Στον «προϋπολογισμό»: Ευτυχία, άνευ υπολογισμού.
ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΜΟΚΟΒΙΤΗ
------------
Περπατήστε στη Βόρεια Εύβοια. Μικρό
κομμάτι. Περπατήστε σε ΟΛΗ τη Στερεά Ελλάδα – Περιφέρεια. Δεν θα συναντήσετε
ούτε έναν όχι «Πολίτη» ούτε καν «Ανθρώπινη Μιλιά» ΠΟΥΘΕΝΑ. Πουθενά σε κάμπους –
βουνά – θάλασσες. Ούτε ΕΝΑΝ. Ερημιά. Μόνο «κατασκευές» ΑΔΕΙΕΣ από Ανθρώπινη
Ζωή, παρουσία. Υπήρχαν επί ΧΡΟΝΙΑ, αιώνες: Άνθρωποι. Σήμερα κα-νέ-νας! Άδειες πόλεις,
χωριά, χωράφια, δάση, θάλασσες θανατικό παντού. Εξαφανίστηκαν και οι...
σκελετοί. Ούτε καν αυτοί. Πόσες ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΝΕΚΡΟΙ σε όλη την χώρα της ΣΤΕΡΕΑΣ.
Από Ανθρώπους εκατοντάδες χιλιάδες, ΑΦΑΝΤΟΙ. Γέροι, Νέοι, παιδιά. Ούτε ΕΝΑΣ.
Πόσος Πληθυσμός; 500.000 πεντακόσιες χιλιάδες ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΕΙ. Λείπουν από τη Ζωή
της Χώρας, δηλαδή μια ολόκληρη ΣΤΕΡΕΑ Ελλάδα νεκρή. Τόσοι είναι οι ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
από εδώ στις ξένες χώρες Μακρυά από Πατρίδα ΜΑΣ. Λιγόστεψε ο Λαός, το Έθνος, οι
Κάτοικοι εδώ κατά 500.000 Ψυχές – Ζωές – Γέλια ή Κλάματα, Γάμους, Βαφτίσια,
Πάθη, ζωή Ανθρώπου, ΕΥΤΥΧΙΑ, ισόποσος πληθυσμός μιας ΣΤΕΡΕΑΣ Ελλάδας. Πότε και
πως θα ισορροπήσει; Θα επιστρέψουν; θα αναπληρωθεί με ποια «κριτήρια» τινων...
Το σκεφτόμαστε «λιγάκι»;
Παλαιόθεν, «έξω πάμε καλά». Σήμερα
καλύτερα. Το αντίθετο στην Μετανάστευση: Προς τα «έξω δεν πάμε καλά». Προς «τα…
μέσα»;. Στην Οικονομία: Για τους ολίγους «Μεγάλους» πολύ καλύτερα. Για τους…
«μικρούς» πολλούς χειρότερα.
Αξιοπρέπεια Νέων: Μοναχικών ή ζευγαριών ή
Νέων Οικογενειών τους ως εργαζομένων στις… «επιχειρήσεις»: ούτε καλύτερα ούτε
χειρότερα απλώς μειωμένου υπολογισμού τους σε οικονομικό προϋπολογισμό και
πραγματική ή μελλοντική ζωή τους. Εθνική Στρατηγική, «Συμβούλια» γι’ ΑΥΤΗ
απούσα. Εθνική Στρατηγική για την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ απούσα. Παρούσα μόνο και προς
διαβούλευση προς… όλους… και «Συμβούλιο και Επιτροπή» μόνο για τη συντριπτική
μειοψηφία «ιδιαιτεροτήτων με ή χωρίς Γάμο τους, οικογένειες άνευ τεκνογονίας»,
ενώ η συντριπτική πλειοψηφία νέων και ΝΕΩΝ ζευγαριών «εις γάμου κοινωνίαν και
τεκνογονίαν» ΧΩΡΙΣ ΕΘΝΙΚΗ στρατηγική ούτε Συμβούλια ούτε Επιτροπές προς διαβούλευση
προς όλους μας γι’ ΑΥΤΗ την πλειοψηφία νέων και ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ στην Πατρίδα όλων μας. Εθνική
Στρατηγική για το ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ Συμβούλια – Επιτροπές προς διαβούλευση
«Προϋπολογισμός με Υπολογισμό Ευτυχίας ΝΕΩΝ» «προϊόντα υλικά και ΑΥΛΑ
τροφοδοσίας ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ» Απόντα. Εκτός… «μαχητικού σχεδιασμού Άμυνας και
Αποτροπής ΜΕΙΩΣΗΣ Αξιοπρέπειας και Ευημερίας». ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ μισθός σημαίνει ο
Ανώτερος που θα δώσει στον ΝΕΟ Άνθρωπο – Πολίτη Δημοκρατίας ο κρατικοδίαιτος
«επιχειρηματίας». ΟΧΙ ο εξ ιδίων «κεφαλαίων» αλλά ο λαμβάνων από όλους μας,
φορολογούμενους «κρατική ενίσχυσή τους» με ταυτόχρονα «δια νόμου μέριμνα»
μικρότερη αμοιβή «εργαζομένων ΤΟΥ».
Μικρότερος μισθός ενός σημαίνει
Μεγαλύτερο κέρδος άλλου. Η Αύξηση Μισθού σημαίνει Αύξηση Αξιοπρέπειας με Αύξηση
δυνατότητας επιβίωσης ή έστω αποφυγή φτωχοποίησης, θλιβερής επιβίωσης και
ευτελισμού. Μείωση κέρδους δι’ αυξήσεως μισθού δεν σημαίνει φτωχοποίηση άλλου,
αλλά μόνο μείωση κέρδους ή και χλιδής «επιχειρηματία». Το Κράτος επεμβαίνει
υπέρ μόνο ενός συντελεστή σε βάρος άλλων. Γίνεται «κράτος ολίγων» σε βάρος
συντριπτικά πολλών. Μεγαλύτερη η ενίσχυση - διατήρηση χλιδής «Μεγάλων» με
αντίστοιχη φτωχοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων «μικρών» ΝΕΩΝ. Η ΨΑΛΙΔΑ Ανισοτήτων
δεν είναι συμβατή με Δημοκρατία, όταν ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ, η ΕΥΤΥΧΙΑ συνολικά πολύ μικρή
και πολύ… μεγάλη ολίγων σε βάρος πολύ… πολλών… ΣΕ Πολίτευμα Κράτος ΔΙΚΑΙΟΥ
χωρίς «δίκηο» ΙΣΟΤΙΜΙΑΣ Μελών – ΠΟΛΙΤΩΝ Κοινωνία Λαού – Έθνους. Ειρηνικά ΜΠΟΡΕΙ
να υπάρξουν πολλά πολύκαλύτερα με Σεβασμό αλλήλοις…. Δεν υπάρχει «ένα μοντέλο»
του «ενός κόμματος» για όλους. Υπάρχουν διάφορα χειρότερα ή ΚΑΛΥΤΕΡΑ για όλους.
Ο Φιλελευθερισμός δεν θέλει τον «επιχειρηματία» ιδιαίτερα τον «Μεγάλο» με
ΚΡΑΤΙΚΑ κεφάλαια «επιδοτήσεις-δάνεια κουφαριών συνεχώς» αλλά με ΔΙΚΑ ΤΟΥ, όχι
«δικά μας». Ούτε ο Σοσιαλισμός θέλει φτωχοποίηση εργαζομένου με «νόμιμο μισθό
εξαθλίωσης συνεχώς». Όταν «μπάσταρδα» συνυπάρχουν στη χειρότερη επιλογή τους οι
ΔΥΟ αυτοί -ισμοί σε μια οικονομία ενός μοντέλου «μιας νέας προπαγάνδας καινοτομίας»,
τότε η … «ανάκαμψη» θα είναι της «παλαιόθεν γνωστής» γνωστών … Πατερούληδων
όλου του … «λαού του». Και η νέα «κανονικότητα» η παλαιόθεν θα «επανακάμψει» με
ή άνευ εγκλεισμού και ελευθερίας του «λαού του» όποτε και όσον κατά παραχώρησή
του… Εκείνος κρίνει, αποφασίζει και ως «όλα δικά του», όπου θέλει επικυρίαρχος…
δωρίζει. Οι λοιποί «φιλοσοφούν ειρηνικά για τις … πολιτικές πανδημίες» μέχρι...