Η επαίσχυντη συμφωνία που υπόγραψε ο Α. Τσίπρας στις Βρυξέλλες καταλύει και τα τελευταία απομεινάρια της αυτονομίας, της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας μας και ολοκληρώνει τη μετατροπή της σε ένα σύγχρονο ιδιότυπο νεοαποικιακό προτεκτοράτο στα πλαίσια της ΕΕ κάτω από την επικυριαρχία του γερμανικού ιμπεριαλισμού.
Φυσικά η ολοκληρωτική αυτή παράδοση της χώρας δεν ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής και των διαπραγματεύσεων ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά η κατάληξη μιας μακροχρόνιας πολιτικοοικονομικής διαδικασίας την οποία ακολούθησαν η ντόπια μεγαλοαστική τάξη και οι πολιτικοί εκφραστές της.
Σταδιακά από το Μάαστριχτ, τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το Σύμφωνο Σταθερότητας και τις αποφάσεις των ενδιάμεσων Συσκέψεων Κορυφής διαμορφώνονταν τα πλαίσια ώστε οι αδύναμες χώρες – και μέσα σ’ αυτές και η Ελλάδα – να μετατραπούν σε υποτελείς χώρες και να μπουν σε αυστηρή εποπτεία.
Η καθόλα ύποπτη -με κατασκευασμένα στοιχεία– και άμεσα ή έμμεσα επιβληθείσα είσοδος της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης αποτέλεσε ένα ποιοτικό άλμα στην εξάρτηση της χώρας που άρχισε πλέον να παραδίνεται στο έλεος των δανειστών «εταίρων» ιμπεριαλιστών.
Η είσοδος της χώρας στο μηχανισμό στήριξης επέφερε άμεσα σοβαρές ανατροπές στο πολιτικό σύστημα. Στο βαθμό που οι ηγεσίες των κομμάτων αποδέχτηκαν τα μνημόνια δεν υπήρχε πλέον χώρος για ουσιαστικές πολιτικές διαφοροποιήσεις.
Γι’ αυτό ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. – ΔΗΜΑΡ συγκλίνουν και φτάνουν στην από κοινού συγκυβέρνηση. Υλοποιώντας τις επιταγές των μνημονίων (των Γερμανών και άλλων ιμπεριαλιστών) χάνουν στην πράξη τα ιδιαίτερα πολιτικά χαρακτηριστικά τους και σταδιακά μετατρέπονται σε πολιτικούς εκτελεστές της τρόικας των τεχνοκρατών, δηλαδή διαπιστευμένοι υπάλληλοι του ΔΝΤ και του ευρωπαϊκού ιερατείου.
Τώρα βρισκόμαστε μπροστά στο πρωτοφανές φαινόμενο οι δύο μεγάλοι πολιτικοί αντίπαλοι από τη μία μεριά, Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ (μνημονιακοί), σε αγαστή συνεργασία με τον υποτιθέμενο αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζουν τα προαπαιτούμενα του νέου μνημονίου που φέρνει στη Βουλή ο Τσίπρας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με το τρίτο μνημόνιο παραδίνει πλήρως τη διακυβέρνηση της χώρας στους θεσμούς (Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και ΔΝΤ) και μπαίνουν στο ρόλο μνημονιακού υπαλλήλου όπως γινόταν με τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις.
Σύμφωνα με την επαίσχυντη και ταπεινωτική συμφωνία που υπέγραψαν: «Η κυβέρνηση οφείλει να διαβουλεύεται και να συμφωνεί – όπως αναφέρεται στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής – με τους θεσμούς όλα τα νομοσχέδια στους σχετικούς τομείς με επαρκή χρόνο πριν υποβληθούν σε δημόσια διαβούλευση ή στη Βουλή». Και ακόμα παραπέρα: οι επικυρίαρχοι εταίροι απαιτούν από τον Έλληνα πρωθυπουργό – εξαιρουμένου του νόμου για την Ανθρωπιστική Κρίση – «η ελληνική κυβέρνηση να επανεξετάσει με στόχο να τροποποιήσει τους νόμους που εισήχθηκαν σε αντίθεση με την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου», υπαγορεύοντας την αλλαγή ήδη ψηφισμένων από την ελληνική Βουλή νόμων, τις καλούμενες δηλαδή «μονομερείς» αποφάσεις.
Τέλος για την εφαρμογή όλων αυτών, η τρόικα συν έναν, θα έρχεται να ελέγχει αν εφαρμόζονται σωστά οι εντολές του «ευρωπαϊκού ιερατείου» και να δίνονται νέες υποδείξεις.
Όλα αυτά δεν συνιστούν τίποτα άλλο παρά την κατάργηση της ελληνικής αστικής δημοκρατίας, του ελληνικού αστικού κοινοβουλίου και επισημοποιούν την πλήρη κηδεμονία της χώρας από τους «εταίρους» Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές που στην πραγματικότητα κατευθύνει η γερμανική καγκελαρία.
Μ-Λ ΚΚΕ
Γραφείο Τύπου