Κων/νου Ηλ. Μήτσιου
Καθένας μας παρίσταται μάρτυρας καθημερινώς πλήθους παρανομιών και μεγάλης ποικιλίας ως προς το είδος και τη σοβαρότητα. Η πλειοψηφία των Ελλήνων συναγωνίζεται στο στίβο της παρανομίας και προκαλεί ή αποκαρδιώνει τους υπόλοιπους με την ατιμωρησία, τις επιτυχίες και το κέρδος. Προκλητική, όμως, και η αδιαφορία ή η αδυναμία της δημόσιας διοίκησης να επιβάλλει τους νόμους. Έτσι επικράτησε η άποψη ότι συμφέρει η παρανομία και μετατράπηκε η χώρα μας σε βιότοπο και παράδεισο των παρανομούντων.
Με το σκεπτικό αυτό κτίζονται σπίτια παράνομα και προεκλογικά νομιμοποιούνται, καίγονται δάση και αντί να κηρυχθούν αναδασωτέες οι περιοχές οικοπεδοποιούνται, φοροδιαφεύγουν και καλούνται αργότερα να πληρώσουν με μεγάλες εκπτώσεις, γίνονται νοθείες και τακτοποιούνται με μικρό κόστος, διαπράττονται κακοτεχνίες σε δημόσια έργα και παραλείψεις που αφήνουν τεράστια κέρδη, διακινούν ναρκωτικά και αφήνονται ελεύθεροι, παραβιάζουν τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, κλείνουν τους δρόμους, κλέβουν, ρημάζουν και διαφεύγουν.
Βλέποντας αυτά και τόσα άλλα διερωτώμεθα: μήπως συμφέρει η παρανομία; Μήπως η πλημμελής τήρηση των νόμων προσφέρει κέρδος; Γιατί μειώνεται το κόστος της παρανομίας; Γιατί δεν εφαρμόζονται οι νόμοι; Αν η παρανομία συμφέρει, τότε πού βρίσκεται η ζημιά;
Και βέβαια η απάντηση βρίσκεται στην αναμόρφωση, στην εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης που είναι ζήτημα υψηλής προτεραιότητας. Αν παρανομούσαν λίγοι, η ζημιά για το κοινωνικό σύνολο θα ήταν ελάχιστη, λίγη, ανεπαίσθητη. Σήμερα, όμως, που η πλειοψηφία παρανομεί, γιατί προφανώς η παρανομία συμφέρει, χάνουμε και ζημιωνόμαστε όλοι.
Είναι προφανές ότι η ανυπαρξία σημαντικού κόστους σε βάρος των παρανομούντων τούς ενθαρρύνει να παρανομούν συστηματικά. Η έλλειψη δε αξιοπιστίας σχετικά με την επιθυμία και την ικανότητα της δημόσιας διοίκησης να επιβάλλει την ακριβή τήρηση των νόμων καθιστά το κόστος της παρανομίας πολύ χαμηλό. Γιατί θα αποφεύγαμε την παρανομία αν κάποια άλλη αρχή, και όχι το συμφέρον, μας το υπαγόρευε.
Αποτελεί κοινό μυστικό πλέον ότι κάθε άτομο, στην προσπάθειά του να μεγιστοποιήσει την οικονομική του ευημερία, προβαίνει σε παράνομες ενέργειες, οι οποίες είναι οικονομικά επωφελείς καθότι το κόστος της παρανομίας είναι πολύ χαμηλό ή ανύπαρκτο. Παρανομεί, δηλαδή, κατόπιν υπολογισμού.
Ιδού γιατί είναι ανάγκη να αυξηθεί το κόστος της παρανομίας, να αλλάξει πορεία η φθίνουσα αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης, να αποθαρρύνουμε τους παρανομούντες, να εξυγιάνουμε την κοινωνία μας.
kostasmitsios@yahoo.gr