Οι πραγματικοί στόχοι των εκκαθαρίσεων Ερντογάν και η Οθωμανική Αυτοκρατορία

Του Μάνου Χατζηγιάννη

Η αγαπημένη μεταμφίεση της ευκαιρίας είναι η δυσκολία, έλεγε εύστοχα ο Αμερικανός σκιτσογράφος Frank Tyger…

Για τον σουλτάνο της διπλανής μας πόρτας η δυσκολία του αποτυχημένου πραξικοπήματος του καλοκαιριού μετατράπηκε σίγουρα σε ευκαιρία την οποία και έπιασε από τα μαλλιά, για αυτό και φαντάζει πλέον ακλόνητος.
«Δεν με ενδιαφέρει εάν θα με πουν δικτάτορα ή οτιδήποτε άλλο. Από το ένα αυτί θα μπει, από το άλλο θα βγει. Αυτό που έχει σημασία είναι πώς με αποκαλεί ο λαός μου», διακήρυξε χθες ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν.
Ο Τούρκος ηγεμόνας-γιατί ηγέτης έπαψε να είναι πλέον-παρά τη διεθνή κατακραυγή για το πογκρόμ κατά του φιλοκουρδικού κόμματος HDP (μετά την προφυλάκιση του ηγετικού «διδύμου» του, Σ. Ντεμιρτάς και Φ. Γιουκσεκντάγκ, και 7 βουλευτών του την Παρασκευή, οι τουρκικές αρχές προσήγαγαν μέσα στο Σαββατοκύριακο πάνω από 20 κομματικά στελέχη), αλλά και της αντιπολιτευόμενης εφημερίδας «Τζουμχουριέτ» (δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης διέταξε το Σάββατο την προφυλάκιση 9 δημοσιογράφων και στελεχών της), για «υποστήριξη της τρομοκρατίας», συνεχίζει το σχέδιό του.
Από τα μέσα Ιουλίου, οι τουρκικές αρχές έχουν θέσει υπό κράτηση 37.000 ανθρώπους. Επιπλέον 100.000 έχουν τεθεί υπό έρευνα ή έχει προσωρινά ανασταλεί η εργασία τους σε μια “κάθαρση” χωρίς προηγούμενο, η οποία δεν γνωρίζει τάξεις και αξιώματα και περιλαμβάνει διανοούμενους, πολιτικούς αντιπάλους, αντιφρονούντες, στρατιωτικούς, δημοσίους υπαλλήλους, εκπαιδευτικούς, δικαστές και απλούς πολίτες. Άπαντες κατηγορούμενοι ότι είναι θετικά διακείμενοι προς τον “εχθρό του λαού” ισλαμιστή ιεροκήρυκα Γκιουλέν.
Υπό το πρίσμα αυτής της κατάστασης, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν ανακαλέσει τους πρεσβευτές τους στην Άγκυρα για μια επείγουσα συνάντηση.
Διεθνείς αναλυτές και εμπειρογνώμονες επιβεβαιώνουν τους δυτικούς φόβους για την εκστρατεία καταστολής που απειλεί να «βυθίσει» τη δημοκρατία στην Τουρκία.
Ο Jean Marcou, διευθυντής Διεθνών Σχέσεων στο Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών της Γκρενόμπλ και ειδικός επί των τουρκικών θεμάτων, επισημαίνει ότι πίσω από αυτή την εκστρατεία είναι η προσπάθεια του Ερντογάν για “μετατόπιση της ισορροπίας» στο κοινοβούλιο, προκειμένου να προχωρήσει σε «μεταρρύθμιση του Συντάγματος «προς ένα προεδρικό σύστημα.
Με αυτό τον τρόπο μπορεί να συγκεντρώσει την εξουσία στα χέρια του και να εξασφαλίσει την σιωπή της αντιπολίτευσης.
«Η δημοκρατία στην Τουρκία εξαφανίζεται, καταρρέει”, σημειώνει ο αναλυτής. «Αυτό είναι επίσης εμφανές στην επιλογή των πανεπιστημιακών κοσμητόρων, η οποία από σήμερα, είναι αποκλειστικό προνόμιο της κυβέρνησης, χωρίς να λαμβάνει υπόψιν τις συστάσεις από τα πανεπιστημιακά συμβούλια «.
Αυτή η εκστρατεία καταστολής μπορεί να ενθαρρύνει την κουρδική μειονότητα να «αναβιώσει τον ένοπλο αγώνα», αφού ο χώρο ς της στο Κοινοβούλιο μειώνεται. Μια τέτοια προοπτική θα μπορούσε να επηρεάσει κυρίως τους νεότερους των Κούρδων.
Τρεις στρατηγικές πόλεις
Η Άγκυρα έχει διπλασιάσει την εγχώρια καταστολή με μια ιμπεριαλιστική εξωτερική πολιτική που στοχεύει – σύμφωνα με τα σχέδια του Ερντογάν – να αποκαταστήσει την παλιά Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Τρεις στρατηγικές πόλεις – Μοσούλη στο Ιράκ, Ράκα και Χαλέπι στη Συρία – είναι το κλειδί σε αυτό το φιλόδοξο σχέδιο.
Και οι τρεις βρίσκονται στο επίκεντρο των περιφερειακών και διεθνών συγκρούσεων που αφορούν τη Ρωσία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Σαουδική Αραβία και το Ιράν, του τακτικού στρατού και των ανταρτών, και των τζιχαντιστών του Ισλαμικού κράτους. Και οι τρεις είναι απαραίτητο να ξαναχτίσουν την άλλοτε κυριαρχία της Τουρκίας στην περιοχή.
Αυτό εξηγεί τις εντάσεις μεταξύ Άγκυρας και Βαγδάτης, αλλά και την αμφιθυμία της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής έναντι Μόσχας και Ουάσιγκτον.
Όλα αυτά αποδεικνύονται εν πολλοίς και από τη στάση των φιλοκυβερνητικών μέσων ενημέρωσης τα οποία υποστηρίζουν τις ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες του Ερντογάν, όπως η καθημερινή εφημερίδα Yeni Safak, η οποία ισχυρίζεται ότι για ιστορικούς λόγους «Μοσούλη και Χαλέπι θα πρέπει να επιστραφούν στην Τουρκία.»
Ο Ερντογάν λοιπόν μετά το καλοκαιρινό αποτυχημένο πραξικόπημα έκανε πράξη την ιταλική παροιμία που λέει “Αφού το σπίτι καίγεται, ας ζεσταθούμε λιγάκι”….

 http://www.tilegrafima.gr/