29 Μαΐου, οι απάτριδες, αυτοί που ζούσαν εις βάρος
των άλλων, οι καλοπερασάκηδες, οι
δουλικοί, οι αυλικοί, οι διαπλεκόμενοι και οι αξιωματούχοι της εποχής εκείνης.
Του Δημήτρη μπουντουτσίδη
«Η ΠΟΛΙΣ
ΑΛΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΖΩ ΕΤΙ;»
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος.
Σε ελεύθερη μετάφραση. Η
πόλις αλώνετε και εγώ ακόμη ζω;.
Δεν είν' εύκολες οι
θύρες όταν η χρεία τες κουρταλεί"
Διονύσιος Σολωμός.
Σε ελεύθερη μετάφραση
«Δεν είναι εύκολη η είσοδος στην πόρτα όταν αναγκάζεσαι να την χτυπήσεις».
Και από εμπειρίες -στη ζωή μας μέχρι και σήμερα-.
-Μη γίνεσαι επαίτης,
μη ενδώσεις για τις επιθυμίες σου, αργά ή γρήγορα θα το πληρώσεις. Δεν θα σε
λυπηθεί κανείς-.
Και ακόμη λίγα -για την Ιστορία-.
Ήταν 25 Μαΐου που δια
μέσου συνεργατών του ο Μωάμεθ ο Β’, 24τετράχρονος τότε (καλός γνώστης των
Ελληνικών και της ιστορίας του Μ. Αλεξάνδρου), ειδοποίησε τον Κωνσταντίνο
Παλαιολόγο -να παραδώσει την Πόλη και ως αντάλλαγμα να μεταβεί στην
Πελοπόννησο- εκεί θα είχε περισσότερα εδάφη, θα ήταν ένας ανεξάρτητος ηγεμόνας
και θα έπαιρνε μαζί του από την πόλη ότι ήθελε και αγαπούσε.
Βεβαίως,
όταν έστελνε το
παραπάνω φιρμάνι στον Παλαιολόγο ο γιός του Μουράτ, αυτός ο Μωάμεθ ο Β’ ήταν
σίγουρος για τη καταστροφή που θα υποστούν τα τείχη της Πόλις, όπως ήταν
σίγουρος ότι η Πόλις θα πέσει στα χέρια του.
Το γνώριζε γιατί...
Γιατί είχαν φροντίσει οι δυτικοί φίλοι τους, οι
μηχανικοί και τα κουβερνάντα της Δύσης (της εποχής εκείνης) με ποιόν τρόπο θα
καταστραφούν τα τείχη και με ποιόν τρόπο θα μείνει η Κερκόπορτα ανοιχτεί.
Έτσι δεν γίνεται πάντα;.
Εάν ανατρέξουμε και στην
πρόσφατη Ιστορία, αλλά και διαχρονικά. Διαπιστώνουμε ότι:.
Σε όλες τις εποχές υπάρχουν,
-Οι αξιωματούχοι ΝΑΙΝΑΙΚΟΙ-,
αλλά και οι ΝΑΙΝΑΙΚΟΙ χωρίς κανένα συμφέρον προσωπικό (αυτοί είναι οι πιο
επικίνδυνοι και από τους σκεπτόμενους βλάκες).
-Οι Αργυρώνητοι που
ψηφίζουν απαλλακτικούς νόμους για τις συνομοταξίες των συμφερόντων τους.
(βόλεμα στο σκυλολόι τους ή σε δημόσιους θώκους ή
για απαλλαγή από τις Στρατιωτικές τους υποχρεώσεις ή εκπρόσωποι σε άλλες χώρες
για την δήθεν εκπροσώπηση της πατρίδα τους ή για να προστατέψουν τους έχοντες
και κατέχοντες).
Βεβαίως,
άλλη μία συνομοταξία τρωκτικών υπάρχει,
-Οι ανήθικοι, δέσμιοι
της ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ-.Αυτή η ΕΛΙΤ
Όπως και σήμερα έτσι
και τότε ψηφίζανε νόμους για τα συμφέροντα των ολίγων. Και τότε υπήρχαν οι
ίδιες συνομοταξίες -ισχυρότεροι των σημερινών- και που είχαν και πολύ καλές
σχέσεις με τους αξιωματούχους του Μουράτ (πατέρα του Μωάμεθ του Β’) και πολλοί
με τον ίδιο τον Μουράτ τον Β’.
Ψήφιζαν νόμους να μη υπάρχει στρατός-αλλά μόνον
δημόσιοι υπάλληλοι-.
Είτε αυτοί
τοποθετούνταν στη διοικητική πυραμίδα του Κράτους, είτε στη Θρησκευτική
διοικητική πυραμίδα, είτε στη Νομική νομενκλατούρα (καλά τότε δεν είχε
εφευρεθεί η λέξη Νομενκλατούρα), υπήρχε όμως όπως και σήμερα , -η νοοτροπία των
κυρίαρχων ΕΛΙΤ-.
Το σίγουρο και το βέβαιο στο στρατό πήγαιναν όσοι
δεν είχαν προσβάσεις στη ΕΛΙΤ της εποχής
εκείνης και βεβαίως όσοι το ήθελαν (ποιος το ήθελε;).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ;
O Κωνσταντίνος Παλαιολόγος να μείνει χωρίς στρατό, χωρίς δομές στη
στρατιωτική του μηχανή.
Για αυτό ποιος ευθύνεται;.
Σίγουρα ΟΧΙ ο απλός άνθρωπος που δεν είχε προσβάσεις
στη Νομενκλατούρα-ΕΛΙΤ.
Τι να κάνει -μπορούσε να τα βάλει με την
ΔΙΑΠΛΟΚΉ;-.
ΣΑΦΩΣ και ΟΧΙ.
Η ΔΙΑΠΛΟΚΗ είναι αχτύπητη, είναι ΑΟΡΑΤΗ, βρίσκεται ανάμεσα μας.
Έτσι ο Αυτοκράτορας ήταν
γυμνός ΧΩΡΙΣ ΣΤΡΑΤΟ-.
Ήταν γυμνός χωρίς ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ στη ΔΥΣΗ.
Συνεπώς.
Ήρθε το μοιραίο και για
τον Ελληνισμό και για το Βυζάντιο και το τέλος της Ιστορίας Χιλιάδων ετών και
της -Αρχαίας και της Νεότερης-.
Και επειδή,
Ως στρατηλάτης και ως
Αυτοκράτορας και ως άνθρωπος με διοικητικές και στρατιωτικές γνώσεις γνώριζε
ότι δεν έχει καμία τύχη.
Πάρα ταύτα.
Διάλεξε (Παλαιολόγος
Κωνσταντίνος) τον δύσβατο δρόμο του Λεωνίδα.
Αυτούς τους δρόμους που δύσκολα οι κατέχοντες, οι
έχοντες και οι συμφεροντολόγοι ακολουθούν.
Τελικώς μετά από πολύ
σκέψη, απ'αντησε στον Νεαρό Μωάμεθ τον Β’.
«Έχε τά αφ’ημών αρπαγέντα αδίκως φρούρια καί γήν,
ως δίκαια, όρισε τόν πληρωτέον σοι ετήσιον φόρον ανάλογον πρός τούς πόρους ημών
καί άπελθε εν ειρήνη. Τό δέ τήν πόλιν σοι δούναι ουκ εμόν εστίν ούτ’άλλου των
κατοικούντων ενταύθα, κοινή γάρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν μή
φειδόμενοι της ζωής ημών.»
Σε ελεύθερη μετάφραση του
Νίκου Καζαντζάκη:
«Αν θες ειρηνικά να πορευτείς μαζί μας, των
Μουσουλμάνων βασιλιά, χαρά μεγάλη σε μένα, στους αρχόντους, στο λαό μου. Κι
άκου:
Τα κάστρα και τη γής που μ’άρπαξες, το πλήθιο το
ψυχομέτρι που μου σκλάβωσες, τα σβήνουμε απ” την παλιά κληρονομιά μας, χαρισμά
σου. Κι ακόμα φόρο εγώ θα σου πλερώνω κι όλες σου τις ανομιές και τις ντροπές
θα τις ξεχάσω, να τραβηχτείς μονάχα ειρηνικά απ” την Πόλη. Και μη γυρεύεις ό,τι
μια ψυχή γενναία και περήφανη ποτέ δε θα δεχτεί να δώσει.
Πιο πάνω απ΄ τη ζωή η τιμή θρονιάει του ανθρώπου
κι ομόγνωμα όλοι μας και λεύτερα καρατώντας στα χέρια το σταυρό και τ΄ άρματα,
απαντούμε: Δεν παραδίνουμε την Πόλη, τη ζωή μας πήραμε απόφαση να δώσουμε,
απροσκύνητα για λευτεριά στο χώμα ετούτο πολεμώντας. Καλός για τ΄ ακριβό χατήρι
της κι ο Χάρος».
Ως συνήθως.
Κάποιοι από τους
συνεργάτες του -οι αυλικοί του, δηλαδή οι αυλοκόλακες, για να γλυτώσουν το
τομάρι τους και για να μη χάσουν, όπως γίνεται πάντα με τους τύπους αυτού του
είδους που ελέγχονται από τα συμφέροντα των ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ.
Λέω για να μη χάσουν -τα καλούδια και τα προνόμια
τους-.
Δήθεν με το πρόσχημα
ότι θα οργανώσει με τον καλύτερο τρόπο την σταυροφορία της Ανατολής, τον
παρότρυναν να δεχτεί τους όρους του Μωάμεθ του Β'.
Σαφώς και δεν τους άκουσε (και καλά έκανε), δεν
τους άκουσε γιατί και ως πολιτικός και ως στρατηλάτης και ως αυτοκράτορας
κατάλαβε ότι η ΔΙΑΠΛΟΚΗ τον νίκησε και το φως από τη Πόλη προς τη Δύση έσβησε
και ότι ο ίδιος πρέπει να σβήσει μέσα
στη μάχη με τους λιγοστούς στρατιώτες. Πέθανε τίμια και δοξασμένα.
Πέθανε ηρωικά όπως πρέπει να πεθαίνουν οι Ηγέτες.
Από εκεί και πέρα είναι
γνωστά στους πάντες τι επακολούθησε μέχρι και σήμερα.
Δημήτρης Μπουντουτσίδης
29-5-2017
Υ.Γ Είναι
προς τιμή των Συλλόγων:.
Των ΠΟΝΤΙΩΝ. Των Μ.
ΑΣΙΑΤΩΝ. Των ΘΡΑΚΩΝ και των ΙΩΝΙΩΝ Συλλόγων που υπάρχουν για να μας θυμίζουν
τις αλησμόνητες πατρίδες και πρέπει να τους στηρίζουμε.
Υ.Γ1. Είναι προς τιμή των ποδοσφαιρικών Συλλόγων:.
Του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ και της
ΙΩΝΙΑΣ.
Κυρίως όμως των Δικεφάλων
του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ. Της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ.
Που με τους δικεφάλους
τους θυμίζουν ή μαθαίνουν στους λαούς για το Βυζάντιο και την προσφορά του
Βυζαντίου προς τη Δύση και ότι υπήρχε και ο Ελληνισμός που σφαγιάστηκε,
εκδιώχθηκε από τις πατρίδες του και που καθημερινά προσπαθούν κάποιοι συνειδητά
και κάποιοι από άγνοια της Ιστορίας -να αλλοιώσουν την Ιστορία του Αρχαίου και
νέου Ελληνισμού-.
Αυτοί οι Σύλλογοι που
παραπάνω ανέφερα θέλουν να μας θυμίζουν ότι:.
Οι Πατρίδες ήταν αιώνιες
ελληνικές μέχρι το 1204 και δεν τις ξεχνούμε.
Υ.Γ2.Πολύ φοβάμαι ότι μπορεί να συμβεί
και να ζήσουμε τέτοιες εποχές, εάν οι συνομοταξίες που αρχικώς στο κείμενο μου
αναφέρω, δεν το αντιληφθούν.
Κυρίως όμως!; αυτοί που
πρέπει να ομονοήσουν και να συμφωνήσουν για το μέλλον της Πατρίδας και του λαού
είναι το πολιτικοοικονομικό ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ, η ΕΛΙΤ της χώρας.
Υ.Γ3. Πάντα με το μάτι στραμμένο στην Ιστορία και να μη την ξεχνούμε εάν θέλουμε
να υπάρχουμε ως Έθνος.