Συμβουλές, διαπιστώσεις και προϋποθέσεις, του Κώστα Μπιλίρη

ΤΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Συμβουλές, διαπιστώσεις και προϋποθέσεις
του Κώστα Μπιλίρη

Στο κείμενο που αρχίζει να αναπτύσσεται, θα το παίξω «σκεπτόμενος». Θα σερβίρω εξυπνάδες, θα καταθέσω διαπιστώσεις και θα υποδείξω προϋποθέσεις και συμβουλές.  Άκου λοιπόν φίλε μου και έχε υπόψιν σου:

Αν προσπαθήσεις με έντονο τρόπο να επιδείξεις εκείνα που διαθέτεις, κινδυνεύεις να φανερώσεις εκείνα που σου λείπουν.

Όταν πιστέψεις πως βρήκες μια λύση, πρέπει να δεις και ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα.

Όταν φέρνεις κάποιον σε δύσκολη θέση, δε σημαίνει πως κάνεις πιο εύκολη τη δική σου.

Πριν αναζητήσεις την ίαση, μάθε ποια είναι η αρρώστια σου. Με άλλα λόγια, πριν πάρεις το φάρμακο, μάθε ποια ασθένεια θέλεις να γιατρέψεις.

Πριν αποφασίσεις να φύγεις από κάπου, σκέψου και που θα πας. Η φυγή είναι λιποταξία αλλά και  ναρκοπέδιο.

Πριν αρχίσεις μια έρευνα, πρέπει να ξέρεις και τι ψάχνεις να βρεις.

Πριν φορτώσεις το γάιδαρο, μάθε πόσο αντέχει η ράχη του.

Πριν αγοράσεις γλόμπους, κοίτα αν έχεις ρεύμα.

Μην υπόσχεσαι αν δεν έχεις καταλάβει τι ακριβώς σου ζήτησαν. Κυρίως γιατί στο έχουν ζητήσει.

Προσοχή στις απαιτήσεις μας. Μερικές φορές επιθυμούμε κάτι που δεν υπάρχει. Διεκδικούμε κάτι που δεν το χρειαζόμαστε. Στην εποχή μας δεν έχει σημασία τι είσαι, αλλά με ποιόν είσαι. Δεν υπολογίζεται πόσος είσαι, αλλά πόσος κατάφερες να φαίνεσαι.

Όμως πρόσεξε τις παγίδες. Αν δεν ξέρεις πόσος είσαι και τι είσαι, δε θα μάθεις και τι σε θέλουν. Κυρίως πόσο σε χρειάζονται. Αυτά και η αλήθεια να λέγεται. Η αλήθεια βεβαίως εξυπηρετεί τη συμπεριφορά μας και ξεκαθαρίζει το τοπίο των διαθέσεών μας. Πλην όμως όχι μισόλογα.

Και να θυμάσαι. Για να πεις τη μισή αλήθεια, πρέπει  να ξέρεις και την άλλη μισή.

Σπουδαία αρετή και η ειλικρίνεια. Γι΄αυτό και ακούς μερικούς να κομπάζουν: « α εγώ τα λέω έξω από τα δόντια». - Βρε ποια δόντια;  Εδώ και δέκα χρόνια είσαι φαφούτης.       

Ακούς τον άλλο και προβάλλει το καθαρό του πρόσωπο. Και «καθαρίζει αυτοπροσώπως, γιατί το πρόσωπο είναι σπαθί». Βρε αναρωτήθηκες γιατί λέμε ότι το πρόσωπο είναι σπαθί; Όταν το πρωτοείπαμε, δεν είχε βρεθεί ακόμη το πιστόλι.

Ας ασχοληθούμε και λίγο με τα ουσιώδη χαρακτηριστικά της φυλής μας. Οι νεοέλληνες χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες πολιτών. Σ΄αυτούς που φιλοδοξούν να πετύχουν το καλύτερο  και σε όσους προσπαθούν  ν΄αποφύγουν το χειρότερο. Υπάρχουν ασφαλώς και όσοι αγνοούν τι είναι καλύτερο και σε τι διαφέρει από το χειρότερο. Απαισιοδοξία; Ίσως.

Επισημαίνω έναν ακόμη σοβαρό διαχωρισμό. Όχι σε δεξιούς και αριστερούς, ούτε σε γαύρους και βαζέλες. Αλλά σε κείνους που πέτυχαν και σε όσους απέτυχαν. Όταν πετύχεις, δηλώνεις και ό,τι σε βολεύει. 

Ασφαλώς οι άνδρες αυτής της χώρας, εμπίπτουν σε δύο ακόμη κατηγορίες. Στα μωρά και τους μωρούς. Είναι πολύ διαφορετικό να σε αποκαλέσουν μωρό και όχι μωρέ.

Εμείς οι νεοέλληνες, δεν διδαχτήκαμε πότε μια δυσκολία είναι εύκολη και πότε μια ευκολία είναι δύσκολη. «Με τη δύναμη του Θεού»  λέμε κάθε τόσο. Όμως γιατί την επικαλούμεθα, όταν φτάνει και περισσεύει  η δική μας; Ας μην ξεχνούμε. Οι Έλληνες σέβονται ή χρησιμοποιούν τους ισχυρούς, προσδοκώντας να γίνουν οι ίδιοι ισχυρότεροι. Α και για να μην το ξεχάσω. Πότε στην Ελλάδα μια γυναίκα της τέχνης και των μίντια θεωρείται σπουδαίο πρόσωπο;  Όταν μαθαίνει από τις εφημερίδες με ποιόν είναι ερωτευμένη. Από τα περιοδικά ποιόν θα παντρευτεί και ποιόν κεράτωσε. Και στο κομμωτήριό της , τι δουλειά ετοιμάζεται να κάνει…

Εμείς οι νεοέλληνες θέλουμε να περνιόμαστε για ρεαλιστές. Γι΄αυτό λέμε «καλώς εχόντων των πραγμάτων» και όχι «καλώς εχόντων των προσώπων». Αστείο; Μπορεί. Όμως η αστεία πλευρά των πραγμάτων είναι πολύ σοβαρό θέμα.

Πολύ συχνά μας κυριεύει και η πλεονεξία. Και ενώ διεκδικούμε τα περισσότερα, δεν έχουμε ζυγίσει τα λιγότερα. Στόχος όλων λοιπόν τα περισσότερα. Μεσ΄απ΄αυτά αναζητούμε την ευημερία Όμως όταν εμείς λέμε ευημερία, εννοούμε ευνυκτία. Πολλοί γυρίζουμε σπίτι μας αφού ξημερώσει. Ο λαός μας χαρακτηρίστηκε ο πιο ξενύχτης λαός του κόσμου. Η παροιμιακή έκφραση «μεροδούλι-μεροφάϊ» έγινε κακοδούλι-νυχτοφάϊ. Ευτυχώς που πλάκωσε η κρίση και σώθηκαν οι οικογένειες. Η ανεργία καλπάζει τόσο γρήγορα, ώστε δε βρίσκεις εργαζόμενο να κάνεις απεργία.

Εμείς οι νεοέλληνες πειθαρχούμε και σε μερικές βασικές αρχές. Από τα εξήντα και πάνω, η γυναίκα ψάχνει να βρει το Θεό και ο άντρας το γεννητικό του όργανο.

Είπα όμως «Θεό» και θυμήθηκα τις υποχρεώσεις μας. Όποιος θέλει να φτάσει στο Θεό να κάνει σκάλα τον εαυτό του. Να μεθοδεύσει τις επιθυμίες του, τη συμπεριφορά του, τις απαιτήσεις του. Μη ζητάς πολλά από το μεγαλοδύναμο. Άσε να στα δώσει αυτός. Διαθέτει και φιλότιμο και διάθεση.
Καλό σας Σαββατοκύριακο και ο Θεός μαζί σας.

 http://www.afieromata.gr/2016/09/12.html