Την Κυριακή 10/1 το απόγευμα, σε μια απέριττη εκδήλωση στο αμφιθέατρο του Πνευματικού και Διοικητικού Κέντρου της Ι.Μητροπόλεως Φθιώτιδος, βρεθήκαμε απροετοίμαστοι προ αλλεπάλληλων εκπλήξεων: ένα πυκνό ακροατήριο που ξεσπούσε με πρωτοφανή αυθορμητισμό σε παρατεταμένα χειροκροτήματα, περισσότερα μηνύματα και ένας πηγαίος ενθουσιασμός με συχνές επιδοκιμασίες που δονούσαν την ατμόσφαιρα.
Ήταν ένα μικρό αντίδωρο, ένα αντιχάρισμα των ευεργετηθέντων δαψιλώς στον ευεργέτη τους Ποιμενάρχη, στον οτρηρό και ακάματο σεβ. Μητροπολίτη μας κ.κ. Νικόλαο. Στο διακεκριμένο Ιεράρχη, στην πολύεδρη προσωπικότητα όπου συναντιούνται η αφοσίωση στην παράδοση με την ευταξία, η ταπεινοφροσύνη με το επιβάλλον μεγαλείο, η πραότητα με τη χριστιανική αυστηρότητα.
Πολλοί οι έπαινοι και οι επευφημίες στο 2ωρο της εκδήλωσης. Τα εκλαμβάνουμε ως αναγνώριση και ψυχική ανάγκη των γερόντων της περιοχής στον Ποιμενάρχη τους, που αντικατέστησε τον αρχαίο Καιάδα με τον Αντικαιάδα της αγάπης, της στοργής και της τιμής. Των παιδιών, που την πολύτιμη παιδική τους ψυχή κατεργάζεται με θρησκευτική ευλάβεια η τοπική Εκκλησία, η οποία τα πλησίασε και άγγιξε το νεανικό αυθορμητισμό τους με Νέστορες του στίβου της
Τα είκοσι χρόνια αρχιερατείας του Ποιμενάρχη μας είναι μεστά έργων, των οποίων και η απλή αναφορά είναι ανέφικτη στο χώρο του άρθρου μας. Αποτελούν, όμως, με κορωνίδα το περικαλλές Πνευματικό και Διοικητικό Κέντρο, αδιάψευστη μαρτυρία της προσφοράς στο συνάνθρωπο, στην παράδοση, στον πολιτισμό, αλλά και επιβεβαιώνουν το μαρτύριο, την ψυχική ταλαιπωρία, τα δεινοπαθήματα του Ποιμενάρχη μας και των συνεργατών του. Με την ετήσια δε προφορική και έγγραφη ενημέρωση του λαού επί των εσόδων και εξόδων των έργων, οικοδομήθηκε η απόλυτη εμπιστοσύνη στην Εκκλησία.
Αντί αυτών ο Ποιμενάρχης μας «ου ζητεί τα ημών, αλλ’ ημάς». Δεν ζητεί από εμάς «βαΐα φοινίκων», αλλά την αγάπη μας και το σεβασμό μας. Έρχου και ίδε, άνθρωπε κουρασμένε, ταλαιπωρημένε, προδομένε, απογοητευμένε.
Έλα στο ιατρείο, στο πανδοχείο, που λέγεται Εκκλησία.
kostasmitsios@yahoo.gr