Συνέντευξη
Τύπου Μπακογιάννη
εν
όψει της επίσκεψης του Πρωθυπουργού στη Στερεά Ελλάδα
Συνέντευξη Τύπου για τα θέματα που θα τεθούν
από την πλευρά της
Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας στο Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο με τη
συμμετοχή του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα, παραχώρησε σήμερα ο Περιφερειάρχης Κώστας Μπακογιάννης. Ο κ. Μπακογιάννης αναφέρθηκε στην ανάγκη να ληφθούν ουσιαστικές
αποφάσεις που θα δώσουν λύσεις στα προβλήματα της Περιφέρειας, στις
πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται ήδη από την
περιφερειακή αρχή για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, του εμπορίου, της
οικονομίας και του τουρισμού και εξέφρασε την πεποίθηση ό,τι υπό τις υφιστάμενες, για τη χώρα, συνθήκες,
είναι απαραίτητη η συνεννόηση και η συνεργασία όλων.
«Εμείς εδώ θα είμαστε να δώσουμε τη μάχη. Τη μάχη για τη καθημερινότητα, τη μάχη
για το αυτονόητο.
Και το κάνουμε αυτό
χωρίς υπερβολές, χωρίς κραυγές, χωρίς αμετροέπειες» τόνισε χαρακτηριστικά και
προσέθεσε ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που
αντιμετωπίζει σήμερα η Στερεά Ελλάδα, είναι η υποχρηματοδότησή της. Θέμα για το
οποίο έχει λάβει ήδη, επισήμως, γνώση ο Πρωθυπουργός μέσω επιστολής του κ. Μπακογιάννη η οποία περιλαμβάνει, εκτός από την παράθεση
στοιχείων του προβλήματος, και συγκεκριμένη
πρόταση-λύση.
«Εμείς δε ζητάμε κανένα ρουσφέτι. Το δίκιο μας ζητάμε. Αυτά
που έχουν οι άλλες δώδεκα περιφέρειες της χώρας. Δεν ζητάμε κάτι παραπάνω ή
κάτι λιγότερο.
Αν τα πάρουμε, εγώ πρώτος
θα βγω και θα πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Πρώτος θα βγω και θα πω ένα μεγάλο μπράβο. Αν πάλι όμως δεν τα πάρουμε, τότε πάλι εγώ πρώτος θα βγω
και θα ασκήσω κριτική και όπως ξέρετε δε θα μιλήσω και πολύ ευγενικά. Θα τα πω
Καρπενησιώτικα» επισήμανε, μεταξύ άλλων, ο Περιφερειάρχης.
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της Συνέντευξης Τύπου
Μεθαύριο θα έχουμε τη χαρά να καλωσορίσουμε
τον Πρωθυπουργό, τον κ. Τσίπρα και περίπου το μισό υπουργικό συμβούλιο.
Γίνεται αυτή η επίσκεψη στο πλαίσιο των
περιφερειακών συνεδρίων που διοργανώνει η κυβέρνηση, σε συνεργασία με τις
Περιφέρειες τη χώρας και είναι για εμάς μια πολύ
μεγάλη ευκαιρία.
Είναι για εμάς μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, όχι μόνο για να συζητήσουμε τα προβλήματα και τις προκλήσεις, άλλωστε
μπορούμε να πούμε ότι μετά από δυόμισι χρόνιά στη διακυβέρνηση, αυτά είναι, ή
τουλάχιστον πρέπει να τους είναι γνωστά.
Αλλά, για να δώσουμε άμεσες λύσεις στα πολύ
μεγάλα προβλήματα τα οποία όλοι αντιμετωπίζουμε.
Η Περιφέρεια μας προσεγγίζει το συνέδριο
θεσμικά, με κάθε καλή διάθεση συνεργασίας. Θέλουμε να πέτυχουμε πάνω απ’ όλα το
αποτέλεσμα. Θέλουμε την επόμενη μέρα να μείνει κάτι
πίσω στη Περιφέρεια. Σε όλη τη Περιφέρεια. Και στη Φθιώτιδα και στην Εύβοια και
στη Βοιωτία και στη Φωκίδα και στην Ευρυτανία. Εμείς εδώ θα είμαστε να δώσουμε τη μάχη. Τη μάχη για τη καθημερινότητα, τη μάχη
για το αυτονόητο.
Και το κάνουμε αυτό χωρίς υπερβολές, χωρίς
κραυγές, χωρίς αμετροέπειες.
Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι δεν υπάρχουν μάγοι.
Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι δεν υπάρχουν μαγικά ραβδιά. Όμως έχουμε καταθέσει
ολοκληρωμένες, ρεαλιστικές προτάσεις. Μόλις πριν
τρεις- τέσσερις μέρες, έστειλα μια επτασέλιδη επιστολή στον πρωθυπουργό για το
στόχο 2.
Εμείς εδώ το ξέρουμε το πρόβλημα. Ξέρουμε ότι
λόγω του Σχηματαρίου και των Οινοφύτων μας βλέπουν κάποιοι και νομίζουν ότι
είμαστε το Λουξεμβούργο. Ξέρουμε ότι οι συνέπειες
είναι δραματικές. Ξέρουμε ότι βιώνουμε μια πολύ μεγάλη αδικία, ότι λαμβάνουμε
λιγότερα από τα μισά χρήματα, από ότι οι άλλοι Έλληνες πολίτες. Αυτό βεβαίως πρέπει να το ξέρει και η Κυβέρνηση. Εδώ το ξέρουν
στις Βρυξέλες. Το ξέρουν τρεις επίτροποι.
Έχουμε ζητήσει λοιπόν ένα ειδικό αναπτυξιακό
σχέδιο για την Περιφέρεια Στερεάς. Όχι παραλογισμοί. Εφικτές λύσεις. Πράγματα
τα οποία μπορούν
να συμβούν, αρκεί να
υπάρχει αποφασιστικότητα, αρκεί να υπάρχει βούληση.
Δημοσιογράφος: Μια και είπατε για καλή διάθεση
συνεργασίας, θα ήθελα να ρωτήσω μετά και τις χθεσινές δηλώσεις του υπουργού, του κυρίου
Αποστόλου – ουσιαστικά ήταν η απάντηση στη δική σας συνέντευξη στο Βήμα της
Κυριακής- Πόσο καλή μπορεί να είναι αυτή η συνεργασία όταν πριν από λίγα
εικοσιτετράωρα υπάρχουν τέτοιες βαριές εκφράσεις; Από
τη μια η δική σας, ότι ο Τσίπρας έχει προδώσει τη γενιά του και από την άλλη
όλα αυτά που ακούσαμε εχθές από τον κύριο Απόστολού, να μην τα επαναλαμβάνω.
Μπακογιάννης: Μια χαρά. Κοιτάξτε ο Βαγγέλης ο Αποστόλου, πέρα από υπουργός της Κυβέρνησης, είναι και φίλος μου και έχουμε
μια πάρα πολύ καλή σχέση και μια πάρα πολύ καλή συνεργασία. Αντιλαμβάνομαι
απολύτως ότι αισθάνθηκε την υποχρέωση να απαντήσει. Υπάρχει και ένα ζήτημα κομματικού, αν θέλετε,
πατριωτισμού. Καμία αντίρρηση. Μάλιστα είδα ότι είχε
και γραπτό κείμενο, το οποίο διάβασε πολύ προσεκτικά μη χάσει κανένα κόμμα ή
καμία τελεία. Εγώ είπα την προσωπική μου γνώμη, την προσωπική μου άποψη. Αυτό
δεν σημαίνει όμως ότι θεσμικά δεν συνεργαζόμαστε. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο ρόλος της αυτοδιοίκησης δεν είναι να κάνει αντιπολίτευση. Σε καμία περίπτωση. Ο ρόλος της
αυτοδιοίκησης είναι να αναζητά επίμονα, αν χρειάζεται, πεδία συνεργασίας και
πεδία συνεννόησης. Εγώ είμαι φανατικά της άποψης ότι μόνο όλοι μαζί μπορούμε.
Δημοσιογράφος: Αν μου επιτρέπετε, πάνω σε αυτό, επειδή διάβασα τη
συνέντευξη σας στο βήμα και είδα ότι η τοποθέτηση σας ήταν σε ότι αφορά την
παλιομοδίτικη, παλαιοκομματική νοοτροπία που ακολουθείται μέχρι και σήμερα και
εκεί είπατε ότι δε κομίζει κάτι καινούργιο ο
πρωθυπουργός. Θα ήθελα να μου πείτε αν αυτό που συμβαίνει τώρα με τα
αναπτυξιακά συνέδρια στις Περιφέρειες δεν σας θυμίζει κάτι παλαιοκομματικό.
Δηλαδή θα πρέπει να έρθει ο πρωθυπουργός στη Λαμία για να αποκτήσει αξονικό, το
μεγαλύτερο νοσοκομείο της Περιφέρειας Στερεάς? Γιατί
κάπως έτσι έρχεται το πράγμα. Να έρθει ο Πρωθυπουργός για να αποκτήσει αξονικό
το αυτό. Η δεν είναι γνωστό το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης; Θα πρέπει να έρθει στη Λαμία ο Τσίπρας για να μας το λύσει; Με λίγα
λόγια είναι φιέστα;
Μπακογιάννης: Εξαρτάται. Θα φανεί. Και δε θα φανεί στη νεκροψία, θα φανεί
την επόμενη μέρα. Εξηγούμαι για να μη παρεξηγούμαι. Εάν ο κύριος Τσίπρας και οι υπουργοί του, κάνουν όλο το
δρόμο για να έρθουν στη Λαμία, για λόγους επικοινωνιακούς, τότε τσάμπα κόπος και γι’ αυτούς και γι’ εμάς. Αν η λογική είναι
να παίξουμε στα εθνικά δελτία των 8 για να σας το πω αλλιώς, δεν έχει κανένα
νόημα. Νόημα έχει αν αυτή η συζήτηση αφήσει πίσω της κάτι.
Αν αφήσει πίσω της απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα. Εμείς από την πλευρά μας, τι οφείλουμε όμως να κάνουμε; Οφείλουμε με
κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, να τους πείσουμε να αφήσουν αυτά που εμείς χρειαζόμαστε πίσω τους.
Γιατί όλοι ξεύρουμε πολύ καλά τι γίνεται. Τα κόμματα, οι υπουργοί, οι εκάστοτε υπουργοί, τα όποια
κόμματα έρχονται και φεύγουνε. Εμείς μένουμε
βουλιαγμένοι μέσα στη καθημερινότητα μας. Άρα λοιπόν τι πρέπει να κάνει η
Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας σήμερα; Τι πρέπει να κάνει ο πρώτος βαθμός αυτοδιοίκησης, οι δήμοι; Τι πρέπει να
κάνουμε όλοι οι φορείς και τα επιμελητήρια; Να
σχηματίσουμε ένα ενιαίο μέτωπο. Να είμαστε μπετόν διεκδικώντας το αυτονόητο.
Όλοι θα κριθούμε εκ του αποτελέσματος.
Δημοσιογράφος: Κύριε Περιφερειάρχα, παρόμοια εκδήλωση είχε γίνει πριν δύο
χρόνια από το κυβερνόν κόμμα. Πάλι Περιφερειακές συσκέψεις.
Από εκείνη την ομιλία στο πολιτιστικό του Δήμου Λαμιέων, από εκείνες τις
τοποθετήσεις, δυόμισι χρόνια μετά, υλοποιήθηκε κάτι;
Μπακογιάννης: Τώρα με κολάζετε. θα χαλάσω το καλό το κλίμα που προσπαθώ
να φτιάξω. Τι να σας πω τώρα, είδατε εσείς κανένα μνημόνιο
να σκίζετε σε μια μέρα και να είναι και μεσημέρι; Εγώ τότε το θυμάμαι πάρα πολύ
χαρακτηριστικά και μπορώ να σας το αποκαλύψω τώρα. Όταν είχα κατέβει από το
πόντιουμ έσκυψα και μίλησα στον κύριο Τσίπρα. Ο οποίος πρέπει να σας πω ότι
είναι και σε προσωπικό επίπεδο πολύ ευγενής ο
άνθρωπος και πολύ
συμπαθής. Kαι του λέω κοίτα, πολλά λέμε τώρα, σε παρακαλώ πάρα πολύ να
κρατήσεις ένα πράγμα στο μυαλό σου. Τον στόχο 2. Αυτό του λέω είναι το μεγάλο. Αυτό είναι το μείζον. Αυτό
είναι που πρέπει να έχει ένας πρωθυπουργός στο κεφάλι
του. Κακά τα ψέματα τώρα, ο Πρωθυπουργός ο ίδιος, δύσκολα θα
έχει άποψη για το ποια θα είναι η πρόοδος στο έργο της παράκαμψης της Χαλκίδας,
στο δρόμο Λαμία - Καρπενήσι, ή τι θα κάνουμε με το Θήβα- Λιβαδιά, ή τι γίνεται
εδώ στη Λαμία και αν θα καταφέρουμε να φτιάξουμε το
κολυμβητήριο το οποίο ονειρευόμαστε και για το οποίο όλοι παλεύουμε. Αλλά τι πρέπει να έχει στο μυαλό του ο Πρωθυπουργός; Πρέπει
να έχει το πλαίσιο. Να μπορεί να πει ότι ναι εγώ ως πρωθυπουργός της χώρας και
της Στερεάς Ελλάδας, εξασφάλισα τα χρηματοδοτικά
εργαλεία. Σας έδωσα τα μέσα για να κάνετε τη δουλειά σας. Εδώ λοιπόν είναι το
μεγάλο ζητούμενο αυτή τη στιγμή και γι’ αυτό εμείς ήρθαμε ως Περιφέρεια Στερεάς
Ελλάδος και δεν παίξαμε πολιτικά παιγνίδια. Δεν παίξαμε επικοινωνιακά κόλπα. Βγήκαμε και είπαμε ορίστε, να τι μπορείτε να κάνετε
για εμάς λαμβάνοντας υπόψη τη δημοσιονομική πραγματικότητα. Το πρόβλημα άλλωστε
το γνωρίζετε. Εδώ έχουμε φτάσει στο σημείο τρεις επίτροποι να μας στηρίζουνε
στις Βρυξέλες, αλίμονο μας, αν δεν την ξέρουν οι
υπουργοί της Κυβέρνησης. Ναι δεν είμαστε άδικοι, έχουνε γίνει κάποια βήματα,
ειδικά από το υπουργείο ανάπτυξης και τον κ. Χαρίτση, αλλά αυτά δεν αρκούν. Έχει λοιπόν μια χρυσή ευκαιρία ο Πρωθυπουργός. Χρυσή
ευκαιρία. Να βγει τη Πέμπτη το βράδυ και να
υιοθετήσει την πρότασης μας. Έχουμε άλλωστε προτείνει και ένα σύστημα
παρακολούθησης αν θέλετε, ένα επιτελικό σχέδιο παρακολούθησης του ειδικού
αναπτυξιακού μας προγράμματος, έχουμε προτείνει να υπογράψουμε όλοι μαζί, όλοι
οι φορείς που εμπλέκονται μια σύμβαση, ώστε να
δεσμευόμαστε με συγκεκριμένους ποσοτικούς και ποιοτικούς στόχους, το οποίο θα
μπορούσε ως μοντέλο να είναι και ένας πιλότος, ένα πρότυπο για όλη τη χώρα. Σκεφτείτε το λίγο. Κάθεται ο Πρωθυπουργός, οι
Υπουργοί, οι Περιφέρειες, οι δήμοι, κάθονται όλοι
λοιπόν γύρω από ένα τραπέζι και λένε υπογράφουμε μεταξύ μας μια σύμβαση,
δίνουμε ένα λόγο τιμής. Κι εμείς από την πλευρά μας λέμε αυτά θα κάνουμε και
ξέρουμε πως θα τα κάνουμε γιατί θα χρησιμοποιήσουμε αυτά και αυτά τα χρηματοδοτικά
εργαλεία. Βάζουμε στόχους και μαζευόμαστε κάθε τρεις, κάθε έξι, κάθε εννιά
μήνες για να δούμε τι κάναμε; Τι δε κάναμε; Που υπάρχουν προβλήματα συντονισμού; Που
κολλάμε σε γραφειοκρατικά εμπόδια; Και όλοι μαζί προχωράμε μπροστά. Δε θα ήταν και άσχημο έτσι δεν
είναι;
Δημοσιογράφος: Κύριε Περιφερειάρχα, είπατε στην αρχή ότι συνδιοργανώνεται το συνέδριο αυτό με τη κυβέρνηση και την Περιφέρεια Στερεάς
Ελλάδας και γι’ αυτό θέλουμε να ρωτήσουμε αν μιλάτε όλοι την ίδια γλώσσα, αν
έχετε συναίσθηση των αριθμών και της πραγματικότητας
ή συμμετέχουμε σε ένα διάλογο παρωδία όπου ο καθένας λέει την άποψη του και από
εκεί και πέρα ουδέν. Από την τελευταία επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Λαμία
έχουν μεσολαβήσει τρία χρόνια. Τον Νοέμβριο το 14 ήταν η τελευταία φορά που επισκέφτηκε την περιοχή μας και κοντεύουμε τώρα τρία χρόνιά. Μέσα σε
αυτά τα τρία χρόνια ζήσαμε τα πάντα. Κινδυνεύσαμε ακόμα και την έξοδο μας από
το ευρώ. Συνεχίστηκε η οικονομική καταστροφή σε όλους τους τομείς. Τι άλλαξε
ξαφνικά και όλοι
μιλούν για ανάπτυξη? Διότι βρισκόμαστε στον όγδοο μήνα του δεκαεπτά και οι
προβλέψεις για τους ρυθμούς ανάπτυξης αναθεωρούνται συνεχώς προς τα κάτω. Οι
ιδιωτικές επενδύσεις είναι βαλτωμένες, οι τράπεζες είναι κλειστές, η πρόσβαση
των μικρομεσαίων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα σχεδόν
ανύπαρκτη, και ασφαλιστικοί και φορολογικοί νόμοι που σχεδόν αποτρέπουν κάθε
ρίσκο οικονομικό για επένδυση. Και ρωτάω τι άλλαξε για να ξέρουμε είναι αληθινό
αυτό; Πιστεύει ο Περιφερειάρχης ότι αυτό το success story που προσπαθεί να οικοδομήσει η κυβέρνηση είναι αληθινό ή είμαστε τελικά όλοι θύματα μιας
κυβερνητικής προπαγάνδας;
Περιφερειάρχης: Κοιτάξτε, να σας πω εγώ τι παθαίνω όταν βλέπω στη βουλή μια
συζήτηση; Αισθάνομαι ότι αυτοί ζουν όχι σε άλλη χώρα, αλλά και σε άλλο πλανήτη.
Λες δεν είναι δυνατόν. Ή εγώ κάνω κάτι λάθος και
καταλαβαίνω κάτι λάθος ή αυτοί κάνουν κάτι λάθος και καταλαβαίνουν κάτι λάθος.
Άλλωστε η λέξη ανάπτυξη είναι ενδεχομένως η πιο κακοποιημένη λέξη στην ιστορία
τη χώρας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Εδώ όμως που είμαστε σήμερα τι πρέπει να κάνουμε; Να είμαστε λίγο πρακτικοί. Πρέπει να δούμε πως μπορούμε να
περάσουμε από τη θεωρία στη πράξη. Εγώ καταλαβαίνω απολύτως την αγωνία της
ερώτησης. Σου λέει τι; Μου λέτε τι; Τι θα κάνουμε εδώ; Άλλο ένα πανηγυράκι; Εγώ
δεν έχω καμία διάθεση να παίξω κανένα ρόλο σε κανένα
πανηγυράκι. Δεν το μπορώ. Δεν το αντέχω, δεν ξέρω και να το κάνω. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η ουσία. Είναι το αποτέλεσμα.
Θα μπορώ να σας απαντήσω τη Παρασκευή το πρωί. Και να μην έχετε καμία
αμφιβολία. Αν πραγματικά η Περιφέρεια Στερεάς, οι
δήμοι, οι 650. 000 άνθρωποι σε τούτη τη Περιφέρειά πάρουν αυτά που τους πρέπει,
και εδώ θα ήθελα να κάνω μια παρένθεση και να πω ότι εμείς δε ζητάμε κανένα
ρουσφέτι. Το δίκιο μας ζητάμε. Ζητάμε αυτά που έχουν οι άλλες δώδεκα περιφέρειες της χώρας. Δεν ζητάμε κάτι παραπάνω ή κάτι
λιγότερο. Τότε εγώ πρώτος θα βγω και θα πω ένα πάρα πολύ μεγάλο
ευχαριστώ. Πρώτος θα βγω και πω ένα πάρα πολύ μεγάλο μπράβο. Αν πάλι όμως δεν τα πάρουμε, τότε πάλι εγώ
πρώτος θα βγω και θα ασκήσω κριτική και όπως ξέρετε
δε θα μιλήσω και πολύ ευγενικά. Θα τα πω Καρπενησιώτικα.
Δημοσιογράφος: Σας είδαμε συνυπογράφετε τη πρόσκληση με τον κ.
Παπαδημητρίου. Λύθηκε η παρεξήγηση, η πρόσφατη με τον υπουργό Εθνικής
οικονομίας;
Μπακογιάννης: Εντάξει. Κοιτάξτε ο άνθρωπος
βγήκε, είπε αυτά που είπε. Μετά τα πήρε πίσω. Ζήτησε συγγνώμη. Ανθρώπινα είναι αυτά.
Αλίμονο. Μα πολλά χρόνια έλειπε στο εξωτερικό, νομίζω κάποιες δεκαετίες. Πριν
μερικούς μήνες γύρισε από τη Ν. Υόρκη. Καταλαβαίνω ότι δυσκολεύεται λίγο, έτσι
να αντιληφθεί τι γίνεται στην Ελλάδα σήμερα.
Ενδεχομένως έχει στο μυαλό του την Ελλάδα που άφησε πίσω του τη δεκαετία του εβδομήντα. Να είναι καλά ο άνθρωπος. Εγώ να συνεργαστώ
θέλω μαζί του και να μη ξεχνιόμαστε. Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας. Όχι μόνο η Περιφέρεια, αλλά και
οι δήμοι, και οι φορείς έχουμε συγκροτήσει ένα μέτωπο ζητώντας να αποδοθεί η
ΠΕΛ στην τοπική κοινωνία. Τι λεμέ; Λέμε ότι την ΠΕΛ την τρέχει καλύτερα η Πλατεία
Ελευθερίας από την Πλατεία Συντάγματος. Εύχομαι πραγματικά, γιατί ξέρω οι θα μας τιμήσει με τη παρουσία του ο κ. Παπαδημητρίου αύριο
μεθαύριο, να μας πει ότι το κατάλαβε το πρόβλημα. Που έχει τις διαστάσεις του
προβλήματος στο μυαλό του. Θα αποδώσει επιτέλους την ΠΕΛ στην τοπική κοινωνία;
Αφήστε που θα μου δώσει και εμένα την ευκαιρία να του
πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ και ένα πολύ μεγάλο μπράβο.
Δημοσιογράφος: Κάνουν και αυτοί στην κυβέρνηση λάθη όμως.
Μπακογιάννης: Κοιτάξτε μόνο όποιος δε δουλεύει δε κάνει λάθη. Εγώ πρώτος βγαίνω και ομολογώ και αναγνωρίζω δημοσίως τα λάθη μου και τα σφάλματα μου.
Και κάποια στιγμή θα πρέπει όλοι εμείς που βρισκόμαστε σε θέσεις ευθύνης να
κάνουμε την αυτοκριτική μας. Να κοιτάμε στο καθρέπτη. Δεν είμαστε τέλειοι, δεν
είμαστε υπεράνθρωποι. Κάνουμε μια προσπάθεια. Αυτό νομίζω απαιτεί και η
σύγχρονη εποχή. Ο κόσμος σήμερα μας βλέπει, μας
ακούει, θέλει την αλήθεια, το συναίσθημα, την ευαισθησία, το νοιάξιμο και θέλει βεβαίως αποτελέσματα. Αυτή είναι η λέξη κλειδί. Αποτελέσματα! Αποτελέσματα! Αποτελέσματα!
Δημοσιογράφος: Θα κάνετε συναντήσεις με τους υπουργούς;
Μπακογιάννης: Πρώτα απ’ όλα τους ανθρώπους θα τους φιλοξενήσουμε, θα τους
τιμήσουμε, αν έχουν το χρόνο, εγώ θα ήθελα να δουν και τις ομορφιές του τόπου
μας, να καταλάβουν γιατί και εμείς έχουμε την τρέλα που έχουμε, με τούτο τον
τόπο. Εννοείται ότι θα επιδιώξω
συναντήσεις με τους περισσότερους. Έχουμε πάρα πολλά θέματα να συζητήσουμε με
κάθε υπουργό. Έχουμε και μεγάλα, αλλά έχουμε και μικρά. Γιατί ξέρετε, πολλές
φορές εμείς ερχόμαστε αντιμέτωποι με απαρχαιωμένες αντιλήψεις, ξεπερασμένες νοοτροπίες και με
γραφειοκρατικά εμπόδια τα οποία υπάρχουν χωρίς λόγο και αιτία και χρειαζόμαστε
την ενεργή βοήθεια και στήριξη του κεντρικού κράτους. Τώρα θα μου πείτε για το αυτονόητο εσύ παλεύεις. Ε ναι τι
να κάνουμε? Οφείλουμε όμως να δίνουμε αυτή τη μάχη.
Δημοσιογράφος: Στόχος 2 προσδοκίες.
Μπακογιάννης: Καλά τώρα. Αυτά ο κ. Μπαρνιέ δεν θα τα έλεγε στη Γαλλία.
Τα λέει με μεγάλη άνεση για την Ελλάδα και στην Ελλάδα. Έντάξει τώρα -τσάμπα
μαγκιές; Η πραγματικότητα είναι ότι το πρόβλημα του στόχου 2 είναι γνωστό πια
παντού. Έχει αναγνωριστεί παντού. Έχουμε κάνει ένα
πάρα πολύ μεγάλο αγώνα όπως ξέρετε. Δεν είναι μόνο ότι για πρώτη φορά
καταρτίσαμε μια ολοκληρωμένη μελέτη, η οποία με στοιχεία και με αριθμούς
αποδεικνύει για πρώτη φορά του λόγου το αληθές. Γιατί μέχρι τώρα τα λέγαμε γενικά και αόριστα, τώρα μπορούμε να τα
αποδείξουμε. Είναι και ότι φτάσαμε μέχρι τις Βρυξέλες όπου τρεις Ευρωπαίοι
Επίτροποι, συμπεριλαμβανομένου και της κα Κρέτσου, της διαδόχου του κ. Μπαρνιέ
που είναι και η αρμόδια επίτροπος, αναγνώρισαν το πρόβλημα.
Εμείς, θέλω να είμαι πάρα πολύ σαφής, ξέρουμε ότι δεν υπάρχουν μάγοι και μαγικά
ραβδιά, δε ζητάμε τίποτα το παλαβό, δεν ζητάμε τίποτα το παράλογο. Έχουμε
καταθέσει μια ολοκληρωμένη πρότασης που λέει τι; Ότι εσείς, η κυβέρνηση έχετε
τέσσερα χρηματοδοτικά εργαλεία. Έχετε το ΕΣΠΑ, έχετε
το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, έχετε το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης και
έχετε και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που διαχειρίζεται το υπουργείο
υποδομών. Λέμε λοιπόν ας ανοίξουμε κάθε βρυσούλα, ας τα ρίξουμε όλα μέσα στη Περιφέρεια. Και όχι να τα ανοίξουμε όλα και να
πάει το νερό όπου να ναι. Με ολοκληρωμένο σχέδιο με στόχους, με ξεκάθαρο
σχεδιασμό και με τις υπογραφές μας. Όλων. Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε
μπροστά. Άρα λοιπόν –επαναλαμβάνω- είναι ένα πρόγραμμα
σύγχρονο ευρωπαϊκό. Δεν είναι ένα πρόγραμμα παλαιοκομματικό από αυτά που δίνανε παλιά
ξέρετε τις εποχές των παχιών αγελάδων. Είναι ένα πρόγραμμα προσαρμοσμένο όχι
μόνο στη δημοσιονομική πραγματικότητα, αλλά στις ανάγκες και στις δυνατότητες
της νέας εποχής. Πεδίον δόξης λαμπρό για τη κυβέρνηση
να προχωρήσει μπροστά και να μας βρει αρωγούς, συμπαραστάτες, σύμμαχους. Τι να σας πω; Ακόμα και υποστηρικτές.
Δημοσιογράφος: Υποψηφιότητα για Δήμο Αθήνας
Μπακογιάννης: Να συμφωνήσουμε καταρχήν ότι εσείς που κάνετε το ρεπορτάζ που αφορά εμένα εδώ στη περιφέρεια θα
έπρεπε να εμπιστεύεστε τι γραφεί ο τοπικός τύπος και όχι ο εθνικός τύπος. Που
καταδεικνύει ότι είναι καλύτερα ενημερωμένος και πληροφορημένος για το τι κάνω
εγώ. Αυτό είναι το πρώτο. Σε κάθε περίπτωση όμως γιατί δε θέλω να δώσω την αίσθηση το αποφεύγω την
ερώτηση ακόμα και αν πρέπει για πολλοστή φορά να δώσω την ίδια απάντησή. Αυτή η συζητητή ούτε με ενδιαφέρει ούτε με αφορά. Εγώ κάνω
τη δουλειά μου και την κάνω δίνοντας το εκατό πενήντα στα εκατό του εαυτού μου. Αυτό οφείλω να κάνω. 160.000 άνθρωποι το 2014
μου έκαναν την τεράστια τιμή να με εμπιστευτούν. Αυτήν την εμπιστοσύνη εγώ δε μπορώ να τη προδώσω. Έχουμε δουλειά και συνεχίζουμε.