Μπορεί η ζυγαριά
να «αναστενάζει» από το βάρος τους, όμως όσο πιο πολλά κιλά ζυγίζουν, τόσο
περισσότερο σεξ απίλ έχουν.
Ο λόγος για τους
παχύσαρκους οι οποίοι, σύμφωνα με έρευνα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου σε 5.000
άνδρες που το επισκέφθηκαν την τελευταία 5ετία, έχουν το… κέρατο στο αίμα τους.
«Σε συνδυασμό με τα ευρήματα γονιδιακών ερευνών, οι οποίες δείχνουν πως τα
γονίδια που ελέγχουν το βάρος μας είναι ίδια με εκείνα που ελέγχουν τη σεξουαλική
μας συμπεριφορά, οι παχύσαρκοι είναι δύο φορές πιο άπιστοι από τους αδύνατους
και απολαμβάνουν διπλάσιο αριθμό σεξουαλικών επαφών», επισημαίνει ο ουρολόγος –
ανδρολόγος Δρ. ΚωνσταντίνοςΚωνσταντινίδης, πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου
Αθηνών.
Αν παρατηρήσουμε
στις σημερινές συνθήκες τους παχύσαρκους άνδρες θα δούμε πως είναι πιο
κοινωνικοί από τους αδύνατους, πιο χαρούμενοι, πιο ευχάριστοι, με περισσότερο
χιούμορ και διάθεση για ζωή.
Πολλοί αδύνατοι
άνδρες κάνουν πρωταθλητισμό με στερήσεις και προσπάθεια για να διατηρήσουν ένα
σώμα με ιδανικές αναλογίες. Δεν πίνουν, δεν καπνίζουν, δεν φλερτάρουν, γιατί
έχουν ασκητικού τύπου πρόγραμμα. Αντίθετα, πολλοί παχύσαρκοι βγαίνουν, τρώνε,
πίνουν, καπνίζουν, αλλά και φλερτάρουν ασύστολα. Ζουν, δηλαδή, μια πιο
επικούρεια ζωή συγκριτικά με τους αδύνατους και «προγραμματισμένους» στην
υγιεινή διατροφή και γυμναστική.
«Όπως οι
παχύσαρκοι δεν είναι πιστοί σε δίαιτες και παραβιάζουν όλους τους κανόνες
υγιούς διατροφής, έτσι και στην ερωτική ζωή παραβιάζουν τους κανόνες πίστης.
Είναι οι άπιστοι της διατροφής, αλλά και του έρωτα», προσθέτει ο Δρ.
Κωνσταντινίδης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα
ο Ντιέγκο Ριβέρα, ο Μεξικανός ζωγράφος, σύζυγος της Φρίντα Κάλο, μέγας
εραστής και παχύσαρκος.
Παραπάνω
κιλά = «δυναμίτης» στο κρεβάτι
Πρόσφατη
πολυκεντρική μελέτη στις ΗΠΑ με 100.000 παχύσαρκους (Journal of Sexual Medicine, 2016) μελέτησε ένα
γονίδιο που βρίσκεται στα οστά και έχει σχέση με την αυξητική ορμόνη και
βρέθηκε ότι, όσοι έχουν πλεονάζον σωματικό βάρος, ήταν κατά μέσο όρο πέντε
εκατοστά ψηλότεροι από τους αδύνατους, έχοντας παράλληλα διπλάσια συχνότητα
σεξουαλικών επαφών από εκείνους.
«Μια πρωτεΐνη
που λέγεται λεπτίνη», εξηγεί ο Δρ. Κωνσταντινίδης, «φαίνεται πως είναι υπεύθυνη
για τον έλεγχο του βάρους και της σεξουαλικής απόδοσης. Η πρωτεΐνη αυτή στους
παχύσαρκους κάνει ένα αντίγραφο, που “ξεγελά” το γονίδιο κορεσμού πείνας και
σεξουαλικής βουλιμίας, με τον ίδιο τρόπο. Είναι ένα γονίδιο “παραμορφωτικός
καθρέπτης” γιατί ο οργανισμός που το φέρει δεν έχει την αίσθηση του κορεσμού
στο φαγητό και της βαρεμάρας στο σεξ».
Ευτυχώς ή
δυστυχώς, παραφράζοντας τον Όσκαρ Ουάιλντ, τα ωραία πράγματα στη ζωή είναι ή
παχυντικά ή αμαρτωλά. Αυτό επιβεβαιώνει πως στη ζωή, αλλά και στο σεξ, αυτά που
μας αρέσουν, θα μας παχύνουν (σοκολάτες, γλυκά κ.λπ.), αλλά θα μας οδηγήσουν
και στο «αμαρτωλό» σεξ.
Και ο κ.
Κωνσταντινίδης καταλήγει: «Η έρευνά μας επιβεβαιώνει ως ένα βαθμό τη διαπίστωση
του ανορεξικού, ξερακιανού Ευρωπαίου, που μας κατηγόρησε ότι τρώμε, πίνουμε και
χαλάμε λεφτά στις γυναίκες, ενώ αυτοί πάνε μόνο γυμναστήριο.
Τα ευρήματά μας
νομίζω ότι απενοχοποιούν την συμπεριφορά μας ως κακομαθημένου λαού, αφού η φύση
πρόβλεψε να χαρίσει τη χαρά της ζωής στους νότιους και την υγιή, ανόητη ζωή
στους βόρειους, που δεν πεθαίνουν απο καρδιά, αλλά αυτοκτονούν από δυστυχία.
Η έρευνα αυτή
δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα, αλλά κι αν είναι μοιάζει τόσο αληθινή, γιατί
επιβεβαιώνεται από την κοινωνική παρατήρηση του κοινού νου και όχι από
στατιστικές μελέτες, που συνήθως πέφτουν έξω.
Στις βόρειες
χώρες έχουν γίνει μελέτες που έδειξαν πως οι κακομαθημένοι διατροφικά και
σεξουαλικά άνθρωποι, είχαν προσδόκιμο ζωής δέκα χρόνια παραπάνω από τους
“φρόνιμους” συμπολίτες τους».