Νικόλαος Η. Αλεξιάς (1914-2016). Ένας ευπατρίδης συμπολίτης μας.
Παιδί εξάτεκνης οικογένειας που στη νηπιακή του ηλικία έχασε τον πατέρα του. Μικρό παιδί ακόμα, έφυγε από το χωριό του ( Έλοβα Ευρυτανίας) και κατέβηκε στην πόλη να βρει την τύχη του.
Απέκτησε παιδεία και εργάσθηκε σε διάφορα επαγγέλματα δείχνοντας ιδιαίτερο ζήλο, οργανωτικότητα και ηγετικές ικανότητες. Πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο και επιλέχθηκε για την Σ.Σ. Ευελπίδων όπου και εφοίτησε μέχρι τον Απρίλιο του 1941. Μετά τη διάλυση της σχολής, μαζί με άλλους ευέλπιδες κατέφυγε στην Κρήτη, συμμετείχε στη μάχη κατά των Γερμανών εισβολέων και αιχμαλωτίσθηκε. Η ηγετική του φυσιογνωμία και ορθοτομημένος λόγος του ενώπιον του Γερμανού διοικητή, έσωσαν τους αιχμαλώτους από την πείνα και τα άλλα δεινά. Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση ως αξιωματικός-σύνδεσμος του Ναπ. Ζέρβα στην Ευρυτανία.
Με τη λήξη του πολέμου ενίσχυσε τις από πριν εδραιωμένες επιχειρηματικές του δραστηριότητες, με τη βοήθεια των αδερφών του Δημητρίου και Παύλου, τόσο στη βιοτεχνία όσο και στο εμπόριο και τις αντιπροσωπίες.
Αφού νυμφεύτηκε και απέκτησε δύο παιδιά, εγκατέλειψε τη Λαμία για να πραγματοποιήσει το όνειρό του, να «χτίσει» μια χαρτοβιομηχανία. Όταν πια «παρέδωσε τη σκυτάλη», «κουβαλούσε» 2 εργοστάσια ( στο Μοσχάτο και τη Δαμάστα) με 4 γραμμές παραγωγής που έδιναν 170 τόνους ημερησίως και με 250 εργαζόμενους.
Το μεγαλείο στο Νικόλαο Αλεξιά δεν έγκειτο στον πλούτο του, αλλά στην προσωπικότητά του και το πώς διέθετε αυτόν τον πλούτο. Καθημερινά από το ταμείο του περνούσαν διάφοροι αναξιοπαθούντες, σπούδασαν με έξοδά του αρκετοί επιστήμονες, έχτισε και συντηρούσε ιδρύματα, επίσης εντός του Ασκληπιείου Βούλας έχτισε το ναό του αγίου Παντελεήμονος με το πνευματικό του κέντρο που είναι κυψέλη εθελοντισμού και προσφοράς προς τους ασθενείς και συνοδούς τους στο νοσοκομείο.
Οποιοσδήποτε ερχόταν σε επαφή μαζί του μόνο καλά θα είχε να αποκομίσει, είχε γαλήνιο παρουσιαστικό, πάντα χαμογελαστός, με μετρημένα λόγια που ανέβλυζαν αγάπη, προσιτός, πάντα διαθέσιμος για κάθε πρόβλημα, με λιτό τρόπο ζωής, δίκαιος, προνοητικός, ταπεινός, οξυδερκής, διορατικός, αποφασιστικός και γενικά νομίζω ότι δεν μπορώ να βρω ένα αρνητικό επίθετο που να χαρακτήριζε το Νικόλαο Αλεξιά.
Ορισμένα άτομα, είχαμε την ευλογία να ‘μαστε κοντά του στην εταιρεία για πολλά χρόνια. Όσοι στηριχθήκαμε στο προσωπικό του παράδειγμα αποκτήσαμε γνώσεις, αναπτύξαμε ικανότητες και καλλιεργήσαμε συμπεριφορές τέτοιες ώστε ακόμα και σήμερα στον επαγγελματικό μας χώρο να λέγεται τιμητικά για κάποιον, ότι είναι της «σχολής Αλεξιά».
Τολμώ να πιθανολογήσω ότι αν και άλλοι ακολουθούσαμε τη στάση ζωής του Νικόλαου Αλεξιά η κρίση δε θα ήταν παρά ένας μακρινός εφιάλτης.
Ο Νικόλαος Αλεξιάς έφυγε από κοντά μας πριν ένα χρόνο πλήρης ημερών σε ηλικία 102 ετών
Το άρθρο μας έστειλε ο χρήστης του facebook Γιάννης Μούρτζος.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΕΜΑΤΟΣ kaliterilamia.gr