H Σπιρουλίνα Νιγρίτας στις παγκόσμιες αγορές
Ο κ. Παντελής Αναστασιάδης εργάζονταν ως αρχιτέκτων-μηχανικός μέχρι την περίοδο, που ξεκίνησε η οικονομική κρίση. Τότε, αποφάσισε να αλλάξει επαγγελματική κατεύθυνση και να ασχοληθεί συστηματικά και οργανωμένα με την καλλιέργεια και εμπορία σπιρουλίνας. “Eπειδή διέθετα μερικά αγροτεμάχια στις Σέρρες, σκέφτηκα να στραφώ προς την γεωργική τους εκμετάλλευση. Ξεκίνησα λοιπόν, να μελετώ διάφορες εναλλακτικές καλλιέργειες, μέσα στις οποίες ήταν και ο μικροφύκος, σπιρουλίνα. Ενημερώθηκα για τις αντιοξειδωτικές της ιδιότητες και για τα πολλά οφέλη που προσφέρει στον ανθρώπινο οργανισμό και αποφάσισα να την καλλιεργήσω, μιας και το μικροκλίμα στην περιοχή των Σερρών ήταν το ιδανικό”, μας είπε.
Έτσι, το 2012 ο κ. Αναστασιάδης ίδρυσε την επιχείρηση καλλιέργειας και εμπορίας σπιρουλίνας την Γεω-Σπιρουλίνα Νιγρίτας Ε.Π.Ε.. Αρχικά, η εταιρία διέθετε 15 στρέμματα και οι πρώτες εγκαταστάσεις της ήταν μικρής έκτασης και δυναμικής. Σήμερα, η επιχείρηση παράγει, σε ετήσια βάση, 120.000 συσκευασίες, προερχόμενες από 46 καλλιεργήσιμα στρέμματα και 31 στρέμματα θερμοκηπίων.
Από αυτές το 25% διατίθεται σε χώρες του εξωτερικού. “Πουλάμε σπιρουλίνα στην Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία μέσω του Amazon, αλλά και στην Αυστρία, Αλβανία, Βουλγαρία και Κύπρο. Παράλληλα, έχουμε στείλει το προϊόν μας και στην Κίνα, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στην Αμερική”, μας δήλωσε ο κ. Αναστασιάδης. Σε ό,τι αφορά στην ελληνική αγορά, η σπιρουλίνα Νιγρίτας προμηθεύεται σε χοντρεμπόρους, σε φαρμακευτικές εταιρείες, καθώς επίσης πωλείται και μέσω του ηλεκτρονικού καταστήματος, που διατηρεί η επιχείρηση.
Ωστόσο, ο κ. Αναστασιάδης ανήσυχο πνεύμα καθώς ήταν και τοποθετώντας πάντα τον πήχη ψηλά, θέλησε να επεκτείνει την επιχείρησή του, δημιουργώντας την μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής και επεξεργασίας σπιρουλίνας στην Ευρώπη. Όπως μας επισήμανε ο ίδιος “Πρόκειται για μία επένδυση της τάξεως των 15 εκατ. ευρώ. Η νέα μας μονάδα διαθέτει τις μεγαλύτερες δεξαμενές στην Ευρώπη, οι οποίες αναμένεται να μας παρέχουν τη δυνατότητα να παράγουμε 100 τόνους το χρόνο -2 εκατ. συσκευασίες- από τους οποίους οι 50 θα είναι σπιρουλίνα και οι άλλοι 50 χλωρέλλα”.
Βέβαια, η παραγωγή της επιχείρησης Γεω-Σπιρουλίνα Νιγρίτας αναμένεται να αυξηθεί στο προσεχές μέλλον, όπως μας τόνισε ο κ. Αναστασιάδης. “Στα άμεσα σχέδιά μας είναι να δημιουργήσουμε και διάφορα παραπροϊόντα της σπιρουλίνας, επομένως όπως αντιλαμβάνεστε ο αριθμός τεμαχίων θα αυξηθεί κατά πολύ”, μας εξήγησε. “Ήδη καταπιανόμαστε με τη δημιουργία καλλυντικών με σπιρουλίνα, καθώς και με ορισμένα άλλα προϊόντα. Ωστόσο, δεν έχουμε προβεί ακόμη στην υλοποίησή τους, καθώς η ενασχόλησή μας, συγχρόνως και με άλλους τομείς, όπως είναι το κατασκευαστικό κομμάτι, το ερευνητικό και το μάρκετινγκ δεν μας το επιτρέπουν”.
Με την πλήρη λειτουργία της νέας μονάδας της εταιρίας, Γεω-Σπιρουλίνα Νιγρίτας, στόχος του κ. Αναστασιάδη αποτελεί η ενίσχυση του εξαγωγικού χαρακτήρα της. “Μελλοντικά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να δώσουμε έμφαση στις εξαγωγές, ώστε να αντιστοιχούν, στο 95% της ετήσιας παραγωγής μας και μόνο το 5% να παραμένει στην εγχώρια αγορά. Άλλωστε, όραμά μας αποτελεί να διαδώσουμε την ελληνική σπιρουλίνα σε ολόκληρο τον κόσμο. Όλη αυτή η προσπάθεια, όπως αντιλαμβάνεστε, απαιτεί ταυτόχρονα και πολλά εργατικά χέρια. Αυτή τη στιγμή απασχολούμε 10 εργαζόμενους, ο αριθμός των οποίων αναμένεται να αυξηθεί κατά πολύ στο μέλλον ξεπερνώντας τους 150”.
Ο ιδιοκτήτης της εταιρίας Γεω-Σπιρουλίνα Νιγρίτας Ε.Π.Ε., για το μεγαλόπνοο αυτό σχέδιό του, χρειάστηκε να αναζητήσει κεφάλαια σε ευρωπαϊκά προγράμματα. “Το 2012 λάβαμε μέρος σε δύο Προσκλήσεις. Η μία αφορούσε την εξασφάλιση γεωθερμικής ενέργειας, δηλαδή τη θέρμανση 160 κυβικών νερού την ώρα, στους 61 βαθμούς, που θα κάλυπτε έκταση 840 στρεμμάτων. O δεύτερος θα μας εξασφάλιζε την ένταξή μας στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας 2007-2013”.
Παρόλο που το Ε.Π. Αλιείας υπήρξε ένα Πρόγραμμα που προσέφερε ευνοϊκούς όρους, σύμφωνα με τον κ. Αναστασιάδη, τα εμπόδια που κλίθηκε να προσπελάσει ήταν πολλά. “Η γραφειοκρατία υπήρξε τεράστια, καθώς απαιτούνταν και ένα πλήθος από περιβαλλοντικές μελέτες. Φανταστείτε ότι την σπιρουλίνα την είχαν κατατάξει στην περιβαλλοντική κατηγορία Α. Στην ίδια κατηγορία δηλαδή, που ανήκει και η κατασκευή διυλιστηρίων και μας ζητούσαν αντίστοιχα δικαιολογητικά. Αυτό είχε ως συνέπεια να χρονοτριβούμε διαρκώς. Η ταλαιπωρία που αντιμετωπίσαμε μέχρι να την κατατάξουν στην κατηγορία Β και να παράγουμε την σπιρουλίνα, ήταν τεράστια. Το κράτος όχι μόνο δεν συνέβαλε στην προσπάθειά μας, αλλά μας έβαζε και τρικλοποδιές, δυσχεραίνοντας την ολοκλήρωση του έργου μας”.
Μετά από κόπο και πολλές προσπάθειες εγκρίθηκαν για την επιχείρηση Γεω-Σπιρουλίνα Νιγρίτας, δύο κονδύλια, όμως από αυτά μόνο το 1/4 των χρημάτων καρπώθηκε η εταιρία. Ο λόγος; Ότι οι διαχειριστές τους δεν δικαιολόγησαν κάποια έξοδα της επιχείρησης και κάποιες τροποποιήσεις, που πραγματοποιήθηκαν σε αυτή.
Όμως, η δαιδαλώδης γραφειοκρατία δεν αποτέλεσε την μοναδική δυσκολία, που κλήθηκε να ξεπεράσει ο κ. Αναστασιάδης, καθώς όπως υποστήριξε “εισάγουν κινεζικά χάπια, τα συσκευάζουν στην Ελλάδα και τα βαφτίζουν ελληνικά. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό, γιατί εμείς δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να ανταγωνιστούμε την παραγωγή της Κίνας. Για το θέμα αυτό έχει ενημερωθεί ο ΕΟΦ και οι σχετικές υπηρεσίες, όμως δεν έχουν προβεί σε καμία ενέργεια μέχρι τώρα. Και συνέχισε λέγοντας “Εμείς στην προσπάθειά μας να αντιμετωπίσουμε αυτό το φαινόμενο βάλαμε στο έμβολο των μηχανών μας το γράμμα “Ν”, έτσι ώστε όλα μας τα χάπια να έχουν επάνω το διακριτικό μας”.
Kαι σα να μην έφταναν όλα αυτά ο κ. Αναστασιάδης είχε να αντιμετωπίσει και την ελλιπή πληροφόρηση, από πλευράς τεχνογνωσίας, καθώς, όπως υποστήριξε, δεν υπήρχαν, στην Ελλάδα, κατάλληλοι άνθρωποι, που να γνωρίζουν για την καλλιέργεια της σπιρουλίνας. “Η καλλιέργεια της σπιρουλίνας δεν αποτελεί εύκολη υπόθεση, καθώς απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις, τεχνολογία, και κατάλληλες κλιματολογικές και εδαφικές συνθήκες. Εμείς όλα όσα έχουμε καταφέρει, μέχρι αυτή τη στιγμή, προέκυψαν μέσα από δικούς μας πειραματισμούς και προσωπικές μας πατέντες”.
Παρόλα τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο κ. Αναστασιάδης κατάφερε να δημιουργήσει μία υψηλής ποιότητας σπιρουλίνα και ένα ισχυρό “brand name”, που οφείλεται στον ιδιαίτερο τρόπο παραγωγής της. “Τη σπιρουλίνα, στην επιχείρησή μας, την ξηραίνουμε με φυσικό τρόπο, σε ειδικά θερμοκήπια-ξηραντήρια, όταν ακόμη είναι ζωντανή. Αυτή η διαδικασία δεν ακολουθείται από τις αντίστοιχες εταιρείες παραγωγής σπιρουλίνας του εξωτερικού. Επιπλέον, στις άλλες μονάδες παραγωγής χρησιμοποιούν ανοιχτού τύπου δεξαμενές, με αποτέλεσμα να μπαίνουν σε αυτές τρωκτικά, φίδια και πολλά άλλα, επηρεάζοντας το ph. Επίσης, παράγουν σπιρουλίνα με έκδοχα, σε αντίθεση με τη δική μας που είναι 100% καθαρή”, μας ανέλυσε.
epixeiro.gr