Το πολύμοχθο και θεοφιλές έργο της εικοσαετούς Ποιμαντορίας τού σεβ.
Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ.κ. Νικολάου πρέπει να δημοσιοποιηθεί
Μαρτυρία συνειδήσεως και μαρτύριο
Κων/νου Ηλ. Μήτσιου
Είκοσι χρόνια μαρτυρία συνειδήσεως και μαρτύριο. Είκοσι χρόνια προσφοράς
σε όλους τους τομείς της τοπικής Εκκλησίας. Είκοσι χρόνια μεστά έργων αγάπης.
Είκοσι χρόνια ανύστακτης και επώδυνης πορείας στον ανάντη δρόμο του Γολγοθά.
Είκοσι χρόνια θυσίας στο βωμό του καθήκοντος. Είκοσι χρόνια με την αμετακίνητη
απόφαση «ου δώσω ύπνον τοις οφθαλμοίς μου και τοις βλεφάροις μου νυσταγμόν και
αναύπασιν τοις κροτάφοις μου».
Επί είκοσι χρόνια αναλίσκεται και καίγεται σαν
λαμπάδα στο δύσκολο έργο της ποιμαντορίας του ο επίσκοπός μας.
Και θα έπρεπε ο ποιμενάρχης μας να δημοσιοποιήσει τα έργα ευποιΐας της
εικοσαετίας παρόλο που θα σχολιαζόταν ως ενέργεια προβολής και αυτοδιαφήμισης.
Αλλά την απάντηση την δίνει ο ιερός Αυγουστίνος: «Δυο διαφορετικά πράγματα έχει
ο χριστιανός.
Τη συνείδηση και τη φήμη. Και πρέπει να φροντίζει ώστε να έχει
συνείδηση μεν αγαθή για τον εαυτό του και το Θεό, φήμη δε καλή για τους άλλους».
Μα είναι δυνατόν να μιλάει κανείς για τον εαυτό του, τους κόπους του, το
έργο του και να μην αποτελεί τούτο αυτοδιαφήμιση; Ναι, απαντάει ο ιερός
Χρυσόστομος και αποδίδει μεγάλη βαρύτητα στην ψυχική διάθεση του ανθρώπου.
Διότι το ίδιο πράγμα ο μεν ένας το κάνει για αυτοδιαφήμιση, ο δε άλλος για
εκπλήρωση ιερού καθήκοντος.
Πράγματι, αν παραβλέψουμε τη θεμελιώδη αρχή της ψυχικής διάθεσης του
ανθρώπου στα λόγια και τις πράξεις του, τότε δεν θα είχαν ηθική αξία ούτε οι καλές
ούτε οι κακές πράξεις των ανθρώπων. Τότε δεν θα έπρεπε να γίνεται κανένα καλό
στον κόσμο, τον δε απ. Παύλο θα έπρεπε να τον χαρακτηρίσουμε καυχησιολόγο και
υπερήφανο. Διότι τι άλλο παρά καυχησιολογία είναι ολόκληρη η Β΄ προς Κορινθίους
Επιστολή του, στην οποία δημοσιοποιεί τα αποστολικά του κατορθώματα.
Ποιος θα τολμήσει, όμως, να χαρακτηρίσει έτσι τον ουρανοβάμονα απ.
Παύλο, αφού είναι γνωστή σε όλους η πρόθεσή του (ψυχική διάθεση) να
προστατεύσει τους χριστιανούς από την επιδρομή των ψευδαδέλφων, οι οποίοι
θέλησαν να καταρρακώσουν το αποστολικό του κύρος, να σκανδαλίσουν και να
διαλύσουν την Εκκλησία.
Φρονούμε ότι είναι απεχθής η ώρα, κατά την οποία καθένας μας αναγκάζεται
να μιλήσει για τον εαυτό του.
Δυσφορεί και αντιδρά, αλλά υποκύπτει στην αδήριτη
ανάγκη, για να επαληθεύσει το σοφό λόγιο: «Όπως είναι σχεδόν αδύνατο να πεισθεί
αλαζών για τις αδυναμίες και ελλείψεις του, έτσι είναι καθ’ υπερβολήν δύσκολο
ταπεινός άνθρωπος να εγκωμιάζει τον εαυτό του».
kostasmitsios@yahoo.gr