H ΑΓΓΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΠΩΣ ΜΕΤΑΤΡΕΨΑΜΕ ΕΝΑ ΑΓΑΘΟ ΣΕ ΠΡΟΙΟΝ
Τι ακριβώς είναι το Προϊόν ;
Το προϊόν είναι οι “Πιστοποιήσεις Γλωσσομάθειας” , τα γνωστά ως “ Lower” και “Proficiency” , και η Ελληνική αγορά κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ των 23 διαφορετικών πιστοποιητικών γλωσσομάθειας για το επίπεδο Β2 και 17 για το επίπεδο Γ2.
Το ερώτημα μένει στο γιατί η γνώση στην Ελλάδα είχε τόση ανάγκη να πιστοποιηθεί σε τόση έκταση και με τόση ποικιλία και τι ακριβώς σημαίνει αυτή η πιστοποίηση;
Ο λόγος είναι απλός, έχοντας ως κύριο εργοδότη το Ελληνικό δημόσιο για πάνω από 3 δεκαετίες, σε μία χώρα όπου κανείς και τίποτα δεν αξιολογείται και με την έλευση του Α.Σ.Ε.Π ως απόλυτου κριτή , η γνώση ως γνώση ΔΕΝ ήταν πλέον το ζητούμενο και έτσι η “γρήγορη” πιστοποίηση έγινε αυτοσκοπός.
Η γνώση των Αγγλικών μετατράπηκε σε “μόρια” για πρόσληψη στο Δημόσιο.
30 Μόρια για Β2 “ Lower” και 60 Μόρια με το Γ2 “Proficiency”.
Έτσι η Ελληνική κοινωνία μπήκε σε έναν αγώνα δρόμου συλλογής πιστοποιητικών, Αγγλικά, Γαλλικά , Υπολογιστών -θυμόμαστε την φρενίτιδα με το E.C.D.L. Τι απέγιναν αυτά ή τα ξεχάσαμε μέσα στην κρίση;
Ήρθε όμως η κρίση για να βάλει τέλος τόσο στον Α.Σ.Ε.Π και το Κράτος - Εργοδότη όσο και το Ελληνικό όνειρο της μόνιμης και ασφαλούς εργασίας εφ’ όρου ζωής.
Και με τα νέα δεδομένα μήπως εμείς αλλάξαμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την γνώση και την πιστοποίηση; Μάλλον όχι, θα έλεγα.
Η τόση μεγάλη ποικιλία Πιστοποιητικών επέτρεψε λοιπόν να διαφοροποιηθεί και η διδασκαλία, μιας και το να μαθαίνεις μια γλώσσα για να ανταποκριθείς στις ανάγκες ενός διαγωνίσματος είναι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετική από το να την μαθαίνεις ως κοινωνική & επικοινωνιακή δεξιότητα.
Ένα πιστοποιητικό είναι ένα γραπτό διαγώνισμα που μπορεί να αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ασκήσεις πολλαπλών επιλογών αλλά και ασκήσεων τις οποίες κάποιος μπορεί να “μάθει” να αντιμετωπίζει .
Είναι πια επιστημονικά τεκμηριωμένο βάση των μελετών και των ευρημάτων της Νευρο-επιστήμης και της Εκπαιδευτικής ψυχολογίας πως όταν κάνουμε ταχύρρυθμη εκπαίδευση οι πληροφορίες παραμένουν στην βραχυπρόθεσμη μνήμη για πολύ πιο σύντομο διάστημα από όταν γίνονται με βιωματικό τρόπο.
Σε αυτό λοιπόν συμβάλαμε ΟΛΟΙ, τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών, οι εκδοτικοί οίκοι, τα ιδιαίτερα μαθήματα αλλά και συνολικά οι γονείς και η Ελληνική κοινωνία που επιδόθηκαν σε έναν αγώνα ταχύτητας και συγκέντρωσης χαρτιών, πιστοποιήσεων και μορίων.
Ήρθε λοιπόν η εποχή για επαναπροσδιορισμό & επανεξέταση των στόχων και των αναγκών των παιδιών μας.
Η παγκόσμια οικονομία είναι πια μια, ψηφιακή και μιλάει ΜΟΝΟ Αγγλικά ….
Οι δεξιότητες που απαιτούνται για την επαγγελματική επιβίωση των παιδιών μας έχουν αλλάξει και έχουν ελάχιστη σχέση με τα Πιστοποιητικά αλλά με την απόλυτη ανάγκη του να έχουν τα παιδιά μας ΑΡΙΣΤΗ γνώση της Αγγλικής Γλώσσας σε επικοινωνιακό και πρακτικό επίπεδο.
Οι απαιτήσεις και προσδοκίες μας ως κοινωνία δυστυχώς όμως λίγο έχουν αλλάξει. Με άλλα λόγια, “Να τελειώνει το παιδί μου με τα Αγγλικά για να αφοσιωθεί με το διάβασμα στο Λύκειο”.
Αυτό μεταφράζεται στο να πιστοποιηθεί -συνήθως έως το Β2 επίπεδο - όσο πιο γρήγορα γίνεται, να αφήσει τα Αγγλικά του για 1-3 χρόνια και να τα ξαναρχίσει αργότερα αγνοώντας τις επιπτώσεις της έλλειψης επαφής με την γλώσσα που μόνο αρνητική επίδραση μπορεί να έχει.
Και εδώ το ερώτημα του τι γίνεται με τα Αγγλικά όταν πραγματικά θα τους χρειαστούν μένει αναπάντητο….
Η Γνώση ως Αγαθό...
Το αγαθό είναι η γνώση, και η γνώση είναι αυτό που αποκτιέται με βιωματικό τρόπο, είναι αυτό που μένει και γίνεται κτήμα του μαθητή όταν γίνεται στον κατάλληλο μαθησιακό περιβάλλον.
Βιωματική εκμάθηση σημαίνει και περιλαμβάνει :
•Μαθαίνω στην τάξη (Εκεί είναι που συγκεντρώνονται καλύτερα)
•Μαθαίνω παρέα με άλλα παιδιά (Κοινωνικοποιούμαι - Αποκτώ αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση - Μοιράζομαι- Συμμετέχω)
•Μαθαίνω καλύτερα όταν διασκεδάζω & Δημιουργώ (Τραγουδώ - Κινούμαι- Ζωγραφίζω - Παίζω στα Αγγλικά)
•Σταδιακά Εκτίθεμαι στην χρήση της γλώσσας - Φωνολογική- Γλωσσολογική - Εννοιολογική (Κάνω project - συζητώ - σκέφτομαι & γράφω στα Αγγλικά)
•Μαθαίνω λεξιλόγιο μέσα από Ανάγνωση - Επεξήγηση- Ανάλυση Κειμένων (Επικοινωνώ - Ανταλλάσσω και εκφράζω ιδέες - μαθαίνω να σκέφτομαι και να αναπτύσσω κριτική σκέψη)
•Αποκτώ & Αναπτύσσω Κοινωνικές Δεξιότητες (Συνεργασία- Επικοινωνία - Κριτική Σκέψη & Δημιουργικότητα)
Η βιωματική εκπαίδευση έχει άμεση σχέση με την λειτουργία και την εμβάθυνση της γλώσσας σε πολιτισμικό, λειτουργικό και επικοινωνιακό επίπεδο και αυτό ΔΕΝ γίνεται προσπερνώντας επίπεδα - τάξεις, ούτε επιτυγχάνεται με αγώνα ταχύτητας.
Σίγουρα πάντως ΔΕΝ γίνεται με το να διδάσκονται τα παιδιά Αγγλικά που είναι εξ ορισμού μια κοινωνική δεξιότητα στο σαλόνι του σπιτιού τους όσο μπορείτε και εσείς να μαγειρέψετε φαγητό στη κρεβατοκάμαρά σας.
Τα σύγχρονα και οργανωμένα Κέντρα Ξένων Γλωσσών αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση τόσο στην εναρμόνιση με τις πιο σύγχρονες μεθοδολογίες διδασκαλίας, την ενσωμάτωση της τεχνολογίας στην τάξη όσο και την εκμάθηση δεξιοτήτων όπως η συνεργασία, η δημιουργικότητα, η κριτική σκέψη και η επικοινωνία.
Αυτές είναι οι δεξιότητες του 21ου αιώνα που το Ελληνικό Δημόσιο Σχολείο αγνοεί καν πως υπάρχουν.
Η απόκτηση γνώσης ΔΕΝ είναι και ΔΕΝ μπορεί να είναι αγώνας ταχύτητας.
Τα Πιστοποιητικά Γλωσσομάθειας θα φτάσουν τα παιδιά μας μέχρι την πόρτα της συνέντευξης για δουλειά, όταν περάσουν το κατώφλι, θα χρειαστούν γνώσεις για να πάρουν την θέση καθώς και κοινωνικές και ψηφιακές δεξιότητες.
Τα Αγγλικά είναι η πιο σίγουρη και πιο αναγκαία επένδυση στο αύριο των παιδιών μας, ας την κάνουμε με περίσσεια προσοχή, το πιο πιθανό είναι ότι θα κρίνει το ΜΕΛΛΟΝ τους…
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΛΩΣΣΩΝ (COMMON EUROPEAN FRAMEWORK)
Το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς των Γλωσσών (CEFR) είναι ένα Παγκόσμια αποδεκτό πλαίσιο που εξηγεί τι γνώσεις έχει ή θα πρέπει να έχει κάποιος όταν μαθαίνει μια ξένη γλώσσα σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου.
Έτσι σε όλο τον κόσμο τα επίπεδα σπουδών και τα αντίστοιχα πιστοποιητικά γλωσσομάθειας χωρίζονται σε:
Το επίπεδο Α1 ως στοιχειώδης
Το επίπεδο Α2 ως βασική
Το επίπεδο Β1 ως μέτρια γνώση
Το επίπεδο Β2 ως καλή γνώση
Το επίπεδο Γ1 ως πολύ καλή γνώση &
Το επίπεδο Γ2 ως άριστη γνώση
Το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς των Γλωσσών περιγράφει αναλυτικά τις γνώσεις και τις δεξιότητες - ικανότητες που πρέπει να έχει κάποιος που μαθαίνει μια ξένη γλώσσα, και πως θα πρέπει να μπορεί να χειρίζεται την γλώσσα στα γραπτά, προφορικά και όλα τα επίπεδα επικοινωνίας του (ακουστικά - κατανόηση κειμένων).
Επίσης περιγράφει :
- Τι είδους κείμενα μπορεί κάποιος να κατανοήσει
- Τι μπορεί να γράψει (θεματολογία, έκθεση, γράμμα, άρθρο ή email & πόσες λέξεις)
- Το επίπεδο λεξιλογίου και τα θέματα που μπορεί να χειριστεί (προφορικά & ακουστικά)
Το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο μας επιτρέπει να μιλάμε “κοινή” γλώσσα όταν πρόκειται να χαρακτηρίσουμε τις γνώσεις κάποιου που μαθαίνει μια ξένη γλώσσα, το επίπεδο σπουδών του και να μας δίνει μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα γνώσεων αλλά επίσης και τους στόχους που πρέπει να πετύχουμε και να βελτιώσουμε για να πάμε στο επόμενο επίπεδο.
Τι ακριβώς είναι το Προϊόν ;
Το προϊόν είναι οι “Πιστοποιήσεις Γλωσσομάθειας” , τα γνωστά ως “ Lower” και “Proficiency” , και η Ελληνική αγορά κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ των 23 διαφορετικών πιστοποιητικών γλωσσομάθειας για το επίπεδο Β2 και 17 για το επίπεδο Γ2.
Το ερώτημα μένει στο γιατί η γνώση στην Ελλάδα είχε τόση ανάγκη να πιστοποιηθεί σε τόση έκταση και με τόση ποικιλία και τι ακριβώς σημαίνει αυτή η πιστοποίηση;
Ο λόγος είναι απλός, έχοντας ως κύριο εργοδότη το Ελληνικό δημόσιο για πάνω από 3 δεκαετίες, σε μία χώρα όπου κανείς και τίποτα δεν αξιολογείται και με την έλευση του Α.Σ.Ε.Π ως απόλυτου κριτή , η γνώση ως γνώση ΔΕΝ ήταν πλέον το ζητούμενο και έτσι η “γρήγορη” πιστοποίηση έγινε αυτοσκοπός.
Η γνώση των Αγγλικών μετατράπηκε σε “μόρια” για πρόσληψη στο Δημόσιο.
30 Μόρια για Β2 “ Lower” και 60 Μόρια με το Γ2 “Proficiency”.
Έτσι η Ελληνική κοινωνία μπήκε σε έναν αγώνα δρόμου συλλογής πιστοποιητικών, Αγγλικά, Γαλλικά , Υπολογιστών -θυμόμαστε την φρενίτιδα με το E.C.D.L. Τι απέγιναν αυτά ή τα ξεχάσαμε μέσα στην κρίση;
Ήρθε όμως η κρίση για να βάλει τέλος τόσο στον Α.Σ.Ε.Π και το Κράτος - Εργοδότη όσο και το Ελληνικό όνειρο της μόνιμης και ασφαλούς εργασίας εφ’ όρου ζωής.
Και με τα νέα δεδομένα μήπως εμείς αλλάξαμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την γνώση και την πιστοποίηση; Μάλλον όχι, θα έλεγα.
Η τόση μεγάλη ποικιλία Πιστοποιητικών επέτρεψε λοιπόν να διαφοροποιηθεί και η διδασκαλία, μιας και το να μαθαίνεις μια γλώσσα για να ανταποκριθείς στις ανάγκες ενός διαγωνίσματος είναι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετική από το να την μαθαίνεις ως κοινωνική & επικοινωνιακή δεξιότητα.
Ένα πιστοποιητικό είναι ένα γραπτό διαγώνισμα που μπορεί να αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ασκήσεις πολλαπλών επιλογών αλλά και ασκήσεων τις οποίες κάποιος μπορεί να “μάθει” να αντιμετωπίζει .
Είναι πια επιστημονικά τεκμηριωμένο βάση των μελετών και των ευρημάτων της Νευρο-επιστήμης και της Εκπαιδευτικής ψυχολογίας πως όταν κάνουμε ταχύρρυθμη εκπαίδευση οι πληροφορίες παραμένουν στην βραχυπρόθεσμη μνήμη για πολύ πιο σύντομο διάστημα από όταν γίνονται με βιωματικό τρόπο.
Σε αυτό λοιπόν συμβάλαμε ΟΛΟΙ, τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών, οι εκδοτικοί οίκοι, τα ιδιαίτερα μαθήματα αλλά και συνολικά οι γονείς και η Ελληνική κοινωνία που επιδόθηκαν σε έναν αγώνα ταχύτητας και συγκέντρωσης χαρτιών, πιστοποιήσεων και μορίων.
Ήρθε λοιπόν η εποχή για επαναπροσδιορισμό & επανεξέταση των στόχων και των αναγκών των παιδιών μας.
Η παγκόσμια οικονομία είναι πια μια, ψηφιακή και μιλάει ΜΟΝΟ Αγγλικά ….
Οι δεξιότητες που απαιτούνται για την επαγγελματική επιβίωση των παιδιών μας έχουν αλλάξει και έχουν ελάχιστη σχέση με τα Πιστοποιητικά αλλά με την απόλυτη ανάγκη του να έχουν τα παιδιά μας ΑΡΙΣΤΗ γνώση της Αγγλικής Γλώσσας σε επικοινωνιακό και πρακτικό επίπεδο.
Οι απαιτήσεις και προσδοκίες μας ως κοινωνία δυστυχώς όμως λίγο έχουν αλλάξει. Με άλλα λόγια, “Να τελειώνει το παιδί μου με τα Αγγλικά για να αφοσιωθεί με το διάβασμα στο Λύκειο”.
Αυτό μεταφράζεται στο να πιστοποιηθεί -συνήθως έως το Β2 επίπεδο - όσο πιο γρήγορα γίνεται, να αφήσει τα Αγγλικά του για 1-3 χρόνια και να τα ξαναρχίσει αργότερα αγνοώντας τις επιπτώσεις της έλλειψης επαφής με την γλώσσα που μόνο αρνητική επίδραση μπορεί να έχει.
Και εδώ το ερώτημα του τι γίνεται με τα Αγγλικά όταν πραγματικά θα τους χρειαστούν μένει αναπάντητο….
Η Γνώση ως Αγαθό...
Το αγαθό είναι η γνώση, και η γνώση είναι αυτό που αποκτιέται με βιωματικό τρόπο, είναι αυτό που μένει και γίνεται κτήμα του μαθητή όταν γίνεται στον κατάλληλο μαθησιακό περιβάλλον.
Βιωματική εκμάθηση σημαίνει και περιλαμβάνει :
•Μαθαίνω στην τάξη (Εκεί είναι που συγκεντρώνονται καλύτερα)
•Μαθαίνω παρέα με άλλα παιδιά (Κοινωνικοποιούμαι - Αποκτώ αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση - Μοιράζομαι- Συμμετέχω)
•Μαθαίνω καλύτερα όταν διασκεδάζω & Δημιουργώ (Τραγουδώ - Κινούμαι- Ζωγραφίζω - Παίζω στα Αγγλικά)
•Σταδιακά Εκτίθεμαι στην χρήση της γλώσσας - Φωνολογική- Γλωσσολογική - Εννοιολογική (Κάνω project - συζητώ - σκέφτομαι & γράφω στα Αγγλικά)
•Μαθαίνω λεξιλόγιο μέσα από Ανάγνωση - Επεξήγηση- Ανάλυση Κειμένων (Επικοινωνώ - Ανταλλάσσω και εκφράζω ιδέες - μαθαίνω να σκέφτομαι και να αναπτύσσω κριτική σκέψη)
•Αποκτώ & Αναπτύσσω Κοινωνικές Δεξιότητες (Συνεργασία- Επικοινωνία - Κριτική Σκέψη & Δημιουργικότητα)
Η βιωματική εκπαίδευση έχει άμεση σχέση με την λειτουργία και την εμβάθυνση της γλώσσας σε πολιτισμικό, λειτουργικό και επικοινωνιακό επίπεδο και αυτό ΔΕΝ γίνεται προσπερνώντας επίπεδα - τάξεις, ούτε επιτυγχάνεται με αγώνα ταχύτητας.
Σίγουρα πάντως ΔΕΝ γίνεται με το να διδάσκονται τα παιδιά Αγγλικά που είναι εξ ορισμού μια κοινωνική δεξιότητα στο σαλόνι του σπιτιού τους όσο μπορείτε και εσείς να μαγειρέψετε φαγητό στη κρεβατοκάμαρά σας.
Τα σύγχρονα και οργανωμένα Κέντρα Ξένων Γλωσσών αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση τόσο στην εναρμόνιση με τις πιο σύγχρονες μεθοδολογίες διδασκαλίας, την ενσωμάτωση της τεχνολογίας στην τάξη όσο και την εκμάθηση δεξιοτήτων όπως η συνεργασία, η δημιουργικότητα, η κριτική σκέψη και η επικοινωνία.
Αυτές είναι οι δεξιότητες του 21ου αιώνα που το Ελληνικό Δημόσιο Σχολείο αγνοεί καν πως υπάρχουν.
Η απόκτηση γνώσης ΔΕΝ είναι και ΔΕΝ μπορεί να είναι αγώνας ταχύτητας.
Τα Πιστοποιητικά Γλωσσομάθειας θα φτάσουν τα παιδιά μας μέχρι την πόρτα της συνέντευξης για δουλειά, όταν περάσουν το κατώφλι, θα χρειαστούν γνώσεις για να πάρουν την θέση καθώς και κοινωνικές και ψηφιακές δεξιότητες.
Τα Αγγλικά είναι η πιο σίγουρη και πιο αναγκαία επένδυση στο αύριο των παιδιών μας, ας την κάνουμε με περίσσεια προσοχή, το πιο πιθανό είναι ότι θα κρίνει το ΜΕΛΛΟΝ τους…
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΛΩΣΣΩΝ (COMMON EUROPEAN FRAMEWORK)
Το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς των Γλωσσών (CEFR) είναι ένα Παγκόσμια αποδεκτό πλαίσιο που εξηγεί τι γνώσεις έχει ή θα πρέπει να έχει κάποιος όταν μαθαίνει μια ξένη γλώσσα σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου.
Έτσι σε όλο τον κόσμο τα επίπεδα σπουδών και τα αντίστοιχα πιστοποιητικά γλωσσομάθειας χωρίζονται σε:
Το επίπεδο Α1 ως στοιχειώδης
Το επίπεδο Α2 ως βασική
Το επίπεδο Β1 ως μέτρια γνώση
Το επίπεδο Β2 ως καλή γνώση
Το επίπεδο Γ1 ως πολύ καλή γνώση &
Το επίπεδο Γ2 ως άριστη γνώση
Το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς των Γλωσσών περιγράφει αναλυτικά τις γνώσεις και τις δεξιότητες - ικανότητες που πρέπει να έχει κάποιος που μαθαίνει μια ξένη γλώσσα, και πως θα πρέπει να μπορεί να χειρίζεται την γλώσσα στα γραπτά, προφορικά και όλα τα επίπεδα επικοινωνίας του (ακουστικά - κατανόηση κειμένων).
Επίσης περιγράφει :
- Τι είδους κείμενα μπορεί κάποιος να κατανοήσει
- Τι μπορεί να γράψει (θεματολογία, έκθεση, γράμμα, άρθρο ή email & πόσες λέξεις)
- Το επίπεδο λεξιλογίου και τα θέματα που μπορεί να χειριστεί (προφορικά & ακουστικά)
Το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο μας επιτρέπει να μιλάμε “κοινή” γλώσσα όταν πρόκειται να χαρακτηρίσουμε τις γνώσεις κάποιου που μαθαίνει μια ξένη γλώσσα, το επίπεδο σπουδών του και να μας δίνει μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα γνώσεων αλλά επίσης και τους στόχους που πρέπει να πετύχουμε και να βελτιώσουμε για να πάμε στο επόμενο επίπεδο.