Ως διευθυντικό στέλεχος των Ηνωμένων Εθνών, ανέλαβε πρωτοβουλίες σε διεθνές επίπεδο, σε συνεργασία με διάφορες σοσιαλιστικές κυβερνήσεις, και υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της προσπάθειας για μια «Νέα Διεθνή Οικονομική Τάξη Πραγμάτων» (New International Economic Order, NIEO), μια τελικά ατελέσφορη προσπάθεια να εγκαθιδρυθεί ένα νέο και πιο προοδευτικό διεθνές οικονομικό σύστημα.
Γεννήθηκε στο Αργοστόλι στις 30 Μαΐου 1931. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης των Η.Π.Α. (MIT), στην Οικονομική Επιστήμη. Εργάστηκε σαν οικονομολόγος στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.), στη Νέα Υόρκη και στη Γενεύη. Διετέλεσε διευθυντής του Τμήματος Οικονομικών Μελετών του Κέντρου Ερευνών του Ο.Ο.Σ.Α. στο Παρίσι (1964 – 1966) και διευθυντής στον Οργανισμό του Ο.Η.Ε. για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (United Nations Conference on Trade and Development, UNCTAD) από το 1967 ως το 1980.
Το 1981 ήρθε στην Ελλάδα και ανέλαβε την υλοποίηση του οικονομικού προγράμματος της πρώτης κυβέρνησης του Παπανδρέου, ενώ παράλληλα συμμετείχε στην κατάρτιση του προγράμματος της πρώτης τετραετίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αρχικά τοποθετήθηκε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (3 Νοεμβρίου 1981 – 20 Φεβρουαρίου 1984). Στην κυβέρνηση εισήλθε τον Ιούλιο του 1982, με τον πρώτο ανασχηματισμό. Διετέλεσε υπουργός Εθνικής Οικονομίας (5 Ιουλίου 1982 – 26 Ιουλίου 1985), Οικονομικών (27 Μαρτίου 1984 – 26 Ιουλίου 1985) και Εμπορικής Ναυτιλίας (5 Ιουνίου 1985 – 26 Ιουλίου 1985). Όταν ανέλαβε το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας το 1982, διατήρησε και τη θέση του διοικητή της ΤτΕ, γεγονός που του έδωσε το προσωνύμιο «τσάρος της οικονομίας».
Το 1985 παραιτήθηκε από υπουργός διαφωνώντας με τον Ανδρέα Παπανδρέου σε θέματα οικονομικής πολιτικής και υπουργός Εθνικής Οικονομίας ανέλαβε ο Κώστας Σημίτης. Τον Μάρτιο του 1986 διαγράφηκε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επειδή ασκούσε κριτική στην κυβερνητική πολιτική με ομιλίες ανά την Ελλάδα. Το ίδιο έτος ίδρυσε το Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (Ε.Σ.Κ.). Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. επέστρεψε το 1989.
Το 1993 με την επιστροφή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία ανέλαβε υπουργός Εθνικής Άμυνας (13 Οκτωβρίου 1993 – 25 Σεπτεμβρίου 1996). Με την αποχώρηση του Ανδρέα Παπανδρέου από την πολιτική, διεκδίκησε με αξιώσεις την ηγεσία του κόμματος τον Ιανουάριο του 1996, την οποία έχασε. Ο Γεράσιμος Αρσένης ήταν αυτός που θεωρούνταν πιο κοντά στον Ανδρέα Παπανδρέου εκείνη την εποχή, παρά την παλαιότερη διαφωνία τους: τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγός του Λούκα Κατσέλη διατηρούσαν πολύ φιλικές σχέσεις με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Διετέλεσε υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (25 Σεπτεμβρίου 1996 – 13 Απριλίου 2000) στην κυβέρνηση Σημίτη. Οι μεταρρυθμίσεις του αν και αρχικά ήταν αμφιλεγόμενες και προκάλεσαν κύμα καταλήψεων από μαθητές λυκείου, πολλές από αυτές τελικά υιοθετήθηκαν και από τα δύο μεγάλα κόμματα.
Εξελέγη βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην εκλογική περιφέρεια Α’ Αθήνας το 1985 και επανεξελέγη τον Απρίλιο του 1990, τον Οκτώβριο του 1993, τον Σεπτέμβριο του 1996 και τον Απρίλιο του 2000. Τον Σεπτέμβριο του 2006 κατέλαβε την βουλευτική έδρα του Κώστα Σκανδαλίδη ως πρώτος επιλαχών του ψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ στην Α' εκλογική περιφέρεια Αθηνών μετά την παραίτηση του τελευταίου.
Λαμπρό πολιτικό μυαλό είχε προβλέψει με κάθε λεπτομέρεια το οικονομικό μέλλον της Ελλάδας, θέματα εθνικής πολιτικής (Θράκη, ζήτημα Κύπρου, "Μακεδονίας", ζητήματα με Τουρκία κ.α.) και ασφάλειας, καθώς και διεθνή θέματα.
Είχε παντρευτεί τη Λούκα Κατσέλη, πρώην Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και πρώην Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας (2009-2010), καθηγήτρια του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, και νυν Πρόεδρο της Εθνικής Τράπεζας. Πέρισυ μάλιστα γιόρτασαν 25 χρόνια γάμου σε κλειστό κύκλο συγγενών και φίλων.
Ακόμη δεν έχει ορισθεί πότε θα γίνει η κηδεία του.
Η οδύνη όλων μας είναι ανείπωτη. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει αυτόν τον μεγάλο πολιτικό άνδρα.
http://www.odusseia.gr