«Επειγόντως ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ από ΟΛΟΥΣ», του Γιώργου Σμοκοβίτη

Επειγόντως
ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ
από ΟΛΟΥΣ
                            ΓΙΩΡΓΟΥ   ΣΜΟΚΟΒΙΤΗ
 

  Το «φρενοκομείο» και «η χώρα διεφθαρμένων» μπορούν να βάλουν τάξη ή να τα βρούν μεταξύ τους για αλληλοθεραπεία τους όταν το ένα είναι απέραντο και η άλλη ασυμμάζευτη; Όταν αλληλοπροσδιορίζονται και αναμένει καθένα τη ... θεραπεία του από την προηγούμενη αυτοθεραπεία του άλλου; Και μάλιστα όταν οι τρόφιμοι  κατηγορούν τους ... άλλους «τούς εντός ή εκτός  αυτόχθονες ή ξένους» για την κατάστασή τους και τα δεινά τους. Και τούμπαλιν οι «εκτός για τους ... εντός αθεράπευτους και το κόστος θεραπείας ανίατης νόσου».
    Φαύλος  κύκλος.
    40 χρόνια μεταπολίτευσης οδήγησαν στο σήμερα. Και άλλα 40 θα μετρηθούν μετά το ... σήμερα για την επιστροφή στο «εδώ και τώρα» επιτέλους «για πρώτη φορά» «αλλαγή» στο ... «παληό και το τότε νέο» απέραντο και διεφθαρμένο σε «αειφόρο ανάπτυξή του» στην Γή του Πλούτου της Φύσης. Ανίκανοι ή ιδιοτελώς κακόβουλοι διαχειριστές, κατά περίσταση , είναι μια κάποια εξήγηση. Φως θα υπάρχει;
    ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ.
    «Κοινός» ως απλός. Δηλαδή ΚΑΘΑΡΟΣ.
    Κοινός ως συμπίπτων πολλών σε Σκέψεις με ΚΟΙΝΗ Λογική. Και πράξεις με προθέσεις Ψυχής αγαθής. Στοιχειώδης πολιτική ειλικρίνεια και λιγότερο θράσος.
    Δεν βλέπουμε γύρο μας ΤΙ γίνεται;
    Δεν βλέπουμε «εντός μας» ΠΟΥ πάμε;
    Να ξαναπώ τα ίδια για να καταγράψω ως «λαός» ότι ... επιβεβαιώθηκαν «προφητείες»; Ε, και ;
     Κοινός Νούς όλων να επικρατήσει. Το ζητούμενο και επειγόντως.