“ΝΑ ΤΙΜΗΘΕΙ Η ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΜΕ ΠΡΑΞΕΙΣ. ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΠΑΣΟΚ, ΤΩΡΑ!”
Μήνυμα του Στέφανου Ξεκαλάκη για τα 44 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ.
- Συνέδριο απολογισμού
- Συνέδριο αυτοκάθαρσης
- Συνέδριο ενοποίησης του ιστορικού αφηγήματος
- Συνέδριο ανανέωσης
- Συνέδριο μετεξέλιξης
- Συνέδριο προοπτικής
Σήμερα, ημέρα της ιδρυτικής επετείου του ΠΑΣΟΚ, για άλλη μια χρονιά θα ακουστούν ωραία λόγια, θα ειπωθούν ιστορίες από τα παλιά, θα ανασύρουμε στη μνήμη μας το μεγάλο μας ηγέτη και τους πρωταγωνιστές των χρόνων όπου το κόμμα είχε κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση των πολιτικών εξελίξεων.
Και όλα αυτά θα γίνουν, υπό τη σκιά του γεγονότος πως το ΠΑΣΟΚ, ο μεγαλύτερος φορέας που συμμετέχει στο Κίνημα Αλλαγής, παραμένει εδώ και δεκαέξι μήνες ασπόνδυλος, χωρίς όργανα, χωρίς χάραξη συλλογικής πολιτικής στρατηγικής, καθότι βρίσκεται σε αέναη διαδικασία προγραμματισμού «εκτάκτου» συνεδρίου από τις 25 Απρίλη του 2017.
Είναι γεγονός πως, και η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο ΠΑΣΟΚ, μετά τη δημοκρατική εκτροπή που συνετελέσθη στο κόμμα μέσω της αντικαταστατικής κατάργησης των εκλεγμένων θεσμικών οργάνων, λειτουργεί ως τροχοπέδη στον εκλογικό στόχο της ανακατάληψης του ηγετικού ρόλου στον αριστερό - προοδευτικό πόλο του πολιτικού συστήματος και στην αναχαίτιση της δεξιάς παλινόρθωσης.
Γι’ αυτό, η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αυτό που οφείλει στην κοινωνική βάση και στην ιστορία του κινήματος είναι ο άμεσος προγραμματισμός του συνεδρίου του.
Ένα συνέδριο στο οποίο θα οδηγηθούμε τηρώντας το καταστατικό, μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες εκλογής και δημοσίου διαλόγου και το οποίο θα αποτελέσει το εφαλτήριο για την πολιτική αναγέννηση της προοδευτικής παράταξης και την αναβάπτιση του ρόλου της ως όχημα ενσάρκωσης των ελπίδων και εξυπηρέτησης των αναγκών του Λαού και της Πατρίδας και όχι ως μέσο εξυπηρέτησης ιδιοτελών σκοπιμοτήτων.
Σε αντίθετη περίπτωση θα δικαιώσει την άποψη που υποστηρίζει ότι η προκήρυξη του «εκτάκτου» συνεδρίου ήταν απλά το πρόσχημα για την υλοποίηση του σχεδιασμού συγκεκριμένων κύκλων συμφερόντων που απεργάζονται τον πολιτικό θάνατο του ΠΑΣΟΚ και κυρίως των όσων αυτό πρέσβευε με την πολιτεία του και συμβόλιζε με την ίδρυσή του, γεγονός που επιτυγχάνεται δια του εξοστρακισμού όλων αυτών που δρουν ως θεματοφύλακες των αρχών και αξιών της 3ης του Σεπτέμβρη.