Οι Φίλοι Κινηματογράφου Λαμίας σας προσκαλούν την Τρίτη 24-03-2015 ώρα 21.15 στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας στην προβολή της ταινίας «Χαμένος Παράδεισος» (ΤΑΒU), μία γοητευτική, ρομαντική και σκηνοθετικά πρωτότυπη δημιουργία του Πορτογάλλου σκηνοθέτη Μιγκέλ Γκόμεζ, που ξεχώρισε στο 62ο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Είσοδος ελεύθερη.
Βραβείο FIPRESCI στο 62ο Φεστιβάλ Βερολίνου | Βραβείο Alfred Bauer Award στο 62ο Φεστιβάλ Βερολίνου του 2012
Η Αουρόρα, μία εκκεντρική κι οξύθυμη ηλικιωμένη γυναίκα, η υπηρέτριά της, Σάντα, από το Πράσινο Ακρωτήριο και η γείτονισσά τους, η Πιλάρ, μία γυναίκα αφοσιωμένη στο κοινό καλό, ζουν στον ίδιο όροφο μιας πολυκατοικίας στη Λισαβόνα. Όταν η ηλικιωμένη πεθάνει, οι άλλες δύο θα ανακαλύψουν ένα κεφάλαιο από το παρελθόν της, ξεδιπλώνοντας μία ιστορία έρωτα κι εγκλήματος με φόντο μια Αφρική βγαλμένη από ταινία δράσης, που ξεκινάει ως εξής: «Η Αουρόρα είχε μια φάρμα στην Αφρική, στους πρόποδες του όρους Ταμπού..»
Βραβείο FIPRESCI στο 62ο Φεστιβάλ Βερολίνου | Βραβείο Alfred Bauer Award στο 62ο Φεστιβάλ Βερολίνου του 2012
Η Αουρόρα, μία εκκεντρική κι οξύθυμη ηλικιωμένη γυναίκα, η υπηρέτριά της, Σάντα, από το Πράσινο Ακρωτήριο και η γείτονισσά τους, η Πιλάρ, μία γυναίκα αφοσιωμένη στο κοινό καλό, ζουν στον ίδιο όροφο μιας πολυκατοικίας στη Λισαβόνα. Όταν η ηλικιωμένη πεθάνει, οι άλλες δύο θα ανακαλύψουν ένα κεφάλαιο από το παρελθόν της, ξεδιπλώνοντας μία ιστορία έρωτα κι εγκλήματος με φόντο μια Αφρική βγαλμένη από ταινία δράσης, που ξεκινάει ως εξής: «Η Αουρόρα είχε μια φάρμα στην Αφρική, στους πρόποδες του όρους Ταμπού..»
https://www.youtube.com/watch?
Δήλωση σκηνοθέτη : «Το Tabu είναι μια ταινία για το πέρασμα του χρόνου, για πράγματα που εξαφανίζονται και μπορεί να υπάρχουν μόνο ως ανάμνηση, φαντασμαγορία, εικόνες – ή ως σινεμά, που τα αθροίζει όλα αυτά. Υπάρχει ένα τεράστιο χρονικό κενό στην ταινία καθώς πάμε πίσω πενήντα χρόνια. Περνάμε από την εποχή του γήρατος στη νιότη, από τον πονοκέφαλο και την ενοχή στην εποχή της υπερβάσης, από μια μετα-αποικιακή κοινωνία στην εποχή της αποικιοκρατίας.
Δήλωση σκηνοθέτη : «Το Tabu είναι μια ταινία για το πέρασμα του χρόνου, για πράγματα που εξαφανίζονται και μπορεί να υπάρχουν μόνο ως ανάμνηση, φαντασμαγορία, εικόνες – ή ως σινεμά, που τα αθροίζει όλα αυτά. Υπάρχει ένα τεράστιο χρονικό κενό στην ταινία καθώς πάμε πίσω πενήντα χρόνια. Περνάμε από την εποχή του γήρατος στη νιότη, από τον πονοκέφαλο και την ενοχή στην εποχή της υπερβάσης, από μια μετα-αποικιακή κοινωνία στην εποχή της αποικιοκρατίας.
Είναι
μια ταινία για πράγματα που έχουν σβήσει: ένα άτομο που πεθαίνει, μία
χαμένη κοινωνία, μια εποχή που μπορεί να υπάρχει μόνο στη μνήμη αυτών
που την έζησαν. Θέλαμε λοιπόν να συνδέσουμε αυτή την απώλεια με έναν
κινηματογράφο που έχει εκλείψει. Έτσι επιλέξαμε να γυρίσουμε την ταινία
σε ασπρόμαυρο φιλμ, το οποίο είναι επίσης στα πρόθυρα της εξαφάνισης. » Μιγκέλ Γκόμεζ.