ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ:
«Ο ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΣΤΗΝ
ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ (ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ)
Στην
Ημερίδα «Ο Μοντερνισμός και η αρχιτεκτονική των σχολικών κτιρίων στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου (Τα τέσσερα
δημοτικά σχολεία της Λαμίας), που συνδιοργάνωσαν το ΤΕΕ και η Δ/νση Α/θμιας
Εκπ/σης Φθιώτιδας την Τετάρτη 11 Μαΐου, αναδείχθηκαν τα αρχιτεκτονικά στοιχεία
και οι σημαντικοί αρχιτέκτονες των τεσσάρων δημοτικών σχολειών που χτίστηκαν
στη διάρκεια του Μεσοπολέμου στη Λαμία.
Η
ανέγερση των σχολείων αυτών εντάσσονταν στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής
μεταρρύθμισης του 1929. Η μεταρρύθμιση πρόβλεπε μια σειρά αλλαγών, που οδήγησαν
σε νέους δρόμους τη μορφή της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη
χώρα μας.
Οι
αλλαγές αυτές όμως για να στηριχθούν και να λειτουργήσουν, προϋπέθεταν τη
δημιουργία και πολλών νέων σχολικών κτιρίων και διαφορετικής μορφής και
λειτουργίας από τα μέχρι τότε υπάρχοντα. Έτσι, σε όλη τη χώρα, μεταξύ
1930-1940, χτίστηκαν εκατοντάδες νέα, αναβαθμισμένα σχολικά κτίρια, τα σχέδια
των οποίων δημιουργήθηκαν από μια ομάδα νέων τότε αρχιτεκτόνων, που έμελε
αργότερα να εξελιχθούν σε κορυφαία ονόματα στην Ελλάδα. Τα κτίρια χτίστηκαν με
βάση το κίνημα του Μοντερνισμού, που είχε αρχίσει να διαδίδεται τότε στην
Ευρώπη και γενικότερα.
Στη
Λαμία χτίστηκαν τέσσερα μεγάλα σχολικά κτίρια, που έλυσαν το κτιριακό πρόβλημα
των δημοτικών σχολείων της πόλης για την εποχή εκείνη και εξακολουθούν να
φιλοξενούν χιλιάδες μαθητές μέχρι σήμερα.
Το
κτίριο του 4ου-9ου ΔΣ Λαμίας άρχισε να χτίζεται το 1931
από το Λαμιώτη αρχιτέκτονα Κίμωνα Λάσκαρη (δημιουργό και του Δημοτικού μας
Θεάτρου). Την ίδια χρονιά και το 10ο ΔΣ Λαμίας από τον Δημ. Κλάψη. Λίγο αργότερα το
1936 άρχισαν αν χτίζονται το 2ο ΔΣ Λαμίας με αρχιτέκτονα τον
Κυριακούλη Παναγιωτάκο (το γνωστότερο έργο του είναι η περίφημη Μπλε Πολυκατοικία
των Εξαρχείων) και το 3ο ΔΣ Λαμίας με αρχιτέκτονα τον Πάτροκλο
Καραντινό. Και οι τέσσερεις αυτοί αρχιτέκτονες, μαθητές οι περισσότεροι του Le Corbusier, εξελίχθηκαν σε
κορυφαία ονόματα της αρχιτεκτονικής τις επόμενες δεκαετίες.
Στην
εκδήλωση αναδείχθηκε η ανάγκη προστασίας των κτιρίων, τα οποία, κατά καιρούς,
έχουν υποστεί παρεμβάσεις και προσθήκες, οι οποίες, πολλές φορές, αλλοίωσαν τον
αρχιτεκτονικό χαρακτήρα τους. Ιδιαίτερα αναδείχθηκε η ανάγκη για την ύπαρξη
μελετών αντισεισμικής προστασίας των κτιρίων, αφού ήδη έχουν συμπληρώσει ζωή 8
και πλέον δεκαετιών.