Δεν υπάρχει πλειοψηφία εμπιστοσύνης σε κυβέρνηση με υπουργοβουλευτές
ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΜΟΚΟΒΙΤΗ
Για το αν η Κυβέρνηση έχει την καθαρή «ψήφο εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας της Βουλής» θα επικαλεστώ ένα παράδειγμα: ΄Εχουμε μια τριμελή επιτροπή αξιολόγησης για να κρίνει και αποφασίσει να δώσει «εμπιστοσύνη αξιοσύνης» σε ΔΥΟ υποψηφίους για δύο θέσεις ευθύνης σε τομέα ύψιστου Δημόσιου Συμφέροντος. Με διαφάνεια και δημοκρατικές διαδικασίες «πλειοψηφίας των μελών της Επιτροπής». ΑΝ όμως ΔΥΟ από τα μέλη που αποτελούν την τριμελή επιτροπή ΚΡΙΤΩΝ είναι ταυτόχρονα ΚΑΙ... υποψήφιοι ΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ αλλά ΨΗΦΙΖΟΥΝ εντός επιτροπής ως μέλη της και «δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης» στον... εαυτό τους και ΕΤΣΙ «κατά πλειοψηφίαν ψήφων επιτροπής» παίρνουν την ... «εμπιστοσύνη αξιοσύνης τους ΑΥΤΟΙ»... ΤΟΤΕ τι θα πείτε για την... διαδικασία απάτης διαφάνειας ενώπιον όλων και με δημοκρατικές διαδικασίες πλειοψηφίας τέτοιας σύνθεσης επιτροπής; ΝΟΘΑ η πλειοψηφία, ΝΟΘΑ η... εμπιστοσύνη «με ... πατέντα κρίνοντες και κρινόμενοι να είναι οι ίδιοι και να μετέχουν με ψήφο στην επιτροπή κρίσεως της... αξιωσύνης του... εαυτού τους».
Στην... πολιτική πρακτική τι συμβαίνει;
Η Αρχή Κοινοβουλευτισμού ότι: «Η Κυβέρνηση πέφτει ΜΟΝΟ όταν χάσει την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας της Βουλής (δηλαδή των βουλευτών)», έτσι όπως σχηματίζεται η «πλειοψηφία», ΝΟΘΑ είναι.
ΔΙΟΤΙ: Από ποιας σύνθεσης ΒΟΥΛΗ σχηματίζεται μια πράγματι ΚΑΘΑΡΗ πλειοψηφία; Από μόνο ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ. Εκτός ΑΝ «Βουλή» είναι η... Κυβέρνηση. Στη Βουλή που κρίνει τους Υπουργούς, (την Κυβέρνηση) πρέπει να μετέχουν στην ψηφοφορία εμπιστοσύνης και να κρίνουν με ψήφο ΜΟΝΟ οι βουλευτές, ως ΚΡΙΤΕΣ «άλλων». Αυτοί οι... «άλλοι» είναι οι Υπουργοί της Κυβέρνησης που ζητά την ψήφο εμπιστοσύνης των ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ. Αν όμως στο Σώμα Κριτών-Βουλευτών μετέχουν με ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ κρίνοντας τον... εαυτό τους και οι... κρινόμενοι Υπουργοί, τότε δεν έχουμε καθαρή αλλά νόθα ψηφοφορία και έχουμε ΝΟΘΑ πλειοψηφία που σχηματίζεται και με ψήφους των... κρινομένων. ΄Ετσι ΚΑΘΑΡΗ είναι μόνο η... μειοψηφία εμπιστοσύνης όταν π.χ. η... «πλειοψηφία» 151 βουλευτών που κρίνουν σχηματίζεται ΚΑΙ με ψήφους 51 Υπουργών της Κυβέρνησης που ψηφίζουν τους... εαυτούς τους ως κρινόμενοι. ΄Επρεπε αυτοί να εξαιρούνται της ψηφοφορίας και τότε θα είχαμε καθαρή ψήφο καθαρής μειοψηφίας 100 μόνο ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ. Η Βουλή είναι οι Βουλευτές. Η Κυβέρνηση είναι οι Υπουργοί. ΄Αλλο «πράγμα» το ένα, άλλο το άλλο, δεν είναι το ίδιο. Εδώ και τώρα όμως στη Βουλή ψηφίζουν οι Υπουργοί και στην Κυβέρνηση είναι οι βουλευτές. Χάνεται η... άκρη...
Ποια είναι τα δεδομένα: Η βουλή είναι διορισμένη με λίστα (με οποιαδήποτε κριτήρια, αλλά διορισμένοι με λίστα οι βουλευτές). Σε τούτη τη βουλή ουδείς έχει ούτε μία «ψήφο λαού» απευθείας επιλογή στο πρόσωπό του. Το ίδιο και όλη η Κυβέρνηση. Ουδείς Υπουργός έχει ουδεμία ψήφο «επιλογής στο πρόσωπό του από το... λαό του». Ακόμη κι όταν οι βουλευτές «έπαιρναν ψήφο» ψηφίζονταν για ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ, όχι για... Υπουργοί. ΕΝΑΣ ο Αρχηγός, διορίζει τους βουλευτές (με λίστα), διορίζει τους Υπουργούς ΚΑΙ διορίζει την Κεφαλή της Δικαιοσύνης. Η εμπιστοσύνη προς την διορισμένη από τον Πρωθυπουργό Κυβέρνηση δίνεται με νόθα πλειοψηφία των διορισμένων από τον Πρωθυπουργό Βουλευτών.
Υπήρχε ΕΝΤΟΣ Συντάγματος ο πράγματι ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟΣ και ειρηνικός ΡΟΛΟΣ του Προέδρου της ΔΗΜΟ-Κρατίας σε περίπτωση διάστασης Λαϊκής Βούλησης και Βουλής. ΄Ομως, δεν τον θέλησαν ΡΥΘΜΙΣΤΗ Πολιτεύματος ΥΠΕΡ Λαού και δυστυχώς τον υποβίβασαν σε μόνο ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΗ ενός απόλυτα Πρωθυπουργοκεντρικού συστήματος Ανεξέλεγκτων ετσιθελισμών, αυθαιρεσιών και ενδεχομένως εκτροπών Πρωθυπουργών ΟΛΟΙ οι... δράστες αρχικώς αλλά και οι μετέπειτα βολευόμενοι ως ανεξέλεγκτοι και άνευ συνεπειών Αρχηγοί μας σε... ΔΗΜΟ-Κρατία μας. Τον ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ Προέδρου και το περιεχόμενό του ΟΥΔΕΙΣ θέτει ως ΚΥΡΙΟ θέμα και ζητούμενο και ομιλούν ΟΛΟΙ ιδιαίτερα οι... «εκπρόσωποι λαού» ως ΚΥΡΙΑΡΧΟ μόνο το... όνομα του προτεινόμενου και τον αριθμό εκλεκτόρων (διορισμένων και ουχί απευθείας εκλεγμένων) – βουλευτών. Και ποτέ δεν ζήτησε ΟΥΔΕΙΣ ΕΝΤΟΛΗ, ούτε έλαβε για ΤΕΤΟΙΑ θέματα, ούτε καν συζήτηση ή ενημέρωση ουσίας και για το περιεχόμενο της συνταγματικής «αναθεώρησης» έγινε προ εκλογών από κανέναν «εκπρόσωπο» προς κανέναν «λαό». Εμφανίζονται όμως ΟΛΟΙ ότι εκφράζουν «θέληση λαού που μόνο ΑΥΤΟΙ ξέρουν». Και ΟΛΟΙ ότι «πήρε καθένας ως εκπρόσωπός μας εντολή όπως τον βολεύει να πράττει οτιδήποτε θέλει και να εκπροσωπεί όποιον λαό θέλει». ΕΤΣΙ, επιθυμώ ΟΥΔΕΙΣ να με συμπεριλαμβάνει στους από ΑΥΤΟΝ ή ΑΥΤΗΝ «εκπροσωπουμένους ΤΟΥΣ».
Είναι σαφές;