Λαοθάλασσα στην παρουσίαση του Βιβλίου « Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης, ο Ελεήμων Πνευματικός», στη Λαμία

Κατάμεστο από φιλάγιους πιστούς της Φθιώτιδος ήταν την Κυριακή 4 Μαρτίου το απόγευμα, το Αμφιθέατρο της Ιεράς Μητροπόλεως μας στην σεμνή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για την παρουσίαση του βιβλίου: « Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης, ο Ελεήμων Πνευματικός»,  κυκνείου άσματος του μακαριστού Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγάθωνος π. Δαμασκηνού Ζαχαράκη.

  Την εκδήλωση παρουσίασε ο Ιδιαίτερος γραμματεύς του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νικολάου. Αιδεσιμλ. Πρεσβ. π. Αθανάσιος Κυρίτσης και αρχικά πολυμελής βυζαντινή χορωδία της Σχολής Βυζαντινής Μουσική της Ιεράς Μητροπόλεως μας, με χοράρχη τον Διευθυντή αυτής κ. Ανδρέα Ιωακείμ, παρουσίασε επίκαιρους Βυζαντινούς ύμνους της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ενώ στο τέλος έψαλε και το απολυτίκιο του αγίου Γέροντος Βησσαρίωνος, ποίημα του αειμνήστου π. Δαμασκηνού.

  Στην συνέχεια έλαβαν χώρα οι τρείς προγραμματισμένες εισηγήσεις: του νυν Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Πανοσιολ. Αρχιμ π. Γερμανού Γιαντσίδη, του Ελλογιμωτάτου Καθηγητού του Πανεπιστημίου, κ. Ταξιάρχη Κοκορέ, Οικονομολόγου και του Ελλογιμωτάτου Ομοτίμου Καθηγητού της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου  Αθηνών κ. Γεώργιου Σπανού, ο οποίος και επιμελήθηκε την έκδοση του βιβλίου.

  Ο άγιος Καθηγούμενος στην εισήγησή του με συγκίνηση αναφέρθηκε στα όσο έζησε κοντά στον συγγραφέα,  συμμετέχοντας στην πορεία αγάπης και ευθύνης του μακαριστού Γέροντος Δαμασκηνού  στη συγγραφή του βιβλίου. Χαρακτηριστικά ανέφερε:

  «Η α­γά­πη του η­γου­μέ­νου της Ι­ε­ράς Μο­νής Αγά­θω­νος, του πα­τρός Δα­μα­σκη­νού, για τον Γέροντα Βησ­σα­ρί­ω­να, τον ελε­ή­μο­να πνευ­μα­τι­κό, ήταν α­πε­ρι­ό­ρι­στη. Έ­ζη­σε κοντά του 25 και πλέ­ον χρόνια, μο­να­δι­κές εμ­πει­ρί­ες.

   Πίστευσε στην α­γι­ό­τη­τά του. Δι­α­κή­ρυ­ξε προς κάθε κα­τε­ύ­θυν­ση τις αρε­τές του. Έδειξε με κάθε τρόπο την ευγνω­μο­σύ­νη του και ο Γέροντας Βησ­σα­ρί­ων τον αξί­ω­σε να πρω­το­στα­τεί σε όσα έρ­γα ο­δή­γη­σαν στη φα­νέ­ρω­ση του α­φθάρ­του σκη­νώ­μα­τός του. Έτσι, μέ­σα του, ημέ­ρα με την ημέρα, γι­γαν­τω­νό­ταν η επι­θυ­μί­α του να αν­τα­πο­κρι­θεί στο χρέος: να συγ­γρά­ψει εκεί­νο το πόνημα με το οποίο θα πα­ρου­σί­α­ζε το πνευ­μα­τι­κό ανά­στη­μα του Γέροντος Βησ­σα­ρί­ω­νος.

  Ό,­τι έγραφε ή­ταν τεκ­μη­ρι­ω­μέ­νο και πραγ­μα­τι­κό. Δεν ήθελε να γρά­φει υ­περ­βο­λές και πράγ­μα­τα που, από αγα­θή προ­α­ί­ρε­ση κά­ποι­οι άνθρωποι, του έλεγαν, για τον Γέροντα Βησ­σα­ρί­ω­να, αλλά δεν μπορούσαν να σταθούν καλά στα αυτιά των χρι­στια­νών και υ­πήρ­χε η πε­ρίπτω­ση αμ­φι­σβή­τη­σης και εν­δοια­σμού.

  Ο π. Δα­μα­σκη­νός έφυγε για την άλλη ζωή αφή­νον­τας σε εμάς μια με­γά­λη κλη­ρο­νο­μιά: Το σκή­νω­μα του α­γί­ου και το πε­πλη­ρω­μέ­νο βι­βλί­ο για την αγί­α ζωή του Γέροντα Βησ­σα­ρί­ω­να ως πα­ρα­κα­τα­θή­κη, α­νε­κτί­μη­τους θη­σαυ­ρο­ύς για το μο­να­στή­ρι μας, την Μη­τρόπο­λή μας και για όλη την χρι­στι­α­νο­σύ­νη.»

  Την δεύτερη κατά σειρά εισήγηση παρουσίασε ο κ. Κοκορές, ο οποίος χαρακτηριστικά ανέφερε:

  «Οφείλουμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας προς τον μακαριστό Ηγούμενο Δαμασκηνό (ευχόμενοι να είναι αιωνία η μνήμη του), τον άξιο πνευματικό αδελφό μας, που ανάλαβε και διεκπεραίωσε -Χάριτι Θεού- την παρούσα έκδοση.

  Εργάστηκε πάνω σε γραπτά στοιχεία και διηγήσεις, επιλεκτικά και συνθετικά, ώστε να δώσει μία όσο το δυνατό πιο ακριβή παρουσίαση και παράθεση των αναφερομένων γεγονότων στην ιστορική τους σειρά. Ουσιαστικά προβαίνει σε μία διακριτική «ξενάγηση» στον ανθώνα μιας εκπληκτικής μαρτυρίας, η οποία περιέχει πλήθος οδυνηρών, αλλά και ενδόξων και θαυμαστών στοιχείων και περιστατικών.

   Όσοι αξιώθηκαν να τον γνωρίσουν μετά την οσιακή κοίμησή του και την θαυμαστή ανάδειξη του Ιερού του Λειψάνου, κατά τον μακαρισμό του Κυρίου μας προς τους «μη ειδόντες και πιστεύσαντες», απολαμβάνουν πλούσια τα θεία δώρα πρωτίστως στις καρδιές τους, κατά το βαθμό της πίστης και ευλάβειάς τους. Βλέπουν την καθημερινότητά τους να αλλάζει από το πλήθος των ευεργεσιών που ρέουν άφθονα από την προσκύνηση του Ιερού του Λειψάνου.  

   Η τρίτη κατά σειρά εισήγηση πραγματοποιήθηκε από τον κ. Γεώργιο Σπανό, επιμελητή της εκδόσεως, ο οποίος ανέφερε:

  «Θεωρώ σημαντική για τη Μητρόπολη της Φθιώτιδος και για όλη την ορθόδοξη οικουμένη τη σημερινή συνάντηση. Πιστεύω Σεβασμιώτατε,  ότι αποτελεί συνεπή εξέλιξη του έργου που επιτελείται με τις ενέργειες και τις παρεμβάσεις σας για την ανάδειξη του νοήματος,  που συμπυκνώνει η φανέρωση του σκηνώματος του Γέροντος Βησσαρίωνος. Σε καιρούς δύσκολους και με ανθρώπους δύσπιστους σε καίριες θέσεις αναλάβατε σε συνεργασία με τον μακαριστό π. Δαμασκηνό και τους πατέρες της μονής Αγάθωνος να κρατήσετε αναμμένο το φως που εκπέμπει η αφθαρσία του Βησσαρίωνα. Άξιος ο μισθός σας και συναρτάται με την αγιότητα του Γέροντα, με την κατίσχυση της αληθείας.

  Πρωτευόντως εποίησε και δευτερευόντως εδίδαξε.

1. Ανέλαβε την ευθύνη και για υποθέσεις που αφορούσαν άλλους (κατηγορία για το Ευαγγέλιο), λογοδότησε χωρίς κακία, επέδειξε πνεύμα αυτοθυσίας χάριν του κοινού συμφέροντος. Στο όνομα της πατρίδας και της οικογένειας, ταπεινώθηκε, συνέτριψε το εγώ του, για να δώσει καρπούς η αγάπη του (χαστούκι, δικαστήριο κ.λ.π.)
2. Υπήρξε μύστης του μαιευτικού λόγου, έκανε διάλογο, έγινε γέφυρα, για να φέρει τους πιστούς στη μετάνοια και τη θεία κοινωνία. (Εξομολόγηση)
3. Εφάρμοσε συστηματικά τη συμβουλευτική παιδαγωγική με χάρη και κατανόηση. Αποτέλεσε πρότυπο αγωνιστή, πρότυπο ιερέως.
4. Υπήρξε πιστός στην παράδοση άχρι θανάτου. Τηρητής του Ευαγγελίου. Πιστός στις αποφάσεις των Συνόδων. Εξέφρασε με τη ζωή του το γνήσιο εκκλησιαστικό ήθος.
5. Με το χιούμορ, το τακτ, τον έρωτά του για τον Χριστό απετέλεσε παιδαγωγική αυθεντία, γιατί όλη του η ζωή ήταν συνυφασμένη με την ταπείνωση.
6. Απετέλεσε συνεκτικό παράγοντα. Συσπείρωσε. Απέφυγε τη μονομερή τοποθέτηση, γιατί πίστευε στην αξία της ομόνοιας και της ειρήνης (εμφύλιες διαμάχες).

  Συνελόντι δ’ ειπείν η ιδιότητα του παιδαγωγού ταυτίζεται με την αγιότητα.

  Ο π. Βησσαρίων συνιστά πρόσωπο παιδαγωγού λόγω και έργω: Παιδαγωγού εν Χριστώ, διά Χριστού, εις Χριστόν.»

  Τέλος την εκδήλωση έκλεισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Νικόλαος, ο οποίος φανερά συγκινημένος ανέφερε:

  «Αγαπητοί μου Ιερείς, εντιμότατοι άρχοντες της πολιτείας και του στρατού,  αδελφοί μου, επιτρέψατε μου να εκφράσω την μεγάλη μου συγκίνηση και να ευχαριστήσω την Παναγία που μας χάρισε απόψε εδώ εις το Αμφιθέατρον της Μητροπόλεως μας, την παρουσίαση του βιβλίου του μακαριστού Ηγουμένου π. Δαμασκηνού Ζαχαράκη.

  Αισθάνομαι συγκίνηση και δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί ο Θεός και η Παναγία επέτρεψαν να συμβεί αυτό το οικουμενικό γεγονός κατά την διάρκεια της Αρχιερατείας μου. Σας ομολογώ ότι πολύ με ενουθέτησε, πολύ με εδίδαξε η όλη αυτή περιπέτεια και η πολεμική, την οποία μαζί με μακαριστό π. Δαμασκηνό αντιμετωπίσαμε από υβριστάς και βλασφήμους δημοσιογράφους και άλλους και ευχαριστώ τον Θεό ότι εξήγαγεν ημάς εις αναψυχήν. Αναψυχή είναι αυτό το λείψανο του π. Βησσαρίωνος, το αναλλοίωτο, το διδάσκομενο, ευωδιάζον και αναμένον την σφραγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου δια την αγιοκατάταξή του.

  Το πιο άρτιο, αντικειμενικό και αληθινό βιβλίο για τη ζωή, τη δράση και τα θαύματα του αγίου Γέροντος Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου είναι το ανά χείρας, πού συνέγραψε ο καταλληλότερος άνθρωπος, ο Αρχιμαν­δρί­­της Δαμασκηνός Ζαχαράκης, Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγά­θω­νος, ο οποίος συνέζησε και συναναστράφηκε μαζί του επί πολλά χρόνια στην ως άνω Ιερά Μονή, είδε, άκουσε και κατέγραψε στη μνήμη του τα θαυ­μαστά περιστατικά, πού συνδέονται με το πρόσωπο του ταπεινού Ιερομονάχου.

  Στην παρούσα περίπτωση αρμόζει για τον συγγραφέα ο λόγος του Ευαγγελιστού Ιωάννου για τον Κύριο: «ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς», διά τοῦτο «καὶ ἑωράκαμεν καὶ μαρτυροῦμεν καὶ ἀπαγγέλλομεν ὑμῖν...» (Α΄ Ἰωάννου 1,2).    «Εγράφησαν κατά καιρούς πολλά και από πολλούς για τον άγιο Γέροντα. Αυτά, που γράφει στον παρόντα τόμο ο π. Δαμασκηνός είναι αυθεντικά, γνήσια και πηγαία. Περιγράφει τη ζωή του π. Βησσαρίωνος από όλες τις πλευρές της, τις καθημερινές, τις λειτουργικές, τις εξομολογητικές, τις ποιμαντικές, τις περιπετειώδεις. Από την περιγραφή αυτή αβίαστα εξάγεται το συμπέρασμα, ότι ο Γέροντας είχε σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του χριστομίμητη συμπεριφορά και αγιοπνευματικό ήθος. Ο ευλαβικός φόβος του Θεού και το χάρισμα της ελεημοσύνης τον είχαν καταστήσει δοχείον της θείας αγάπης, την οποία αφειδώλευτα προσέφερε στους έχοντες ανάγκη.

  Ο όσιος Γέροντας Βησσαρίων μας παρουσιάζει το μυστικό της αγιότητος, που είναι η εν ταπεινώσει διακονία των συνανθρώπων μας εν ονόματι Ιησού Χριστού. Αγαπούσε όλους τους ανθρώπους αδιακρίτως και όπως λέγει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος «ὁ πάντας ἐξίσου ἀγαπῶν, οὗτος ἔφθασε τήν τελειότητα». Είχε κάνει κτήμα του τον Θεό, όπως σημειώνει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής: «Κτησάμενος τήν ἀγάπην, αὐτόν τόν Θεόν ἐκτήσατο». Αὐτός ὁ ἄσημος καί ἔσχατος ἔγινε διά τῆς Χάριτος τοῦ Κυρίου, μέγας, ἐπειδή ἀκριβῶς ἐδίδαξε καί ἐποίησε:  «ὅς δ΄ἄν ποιήσῃ καί διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 5,19).

  Ο Γέροντας Βησσαρίων Κορκολιάκος είναι η απροσδόκητη έκπληξη στο χώρο της αγιότητος. Συνεκλόνησε την Οικουμένη η κατά Θεία Πρόνοια αποκάλυψη του αφθάρτου σκηνώματός του και εξακολουθεί να καταπλήττει με τα θαυμαστά και εξαίσια, που συνεχώς παρουσιάζονται και επιτελούνται στους δεκτικούς της Θείας Χάριτος.

  Ο αφανής Ιερομόναχος της Ιεράς Μονής Αγάθωνος κατέστη παγκοσμίως γνωστός, παρ’ ότι δεν διέθετε επικοινωνιολόγους, για να τον προβάλλουν, ούτε οργανωμένη ομάδα θαυμαστών, για να τον αγιοποιήσουν. Το αντίθετο μάλιστα. Βρέθηκε στο κέντρο κυκλώνος αμφισβητειών και υβριστών, οι οποίοι ενέπαιζαν και καθύβριζαν το πρόσωπό του και το «οὐράνιο σημεῖο» του αφθάρτου σκηνώματός του. Η μυστική όμως δύναμη της Θείας Χάριτος, που εξέπεμπε η μορφή του, υπερίσχυσε του σκότους και των οργάνων της ασεβείας, η δε αύρα του Αγίου Πνεύματος μετά τον κλύδωνα έφερε την ειρήνη, η οποία με την σφραγίδα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος έθεσε τέλος στα επιπαφλάζοντα κύματα των σκανδάλων. 

  Θα ημπορούμε να χαρακτηρίσωμε το παρόν πόνημα «κῆπον χαρίτων» διά το πλήθος των διδαγμάτων και την πνευματική ευωδία των περιγραφομένων θαυμαστών περιστατικών.

  Είμαι πεπεισμένος, ότι οι αναγνώστες του θα ευρεθούν προ θαυμαστών εκπλήξεων από όσα θα διαβάσουν και θα μάθουν περί του π. Βησσαρίωνος. Διά τον λόγο αυτό  μακαρίζουμε τον μακαριστό Καθηγούμενο π. Δαμασκηνό  διά την πολύτιμη προσφορά του στην πνευματική κατάρτιση των πιστών με την ανάδειξη του μεγάλου αυτού θησαυρού της προσωπικότητος, της ζωής, της προσφοράς και των θαυμάτων του ελεήμονος και θεολαμπούς Ιερομονάχου Βησσαρίωνος.

  Πολλοί με ερωτούν: Τι θα γίνει Σεβασμιώτατε με την αγιοκατάταξη του π. Βησσαρίωνος; Εγώ απαντώ μ' ένα λόγο του αγίου Γρηγορίου του Σιναΐτου: «Τά τοῦ Θεοῦ ἀφ΄ἑαυτῶν ἔρχονται, σοῦ τόν καιρόν μή εἰδότος».

  Έτσι δεν ήρθε και η αποκάλυψη του αφθάρτου σκηνώματος; Επειδή έπρεπε να γίνουν οι εργασίες στην ανατολική πτέρυγα της Μονής, έπρεπε να γίνει ανακομιδή 15 χρόνια μετά την κοίμησή του.

  Μου έχει δοθεί η ευκαιρία πολλές φορές να αναφερθώ στα συγκλονιστικά γεγονότα που επηκολούθησαν μετά την φανέρωση του αφθάρτου σκηνώματος. Δεν αισθάνθηκα ποτέ  στη ζωή μου τόσο αδύναμος όσο εκείνη την περίοδο διότι: «ἐφρύαξαν ἔθνη, καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά» και όπως λέγει ο ψαλμωδός: «ἐμασῶντο τὰς γλώσσας αὐτῶν» και ύβριζαν. Αλλά ο Θεός και ο άγιος Βησσαρίων μου έδωσαν σημεία, μου έδειξαν την παρουσία τους και ενισχύθηκα και είπαμε με τον αείμνηστο π. Δαμασκηνό ότι θα αντιμετωπίσουμε μαζί τα κύματα αυτά και ο Θεός θα μας οδηγήσει εις αναψυχήν.

   Αγαπητοί μου αδελφοί δεν ξέρω αν και σε άλλα μέρη για αγίους ανθρώπους του τόπου των υπάρχει τόση ομοφωνία, όσο υπάρχει εδώ στην ιστορική Φθιώτιδα. Δεν ξέρω αν από τους συγχρόνους αγίους που ανακηρύχθηκαν υπάρχει άλλος τόσο δυνατός, επειδή έζησε τόσο ταπεινά. Είπα ξανά ότι ο άγιος Βησσαρίων μας εξέπληξε όλους.

   Και πάλι σας ευχαριστώ όλους και εύχομαι να έχετε τις προσευχές του αγίου Γέροντος που ίσταται στον θρόνο του Θεού.

  Η εκδήλωση μετεδόθη ζωντανά από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας και  μαγνητοσκοπήθηκε από τoυς τηλεοπτικούς σταθμούς 4Ε και Star Κεντρικής Ελλάδος και θα μεταδοθούν εν ευθέτω χρόνω.

  Αμέσως μετά σε όλους εκ μέρους της Ιεράς Μονής Αγάθωνος εδόθη ευλογία ένα εικονάκι του αγίου Γέροντος καθώς και κέρασμα στην τραπεζαρία του Πνευματικού - Διοικητικού Κέντρου της Ιεράς Μητροπόλεως.

  Την εκδήλωση ετίμησαν με την παρουσία τους:  ο Αντιπεριφερειάρχης Φθιώτιδος κ. Ευθύμιος Καραΐσκος, ο Δήμαρχος Λαμιέων κ. Νικόλαος Σταυρογιάννης, ο Δήμαρχος Στυλίδος κ. Απόστολος Γκλέτσος, ο τ. Υπουργός κ. Δημήτριος Αλαμπάνος, η τ. Βουλευτής Φθιώτιδος κα Ελένη Μακρή, ο τ. Νομάρχης Φθιώτιδος κ. Αθανάσιος Χειμάρας, ο Διοικητής του ΚΕΥΠ  Ταξίαρχος Βασίλειος Μπέλλος, ο Διοικητής της 695 ΑΒΠ Αυλακίου Συνταγματάρχης Δημήτριος Νικολάου  , ο Διοικητής της 63 Μονάδος Επιστρατεύσεως Συνταγματάρχης Δημήτριος Γουργιώτης, ο Στρατηγός ε.α κ. Γεώργιος Λιασκώνης, ο Νομικός Σύμβουλος της Ι. Μητροπόλεως μας κ. Γεώργιος  Δούμας, οι Αντιδήμαρχοι κ. Γεώργιος Λάμπρου και κ. Δημοσθένης  Καλαμπαλίκης, ο επικεφαλής της παρατάξεως " Πορτοκαλί Λαμία" κ. Γεώργιος Σαγιάς, οι Ιατροί της πόλεως κ. Γεώργιος Νερολής, κ. Ιωάννης Εμμανουηλίδης και κ. Δημήτριος Οικονόμου, η κα Ελένη Μπενιάτα Περιφερειακή Σχολική Σύμβουλος Εκπαιδεύσεως, οι  τ. Σχολικοί Σύμβουλοι, κ. Δημήτριος Φύκας και κ. Γεώργιος Αποστόλου, πολλοί Ιερείς της Μητροπόλεώς μας και μεγάλο πλήθος πιστών.

 Φωτό imfth & Δημήτριος Ανάγνου