Για τη θλιβερή επέτειο της δικτατορίας της 21ης Απριλίου
1967
51 χρόνια πέρασαν κιόλας από τη θλιβερή επέτειο του
στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967. Μιας επετείου
που όσο κι αν αρκετοί θέλουν να λησμονήσουμε τα ανεξίτηλα σημάδια της 7-χρονης
δικτατορίας που ακολούθησε παραμένουν έντονα στις μνήμες.
Το πραξικόπημα, της 21ης Απριλίου 1967,
δεν ήταν μια “στιγμιαία” ενέργεια κάποιων
“παράφρονων” συνταγματαρχών. Υπήρξε η ολοκλήρωση της πολιτικής του
παλατιού και της δεξιάς που δεν μπορούσε να ανεχθεί ούτε καν το
στοιχειώδη εκδημοκρατισμό της πολιτικής ζωής του τόπου, που επιχειρούσε τη
δεκαετία του 1960 η κεντροαριστερά («Ένωση Κέντρου» ως κυβέρνηση, ΕΔΑ ως
αντιπολίτευση) κάτω από τη λαϊκή απαίτηση.
Η απαρχή έγινε με την αποστασία βουλευτών της Ένωσης
Κέντρου (Ιούλιος 1965) και η συνέχεια με τη δημιουργία κλίματος πολιτικής
αστάθειας. Οι πρωταγωνιστές και τα πρόσωπα γνωστά. Έχουν καταγραφεί στην
ιστορία. Οι πολιτικοί τους επίγονοί παρόντες και σήμερα.
Όσοι μετείχαμε στον αντιδικτατορικό αγώνα, και όχι
μόνο, έχουμε χρέος να μη λησμονηθούν οι θυσίες αλλά και οι πολιτικές που μας
οδήγησαν στη δικτατορία.
Η λήθη (αντί της α-λήθειας) δεν είναι πάντα ο
καλύτερος σύμβουλος. Ο αγώνας για τη διατήρηση και εμβάθυνση της δημοκρατίας
συνεχής.
Λαμία, 21-4-2018