιέρωμα στα 200 χρόνια από την θανάτωση του Ρήγα Φεραίου – Βελεστινλή, βασισμένο στον «Θούριο» και τον «Πατριωτικό Ύμνο» του.
Βελεστίνο, αποκορύφωμα εορτών για το Έτος Ρήγα (1998), Βουλή των Ελλήνων (Αίθουσα Ελευθερίου Βενιζέλου),  Παλαιά Βουλή (1998), Αργαλαστή Πηλίου (1998), Ιερή Πόλη Μεσολογγίου (Τρικούπεια 1998), Δήμος Ιλίου Αττικής (1998), Κοινότητα Μακρινίτσας Πηλίου στο συνέδριο «Των Ελλήνων οι Κοινότητες» (1999), συμμετοχή στην αντιπολεμική συναυλία καλλιτεχνών του Βόλου «Ειρήνη στα Βαλκάνια» (1999), συμπαραγωγή τηλεοπτικής ταινίας για την Εκπαιδευτική Τηλεόραση, κατόπιν παραγγελίας του Υπουργείου Παιδείας, της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μαγνησίας και της κρατικής τηλεόρασης ΝΕΤ (1999). 

18: «Οίνου Παράλογα» του Ιωάννη Τράντα,
Πεντάωρο Μουσικό - Θεατρικό Δρώμενο από το Αρχαιοελληνικό και το Βυζαντινό Μέλος στο Ρεμπέτικο, με τη συμμετοχή λαϊκής ορχήστρας (Θύμιος Στουραϊτης - μπουζούκι, Ιωάννα Φόρτη - τραγούδι) σε κείμενα Ασίζ Νεσίν, Μπρέχτ, Αισώπου, Διογένους Κυνικού, Ν. Γ. Πεντζίκη, Ρήγα Φεραίου (1997). (Οινοπωλείον – Βόλος)

19: «Πάσχα Ιερόν» του Ιωάννη Τράντα,
Ιστορικό - Θρησκευτικό Δρώμενο της Σαρακοστής με κορυφαία συμμετοχή του δημοσιογράφου Νίκου Βαρδιάμπαση. Κείμενα Σικελιανού, Γρηγορίου Ναζιανζηνού  «Χριστός Πάσχων», Λαϊκοί Θρήνοι, Κάλαντα (1999). (Οινοπωλείον – Βόλος)

20: «Το Παραμύθι του Αδάκρυτου» του Κωστή Παλαμά
Μουσικό Χοροθέατρο Λόγου. Ο Ενδέκατος Λόγος από το ποιητικό έργο του Κωστή Παλαμά «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου».
Πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Ιδρύματος Χατζηνίκου – Αγγελίνη στο Χόρτο Πηλίου (1998), Ιερή Πόλη Μεσολογγίου (παράσταση στο Τρικούπειο Μέγαρο και στο πατρογονικό σπίτι του ποιητή) (1998), Φοιτητικό Φεστιβάλ Θεάτρου και Μουσικής στην Καβάλα (1999), Ισραήλ (Ιεροσόλυμα, Τελ Αβίβ, Νέγκεβ, Κιμπούτζ Χατζερίμ) (2000). Επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας, υπό την αιγίδα  του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας στον εορτασμό του «Μιλλένιουμ 2000», με συμμετοχή στην παράσταση του Σιμόν Παρνάς και 10 ηθοποιών του Νομαρχιακού θεάτρου της ερήμου Νέγκεβ.  Δημοτικό Θέατρο Βόλου (2001), συνεργασία με τον τραγουδιστή Δημήτρη Ψαριανό και συμμετοχή της υπουργού κ. Ροδούλας Ζήση. Μεσολόγγι, προς τιμήν των συνοδών της Ολυμπιακής Φλόγας των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Τορίνο (2005).

21: «Σταχομαζώχτρα» του Αλέξανδρου  Παπαδιαμάντη,

22: «Απόλαυσις στη γειτονιά» του Αλέξανδρου  Παπαδιαμάντη,
Θεατροποίηση από τον π. Θεμιστοκλή Μουρτζανό και Ιωάννη Τράντα, σε πρωτότυπη σκηνογραφική πρόταση του Ηλία Νομικού. Πνευματικό Κέντρο Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, Βόλος (2002), Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς (2003), Φεστιβάλ Ιδρύματος Χατζηνίκου – Αγγελίνη στο Χόρτο Πηλίου (2003).

23: «Ο άνθρωπος που ξεχάστηκε» του Ναζίμ Χικμέτ,
σε μετάφραση Παναγιώτη Αμπατζή. Υπό την αιγίδα της UNESCO με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του ποιητή στη Θεσσαλονίκη. Ελληνοτουρκικό Θεατρικό Φεστιβάλ σε συνεργασία με το Κρατικό Θέατρο Άγκυρας και των Υπουργείων Πολιτισμού Ελλάδας και Τουρκίας  στο Κρατικό Θέατρο της Κωνσταντινούπολης  (2002).

24: «Διός και νύμφης Οθρηίδος» του Αντωνίνου Λιβεράλις,
Ταχύδραμα - Μύθος για τα συμβάντα και την περιοχή «Ελλάς» όπου γεννήθηκε ο Έλλην, με αποσπάσματα Ομήρου και Κωστή Παλαμά, (Ημερίδα Γεωμυθολογίας, Λαμία 2005).

25: «Μετρώ: την τραγωδία τραγουδώ» του Ιωάννη Τράντα,
πρωτότυπη παράσταση – μάθημα, σε κείμενα του Ομήρου, Αισχύλου, Παλαμά και δημοτικής ποίησης για την διαχρονία του «ηδυσμένου λόγου» των Ελλήνων.
Επιστημονική Διημερίδα για την ελληνική μουσική μέσω των αιώνων (Πνευματικό Ίδρυμα «Διέξοδος» -  Μεσολόγγι, 2003), Φεστιβάλ Ιδρύματος Χατζηνίκου – Αγγελίνη στο Χόρτο Πηλίου, προς τιμήν της Ζουζούς Νικολούδη (2003).

26: «Πάσχα των Ελλήνων»
παραγωγή: Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου.
Χοροί, τραγούδια, έθιμα και λογοτεχνία των ημερών του Πάσχα. Συνεργασία με το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου και τον Λάκη Χαλκιά (Δημοτικό Θέατρο Βόλου, 2004). Σκηνοθεσία και στην τηλεοπτική παραγωγή του.

27: «Αποκριάτικα Δρώμενα, τραγούδια και χοροί»
παραγωγή: Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου.
Συνεργασία με το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου και τοπικών συγκροτημάτων (Δημοτικό Θέατρο Βόλου, 2003).

28: «Ικέτιδες» του Αισχύλου, και

29: «Προμηθεύς Δεσμώτης» του Αισχύλου
Χορικά: Εφαρμογή πάνω στο βιβλίο του Θρασύβουλου Γεωργιάδη: περί Μετρικής των Ελλήνων σε μετάφραση Χαράς Τὀμπρα.  Ωδείο Αθηνών (2001).

30: «Ο φιλάργυρος» του Μολλιέρου
στο γαλλικό πρωτότυπο κείμενο, με την συμμετοχή μαθητών της Ελληνογαλλικής Σχολής Άγιος Ιωσήφ Βόλου και σε  δική της παραγωγή.

31: «Το ιπτάμενο κορίτσι», 
παιδικό πολυθέαμα για την Ειρήνη και την Ελευθερία, με παιδιά στελεχών του Εργατικού Κέντρου Βόλου, που έκανε και την παραγωγή. 

32: «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» του Φ. Γ. Λόρκα

33: «Ελένη» του Ευριπίδη

34: «Τρωάδες» του Ευριπίδη.
Διαγωνιστικές βραβευμένες παραστάσεις με μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων της Μαγνησίας. (Δημοτικό Θέατρο Βόλου, Διαγωνιστικό Φεστιβάλ Θεσσαλίας στην Καρδίτσα, Μαθητικό Φεστιβάλ Θεάτρου στο Ηρώδειο Αθηνών, χωριά Πηλίου) (1995 - 2003).

35: «Συνοδοιπόροι του πνεύματος» του Χρήστου Βλαχογιάννη. Λογοτεχνικό χρονικό με μουσική (χορωδία –πιάνο –βιολί - τσέλο) για τον Κωστή Παλαμά και τον Γεώργιο Δροσίνη. Κείμενα – μελοποίηση: Χρήστος Βλαχογιάννης. Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο, Μεσολόγγι (2005).

36: «Υπό την βασιλικήν δρύν» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη,
θεατροποιημένο το διήγημα με αλλοδαπούς (Αλβανούς) σπουδαστές του 1ου ΣΕΚ Αθηνών (2006). Θεατρική και τηλεοπτική παραγωγή.

37: «Τοπίο του Είναι» του Ιωάννη Τράντα  (Α΄εκδοχή).
Σε κείμενα των: Σαράντου Καργάκου – Παιδεία η ώρα του ρέκβιεμ; , Ν. Γ. Πεντζίκη – Τοπίο του είναι, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη – Υπό την βασιλικήν δρύν, Γιώργου Σεφέρη – Ερωτικός Λόγος και Θεατρίνοι. Ίδρυμα Χατζηνίκου – Αγγελίνη, πρεμιέρα στο Χόρτο Πηλίου - καλοκαίρι 2007.

38: «Τοπίο του Είναι - Imagine»  Ιωάννη Τράντα  (Β΄εκδοχή),
Μουσική Επιθεώρηση Τέχνης. Διεθνές φεστιβάλ Βόλου (2007-8), Δ. Θ. Βόλου (2008)
Σε κείμενα των: Σαράντου Καργάκου – Παιδεία η ώρα του ρέκβιεμ; , Ν. Γ. Πεντζίκη – Τοπίο του είναι, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη – Υπό την βασιλικήν δρύν, Γιώργου Σεφέρη – Ερωτικός Λόγος και Θεατρίνοι, Ασίζ Νεσίν, Αποστόλου Παύλου, Ορφικών, Αισχύλου, Παλαμά, Σαίξπηρ. .

39: «Τοπίο του Είναι - Imagine» Ιωάννη Τράντα (Γ΄εκδοχή).
Χειμερινό Φεστιβάλ Δήμου Αθηναίων. (2008-9). Πολυχώρος Νέου Κόσμου. Σε κείμενα των: Σαράντου Καργάκου – Παιδεία η ώρα του ρέκβιεμ; , Ν. Γ. Πεντζίκη – Τοπίο του είναι, Γιώργου Σεφέρη – Ερωτικός Λόγος και Θεατρίνοι, Ασίζ Νεσίν, Αποστόλου Παύλου, Ορφικών, Αισχύλου, Παλαμά, Σαίξπηρ, Μπρεχτ. .

40: «Τοπίο του Είναι - Imagine» (Ραδιοφωνική εκδοχή).
Μετάδοση από την «ΕΡΑ 5 – Η Φωνή της Ελλάδος» (2009).

41: «Αίας» του Γιάννη Ρίτσου.
Θέατρο ραδιοφώνου για την «Φωνή της Ελλάδος ΕΡΑ 5»,
Αφιέρωμα για τα 100 χρόνια του ποιητή από την γέννησή του. (7/5/09).

42: «Όταν έρχεται ο Ξένος» του Γιάννη Ρίτσου. 
Θέατρο ραδιοφώνου για την «Φωνή της Ελλάδος ΕΡΑ 5», Αφιέρωμα για τα 100 χρόνια του ποιητή από την γέννησή του. (14/5/09).

43: «Αίας» του Γιάννη Ρίτσου.
Θεατρική παράσταση (2009) στο Χόρτο Πηλίου (Ίδρυμα Χατζηνίκου -Αγγελίνη).

44: «Όταν έρχεται ο Ξένος» του Γιάννη Ρίτσου.
Θεατρική παράσταση (‘09).

45: «Ποίηση κι έντεχνη μουσική» με  τον Πέτρο Δουρδουμπάκη και την ορχήστρα του, την Χριστίνα Μαραγκόζη και την ηθοποιό Μαρία Γώγου, στις εκδηλώσεις του Υπουργείου Πολιτισμού για το «Αυγουστιάτικο φεγγάρι». Ακρόπολη αρχαίας Προέρνης (Νέο Μοναστήρι) και Ομβριακή.

46: «Ελληνική χορευτική παράδοση» με τα χορευτικά τμήματα των χωριών Νέου Μοναστηρίου, Βαρδαλής, Πουρναρίου, αφιέρωμα στο δημοτικό τραγούδι και στην Έξοδο του Μεσολογγίου.

47: «Δημόσιες Απαγγελίες» Μ. Αναγνωστάκης, Κ. Βάρναλης, Κ. Παλαμάς, Τ. Λειβαδίτης, Γ. Ρίτσος, Μ. Κατσαρός, Γ. Παναγιώτου, Κ. Καβάφης κ. ά.. 

48: «Όταν τα τραγούδια ταξιδεύουν» παραγωγή: Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου. Σκηνοθετική επιμέλεια στην πρωτότυπη  μουσικοχορευτική παράσταση του «Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου», με συμμετοχή 250 χορευτών σε θεματικές επιλογές – παραλλαγές  του Γιάννη Πραντσίδη. (29.6.2014)

Επίσης:
Επιμορφωτικά - καλλιτεχνικά σεμινάρια στον Βόλο – Νέα Ιωνία, όπου έχουν διδάξει μεταξύ άλλων οι: Κώστας Ζουράρις, Χαρά Μπακονικόλα, Γιώργος Παπαδάκης, Ανδριάννα Παπανικολάου, Χαρά Τόμπρα, Αντρέϊ Όλεγκ κ.ά.) (1993 – 1996).

Θεατρικά σεμινάρια από τον Ιωάννη Τράντα για τους τελειόφοιτους ηθοποιούς της Νέας Δραματικής Σχολής της Κοπεγχάγης Δανίας (Πορταριά Πηλίου, 1999).

Θεατρική Σύμπραξη με τον Σιμόν Παρνάς και ηθοποιούς του  Νομαρχιακού Θεάτρου Νέγκεβ του Ισραήλ στις εκεί παραστάσεις του «Αδάκρυτου» του Κωστή Παλαμά, 2000.

Μελοποιήσεις του Iωάννη Τράντα με τον Ερινεώ :

1.Αισχύλου: «Προμηθεύς Δεσμώτης» στο πρωτότυπο – LYRA (1996)
2. Αισχύλου: «Ικέτιδες» στο πρωτότυπο (1997)
3. Ευριπίδη: «Βάκχες» στο πρωτότυπο (1998)
4. Ομηρικός Ύμνος: «Εις Δήμητρα» στο πρωτότυπο και σε νεοελληνική απόδοση της Αμαλίας Μεγαπάνου (1996)
5. Ορφικοί Ύμνοι: «Απόλλωνος»,
6. «Αφροδίτης» και
7. «Μουσών» , στο ορφικό κείμενο (1995)
8. «Θούριος Ύμνος» και
9. «Πατριωτικός Ύμνος» Ρήγα Βελεστινλή – Φεραίου (1998)
10. Κωστή Παλαμά: «Το παραμύθι του Αδάκρυτου» (1998) (Ο 11ος Λόγος από τον "Δωδεκάλογο του Γύφτου")

Ανακοίνωση: Η Εστία Θεάτρου Ερινεώς έχει προσκληθεί να παρουσιάσει τρία έργα (Προμηθεύς Δεσμώτης, Απόστολος Παύλος, Ρήγας Βελεστινλής), τον Ιούνιο του 2015 στην Βιέννη,

Σημείωση: Από 1/1/2013 με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Δομοκού, ο Ιωάννης Τράντας ανέλαβε πρόεδρος του Ν.Π.Δ.Δ.: «Αθλητικός & Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Δομοκού», έχοντας ήδη στο ενεργητικό, περί τις 100 πολιτιστικές δράσεις - εκδηλώσεις στα 35 χωριά του Δήμου Δομοκού στον χώρο της μουσικής, θεάτρου, παιδικού θεάτρου, χορού, θεάτρου Σκιών, ποίησης, κινηματογράφου, επιμορφωτικών συνεδρίων, υποδομών για κινηματογραφικές προβολές, για Μουσική Σχολή, Εικαστικό Εργαστήρι, για ασφαλείς αθλητικές δραστηριότητες της νεολαίας κ. ά..(Ενδεικτικές καλλιτεχνικές συμμετοχές: Γιάννης Σπανός, Γιώργος Αρμένης, Λόρνα, Άθως Δανέλλης, Θέατρο Θυμέλη, Λάκης Χαλκιάς, Δήμος Αβδελιώδης, Νίκος Κανάκης, Θέατρο Αιχμή, Κουκ Λουξ Σαξ, Αρετή Κετιμέ, Πέτρος Δουρδουμπάκης, Χριστίνα Μαραγκόζη, Κώστας Μπιλίρης, Χρήστος Βλαχογιάννης, Αχιλλέας Λαζάρου, Red Wine Band, Radio Sol, Μπάμπης Τσέρτος, Εστουδιαντίνα, χορευτικά συγκροτήματα από Βουλγαρία, Σερβία, Κύπρο, Κροατία, κ.ά.).