Στη συζήτηση για το Ν/Σ του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με τίτλο « Επίδομα γέννησης και λοιπές διατάξεις» τοποθετήθηκε ο βουλευτής Φθιώτιδας κ. Γιάννης Οικονόμου με βασικά σημεία ομιλίας:
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μας δίνει την δυνατότητα να συζητήσουμε στην εθνική αντιπροσωπεία για την σοβαρότερη κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα. Και αυτή δεν είναι άλλη από την δημογραφική κρίση.
Κανένας μακροπρόθεσμος προγραμματισμός δεν μπορεί να γίνει χωρίς να ληφθούν υπ’ όψιν το μέγεθος και η σύσταση του πληθυσμού. Ασφαλιστικό σύστημα, πολιτική για την εργασία, την εκπαίδευση, την κοινωνική πρόνοια, τη μετανάστευση, ακόμα και για την άμυνα και τις διεθνείς σχέσεις, όλα επηρεάζονται και ως ένα βαθμό αλληλεπιδρούν με τις δημογραφικές τάσεις. Με απλά λόγια, χωρίς την μελέτη και κυρίως χωρίς την αντιμετώπιση της δημογραφικής κρίσης, δεν μπορούμε να χαράξουμε πολιτική για το μέλλον της χώρας.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι η χώρα χρειάζεται άμεσα την προώθηση και εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης δημογραφικής πολιτικής. Η πολιτική αυτή πρέπει να περιέχει μέτρα μακρόπνοα και γενναιόδωρα, προκειμένου να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις του δημογραφικού κατήφορου και οι δραματικές του συνέπειες, τόσο για την πατρίδα όσο και για την κοινωνία μας.
Μια δημογραφική πολιτική μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνον όταν η οικονομία και η κοινωνία είναι σε θέση να εξασφαλίσουν στα άτομα και την οικογένεια επαρκείς υλικούς πόρους και ισχυρή θεσμική και ηθική στήριξη. Πέρα από την υποστήριξη σε τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες, όπως έχουν διαμορφωθεί τα δεδομένα ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί και στην απόκτηση του πρώτου παιδιού.
Στην κατεύθυνση αυτή βασικές συνιστώσες μιας ολοκληρωμένης δημογραφικής πολιτικής είναι:
Η αντιμετώπιση της ανεργίας, που είναι ίσως το βασικότερο πρόβλημα εξαιτίας του οποίου οι νέοι άνθρωποι δεν προχωρούν στη δημιουργία οικογένειας γιατί προκαλεί την αίσθηση ότι οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες και παραπέμπει την απόφαση στο μέλλον
Η θέσπιση ποινών και αντικινήτρων για επιχειρήσεις που συμπεριφέρονται εκβιαστικά και εχθρικά σε υποψήφιους νέους γονείς και ειδικότερα σε έγκυες γυναίκες και ο σχεδιασμός, στον αντίποδα αυτής της λογικής, δράσεων στήριξης των γεννήσεων των εργαζομένων γυναικών, καθώς επίσης και πολιτικές που θα διευκολύνουν γενικότερα τους γονείς να συνδυάζουν τη δουλειά με την οικογένεια
Η κατάρτιση ειδικής λίστας στον ΟΑΕΔ, από ανέργους που έχουν πρόσφατα παντρευτεί και από απολυμένους νέους γονείς, ώστε να εντοπίζονται εύκολα από δυνητικούς εργοδότες και θέσπιση υποχρεωτικής επιλογής αυτής της κατηγορίας με ποσόστωση (πχ 20%) σε θέσεις εργασίας σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα
Η καθήλωση των τιμολογίων των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, με καθιέρωση εκπτώσεων όχι μόνο για τις οικογένειες με 3 ή περισσότερα παιδιά, αλλά και για τις οικογένειες που γεννούν το πρώτο παιδί για κάποιο χρονικό διάστημα (π.χ. 5 έτη) βάσει εισοδηματικών κριτηρίων
Ένα Φορολογικό σύστημα που θα επιτρέπει μεγαλύτερες ευχέρειες εκπτώσεων για παιδιά προσχολικής και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με βάση μια κλίμακα εισοδηματικών κριτηρίων, έτσι ώστε να μπορούν να εντάσσονται όσο το δυνατόν περισσότεροι
Η κάλυψη δαπανών προγεννητικού έλεγχοι, πλήρη υγειονομική κάλυψη της μητέρας και του βρέφους, πριν από και μετά τον τοκετό, καθώς επίσης και ειδική τιμολογιακή πολιτική ιατρών και υπηρεσιών, ακόμα και στις ιδιωτικές κλινικές, για την γέννηση του πρώτου παιδιού και την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων χρειαστεί να αντιμετωπιστούν τις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό
Η προστασία της πρώτης κατοικίας νέων ζευγαριών και νέων γονιών από πλειστηριασμούς και κατασχέσεις.
Ιατροφαρμακευτική κάλυψη από την πολιτεία, μητέρας και παιδιού, για τα πρώτα πέντε χρόνια, ανεξάρτητα από το καθεστώς ασφαλιστικής κάλυψης της μητέρας
Ειδική μέριμνα, πρέπει να ληφθεί για τις περιπτώσεις της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Φυσικά το κράτος έχει όρια σε αυτά που μπορεί να κάνει. Γι’ αυτό σε ένα ζήτημα τόσο κρίσιμο για τη συνέχεια της πατρίδας μας θα πρέπει να αναλάβει δράση και ο ιδιωτικός τομέας, οι επιχειρηματίες οι κοινωνικοί εταίροι και ο πνευματικός κόσμος. Όχι όμως με λόγια. Αλλά, με έργα και γενναιόδωρες παραχωρήσεις.
Αν κάνουμε το λάθος να υποτιμήσουμε το πρόβλημα, αν πούμε για παράδειγμα «καλά τώρα ποιος ζει ποιος πεθαίνει μέχρι το 2050», δεν θα είμαστε μόνο ασεβείς και ελάχιστοι απέναντι στις γενιές των Ελλήνων που προηγήθηκαν, αλλά το κυριότερο θα είμαστε υπόλογοι και ένοχοι απέναντι στις γενιές που έρχονται.
Η αναβλητικότητα και η άρνηση αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος σήμερα, τώρα, θα τους αναγκάσει να ζουν σε μια πατρίδα περισσότερο αδύναμη. Λιγότεροι άνθρωποι, και κυρίως λιγότεροι νέοι άνθρωποι, σημαίνουν μια οικονομία σε συνεχή παρακμή και κρίση σε μόνιμη βάση. Σημαίνουν στασιμότητα και άρωμα ναφθαλίνης στην καινοτομία, την τεχνολογία, την αισθητική, τη διανόηση, την πολιτισμική εξέλιξη. Σημαίνουν κινδύνους μεγάλους για την ασφάλεια, τη σύνθεση του πληθυσμού την εδαφική μας ακεραιότητα.
Η πολιτεία κατά καιρούς κάνει βήματα, ένα τέτοιο βήμα είναι και το σημερινό νομοσχέδιο. Η ένταση του προβλήματος όμως είναι τέτοια που απαιτούνται συνέργειες και δράσεις μεγάλης κλίμακας. Αυτό που απαιτείται να γίνει θα πρέπει να έχει ένα χαρακτήρα κοινωνικού συναγερμού, μιας άτυπης συμμαχίας όλων μας, προκειμένου στύψουμε το μυαλό μας και να βάλουμε πολύ νερό στο κρασί μας για να δώσουμε λύσεις σε αυτό το πραγματικά μεγάλο, ιδιαίτερο και σύνθετο πρόβλημα.