Ένα ζευγάρι Βραχηνών με αθόρυβη προσφορά
Κων/νου Ηλ. Μήτσιου
Η ζωή μοιάζει σήμερα με μια σύρραξη. Οι ηθικές έννοιες εκφράζονται πλέον όχι από πράξεις, αλλά από κενές λέξεις και για τίποτα δεν μπορεί να πει κανείς πως αυτό είναι ένα πεδίο αρετής.
Μέσα σε αυτήν την πραγματικότητα, ο Ηλίας Β. Ντζιώρας, πανεπιστημιακός διδάσκαλος και η ερίτιμος σύζυγός του Νάνσυ, τ. Δ/ντρια Δημ. Διοίκησης (ΟΓΑ), έχουν έναν αποστολικό χαρακτήρα. Ακριβώς αυτήν την εποχή τού άκρατου βερμπαλισμού και της ακατάσχετης φλυαρίας, οι συγχωριανοί μας Ηλίας και Νάνσυ εκφράζονται και διδάσκουν με έργα. Σεμνυνόμεθα και τους επαινούμε δημοσίως, διότι πιστεύουμε ότι «αρετή επαινουμένη αύξει».
Τα ΕΥΓΕ των συγχωριανών τους, όλων των Ευρυτάνων, τα πήρε το ζωογόνο αεράκι του Βελουχιού και τα σκόρπισε σε όλη την Ελλάδα, για να γίνουν τραγούδι και φωνή «ως υδάτων πολλών», να γίνουν εθνική υπερηφάνεια, καύχημα και σέμνωμα των συνελλήνων. Και η τιμή αυτή επιστρέφει, ως έχουσα αμφίδρομη κίνηση, πολλαπλάσια σε όλους τους Ευρυτάνες της διασποράς. Η προσφορά τού ζεύγους με τη συγγραφή βιβλίων, τις εισηγήσεις σε πανεπιστημιακά συνέδρια, την οικονομική συνδρομή σε ιερούς ναούς, την ενεργό συμμετοχή στα κοινά, στον πολιτισμό, στην παράδοση, στα Ελληνικά Γράμματα, στην επιστήμη, γίνεται χωρίς έπαρση και προσωπική οίηση, με εγνωσμένη ταπεινοφροσύνη και αγαπώσα καρδίαν. Προσφέρουν αδιαλείπτως στη γενέτειρά τους και στην Ευρυτανία.
Και βέβαια, «ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμασίων» των λίαν αγαπητών μας, των διακεκριμένων και χαρισματούχων συγχωριανών μας. Εξάλλου, πεποίθαμεν ότι δεν πρόκειται να βλάψουν οι επευφημίες τούς Ηλία και Νάνσυ Ντζιώρα, οι οποίοι επιβεβαιώνουν το υπό του Ιερού Χρυσοστόμου λεχθέν: «Αρκεί εις άνθρωπος, ζήλω θείω πεπυρωμένος, ολόκληρον δήμον αναμορφώσασθαι». Στην εποχή μας, την υλιστική και αντιπνευματική, προπάντων της αρνήσεως, κατά την οποία συνειδητοποιούμε καλύτερα την αξία του αλέκτορα, έχουμε ανάγκη από πρότυπα και οδοδείκτες στη ζωή, από τα εγερτήρια και τις αφυπνιστικές φωνές κάποιων συνανθρώπων μας.
Χρειαζόμαστε πολλούς αλέκτορες για να αφυπνίσουν τις υπνώττουσες συνειδήσεις μας. Είναι σκόπιμο να ακούγονται οι αλέκτορες πριν ξημερώσουμε βουτηγμένοι σε επικίνδυνες αρνήσεις και απατηλά νυχτερινά οράματα. Μαζί με τα συγχαρητήριά μας και την προτροπή «λάλει και ου σιωπήσεις», Ηλία και Νάνσυ Ντζιώρα, δεχτείτε τις ευχαριστίες όλων μας.
kostasmitsios@yahoo.gr