Η ομιλία του Α. Μιχελή στην εκδήλωση των «Πολιτών της Φθιώτιδας» για την κ. Γιαννάκου

Η ομιλία του βουλευτή Φθιώτιδας ΣΥΡΙΖΑ Α. Μιχελή στην εκδήλωση των "Πολιτών της Φθιώτιδας " για την κ. Γιαννάκου (13-11-16)

Εκδήλωση 13-11-16 προς τιμή της κ. Γιαννάκου
Ομιλία βουλευτή Θαν. Μιχελή

Αξιότιμες κυρίες και κύριοι
Αξιότιμη κα Γιαννάκου

Αποδέχθηκα την πρόσκληση για τη σημερινή εκδήλωση όχι απλά για λόγους πολιτικού πολιτισμού, αλλά και για ουσιαστικούς.

Αναφέρομαι επιλεκτικά σε μερικούς:

Ουσιαστικός λόγος είναι να διαπιστώνει κανείς πως με πολιτικά πρόσωπα που βρίσκονται σε διαφορετικό πολιτικό χώρο, ίσως και αντιδιαμετρικό, είναι από κοινού αποδεκτές οι αρχές του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Αυτές που αποτέλεσαν τη βάση της σύγχρονης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην Ευρώπη. Αρχές και δημοκρατία που σήμερα η ακροδεξιά θεώρηση αμφισβητεί ευθέως. 

Ουσιαστικός λόγος είναι η κοινή διαπίστωση πως, σήμερα η τάση επικράτησης της οικονομίας έναντι της πολιτικής, δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Επιμένουμε, από την πλευρά του ο καθένας, πως η πολιτική, δηλαδή η οργανωμένη έκφραση των πολιτών, πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο στη διαχείριση των ζητημάτων μιας χώρας.

Ουσιαστικός λόγος είναι η κοινή μας άποψη πως τον πρώτο και κύριο λόγο για τα ζητήματα της εκπαίδευσης έχει η οργανωμένη πολιτεία… Δεν επιθυμώ επί του παρόντος να επεκταθώ περεταίρω στο ζήτημα αυτό.

Ουσιαστικός λόγος είναι η κοινή μας άποψη για την εμπέδωση της αξιοκρατίας στις επιλογές στελεχών στην εκπαίδευση, κάτι που η κα Γιαννάκου επιδίωξε το 2007 με την εισαγωγή και εξετάσεων ΑΣΕΠ σ΄ αυτές.

Συνοψίζοντας θα κατέληγα πως ουσιαστικός λόγος είναι η κοινή μας άποψη πως τα παραπάνω, και αρκετά άλλα, δεν είναι κατορθωτά παρά με συναίνεση, όταν και όπου αυτή είναι αντικειμενικά εφικτή. Ενδεικτικά σημειώνω το πρόσφατο παράδειγμα της συναινετικής συγκρότησης του ΕΣΡ.
Η άποψη του «φύγε εσύ, νάρθω εγώ» δεν μπορεί πάντα να λύσει το πρόβλημα. Θα τόνιζα, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες.

Αξιότιμες κυρίες και κύριοι
Είναι φανερό πως δεν έχουμε τις ίδιες πολιτικές απόψεις. Θα έλεγα πως αυτές οι διαφορετικές απόψεις, αρκετές φορές, δεν εκφράζουν και τα ίδια κοινωνικά συμφέροντα.

Όμως ζούμε και θα ζήσουμε όλοι ή σχεδόν όλοι, στην ίδια χώρα. Μια χώρα μικρή. Μια χώρα που έφτασε στην οικονομική κατάρρευση και που δεν έχει κατορθώσει να ανακάμψει. Απόρροια αυτής μια κοινωνική κατάσταση, κυρίως των αδύναμων, που λίγο απέχει από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια.

Μια χώρα μέλος της ΕΕ, ενός σχηματισμού όχι του ισχυρότερου στον κόσμο, σήμερα με ιδιαίτερα προβλήματα και όχι βέβαια όπως τον περιέγραψαν οι παλαιότεροι και όπως τον οραματίστηκαν οι περισσότεροι.

Είναι ανάγκη λοιπόν, αντί των συνεχών αντιπαραθέσεων, που τις περισσότερες των περιπτώσεων είναι προσωπικοί χαρακτηρισμοί, να περιοριστούμε σε κριτική πολιτικής και αντιπροτάσεις, να επιχειρήσουμε από κοινού την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας (όπως η γεωπολιτική θέση της) και του λαού (όπως το υψηλό μορφωτικό επίπεδο νέων μας),
να περιορίσουμε τα παραδοσιακά μας μειονεκτήματα (ατομικές πολιτικές, πελατειακό σύστημα, διχασμοί), για να προχωρήσουμε στην ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο, που για την Αριστερά, πέραν των άλλων σημαίνει περισσότερο κοινωνικό κράτος και περιορισμός των κοινωνικών αντιθέσεων.

Η ιστορία δείχνει πως σε μια χώρα υποταγμένη και κατεστραμμένη, καμιά κοινωνική της ομάδα ή έστω η συντριπτική της πλειοψηφία, δεν μπορεί να ευημερεί.

Ολοκληρώνοντας το σύντομο χαιρετισμό μου θα ήθελα να επισημάνω, και να χαιρετίσω το γεγονός, πως η κα Γιαννάκου είναι η μόνη πρώην υπουργός Παιδείας που με την παρουσία της και την ουσιαστική ομιλία της, τίμησε τη συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, στο μακρύ διάλογο για θέματα εκπαίδευσης.

Για πολλούς άλλους λόγους αλλά και γι΄ αυτόν της αξίζει, η σημερινή τιμητική γι΄ αυτήν, εκδήλωσή σας.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.