Τόν Μακαριώτατο θά πλαισιώσουν εἰς τό Ἱερόν Συλλείτουργον ἐκτός τοῦ Ποιμενάρχου μας κ. Νικολάου καί οἱ κάτωθι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες: Καρυστίας καί Σκύρου κ. Σεραφείμ, Ἀντιπρόεδρος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Θερμοπυλῶν κ. Ἰωάννης, Διευθυντής τοῦ Διορθοδόξου Κέντρου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πεντέλης, Σύρου - Τήνου κ. Δωρόθεος, Χαλκίδος, Ἰστιαίας καί Βορείων Σποράδων κ. Χρυστόστομος, Γλυφάδος, Ἑλληνικοῦ, Βάρης καί Βουλιαγμένης κ. Παῦλος, Σερβίων καί Κοζάνης κ. Παῦλος, Κατάνγκας (τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας) κ. Μελέτιος, Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Γεώργιος, καί ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Θεσπιῶν κ. Συμεών, Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν.
Ἐπιμνημόσυνο λόγο θά ἐκφωνήσει ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Νικόλαος, ὁ ὁποῖος -ὡς κατά σάρκα συγγενής του- εἶχε τήν πρωτοβουλία τῆς διοργανώσεως τοῦ Ἱεροῦ Μνημοσύνου.
Καλοῦνται οἱ φιλακόλουθοι καί τιμῶντες τήν μνήμη τοῦ ἀειμνήστου Πρωθιεράρχου νά προσέλθουν τήν Κυριακή 18 Νοεμβρίου στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Λαμίας καί νά ἑνώσουν τίς προσευχές τους γιά τήν αἰώνιο καί μακαρία ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς του.
Τό πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο θά μεταδοθεῖ ἀπευθείας καί σέ παγκόσμια ἐμβέλεια μέσῳ τῶν Τηλεοπτικῶν Σταθμῶν Star Κεντρικῆς Ἑλλάδος, 4Ε τῆς ἱεραποστολικῆς Ἀδελφότητος ἁγία Λυδία, καθώς και μέσῳ τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Α΄
Ἐγεννήθη στά Ὑστέρνια τῆς Τήνου τό 1905, τρεῖς μῆνες μετά τόν αἰφνίδιο θάνατο τοῦ πατρός του Ἱερωνύμου.
Ἀνετράφη ἀπό τήν Μητέρα του Ἀγγελική ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου.
Ἐφοίτησε στή Ριζάρειο Σχολή ὑπό τήν προστασία τοῦ Διευθυντοῦ Ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, τοῦ μετέπειτα Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος.
Ἐσπούδασε τήv Θεολογία στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν καί στήν Εὐρώπη.
Διάκονος ἐχειροτονήθη ἀπό τόν Μητροπολίτη Σάμου Εἰρηναῖο τῇ ἐντολῇ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρυσάνθου (4Ἰανουαρίου 1939).
Πρεσβύτερος ἐχειροτονήθη ὑπό τοῦ ἰδίου τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Χρυσάνθου (23 Ἰουνίου 1940).
Ὑπηρέτησε ὡς Γραμματεύς στήν Ἱερά Σύνοδο καί ὡς Ἐφημέριος τοῦ Νοσοκομείου «Εὐαγγελισμός».
Διωρίσθη Πρωθιερεύς τῶν Βασιλικῶν Ἀνακτόρων καί Πνευματικός τῆς Βασιλικῆς οἰκογενείας (29 Σεπτεμβρίου 1949). Ἀνεδείχθη Καθηγητής τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου καί τῆς Ποιμαντικῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1959).
Ἐξελέγη ἀπό Ἀρχιμανδρίτης Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν, ὅπως ὁ Ἀρχιμ. Προκόπιος Β΄Οἰκονομίδης (1896) καί ὁ Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Παπαδόπουλος (1923).
Προσέφερε στήν Ἐκκλησία ἀνανεωτικό ἦθος, διοικητική ἀναδιοργάνωση καί πολλά ἔργα φιλανθρωπίας.
Ἵδρυσε τό Νοσοκομεῖο Κληρικῶν, τό Διορθόδοξο Κέντρο στήν Ἱερά Μονή Πεντέλης, τά Σπίτια Γαλήνης σέ κάθε Ἐνορία καί μερίμνησε γιά τήν ὀργάνωση τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου.
Ἐπί τῶν ἡμερῶν του ἡ Ἐκκλησιαστική ἐκπαίδευση ὑπήχθη στήν Ἐκκλησία.
Μέ εἰδικό νόμο κατωχύρωσε τήν μισθοδοσία τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου.
Κατέγραψε τήν ἐκκλησιαστική περιουσία καί ὀργάνωσε τήν ἀξιοποίησή της.
Καθιέρωσε τήν ἀνακύκλωση σέ ὅλες τίς ἐνορίες τῶν Ἀθηνῶν μέ τούς ρακοσυλλέκτες ἱερεῖς.
Ὑπερασπίσθηκε τό δίκαιο τῶν διωκομένων ἀπό τήν δικτατορία μέ ἐπιστολές καί παραστάσεις του εἰς τούς κυβερνῶντες.
Ὑπῆρξε Ἀρχιεπίσκοπος μέ ὅραμα γιά τήν Ἐκκλησία. Ἐπολεμήθη ἀπό ἀναξίους Κληρικούς, τούς ὁποίους ἀπεμάκρυνε ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἀπό τά ὀργανωμένα συμφέροντα.
Κουρασμένος ἀπό τήν πολιτική διαφθορά παρητήθη τόν Δεκέμβριο τοῦ 1973 καί ἀπεσύρθη στό χωριό του «Ὑστέρνια» τῆς Τήνου, ἀφιερώσας τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς του στήν προσευχή καί στήν ὀργάνωση τῆς Διεθνοῦς τῆς Ἀγάπης.
Ἀπό Ἀρχιεπίσκοπος ἔγινε ἐφημέριος στό χωριό «Καρδιανή» τῆς Τήνου.
Συνέγραψε πολλά βιβλία θεολογικοῦ, ποιμαντικοῦ, κοινωνικοῦ καί ἐποικοδομητικοῦ περιεχομένου.
Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ στίς 15 Νοεμβρίου 1988 καί ἐτάφη στήν Τῆνο, ὡς ἁπλός Μοναχός.
Ἔζησε πτωχά, ταπεινά, ἀσυμβίβαστα καί ἀναλώθηκε ὑπέρ τῆς δόξης τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Πατρίδος.
«Σπανίως θά ἐμφανισθῆ τοιοῦτος Ἀρχιεπίσκοπος, τοῦ ὁποίου τό ἔργον δέν ἐφάνη εἰς ὅλην του τήν ἔκτασιν, διότι διώκησεν εἰς πολύ δύσκολον καί τεταραγμένην ὑπό τῶν πολιτικῶν παθῶν ἐποχήν».
(Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος Καντιώτης)
«Ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος Κοτσώνης ὑπῆρξε μία πολυεδρική προσωπικότητα μέ ἀπαράμιλλα πνευματικά καί ψυχικά τάλαντα καί ὑποδειγματική Ἐθνικοκοινωνική δημιουργία. Μέ ὅσιο βίο, ὑπαγορευμένον ἀπό φανατική πίστη στό Χριστιανισμό, στήν ἀγάπη. Ὁ κλῆρος τῆς χώρας μας, προπαντός αὐτός καί οἱ φιλόχριστοι πολίτες της, ποτέ δέν θά λησμονήσουν τήν κορυφαία αὐτή χριστιανική πνευματική μορφή. Κί ὅσον ὁ καιρός περνάει τόσο καί περισσότερο θά εὐλαβοῦνται τήν μνήμην του»
(Γεώργιος Μερίκας, Καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς - Ἀκαδημαϊκός)
«Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος, “θυσία ζῶσα” ἔδωσε τήν μαρτυρία Ἰησοῦ Χριστοῦ, φέροντας ἐπάξια τό “πρῶτον καί ἐξαίρετον ὄνομα Χριστιανός”. Τό ζῆν Χριστός, ἦταν τό σύνθημά του. Ἄς μᾶς ἐμπνέει τοῦτο ὅλους μας».
(Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Χριστόδουλος)